St Llorenç de Montgai - Cilindret-eko bideak

Cilindret leku polita bihurtu da eskaladan hasteko. Haurrak edo inoiz eskalatu ez duen jendea eramateko eta inolako estutasunik gabe gozatzeko tarte bat eman nahi dugun beterano zaharrentzat leku aproposa da. Eguraldia segurua ez bada eta zerbait egin nahi badugu ere egokia da, aparkalekutik 3 minutu eskasera baitago. Azkenik, urrutitik hurbiltzen garenontzat, normalean inguruko bide luzeagoak egiteko berandu samar iristen garenontzat, baliabide egokia da tartetxo batean eskalatzeko aprobetxatu nahi badugu.

Militarrek duela urte batzuk burilekin ekipatu eta ireki zituzten bideak dira (buril batzuk gelditzen dira oraindik).

Duela 10-15 bat urte bide bakarra zegoen (Per la canalla), baina urte hauetan beste lerro batzuk berrekipatzen joan dira eta orain askoz joko gehiago ematen du. Bideak oso ondo hornituta daude, eta arroka, oro har, oso ona da, zatitxo oso txiki batzuk izan ezik.

 

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrera.

Bidezidorretik gora egin. Zurezko bi eskailera-zatitxo batzuk baino hamar metro aurrerago, ezkerrera igo, hormaren oinarrira hurbiltzeko. Autotik 3 minutu dira.

 

1 - Vía espero cilindret (5b, 55 m, derrigorrez 5a)

Cilindret-aren ezkerreko aldetik doan bidea da. Bidezidorraren ezkerraldean hasten da, egurrezko eskailerak amaitu aurretik. Bidearen pasabiderik gogorrena lurretik irtetea da. A0 modura egiteko aukera dago. L1eko diedro bertikalak eusteleku onak ditu eta lehen begiratuan dirudiena baino errazagoa da. Bilerak rapelatzeko egokituak daude.

L1 (30 m, 9 seg., 5b). Pasagune arraroa lurretik irteteko. Gero diedro bertikal bat eusteleku onekin. Diedroa gaindituta, harmailetatik igotzen da, ezkerrerako joera txikiarekin. Bloke handira iristean, bilgunea 2-3 metro ezkerrera aurkituko dugu. Zeharkaldi horizontal labur bat egin behar da.

L2 (25 m, 9 seg., 4c). Helduleku onak dituztenak arroka zimurtsu eta urratzaileko bi plaka bertikal, plataforma batek bereizita. Lehenengo plaka bigarrena baino pixka bat gogorragoa da.

Nork irekia eta ekipatua: Juan Gutierrez eta David Delgado, maiatza 2019.

2 - Punyetera broca (4b, 50 m, derrigorrez 4b)

Bigarren bidea ezkerretik hasita. Lehenengo metroetan harkaitzarekin arreta izan behar da. Gero, alboko bideen antzeko eskalada.

L1 (30 m, 9 seg., 4b). Zeharkaldi laburra ezkerrerantz, erlaitz batetik. Arreta jarri beharreko harkaitza tarte honetan, baina seguruak gertu daude eta ez da apururik pasatzen. Bloke handiko zati bertikal labur bat zuzen igo. Harmailetatik jarraitu bilgunera arte.

L2 (20 m, 9 seg., 4b). "Trevallant per la jubilació" bidearen L2a.

Nork berrekipatua:???

 

2b – Zuzeneko sarrera (5b)

Tarte bertikal laburra, hiru parabolt dituena, bidera zuzenago sartzeko. Irekitzaileek emandako maila. Ez daukat eginda.

Nork berrekipatua: Collectiu Jabalis Senderistes, apirila 2025.

 

3 - Treballant per la jubilació (4c, 50 m, derrigorrez 4c)

Cilindret-eko erdiko bideetako bat. R1etik ezkerrera metro batzuk mugitu behar da, ondoan dagoen beste bilera batera.

L1 (30 m, 8 seg., 4c). Zuzen igo. Laugarren aseguruaren ondoren, 2-3 metro inguru eskuinera mugitu. Gero zuzen igo harmailetan gora. Luzeraren zailtasuna lehen 3-4 seguruetan kontzentratzen da.

Ezkerretara 5 bat metro mugitu, L2.aren oinarrian jartzeko.

L2 (20 m, 9 seg., 4b). Erdialdera zatitxo bertikal bat duen plaka, baina aseguruak gertu ditu tarte horretan.

Nork berrekipatua: Juan Ramón Segura y Pepe de Cervera, 2019.

 

4 – Per la canalla (5a, 50 m, derrigorre 4b)

Ekipamendu modernoarekin Cilindret-eko lehen bidea. Arroka eta ekipamendua luxuzkoak. Irteerako bi aukera daude. Ezkerrekoa, bidearen jatorrizkoa, pixka bat gogorragoa da, baina seguruak gertu daude. Errazago egin nahi badugu, eskuinetik irten gaitezke.

L1 (25 m, 12 seg., 4b). Plaka etzana, oin eta eskuetarako euskarri ugarirekin. Oso saneatua jendearen joan-etorriagatik.

L2 (25 m, 10 seg., 5a). Plaka etzana hasieran. 3 metro inguruko hormatxo bertikal batek, helduleku onekin eta aseguruak gertu dituela, azken plakan uzten gaitu, eta horrek bileran.

Nork berrekipatua:???

 

4b – Per la Mainada (4b, 50 m, derrigorrez 4a)

L2 (25 m, 8 seg., 4b). "Per la Canalla" bidearen irteteko bigarren aukera, eskuinetik,. Plaka etzana helduleku onekin.

Nork berrekipatua: Lluis Alóndriz, Sergi Miranda eta Juan Ramón Segura, 2012.

 

5 – Via Aubesa (4c, 45 m, derrigorrez 4b)

Cilindret-en ekipatutako azken bideetako bat. Albokoen antzekoa, harkaitzari eta ekipamenduari dagokienez. Bigarren luzeko "mokoan" arrokari arreta pixka bat jarri behar zaio, baina ez da estutasunik pasatzen, ondo ekipatua baitago eta eusteleku onen bat baitu. Albesako lagunei eskainitako bidea. Bidea hobeto identifikatzeko, txapak gorriz margotuta daude.

L1 (20 m, 5 seg., 4b). Plaka etzana, oin eta eskuetarako eusteleku onekin. Aseguruek pixka bat urruntzen dute, baina ez dago arazorik arrokaren kalitateagatik.

L2 (25 m, 6 seg., 4c). Erdian zatitxo bertikal bat ("moko" moduko bat) duen plaka. Zatitxo horretan arrokarekin arreta pixka bat izan behar da, baina ondo babestuta dago.

Nork berrekipatua: Collectiu Jabalis Senderistes, otsaila 2024.

 

6 – Via del racó (5c, 45 m, derrigorrez 5a)

Ziur aski, Cilindret-eko biderik "gogortxoena" “Via Espero cilindret” bidearekin batera. Lehenengo luzeak, bigarren asegurutik irteteko, oinetan fidatu beharreko pasagune bat du. Bigarren luzean laugarren asegurua txapatu ondoren, ez zuzen jarraitu sabairantz. Zeharkaldi erabat horizontala egin behar da eskuinerantz, 3-4 metro ingurukoa, sabaiaren bertikalean jartzeko.

L1 (20 m, 6 seg., 4c). Oin eta eskuetarako eusteleku onak dituen plaka. Oinetan fidatu beharreko pasagunea, bigarren asegurutik irteteko.

L2 (25 m, 12 seg., 5c). Amaiera aldera sabai labur bat duen luzea. Plakatik igo eta laugarren aseguruan 3-4 metroko zeharkaldi bat egin eskuinera, erabat horizontalean, sabaiaren bertikalean jartzeko. Sabaian eta azpian dagoen plakatxoan estutzeko pasagune labur batzuk daude. Aseguruak gertu daude eta ez da estutasunik pasatzen. A0 moduan egiteko aukera dago.

Nork berrekipatua: Centre Excursionista de la Segarra, urria 2019.

 

Jaitsiera: Atzetik oinez edo bidetik rapelatuz (bilguneak 2 parabolt + 2 uztaiez hornituak).

 

Materiala: 8-12 zinta, egingo dugun bidearen arabera + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira behar.

Arroka: Konglomeratua.

Orientazioa: Hego-ekialdea, Espero cilindret bidea izan ezik, hegoaldea dena.

Iraupenak: 45-50 minutu inguruak.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Collegats - Último buril (360 m, 6a+, derrigorrez 6a)

Collegatsera hurbildu gara Marc Oilé, Mariona Orfila eta Armand Ballart egileen Guia d 'Escalada Collegats, Baix Pallars, Conca de Dalt liburuaren eta beste erreferentzia batzuen informazioarekin. Hasiera batean, bost gehi mailako bide bat aurkitzeko ideia genuen, baina gure sorpresa handia izan zen. Izerdi ederrak bota genituen lehen luzean. Gainera, ez da hain erraza tranpa egitea, estutu egin behar da. Gero, Interneteko beste erreferentzia batzuk bilatuta ohartu nintzen jada bazela jendea maila gehiago ematen ziona. Adibidez, Luichyk 6b bat ematen dio (derrigorrez 6a) lehen luzeari. Nire ustez errealitatera gehiago hurbiltzen den zailtasun maila. Beraz, esan daiteke erreferentzia batzuetan agertzen dena baino gogorragoa dela bidea.

Bideak ekipamendu zaharra (spitak eta burilak) eta modernoa (paraboltak) konbinatzen ditu. Bidean ez dago buril askorik, eta daudenek "coca-cola"-zko txapak dituzte. Egia esan behar baldin bada, ez dute konfiantza handirik ematen. L1 oso gogorra, estutzekoa eta L7 gogorra eta teknikoa, lehen aseguruak burilak direlarik. Ez da lasai arnasten nahiko goian dagoen parabolta txapatu arte. Dauden ipuru on pare batean zintak jartzen baditugu (guk egin ez genuen gauza) lasaiago eskalatuko litzatekeela uste dut. Gainera, ziur nago ipuruek hobeto eusten diotela eroriko bati burilek baino. L5 eta L6 gozatzekoak. L2 eta L3, bi pasagune puntual gogorrekin (L2 Rra igotzeko eta L3n pitzadura batean eta goiko blokeetan). Arroka, oro har, kalitate onekoa. Azken luzean kalitatea zertxobait jaisten da.

Ezpel eremua zeharkatzen duen trantsizio-luzea ez da inondik inora II edo III bat, erreferentzia batean baino gehiagotan ikusi dudan modura. 4-5 metroko lur-horma bertikala bat da, oso bertikala. Eskerrak sustrai batzuetan heldu eta zintaren bat jarri daitekeen, bestela gaindiezina izango litzateke.

Bilerak leku erosoetan parabolt  eta spit batez eraikiak. Ez dago ikusiz kontakturik mantentzeko aukera luze gehienetan (L2, L5 eta L7an izan ezik), eta errepidearen zaratak traba egin dezake komunikatzeko orduan.

Horman margotutako aurkituko dugu bidearen izena, hori bai, oso lausoa. Lehen asegurua nahiko altu dago.

 

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrera.

Igoerako bidea hormara hurbiltzen denean, soilgune txiki batean hormaren oinarriari hurbiltzeko aukera ikusiko dugu. Jarraitu hormaren oinarria (ezpelekin borrokan) eta 2-3 metroko lur irtengune bat topatuko dugu. Berau igo eta metro batzuk aurrerago, plataforma lurkara batean, bidearen hasiera dago. U.B. letrak + gezi bat, bloke inkrustatu batean margotuta (oso lausoa; ia ez da ikusten). 50 bat metro inguru bidetik.

 

L1 (40 m, 11 aseguru, 6a+). Lehen asegurua lurretik 6-7 metrora. Horma bertikala, hasieran bolo onekin. Gero sabel txiki eta kabroi bat, eta ondoren sabai bat, non estutu behar den. Plaka etzan labur batek bigarren sabai baten azpian uzten gaitu. Honetan ere estutu egin behar da (niri lehenengoan baino gogorragoa iruditu zitzaidan). Azken metroak plaka batetatik jada errazago. Plataforma zabal eta eroso batean dago bilgunea.

L2 (40 m, 9 aseguru, 5c). Harri trinkoz osatutako plaka etzana, harmaila batzuetara igotzeko. Harmailetatik eskuinera egin, plakatxo bati eta kanal labur bati ekin, bi plaka labur bertikalen oinarrian jartzeko. Pasagune gogorra bigarrenean dago. Estutzeko pasagunea, bilerara igotzeko.

L3 (25 m, 6 aseguru, 5c). Eskuinerantz irten goranzko zeharkaldia eginez. Pitzadura pasagune arraro batekin. Harmaila batzuek pasagune gogorren bat dute erresalte bertikal labur batzuetan uzten gaituzte.

L4 (30 m, 1 aseguru, 4a). Parabolt batekin babestutako plakatxo batetik irteten da. Euri-urak higatutako ezpelen arteko bide-kanala. Oinez igotzen da, 4 m inguruko lur-horma bertikal batekin topo egin arte. Eskerrak heldu ahal zaien sustrai batzuk dauden (baina ez lasai igotzeko bezain beste). Sustrai horietan ipintzeko 3 edo 4 zinta eramatea komeni da.

L5 (45 m, 11 aseguru, 4b). Harri trinkoz egindako plaka luze etzana, helduleku onak dituena (boloak). Lehenengo asegurua altu samarra da (5 bat metrora).

L6 (40 m, 5 aseguru, 4b). Bi sabel txiki, bakoitza buril batekin babestua. Bigarren sabela gaindituta, etzana den plaka handi batera ateratzen da. Erdi oinez eta lau hankatan  igotzen da. Urrutiratzea aseguruen artean, baina tartea erraza da.

L4 (40 m, 7aseguru, 5c). Zeharbidean ezkerrerantz irten, etzana den plakan dagoen erlaitz txiki batetik, sabai txiki baten azpian jarri arte (buril bat oinarrian). Zeharbidea zerbait expo da. Sabaiaren gainean ipuru bat dago. Konfiantza handiagoa emango luke hor zinta luze bat jartzeak burila erabiltzea baino. Fisura-diedro bertikal handira hurbildu. Pasagune gogorren bat eta besteren bat teknikoa, oinak ondo jartzeko. Azken metroakj errazagoak. Azken bilera deseroso samarra (lurrean).

 

Jaitsiera: Ikusi hurrengo sarrera.

Eskularru batzuk eramatea ondo dator bizi-kablearekin kanaletik behera jaisteko. Bidearen amaieratik autoraino jaisteko 35 minutu inguru beharko ditugu.

 

Materiala: 11-12 zinta + bilgunerako materiala. Zintak batzuk eramatea komeni da ipururen bat lotzeko eta trantsizio-luzerako.

Arroka: Collegats-eko konglomeratua.

Orientazioa: Hegoa. Bere orientazioagatik udako arratsaldeetarako aproposa.

Iraupena: 3 h

1. igoera: César P. Hurtado eta R. Sánchez, 1990eko iraila.

Nork berrekipatua: Cesar P. Hurtado..

 

Cambiar idioma (Castellano)

 

 

Jarraitu

Collegats - Nilo (55 m, 5a, derrigorrez 5a)

Eguneko beste jarduera bat osatzeko edo tarte bat pasatzeko bidea. Ez da berariaz egitera joateko bide bat, baina inguruan bagaude eta tarte bat bete nahi badugu, aukera bat izan daiteke. Ekipamendu egokia, baina luzera bakoitzean aseguru bat gehiago jarrita, gozamenerako bidea bihurtuko litzateke. Arroka ona, trinkoa eta bolo ugarikoa. Bilerak leku erosoetan daude. L3ko aireko irteera oso polita da. Ez du merezi luzeak elkartzea, sokaren marruskadura handiegia bailitzateke. Ondo etor daiteke zinta batzuk eramatea dauden zuhaixkaren edo ipururen batean jartzeko.

Bidearen izena arrokan dago. Ez du galerarik.

Bidearen oinarria maldan dago. Parabolt bat dago, nahi baldin badugu, ainguratzeko eta R0 egiteko.

 

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrera.

Erreferentzia gisa, goian, Carretera Vella errepidearen sektoreko hormen gainean, ikusten den elektrizitate-dorrea gainditu behar dugu eta aurrerago jarraitu horma amaitzen den eremu bateraino. Hor dago bidea. Dorrea oso ondo identifikatzen da errepide zaharretik hurbiltzen garenean. Bidearen oinarrira igotzeko bidexka aurkituko dugu.

 

L1 (20 m, 3 aseguru, 5a). Lehen asegurua lurretik 5 bat metrora. Plaka bertikala, teilatu txiki baten azpian jarri arte. Gero, helduleku onak dituzten pantxoen segida bat.

L2 (15 m, 1 aseguru, 4b). Ezkerrera irten eta lurreko kanala gurutzatu. Diedro-tximinia bati bola-bola handiz erasotzea. Plakara joan eta handik igo. Beheko ipuru handia eta plaka erdian dagoen zuhaixkan zintaren bat jartzeko aukera dago.

L3 (20 m, 3 aseguru, 4c). Arroka trinkoz osatutako plaka, bolo handiekin. Bolo handi bat dago, plakara erraz igotzeko maila modura funtzionatzen duena. Bolo handiz eta helduleku onez egindako sabai txiki batek aireko irteera polit batean uzten gaitu (ezkerretik). R lurrean, deseroso samarra.

 

 

Jaitsiera: 60 metroko 2 sokarekin tirada batean errepidera jaitsi daiteke. Gu 30 metroko soka batekin R3tik R2ra jaitsi ginen eta hortik lurrera.

Materiala: 4-5 zinta + bileretarako materiala. Zinta batzuk ere ondo etor daitezke.

Arroka: Collegats-eko konglomeratua.

Orientazioa: Hego-ekialdea. Udako arratsalde baterako aproposa.

Iraupena: 45 min

Nork irekia/ekipatua: Josep Mª. Tunica eta Frederic Cases, 2000ko apirila.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Peña Rueba - Los terceros también existen (5b, 350 m, derrigorrez 5a) - LUZATUA!

Bideen zerrendarako lotura

Inguruko biderik errazena. Oro har, kalitate oneko harkaitza da, nahiko trinkoa eta garbitua (jende asko pasatu dela ikusten da). Luze berrietan harkaitza oso trinkoa eta kalitate onekoa da. Jende ugari ibiltzen den bidea.
60 metroko sokekin eta material nahikoarekin, L3 izan ezik (hainbeste aseguruekin asko marruskatuko luke), luzeak binaka lotu daitezke (L1-L2, L4-L5, L6-L7, L8-L9, L10-L11 eta L12-L13).
"Moto" lagunari eskainitako bidea.

Iristeko: Murillo de Gallegora igotzen den errepidetik sartu eta pixka bat aurrerago, ezkerretara dagoen lehen bihurgunean, eskuinetara aurkituko dugun auzo-errepidea hartu. Asfaltoa amaitzen denean, gure eskuinean pista bat ateratzen da. Pistan gora egin, bigarren putzuko aparkalekuraino. Hortik aurrera, debekatuta dago autoz igotzea. (ikus eskema)

Hurbiltzeko: Aparkalekutik pistatik tarte labur batean gora egin, bide-zidor nabarmen baten hasiera markatzen duen zutoin adierazle bat aurkitu arte (8 minutu aparkalekutik). Bideari jarraitu eta 30 minutu barru errekasto bat zeharkatuko dugu. Pixka bat aurrerago, gezi batek nondik igo behar dugun adierazten du. Horman errotulatuta "III E" aurkituko dugu. Aldapa labur batek (soka finko batekin) bidearen oinarrian uzten gaitu. Aparkalekutik, oso lasai ibilita, 35 minutu inguru izan daitezke.


L1 (30 m, 10 aseguru, 4a): Plaka etzana, pixka bat ezkerrerako joerarekin.
L2 (25 m, 6 aseguru, 4b): L1ren berdina, baina pare bat erresalterekin. Lehenengo horma-hobitik pasatzen da. Bigarrenean bilera dago.
L3 (30 m, 15 aseguru, 5b): Bidearen luzera bertikal bakarra. Paraboltekin eta arroka-zubiekin oso aseguratuta dagoen luzea. Lehen sei aseguruak oso gertu daude. Luzeraren pasagune gogorrak A0n egiteko aukera dago.
L4 (25 m, 4 aseguru, II): Bilera eroso batera iristeko trantsizio-luzea.
L5 (25 m, 4 aseguru, 4a): Pasagune txiki bat bileratik irtetean. Gero asko etzaten da eta zailtasuna asko jaisten da.
L6 (25 m, 6 aseguru, 3b): Plaka etzana.

L7 (30 m, 7 aseguru, 4a): Plaka etzana pasagune txiki batekin bilerara iritsi aurretik.
L8 (30 m, 7 aseguru, 3c): Harri trinkoko plaka etzana.
L9 (25 m, 5 aseguru, 3b): Harmailak. Harri solte pixka bat.

Oinez lepora jaitsi.

L10 (25 m, 6 m aseguru, 4a): Harri trinkoko plaka etzana.
L11 (35 m, 3 aseguru, 3b): Harri trinkoko plaka etzana lehen herenean. Gero zuhaitz handira oinez hurbildu. Bere ezkerrean bilgunea aurkituko dugu.
L12 (25 m, 8 aseguru, 4a): Helduleku onak dituen harkaitz trinko batetik, sabai baten azpitik eskuinerantz doan zeharkaldi batek plaka etzan batean uzten gaitu. Plaka horren erdian erresalte bertikal txiki bat dago, baina aseguruak gertu daude. Gero, plaka etzan batek R-ra eramango gaitu.
L13 (20 m, 4 aseguru, 3b): Harri trinkoko plaka oso etzana.

Jaitsiera: R13tik ferratatik oinez. Beste aukera bat lepotik eskuinera jaistea da, kate eta soka finkoez hornitutako kanal batetik. Ferrata erdian utziko gaitu.

Materiala: 15 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira behar.
Arroka: Konglomeratu nahiko trinkoa.
Orientazioa: Hegoa
Iraupena: 4h.
Nork irekia eta hornitua: Julio Benedé eta Luis Royo, 2005
Luzapena: Julio Benedé eta Isabel Armendariz, 2025

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Aniés - Mèche coicièe! (95 m, 6a, derrigorrez 5b/A0)

Bideen zerrendarako lotura

Bide laburra inguru eder batean. Sabelak eta tarte ia horizontalak tartekatzen dituen bidea da. Zailtasunean ez da bide oso jarraia. Bigarren luzea jarraituena eta politena. Sabelek bularrerainoko altuera dute eta denek dute pasagune fin bat (normalean, oinak asko igo behar dira eta eskuetarako gauza gutxi dago). Hala ere, A0 moduan egin daitezke. Ongi hornitua eta, oro har, harkaitza ona da, baina oraindik jende gutxi igaro dela ikusten da. Bilerak leku erosoetan.
Ez da espreski egitera joateko bide bat, baina inguruan egonez gero, aukera ona izan daiteke txoko polit eta bakarti bat ezagutzeko. Denbora izanez gero, aurreko haitzaren oinarrian dagoen San Kristobal baseliza bisitatzea gomendatzen dugu (10 minutuko jaitsiera da).
Bidearen izena arrokan barauts bat trabatu zitzaielako da. Barautsa lehenengo paraboltaren alboan dago.

Iristeko: Anies herrira hurbildu. Herria zeharkatu eta herriko irteeran pista bitan banatzen da. Eskuineko adarra hartu eta 4,5 km-tan jarraitu ermitara jaisteko bidea adierazten duen zutoina aurkitu arte.
Pista egoera onean dago ibilgailu arruntentzat. Herritik 1,5 km-ra bidegurutze bat aurkituko dugu, gora egiten duen bihurgune batean. Eskuinetik jarraitu. Herritik 1,8 km-ra iturri bat dago (80 m inguru jaitsi behar da bidezidor harriztatu batetik). 3,2 km-ra, ur-putzu baten albotik igarotzen da.

Hurbiltzeko: Ermitara jaisten den bidetik jaitsi. Lepo moduko batera jaisten da. Ezkerreko haitzera igo, baina ez igo gailurreraino. Metro batzuk lehenago, gainaldea eskuinetik inguratu behar da (ikus irudia), R3a aurkitu arte. Hortik rapelatu behar da. Kontuz! Bilera horren aurretik beste bat dago, baina beste lerro batekoa da. Autotik 8-10 minutu inguru dira.

R3ak ez du eraztunik. Gureak utzi behar dira eta bidea amaitzerakoan berreskuratu.

Jaitsiera: 60 m-ko bi sokekin tirada batean R1era jaitsi ginen (50 m inguruko rapela). Beste rapel labur batek R0an uzten zaitu. Soka laburragoekin lehenengo tirada bitan bana daiteke.

 

L1 (20 m, 2 aseguru, 4c). Bileratik ezkerrera jo. Parabolt batek babestutako erresalte bat. Asegurua dagoen lekutik igota, fina da pasaguena. Ezkerretara 2 m inguru desbideratu, sabeltxoa gainditzeko. Ondoren, erresalte labur bat, aseguruaren ezkerretara, metro batera, igota hobeto gainditzen dena. R nahikoa eskuinean (2 parabolt sokaz lotuta eta mailon bat).
L2 (25 m, 5 aseguru, 6a edo 5b/A0). Oinak asko igotzea behartzen duen sabela. Eskuentzat gauza gutxi dagoenez oinekin altxa behar da. A0 modura egin daiteke. Berehala antzeko beste sabel bat. Gero, nahiko etzanda dagoen plaka batek harri zati handiagoak dituen horma bertikal batean uzten gaitu. Tarte horretan bi pasabide fin daude. Bat, eskuinetara geratzen den erlaitz batera igotzeko (orekazko pasagunea), eta bestea, oina asko igo behar dena.
L3 (49 m, 3 aseguru, 5c edo 4b). Bileratik eskuinetik irtetea. Ondoren plataforma zabal batetik ezkerrerantz egin behar da (ibiltzen). Euria egin ondoren bustita egon daitekeen txorrotada bat gurutzatzen da. Parabolt batez hornitutako erresalte batek azken sabelaren oinarrian uzten gaitu. Sabela igotzea ez da derrigorrezkoa, eskuinetik inguratuz saihestu baitaiteke (oinez). Sabelak pasagune txiki bat du. Belauna harri handi batean jarrita (badakit ez dela oso dotorea) errazago egiten da.

Materiala: 6 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira beharrezkoak (horiek jartzeko ere ez dago gauza handirik).

Arroka: Konglomeratua.
Orientazioa: Hego-mendebaldea.
Iraupena: 1 h (rapelak kontuan hartu gabe)
Nork irekia/ekipatua: Fabien Naegelen eta J.P. Rio, abendua 2019.

Cambiar idioma (Castellano)

 

 

 

 

Jarraitu

Vadiello - Suerte negra (5b, 100 m, derrigorrez 5b)

Bideen zerrendarako lotura

Vadiellora itzultzen gara. Oraingoan “Suerte negra” bidea egitera. Vadiello estiloko bidea da. Plaka trinkoen gaineko itsasgarritasunezko eskalada nagusitzen da, eskuentzat “txitxiriotxoak” izanik orokorrean. Aurkituko ditugun sabelak albo batetik saihesten dira. Ondo babestua dago, azken luzeko tarte bat izan ezik. Tarte horretan urrutiratze handia dago aseguruen artean. Aseguru baten falta sumatu genuen. Gainerakoa ondo, distantziarekin, baina ondo. Hori bai, txapa artean eskalatu behar da, oinetaz fidatuz; izan ere, eskuetarako, han-hemenka bloke handi batzuk izan arren, txitxirioak baino ez daude.

Aseguruak hainbeste mimetizatzen dira arrokarekin, lehen luzean denbora gehiago eman genuela paraboltak aurkitzen eskalatzen baino. Ez genuen bidea ezagutzen eta erreferentziak (93ko gida zaharrak) ondo markatzen zuen bidea, baina ez zegoen txapak ikusteko modurik. Begiratu arren, ez genuen ezer ikusten. Azkenean, nola ez dakigula, hirugarren txapa ikusi eta gora bota genuen. Bosgarrena aurkitzeko ere kostatu zitzaigun (eta hori bere lekua agerikoa zela). Bilerak leku erosoetan daude.

Toki ederra eta lasaia (hori bai, ferrata egiten jende gehiegi aurkitzen ez baduzue). Komeni da zinta luzeak eramatea, lehenengo luzerako batez ere; izan ere, Z handia egiten duenez, marruskadura handia dago.

 

Vadiellok eskalada murrizten duten eremuak ditu. Kontsultatu esteka honetan.

 

Iristeko: Vadiellora hurbildu eta kotxea Palomo kanaleko aparkalekuan utzi.

Hurbiltzeko: Ezkerretara ateratzen den bidezidorrari jarraitu errekari eta hormen oinarriari jarraituz. 4-5 minututan ferrataren hasieran egongo gara (bidea hasten den tokian).

 

L0 (45 m, 7-9 seg., 4b). Ferratarekin bat datorren zatitxo bertikala hasieran. Gero asko etzaten da. Ferrata erabiliz igo daiteke edo eskalatuz. Hobe bigarren aukera (bizitza-lerroaren segurtasun-puntuetan txapatuz). Ferrata sakanean sartzen denean bilgunea parabolt batean egiten da. Oinarrian dagoen ipuruarekin edo ferrataren bizi-lerroko kimikari batekin indartu daiteke.

L1 (25 m, 5 seg., 4c). Plakatxoa. Lehenengo sabela eskuinetik saihesten da. Gero itzuli eta plaka bertikal labur bat igo behar da. Plaka bertikalak dituen zulo bereizgarri batzuengatik jakingo dugu nondik barrena doan bidea. Bigarren sabela ere eskuinetik saihesten da. 3 parabolt (2 uztaiekin) dituen bilgunea, erlaitz zabal eta eroso batean.

L2 (30 m, 7 seg., 5b). Oinekin fidatzeko pausagune txikia, lehen asegurua txapatu arte. Urrunketa bigarren eta hirugarren aseguruen artean. Aseguru baten falta sentitu genuen. Tartea ez da zaila, baina eskalatu egin behar da. Zati bertikala eskuinetik gainditzen da. Paraboltetik irteteko itsasgarritasunezko zatitxo bat, luzeko pasagune finenarekin. Sabel txiki batek  itsasgarritasunezko plaka etzan batean eta ondoren azken sabelean uzten gaitu. Hau, beste guztiak bezala, eskuinetik saihesten da. Azken metroak plaka etzan batetatik.

Jaitsiera: Bidetik rapelatuz. 60 m-ko 2 sokekin ferrataraino jaitsi ginen tirada batean. Gero bizitza-lerroaren laguntzarekin ferratatik jaitsi.

Materiala: 8-9 zinta + bilgunerako materiala. Fisureroak eta friendsak soberan daude, gehien bat jartzeko aukera gutxi daudelako.

Arroka: Txitxirioz osatutako konglomeratua, Vadielloko ohiko arroka.

Orientazioa: Hegoa.

Iraupena: 1h 15min

Nork irekia: T. Palacín  eta J. Oliván, 1985.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Riglos - Anorexia (5c, 150 m, derrigorrez 5b)

Bideen zerrendarako lotura

Aldaketak

Denbora zen ez nuela bidea egin eta joan garen azken aldi honetan aldaketak egon direla ohartu gara. Lehen eta bigarren luzeetan aseguru gehiago jarri dituzte. Orain, lehen luzean, lehen sabela hobeto babestuta dago. Lehen asegurua metro eta erdi inguru ezkerrera geratzen zen eta orain ongi dago. Gainera, irteera babesteko beste aseguru bat gehitu dute. Bigarren luzean ere aseguru gehiago jarri dituzte. Luze ederra izaten jarraitzen du. Carla bidearen azken luzetik irten ginenez ezin dut ziurtatu aldaketak egin direnik ala ez azken luzean.

 

Rigloseko eskalada mota eta arrokarekin lehen kontaktua izateko aukera polita Mallo Coloradora hurbiltzea eta bertako bideren bat egitea izaten da. Anorexia oso ongi ekipatutako bidea da. Dituen zailtasun aipagarriak bi zailtasun puntual dira, biak lehenengo luzean. Bigarren luzea, zoragarria. Zailtasunean iraunkorra, baina esku eta oinentzako euste-leku piloekin eta itsasgarritasun handiko harkaitzarekin.

Bidea identifikatzeko lehenengo luzearen erdi aldera dagoen harri handi berezi bat aurkitu behar da. Harri horren eskuinean, metro eta erdi eskasera, beste harri marroi txikiago bat dago. Bidea bi harri horien erditik doa. Anorexia bidearen txapak metal kolorezkoak dira. Ez nahastu metro batzuk eskuinera dagoen txapa beltzeko lerroarekin.

 

Iristeko: Riglos herrira hurbildu eta bertan egin duten aparkalekuan kotxea utzi. Ezin da herrira sartu (3 euro egun guztirako; 2025ko apirila)

 

Hurbiltzeko: Herrira igo eta bertan aurkituko dugun GR marka zuri-gorriak jarraitu behar dira. Hormaren parean gaudenean, bidea utzi eta gora egiten duen bidezidor zabal eta garbi batetik igotzen hasi behar da. Hormatik gertu gaudenean, bidea utzi eta beste bide estuago batetik hormaren oinarrira hurbildu behar da.

 

L1 (40 m, 13 aseguru 5c). Lehenengo sabaira (4. asegurura) iritsi arte, plaka. Duen pitzadura baten laguntzaz pasagunea gainditu. Sabaiak eta hormatxoak gaindituz gora egin. Zailtasuna jaitsi egiten da sabai okertu batera iritsi arte. Bertan blokeozko pasagune bat dago, baina bi aseguru gertu dituenez ongi babestuta dago. Euste-leku on batean blokeatu, oinak igo eta txapatu. Ondoren eskuinetik jarraitzea errazago da. Bilgunea erlaitz handi batean kokatuta dago (eraztun horiko bi parabolt).

L2 (45 m, 10 aseguru 5a). Behetik ikusita plakak ez dirudi hain bertikala denik, baina benetan horrela da. Luze zoragarria. Zailtasun iraunkorra, baina eskuentzat eta oinentzat euste-leku piloarekin. Arroka itsasgarritasun ezin hobekoa da. Plaka gainditu ondoren ezproitxo baten eskuinetik, trepada txiki batekin, bilgunera hurbiltzea geratzen da soilik. Erraza, baina dagoen aseguru bakarra urruti dago.

L3 (30 m, 2 aseguru 3b). Bilgunetik zuzen irten eta harmaila batzuetatik igo. Ondoren asko etzaten da eta bilguneraino ia oinez igotzen da. Bost metro eskasean hiru bilgune daude. Bi 20 mm metrikakoak izan daitezkeen parabolt bakar batez osatuta daude eta eskuinean dagoena metal kolorezko bi paraboltez. Gure bilgunea hirutatik ezker ezkerrean dagoena da.

L4 (35 m, 4 aseguru 5b).  Bilgunetik irten eta apur bat ezkerrera joz igotzen hasi. Pasagune finen bat duen 15-20 metro inguruko horma bertikal bat gainditu behar da. Ondoren plaka asko etzaten da. Bilgunea R3 modukoa da, eraztun horia duen parabolt handi bat da.

 

Jaitsiera: Oinez gailurrera igo. Bertan zinta eta kableak dituen ipuru handi bat aurkituko dugu. Bertatik 35-40 metro inguruko rapel bat egin behar da. Ondoren bidezidor batetik jaisten da bidearen hasieraraino. Ipuruan ohikoa izaten da jaisteko errenkadak sortzea. Jende ugari eskalatzen dabilenean pazientzia apur bat izan beharko dugu.

Ez badugu inor aurkitzen, 20-25 minututan bidearen oinean gauzak jasotzen egon gaitezke.

 

Materiala: 9 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira beharrezkoak.

Arroka: Kareharria (Konglomeratua).

Orientazioa: Hegoa. Eguzkia goiz goizetik.

Iraupena: 1h45min.

Nork irekia: Javier Oliván, 1993.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Biaizpe - Aixita (130 m, 5c, derrigorrez 5c)

Bideen zerrendarako lotura

Aixitako bide erregina. Arroka ezin hobea eta, bailara aldera, merezi duten ikuspegiak. Bidea arrokak aukera eskaintzen duen lekuetan auto-aseguruak jartzeko diseinatuta dago. L2ko plaka bertikala gogortxoa da, baina guretzat giltzarria den luzea L4 da. Lehenengo zatia bi paraboltek babesten dute, baina gainerako 2/3etan ez dugu aseguru finkorik aurkituko. Oinekin fin ibiltzeko luzea da eta zailtasun maila ondo menperatuta joan behar da lasai eskalatzeko eta autobabesak dauden pitzadura gutxi horietan jartzeko.

Bilguneak leku erosoetan daude. Bidea rapelatu ahal izateko ekipatuta dago. Bilgune guztietatik arazorik gabe jaitsi ahal izango gara 60 m-ko 2 sokekin. Inguruko beste bideren bat egin nahi izanez gero, rapel batean jaitsi daiteke Aixita eta Haitz Handiaren arteko lepora.

Goitik, gaztelutik, irteteko asmoa badugu, R5etik gailurrera 60 metro inguruko gandorrari jarraitu behar zaio. II-III mailako trepada bat da.

Krokisen batean L1 eta L2 lotzen dituzte. Ez dugu aholkatzen. Horrek L2ko pasagune finak soken pisu guztiarekin ematea behartzen zaitu. Gainera, R1etik, komunikazioa erosoagoa eta arinagoa da sokakidearekin.

Bide guztiz gomendagarria.

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrera.

L1 (25 m, 1 aseguru, 4b). Plakatxoa hasierako hormatxo laburrera iritsi arte. Luzeraren pasagune gogorra hemen dago. Hormatxoa gaindituta, harkaitz trinkoko plaka etzan batek jarraitzen da. Arroka-zubiren bat eta friends-en bat jartzeko aukera. Bilgunea zuhaitz handia baino 2 m gorago dago.

L2 (30 m, 5 aseguru, 5c). Plaka zimurtsu batek harri trinkoko plaka etzan batean uzten gaitu, eta plaka horrek zati bertikalean. Plaka bertikal fina, oinak ondo jartzeko modukoa. Urrutiratzea 3. eta 4. aseguruen artean, baina horien artean pitzadura nabarmen bat dago, eta horrek aukera ematen du autobabes bat jartzeko. 4. segurua txapatu ondoren, azken zatia zertxobait errazago egiten da parabolten eskuinetik igota. Zuzen, baliteke 5c baino pixka bat gogorragoa irtetea.

L3 (20 m, 2 aseguru, 5a). 15 bat metroko zeharkaldia eskuinerantz, sabai handi batzuen azpitik. Rtik irten eta tontor txiki batera igo. Metro pare bat jaitsi eta oinetarako duen erlaitz moduko batetik arroka trinkoko plaka horizontalean zeharkatu. Amaieran, horma txiki bat, goian parabolt batekin babestua. Paraboltera igotzea erraz babesten da arrakala horizontal batean friends bat kokatuz. Luze erraza. Zailtasun bakarra bilerara igotzea da.

L4 (25 m, 2 aseguru, 5b). Bileratik horizontalean 3 m eskuinetara irten. Arroka trinkoko plaka bertikal labur bati ekin behar zaio. Plaka ur tanta handiz osatuta dago. Eskuetarako gauza gutxi. Oinez fidatzeko tartea da. Tarte horretan, luzera horretan dauden bi parabolt bakarrak aurkituko ditugu. Bigarren parabolt horretatik bilerara arte (18 m inguru) ez dago aseguru finkorik. Arroka trinkoko plaka bat da, apur bat etzana, eta bizpahiru pitzadura ditu friendsak jartzeko. Goian, irteeran, hobe da pixka bat eskuinetik egitea, zuhaitza dagoen tokitik, sabai handiaren azpitik. Plakak eskuetarako erlaitz zeihar ezin hobea du. Zuzen, pasagune fina ateratzen da (gainera, zaila babesten)

L5 (30 m, 4 aseguru, 5b). Luzeraren zailtasuna gutxitzen doa igo ahala. Lehenengo metroak 4-5 metroko horma bertikal batetik egiten dira. Helduleku onak ditu. Pasagune gogorrena bileratik irtetea da. Bi ipuru daude eskuinean. Bigarrenean, lehen asegurua dago (zinta bat). Lehen ipuruaren laguntzaz, ondo egiten da. Laguntza hori alde batera utzita, pixka bat gogorragoa irteten da. Plaka bertikal batetik jarraitzen du, helduleku asko dituena, sekulako sustraiak (atentzioa deitzekoak) dituen ezpel handi bateraino. Luzearen bigarren zatia arroka nobleko plaka luze bat da, inoiz bukatzea nahi ez duzun horietakoa helduleku, pitzadura eta erlaitz ugariekin. Amaitzeko, bilerara igotzeko irtengune polit bat dago. Hobe ezkerretik egitea.

 

Gailurreraino jarraituz gero (horixe egin genuen guk), II-III-ko 60 bat metro dira, “ensanble” modura egin daitezkeenak.

 

Jaitsiera: Gazteluaren hondarretatik abiatzen den bidezidorrari jarraitu. 10-15 minututan bidegurutzea dagoen mendi-lepora iritsiko gara. Ezkerreko bidea hartuta, autora iritsiko gara. Guztira, lasai-lasai jaitsita, 25 minutu inguru izan daitezke autora iristeko.

Materiala: 8 zinta + bilgunerako materiala. Friends- eta pitzadura-joko bat. Zinta batzuk ere ondo etor daitezke.

Arroka mota: Kareharria.

Orientazioa: Hego-ekialdea. Udan bero handia.

Iraupena: 2 ordu

Nork irekia/ekipatua: Joseba Arlegi, 2013ko ekaina.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu