Larreñigiko haitzak (Egino) - Elmer (210m, 5b, derrigorrez 5a)

Alboko bideen antzekoa. Maila eskuragarria, zailtasuna nahiko jarraitua eta, orokorrean, arroka ona. Lehenengo luzeak jarraitzeko gogoak kentzen ditu, baina bigarren luzetik aurrera asko hobetzen da gauza. Eskalada bertikalagoa bihurtzen da eta begetazioa luzeetatik desagertzen da. Bide osoa ekipatuta dago parabolta eta arroka-zubiekin.

Iristeko: N-1 errepidez Egino herrira hurbildu eta eliza inguruan aparkatu.

Hurbiltzeko: Elizatik hormen aldera doan kalea jarraitu. Lehenengo bidegurutzean eskuinera hartu. Ondorengoan ezkerrera. Berehala ataka metaliko batekin aurkituko gara (ikus argazkia). Zeharkatu eta pistatik igo. Ur-biltegiaren ondotik pasa eta apur bat aurrerago pista bitan banatzen da. Eskuineko bidea hartu. Hormetara iristerakoan eskuin aldera jarraitu lehortutako erreka bat aurkitu arte (euri asko egin duenean, batzuetan, ura eramaten du). Erreka zeharkatu eta ezkerrean geratzen zaigun maldatik igo. Guztira kotxetik 20 min inguru.

L1 (35m, 9 aseguru, 4c). Lurrez jantzitako kanala. Ondoren hormatxo bat. Gero plaka etzanagoetatik jarraitzen du luzeak bilguneraino. Hasierako kanalaren amaieran eskuineko parabol lerroa jarraitu behar da. Ezkerrean ikusten direnak beste bide batenak dira.

L2 (40m, 9 aseguru, 5b). Bilgunetik irten eta arroka-zubi batekin babestutako plaka oso etzan batetatik (zati erraza) 15 metro inguru igo behar dira plaka bertikalaren oinarrian ipintzeko. Lehenengo zatia ur-tantez osatutakoa. Jarraian beste plaka bat aurrekoa baino bertikalagoa. Ongi babestutako pasabide fin bat bilgunera iritsi baino lehen. Aseguruak gertu daude eta A0-n egiteko aukera dago.

L3 (40m, 11 aseguru, 5a). Plaka etzan batetik 4-5 egin behar dira lehengo asegururaino iristeko. Ondoren luzeko pasagune gogorrena duen hormatxo bat. Euste-leku ugariak dituen plaka bertikal batetik jarraitzen du. Bederatzi eta hamargarren aseguruen arteko distantzia apur bat luzea. Zatia erraza da, baina ongi etor lezake friend ertain edo zintaren bat.

L4 (30m, 8 aseguru, 4c). Bilgunetik irten eta oinez 15 metro inguru egin hurrengo plakaren oinarrira iristeko. Bilgunea parabolt batez osatua. Luzea plaka etzan batzuekin hasten da. Gero horma bertikal bat, baina euste-leku ugariekin. 

Bilgunetik ezker aldera 80-100 metro oinez egin bi enbor dituen haritz batetaraino. Bere oinarritik bi parabolt lerro ikusten dira. Gurea eskuinekoa da.

L5 (45m, 12 aseguru, 4c). Lehenengo metroak nahiko etzanak. Arroka zubi bat aurkituko dugu lehen metro hauetan, baina ia hobe ez txapatzea, gero soka marruskadura handia hartzen du eta. Lehenengo parabolta urruti. Parabolt hori txapatu ondoren, euste-leku ugari eta oneko plaka bertikal batetik jarraitzen du luzeak. Luze honetako arroka luxu bat da. Bilgunea gandorrrra irtetean aurkituko dugu.L6 (20m, 2 aseguru, 3b). Kresta erraza, amaieran ongi babestutako hormatxo batekin. 

Eskalatzen jarraitzeko gogoarekin amaitu badugu, Antxonen krokisak dio 200 metro gora eta eskuin aldera ibilita 5c maila duen azken luze txiki bat dagoela (20 metro). Luzeak goi goian uzten digu.

Jaitsiera: Azken bilgunetik, bide egokienetik, goraino igo (mugarri batzuk badira). Goian ezkerraldera jo eta Azor-eko bide arruntetik oinez jaitsi.Lurra bustiarekin kontuz ibiltzeko jaitsiera da. Kotxeraino guztira 50-60 min inguru.

Jaitsieraren krokisa hemen uzten dizuet: 

  

R4-raino bidetik erraza da jaistea (bilguneak bi parabolt eta bi eraztunekin osatuak daude). R5-etik aurrera hobeto da goitik irtetea.

Materiala: 12 zinta + bilgunetarako materiala. Bi edo hiru friend ertain eta zinta luze pare bat zerbait ipini nahiko bagenu.

Arroka: Kareharria

Orientazioa: Hegoa

Garaia: Urte osoa (arrokari lehortzeko denbora ematen baldin badiogu).

Iraupena: 3h15min

Ekipatzailea: Antxon Gorrotxategi

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Peña Predicadera - Psikoterapia (6a+, 145 m, derrigorrez A0/5b)

 

Predicaderan ireki den azkenetariko bidea. Arroka, beti bezala, kalitate ezin hobekoa. Ekipamendua ere (12 mm metrikako paraboltak). Bere albokoa den “Jabalí errante”-n bezala bidea, orokorrean, arroka trinkoa eta euste leku onak dituzten plaka etzanetatik doa. Hirugarren luzeko irteeran dagoen plaka bertikala eta ondoren, ezker aldera zeharkaldia eginez, zeharkatu behar diren kanal batzuk dira bidearen zailtasun aipagarrienak. Nahiz eta bidearen erreseina originalean L2ko irteerari 5c-ko maila eman, diedro modura igoz eta eskuineko horman oinak ipiniz, errazagoa irteten da. Gainera euste leku onak ditu.

Bilgune guztiak eraztunez hornituta daude rapelatu ahal izateko. Sarritan errepikatuko den bidea izango da. Azkar egiten da eta inguruko besteren bat egiteko aukera ematen du.

 

Iristeko, hurbiltzeko eta jaisteko: Ikus hurrengo informazioa.

 

L1 (50m, 9 aseguru, 4c).  Zati batzuk zertxobait bertikalagoak dituen plaka luze bat.

L2 (35 m, 9 aseguru, 5b).  Hasieran plaka bat. Euste leku onak dituen ezproi bertikal labur batera eramaten gaitu eta honek azken zati bertikalaren oineara (kanal moduko bat).  Euste leku onak azken zati honetan. Diedro modura igota (eskuineko horman eskuineko oinak ipiniz) zuzen saiatuta (5c) baino askoz errazago irteten da. R2 Jabalí erranteko R3rekin komuna da.

L3 (35 m, 11 aseguru, 6a+ o A0/5b).  Euste leku txikiak dituen zati bertikala (6-8 metrokoa) bilgunetik irten eta berehala. A0 modura egiteko aukera dago. Plataforma handi batera irtengo gara. Bertatik ezker aldera egin eta zeharkaldi gorakor bat eginez kanal batzuk zeharkatu behar dira. Ez dira pasagune zailak eta euste leku onak ditu, baina zertxobait esposatua da zeharkaldian igotzen baita.

L4 (25 m, 3 aseguru, 4a).  Plataforma handi batera igo eta azken plakatxoari ekinez bilgunera iristen da. Jabalí errante bidearekin azken luze hau komuna da eta azken zatia Afrodita bidearekin ere.

 

Materiala: 11 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira beharrezkoak.

Arroka: Kareharrizko tillita, oso urratzailea. Kalitate gorenekoa.

Orientazioa: Hego ekialdea.

Iraupena: 1h 15 min.

Nork irekia eta ekipatua: Óscar Buil, 2020.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Pared de Bones - Sendero límite (6b, 200 m, derrigorrez A0/5c)

 

Sendero Límiteko kideen beste bide bat. Beti bezala jende ugari erakartzen duena. Guk egin genuenean beste 3 sokadekin topo egin genuen.  Paraboltekin eta arroka-zubiekin (nahiko ugariak) babestuta dago.

Askotariko eskalada motak aurkezten dituen bidea da. Oinetaz asko fidatu beharko den plaka etzan ugari aurkituko ditugu (ez baitago ezer eskuentzat), baina baita babaresak, diedroak dituzten zati bertikalak eta bere puntutxoa duten zeharkaldi horizontalak.

Arroka itsasgarritasun oneko, baina ez hasieran ematen duen bezain ona, hareharri marroia da. Arrokak zikintasun geruza fin-fin bat du (beheko zatian goiko zatian baino gehiago) eta hori dela eta batzuetan oinak irrist egin dezake.

L4 luzeko hasiera eta L6 eta L7 luzeetako azken tarteek estutu behar den zati bertikalak aurkezten dituzte. Hala eta guztiz ere, zati zailena eta gehien estutu behar dena L6 hasierako zeharkaldi horizontala iruditu zitzaigun. Hirugarren eta laugarren aseguruen artean dago pasagune gakoa. Aseguruen artean urrutiratzea egoteak alde batetik eta laugarren asegurua goian eta txapatzeko deseroso geratzen dela bestetik, estutu beharreko tokia egiten du.

Plakak gustatzen zaizkizuenentzat L4 luzeko azken 2/3etan eta L5 luze osoan izugarri gozatuko duzue.

 

Iristeko eta hurbiltzeko: Hurrengo informazioa ikusi.

Begi Beltz bidea (B.B. letrekin harkaitzean adierazia) aurkitu arte hormaren oinarria jarraitu. Bidezidorretik jarraitu eta 10 metro eskas aurrerago bidea bitan zatitzen da (kontuz! Ez da oso nabaria bidegurutzea). Behe aldera egin. Berehala iritsiko gara bidearen hasierara.

 

L1 (20m, 6 aseguru, 4c).  Plakatxoa hasieran eta ondoren babaresa motz bat. Jarraian diedro-babaresa bat. Ezkerreko plakatik (zailagoa) edo eskuinekotik igo daiteke (errazagoa). Bilgunea metro batzuk ezkerrera.

L2 (30 m, 10 aseguru, 5b). Itsasgarritasunezko plaka segida batek trantsizio zonalde batean uzten gaitu eta honek erresalte baten oinean. Erresalte horren gainean pitzadura bat duen plaka bat dago. Plaka horrek itsasgarritasunezko pasagune fin batzuk ditu. Plakara igotzea erraza da oinentzat erlaitz on bat dagoelako, baina gero oinez fidatu beharreko itsasgarritasunezko pasagune finak aurkituko ditugu. Plakaren bigarren paraboltaren parean ezpel txiki, baina sendo bat aurkituko dugu, oinak orekatzeko primeran datorrena.

L3 (20 m, 5 aseguru, 4c).   Plakatxoa hasieran. Ondoren pitzadura bat. Azken metroak horizontalak dira. Ezkerrera eginez bilgunea aurkituko dugu.

L4 (30 m, 10 aseguru, 5c). Babaresa modura igotzen pitzadura bertikala hasieran. Estutu behar da, baina ongi babestuta dago (A0 egiteko aukera?). Ondoren pitzadura eta erlaitz horizontalak tartekatuta dituen plaka luze etzana. Gozatzekoa. Bilgunea plaka luzearen amaieraren atzean dagoen lepotxo batean aurkituko dugu.

L5 (30m, 10 aseguru, 5b).  Itsasgarritasunezko plaka etzan erraldoia. Pasagunetxo oso fina hirugarren eta laugarren aseguruen artean. Pitzadura itsu batean oina jarri behar da eta oinean fidatuz igo, ez baitago eskuentzat ezer ez. Hala ere, asegurua gertu dago eta horrek konfiantza ematen du. Ondoren plaka etzanen segida (plakeroak zaretenentzat, oso gozagarria).

L6 (30 m, 12-13 aseguru, 6a edo A0/5c).  Bilgunetik irteteko, pasagune gogorra. Eskuinetik derrigorrez 6a maila irten daiteke. Bilgunetik zuzen irtenda A0 modura egin daiteke (zinta luze bat jarrita dago arroja-zubi batean). Pasagunea gainditu ondoren babaresa horizontal bati ekin behar zaio. Oinak toki txiki-txikitan ipintzen diren bitartean (eta ez daudenean, arrokari itsasgarritasunez eutsiz) eskuak pitzadura horizontal batea jarri behar dira. Lehen hiru aseguruak gertu daude eta aurpegiaren  parean geratzen direnez, ongi jartzen dira. Laugarren asegurua oso goian geratzen da. Oinak pitzaduraraino igo behar dira, eskuentzat ez dago gauza handirik eta gainera arrokak zertxobait kanpora botatzen zaitu. Hirugarren eta laugarren aseguruen artean urrutiratzea egoteak ez du asko laguntzen eta pasagunea delikatua bihurtzen dute. Estutu behar da.

Ondoren erlaitz horizontaletik jarraitu behar da (errazagoa orain) eta pitzadura-diedro bertikal bati ekin behar zaio. Bloke handira igotzea da luze honen bigarren zailtasun handia. Ez da oso pasagune zaila, baina bai arraroa. Bigarren bloke handiak sortzen duen sabai handian dagoen parabolt batez dago babestua. Zuzen sartzen zara, ipurdia oinarritu behar da bertan eta ondoren biratu egin behar duzu modu erosoan lehen blokera igotzeko. Biratu  gabe ere igo daiteke, baina gorputza bi blokeen artean ahokatuz arrastaka igotzen da.

Azken plaka batek bilgunean uzten gaitu. Azken parabolta ipini ondoren hobe da zertxobait ezkerrera egitea, plakatxo bat igo eta ondoren eskuinera berriro itzultzea. Bilgunera iritsiko gara.

Bilgunea baino lehenago, bat metro ingurura, arroka-zubi bat dago. Ongi dago hor zinta espres bat  ipintzea bigarrenaren hurbilketa babesteko.

Bilgunea 2 paraboltes osatua, baina eraztunik gabe (ez dago rapelatzeko prestatuta).

L7 (25 m, 8 aseguru, 5b).  Zeharkaldi horizontal luzea. Oinentzat dauden erlaitz txiki batzuen gainean oinak jarriz egiten da. Ez da zaila, baina azken aseguruen artean dagoen distantzia handia denez, bere puntutxoa du. Zeharkaldia amaitu ondoren zuzen igo  eta euste leku onak dituen diedro bat gainditu behar da. Bilgunea harri handi batean (2 parabolt eraztunik gabe).

L8 (15 m, 4 aseguru, 6b edo A0/5c). Aukerazko luzea. Eskuentzat gauza gutxi dituen sabel moduko bat hasieran. Hirugarren asegurutik aurrera asko etzaten da eta azken metroak erraz egiten dira. 

 Jaitsiera: R7tik edo R8tik (bidezidor argia) oinez soka finkoa hasten den tokira hurbildu. Soka finkoak lehen rapela egiten den bilgunera eramaten gaitu. Bilgune hori L7an zeharkatu dugun sabai handiaren eskuineko erpinean kokatuta dago. Hirurogei metroko bi sokekin bilgune horretatik R4 bilgunera iristen da eta bertatik beste jaitsiera batean R2ra. Azken bilgune honetatik 15-20 metroko rapel txiki batek erlaitz batean uzten gaitu. Erlaitz horretatik oinez igotzeko erabili dugun bidezidorrera jaisteko ez dago arazorik.

Soka bakar batekin rapel gehiago egin beharko ditugu. R1, R2, R3, R4 eta R5 bilguneak rapelatzeko antolatuta daude (2 parabolt + 2 eraztun).

 

Materiala: 12-13 zinta + bilgunerako materiala. Zailtasun mailan justu bagabiltza egokia izan daiteke friends eta fisurero joko bana eramatea L4 luzeko hasierarako eta L6ko zeharkaldi horizontalerako.

Arroka: Hareharri marroia.

Orientazioa: Hegoa.

Iraupena: 3h.

Nork irekia eta ekipatua: Luis Royo, Carlos Roy eta Julio Benedé, urria 2013.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Peña Predicadera - Afrodita (6a+, 130 m, derrigorrez 5c)

 

Bide bitxia. L1 eta L3 luzeak kanal estu baten barrutik doaz. Zati bertikal batzuk dituzte eta bertan, X handi bat eginez, tximiniak igotzeko teknika jarri behar da praktikan. Niri gertatzen zaidan bezala, eskalada mota horretara ez bazaude ohituta, izerdi patxada bat botako duzu. Orduan eta kanporago joan hobe, baina batzuetan, ia nahi gabe, barrura sartzen zara eta kasu horietan arrastaka ibili behar zara. Bestalde Predicaderan beti eguzkitan eskalatzea ohituta egonik, deigarria egiten da bide hau ia ibilbide guztia haizetik babestuta geratzen da eta itzaletik doa. Arroka, beti bezala, primerakoa. Ekipamendua ere.

Bidea aurkitzeko “Jabali errante” bideko oinarritik metro batzuk ezkerrera mugitu. Bidearen oinarrira jaisten uzten duen soka finko bat aurkituko dugu . Bidearen izena harkaitzean margotuta.

 

Iristeko, hurbiltzeko eta jaitsiera: Ikus hurrengo informazioa.

 

L1 (35m, 17 aseguru, 5c).  Horizontalagoa den kanal-tximinia batez banandurik dauden bi kanal-tximinia bertikalek pasagune fin batzuk dituen plaka hori batean uzten gaituzte. Kanal-tximiniako bi zati bertikaletatik, bigarrena da luzeena eta mantenduena.

L2 (25 m, 9 aseguru, 5c). Pasagune fina bilgunetik irteteko. A0 modura egiteko aukera dago. Gero zailtasuna gutxituz doa eta euste leku onak dituzten plaka eta erresaltetatik igotzen da.

L3 (30 m, 9 aseguru, 4c).  Lehenengo luzekoak baino txikiagoak diren erresalteak dituen kanal-tximinia. Erresalte zailena, azkena.

L4 (35 m, 11 aseguru, 5b).  Hiru zati bertikal aurkezten dituen erdiko ezproitik igo behar da. Hirugarren zati bertikala ematen duena baino hobeto gainditzen da euste leku onak baititu. Luzearen zailtasunak hirugarren zati bertikalaren hasieran eta amaieran daude. Bilgunea zertxobait deserosoa. Bilgunea eta oinak ipintzen dituzun lekuaren artean metro batzuetako sakonera duen kanal bertikal  bat dago. Zutik jarrita ez da postura hartzen. Onena eserita aseguratzea da.

L5 (35 m, 10 aseguru, 6a+ edo A0/5b).  Bilgunetik irteteko 2 paraboltekin ongi babestutako pasagune makurtua. Ezproiaren ertzetik zertxobait igo eta bere eskuinean geratzen den plaka bertikalera pasa behar da.Horretarako eskuineko kanalean zertxobait sartu behar da. Zati bertikala, baina euste leku onekin. Pasagune fina irteeran. Harmaila batzuk eta azken plakatxoak bilgunean uzten gaituzte.

 

Materiala: 17 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisuak ez dira behar.

Arroka: Kareharrizko tillita, oso urratzailea. Kalitate berezikoa.

Orientazioa: Hego ekialdea.

Iraupena: 2h.

Nork irekia eta ekipatua: “Sueño vertical”, abendua 2017.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Sopeira - Lolita la flamenca (5c/6a, 310 m, derrigorrez 5b)

Juan Gutiérrez, David Domínguez eta Miguel Ángel García ezagunak dira Sant Llorenç de Montgai inguruan hainbat bide polit ireki eta ekipatu dituztelako. Garbi dago bere “eremutik” mugitzen direnean filosofia horrekin jarraitzen dutela. Bide hau, bere albokoa den “Gutiérrez García” bidea bezala, aurreko hirukoteko birena, asko gustatu zitzaigun. Ez da zaila, ez du altuera sentsazio handia, oso ongi ekipatuta dago eta arroka, orokorrean, primerakoa da. Guztiz gomendagarria.

Bidea begetazioz garbia dago. Ikusten da egileek saneatze eta garbiketa (bai arrokarena, bai landarediarena) lan bikaina egin dutela.

Bidea luzeetan paraboltekin ekipatuta dago, baina han-hemenka iltzeren bat aurkituko dugu. Bilguneak bi paraboltez eraikiak daude eta toki erosoetan daude jarrita. Arroka kareharria dela dirudi, baina harea eduki handi bat du. Hori dela eta ukimen eta itsasgarritasun bikainak ditu. Hori gutxi balitz euste leku ugariak eta oso onak ditu, gutunontzi motatakoak (esku batetik lasai zintzilikatzeko horietakoak).

Bidea ongi babestua dago, aseguru kopuru egokiarekin (behar direnekin; ez gehiegi, ez gutxiegi). Hala ere, norbait mailan justu ibiliko dela pentsatzen badu fisu batzuk edota friends joko bat eraman dezake. Arrokak pitzadura ugari aurkezten ditu eta erraza da ipintzeko lekuak aurkitzea. Bidea ere egokia izan daiteke inguru seguru batean fisuak edo friendsak ipintzen ikasteko edota entrenatzeko. Luze pare bat krokis originalean adierazten dena baino zailagoak iruditu zitzaizkigun eta beste pare bat errazagoak.

Bide guztia rapelatu ahal izateko prestatuta dago. Beheko zatian R2, R3 eta R4 eta goian R7, R8, R9 eta R10. R5 bilgunetik hormaren goialdean dagoen plataforma handira igotzeko ez dago arazorik. Lehen luzea saihesteko aukera dago etxola zurira igotzen diren eskaileratik erabilita, baina luze polit bat galduko genuke. Bide osoa ez egiteko aukera ere badago (adibidez eguraldia ez bada ziurra) eta soilik luze errazenak egin (L1etik L6ra edo L2tik L6era).

Zorionak egileei. Asko errepikatuko den bidea izango da. Horren adibide bezala esan guk egin genuen egunean lau sokada elkartu ginela. Bidea Loli Sanchezi dedikatuta dago. Ez dut neska hori ezagutzen, baina eskalatzea gustatzen bazaio, izugarrizko oparia egin diotela esan beharra dago.

Azken zehaztapena. Azken luzeko azken metroetan arropa-garbitzaile baten tamaina duen harri handi bat kili-kolo dago eta hobe da ez ukitzea. KONTU HANDIA IZAN!

Iristeko, hurbiltzeko eta jaisteko: Ikus hurrengo informazioa.

 

L1 (30m, 8 aseguru, 5c).  Pasagune finen bat duen, baina uste leku oneko plaka bertikala. Bilgunea zuhaitz batean egin. Atzerago, etxolaren baranda berdean egiteko aukera ere badago, baina zuhaitzetik bikotea hobeto ikusteko aukera izango dugu.

L2 (35 m, 8 aseguru, 4c). Lehen zatian, euste leku eta pitzadura onak aurkezten dituen ezproia. Bosgarren aseguruan eskuinera pasa eta euste leku onak dituen diedro etzan batetik igo.

L3 (30 m, 6 aseguru, 4b).  Kanal moduko ranpa bat hasieran. Azken zatian euste leku onak dituen plaka bat. Aseguruak zertxobait urruti azken zati horretan.

L4 (40 m, 7 aseguru, 5a).  Bilgunetik eskuin aldera irten eta beti plakak bilatuz igo. Ezproi horizontal batera irtengo gara. Oinez zeharkatu eta erresalte txiki bat gainditu ondoren, gure eskuinean, bilgunea aurkituko dugu.

L5 (30 m, 8 aseguru, 5a).  Bi arte gazteen artean pasatzen den plaka hasieran. Lehenengo eta bigarren aseguruen artean urrutiratzea dago, baina arteetan zintaren bat jartzeko aukera dago. Bigarren plakaren sarreran dago fin ibili behar den zatia. Plakaren sarreran dagoen iltzea altu geratzen da eta horrek txapatu baino lehen pasagunea egitera behartzen du.

L6 (30 m, 2 aseguru, 3b). Oinez igotzen den gandor horizontal bat hasieran. Harmaila txiki bat gainditu (urtegiko obretan erabilitako burdinazko iltze handi bat dago lurrean sartuta; aseguru bezala erabil daiteke) eta hormaren goialdean dagoen plataforma handira irtengo gara. Aurrean parabolt bat aurkituko dugu eta, bere alboan, zein aldera joan behar dugun adierazten duen gezi bat margotura horman.  Bilgunea korridore lurkaratik 10-15 m eskuin aldera (oinez) igo ondoren aurkituko dugu.

L7 (35 m, 7 aseguru, 5a).  Bi plaka. Lehena zuzen igotzen da. Bigarrena eskuinetik ezker aldera. Bigarren hau lehenengoa baino finagoa da. Azken metroetan ezker aldera zeharkaldi gorakor bat egin behar da bilgunera hurbiltzeko. Bilgunera iristeko metro pare bat dituen destrepea egin behar da. L8ko lehen asegurua ipintzea aholkatzen dut sokadako bigarrenaren hurbilketa babesteko. Zati honetan erorita bigarrenak pendulu handi bat egingo luke bestela. R7 bilgunea kanal-pitzadura lurkara zabalaren erdian dago, R6tik agerikoa.

L8 (15 m, 4 aseguru, 4c). Bide osoan aurkitu ditugun euste lekuak ez dituen arroka trinkoz osatutako kanal zabal batean dagoen plaka hasieran. Hala ere, itsasgarritasun oso ona du. Ondoren zati etzan eta lurkara bat. Ematen duenez obrak egin zituztenean luze honetan barrenatzen ibili ziren (barrena baten arrastoak ikusten dira). Arrokaren lehen zatia zertxobait zikina aurki dezakegu goitik eroritako lurrarengatik . Hala ere, ez du molestatzen. Bilgunea sabai nabari baten azpian.

L9 (30 m, 8 aseguru, 5a).  Arroka trinkoz osatutako erresaltea hasieran eta ondoren beste bat. Bigarren horretan dago luzeko pasagunea. Bi erresalteen artean urtegiaren obran erabilitako gurpil metaliko baten arrastoak aurkituko ditugu. Bilgunean uzten gaituen eta ezkerretik eskuinera igotzen den azken plakak euste leku onak ditu.

L10 (35 m, 14 aseguru, 5c/6a).  Zati finenak hasieran eta amaieran dituen plaka luzea. Bi zati horien arten plaka, plaka eta plaka gehiago. Euste leku onak aurkezten ditu, baina zertxobait nabigatu behar da dituen presa on horiek harrapatzeko. Bosgarren asegurua iltze bat da eta ezkutuan dago, ez da ikusten bertara iritsi arte. Azken asegurutik ez jo ezkerrean ikusten den bilgunera. Rapelatzeko bilgunea da. Azken bilgunea azken aseguruaren bertikalean kokatzen da.

Azken metroetan, gure eskuinean arropa-garbitzaile baten tamaina duen eta erortzeko kili-kolo dagoen harri handi bat ikusiko dugu. Arreta izan eta ez ukitu.

 

Jaitsiera:  Hiru rapeletan R6 bilgunera jaisten da. Lehen rapela R10etik R9ra (30 m), bigarrena R9tik R8ra (30 m) eta azkena R8tik R6ra (40 m).

 

Materiala: 14 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisuak ez dira beharrezkoak, baina aukera ona izan daiteke beraiekin “jolastu” nahi baldin badugu.

Arroka: Harea eduki ugaria duen kareharria. Ukimen eta itsasgarritasun bikaina duen arroka da. Fisuak eta friendsak ipintzeko pitzadura ugari aurkezten ditu.

Orientazioa: Hego mendebaldea. Eguzkia 11:00tik aurrera (gutxi gorabehera). Udaran goiz altxatu. Neguan tarte egokiena eguerdi aldera.

Iraupean: 3h.

Nork irekia eta ekipatua: Juan Gutiérrez, David Domínguez eta Miguel Angel García, 2020.

 

Cambiar idioma (Castellano)

 

Jarraitu

Ref. Bachimaña - Vía de los jardines (4a, 280 m, derrigorrez 3c)

Nahiz eta bidea 2010. urtean ekipatutakoa izan eta nahiz eta Interneten bilaketa sakonak egin, ez dut aurkitu bide honi buruzko sarrerarik, ez blogetan, ez foroetan. Seguruenik bere alboko bideengatik estalia izan da eta oharkabeko pasa da. Ea sarrera honekin  jendea gehiago animatzen eta gehiago errepikatzen den.

Zonalde belartsu zabalez banandutako plaka () segida batez osatutako bide erraza da. Bidea ongi ekipatuta dago eta arroka oso ona da. Bide luzeetan ibiltzen hasteko, eskalatzen ez  duen norbait eramateko edota aterpera igotzeko beste modu ordezko bat bezala erabil daiteke. Gainera uharra zeharkatzeak eta “La escupidera” pasaguneak barietate apur bat ipintzen diote.

Mendiko giroa aurkituko dugu. Ohartu gabe altuera hartzen zoaz eta amaiera aldera Bachimañako zirkoa oso behean ikusten da.Niri Perineotako gailur batzuetan eginiko eskalada errazak, harkaitza eta zonalde belartsuak tartekatzen dituzten horietakoak, gogoratu zizkidan.

Bidearen zailtasuna gehiegi igo gabe, bidea luzatzeko aukera dago “Viaje por el muro” bidearen lehen eta bigarren edo soilik bigarren luzeak eginez.

 

Iristeko eta hurbiltzeko: Hurrengo sarreran eta beste honetan dagoen informazioa irakurri.

 

L1 (15m, 0 aseguru, I).  Beste bideen bilguneak dauden erlaitzetik sartzen bagara soilik zinta horia duen pinura oinez hurbildu beharko dugu. 

L1bis (15m, 4 aseguru, 4a).  “Viaje por el muro” bidearen  bigarren luzetik sartzen bagara, zertxobait etzana dagoen plaka bat igo behar da. Euste lekuak ditu.

L2 (30 m, 4 aseguru, I-II). Belardi handiko basotxora iritsi arte erlaitz belartsua jarraitu. Bilgunea harkaitzaren oinarrian dagoen parabolt batean egin (azkenak diren pinuren batean ere egiteko aukera legoke).

L3 (30 m, 4 aseguru, 3c).  Harmailak hasieran. Azken zatian dagoen plakatxo labur batek bilgunean uzten gaitu.

L4 (40 m, 8 aseguru, 4a).  Emeki igoz R3bis bilgunera hurbildu. Aurreko luzea bilgune honetaraino luza daiteke, baina kontuan izan uretik gertu dagoela eta zipriztinek azkenean busti egiten zaituztela. Eguraldi onarekin (eguzkiak jotzen badu) atsegina izan daiteke, baina egun freskoarekin (guri tokatu zitzaigun modura) desatsegina suerta daiteke. Uharra zeharkatu eta harmailetatik mini-diedrora hurbildu. Hori gaindituta azken plaka leuna gainditzea soilik geratuko zaigu bilgunera iristeko.

Uharra zeharkatzean, bi alboetan, metro eta erdi inguruko altueran, parabolt bi daude eta beraz ura zeharkatzean soka airean geratzen da eta ez da gehiegi bustitzen. Gainera zati hori (nahiko irristakorra) gainditzen laguntzen duen soka finkoa dago ipinita. Soka nahiko egoera onean dago, baina urarengatik belztuta dago.

L5 (30 m, 2 aseguru, I).  Oinez igotzen den erlaitzbelartsu handi eta zabala. Bilgunea pinu handian egin (zinta horia).

L6 (20 m, 3 aseguru, II). “La escupidera” pasagunea dugu aurrean. Nahiko airetikoa den zeharkaldi laburra da. Hasieran, goitik ikusita, ematen duena baino errazagoa da. Pare bat metro jaitsi behar dira eta zertxobait lurkara den zati horizontala zeharkatu. Ongi babestua. Jaitsiera egoera onean dagoen soka finko batekin (bi paraboltetan lotuta) babestuta dago. Bilgunea aurkitzeko kanalean aldera igo behar da. Bere hondoan, ezker aldean, 2 paraboltak aurkituko ditugu. Lehen bilgunearekin lotuta zegoen soka finko (zuri-berdea) baten arrastoak aurkituko ditugu (bideak nondik jarraitzen zuen adierazteko zela suposatzen dut).

L7 (30 m, 3 aseguru, 3c). Gora begiratuta, bilgunearen eskuin aldera (horizontalki) irten eta belardi handira igo. Zeharkatu eta bilgunera iristeko plaka zimurtsu bat igo behar da. Bilgunea parabolt batean.

L8 (30 m, 4 aseguru, 3c). Zeharkaldia ezker aldera. Hasiera batean harrizko erlaitz batetik, gero erlaitz belartsu batetik. Kanal-barrankoa zeharkatu eta blokeen artean bilgunera igo. Sabai handiaren azpian aurkituko dugu.

L9 (20 m, 3 aseguru, II). Zeharkaldia ezker aldera. Hasieran harrizko erlaitz zabal batetik, gero erlaitz belartsu batetik. Bilgunea parabolt batean. Luzea luzatzeko aukera dago eta ur-jauzitik gertu aurkituko dugun eta R9bis bilgunean bilera egin, baina zipriztinek busti egiten zaituzte. Kontuan hartu hori. R9bis bilgunera seguruago hurbiltzeko soka finko bat jarrita dago. Soka nahiko egoera onean dago, baina urarengatik belztuta dago.

L10 (30 m, 4 aseguru, 3c).  Euste leku onak dituen plaka zimurtsua. Ia amaieran 8 mm-ko bi paraboltez osatutako bilgunean bilera egiteko aukera dago edo metro batzuk gorago arroka-zubi batean. Bi paraboltez osatutako bilgunea eta R9bis bilgunearen artean soka finko bat jarrita dago. Suposatzen dut haizearen norabidearen arabera ur-jauziko zipriztinek plaka busti dezaketela. Seguruenik soka kasu horietarako jarrita dago. Soka nahiko egoera onean dago, baina urarengatik belztuta dago.

 

Jaitsiera: Aterpera oinez igo (10 min) eta GR-11tik jaitsi.

 

Materiala: Bilguneak non egiten ditugun arabera 6-8 zinta (R edo Rbis-etan) + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira beharrekoak.

Arroka: Granitoa.

Orientazioa: Hego mendebaldea.

Iraupena: 2h15min.

Nork irekia eta ekipatua: Luis Royo, Carlos Budría, Carlos Roy, Bruno Gaspar eta Julio Benedé,  2010.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Ref. Bachimaña - Climbing girls (5c, 230 m, derrigorrez 5a)

Inguruko bideen antzeko bidea. Arroka oso ona eta, Sendero Limiteko estiloa jarraituz, oso ongi ekipatua. Aipagarriak diren zailtasunak L1, L5 eta L9ko sarrerak eta L1eko diedroak dira. Beste guztia gozatzekoa.

Guk L3-L4 eta L6-L7ak elkartu genituen. Guretzat luze politena L5a izan zen. Arroka beltzeko zati bertikal bat du, baina euste leku askorekin. Motza geratzen da.

R8rainoko bilgune guztiak bi parabolt eta bi eraztunekin osatuak daude (R3an eraztun bakarra) bidea rapelatu ahal izateko. R8tik aterpera oinez igo daiteke ezkerrean geratzen den belarrezko zelaitik.

Bidearen izena parabolt batean dagoen zinta batean ipinita aurkituko dugu bidearen oinean.

 

Iristeko eta hurbiltzeko: Hurrengo sarreran eta beste honetan dagoen informazioa irakurri .

 

L1 (25m, 10 aseguru, 5b).  Horma zimurtsu motz bat hasieran. Euste leku onak ditu, baina kanpora botatzen du. Estutu behar da. Ondoren plaka batek eta harmaila batzuk diedroaren azpian uzten gaituzte. Berriro zertxobait estutu behar den zatia dugu. Mini-zuhaixkean dagoen zinta ongi dator gehien bat psikologikoki. Bilgunea aurkitzeko ezkerrean geratzen den plaka handi etzanera irten behar da.

L2 (40 m, 9 aseguru, 4a). Plakatxo etzanak hasieran eta ondoren bere ertzetik igotzen den plaka etzana (aseguruak plakaren erpinean daude). Luzea zatitzeko aukera dago erdi aldera aurkituko dugun aukerazko bilgunea erabiliz (parabolt 1 + arroka-zubia).

L3 (20 m, 3 aseguru, 4a).  Diedro etzana eta bloke batzuk bilgunean uzten gaituzte.

L4 (15 m, 2 aseguru, II).  Ia oinez igotzen den eta ezkutuan dagoen kanal belartsua (ez da ikusten bertara iritsi arte). Aproposena L3 eta L4 elkartzea da.

L5 (25 m, 11 aseguru, 5b).  Hiru metro inguruko altuera duen diedroa hasieran. Oso ongi babestua (4 parabolt). Estutu behar da, baina oso ongi babestua dago (A0 edo Ae modura egiteko aukera ere badago).Ondoren plataforma zabal baten gainetik eskuinera egiten den zeharkaldiak horma beltzaren azpian uzten gaitu. Bertikala da, baina arroka oso ona da eta euste leku on asko ditu. Azken zatia zertxobait bertikalagoa eta mantendua, baina aseguruak oso gertu daude. Bideko luzerik politena da.

L6 (20 m, 3 aseguru, 4a). Lehen metroak hormatxo bertikal bat euste leku onekin. Belarrera irtetean, ezkerrean geratzen zaigun plaka etzanetik jarraitu behar da.

L7 (15 m, 4 aseguru, 3b). Plaka etzana. Aproposena L6 eta L7 elkartzea da.

L8 (40 m, 10 aseguru, 4c). Bilgunetik irteteko euste leku onak dituen horma bertikal motza. Zailtasun hori gainditu ondoren beste guztia errazagoa da. Erresalte batek plaka oso etzan batera eramaten gaitu eta honek harmaila batzuetara. Horietatik igoz bilgunera iristen da.

L8bis (15 m). R8tik horizontalean zelaia gurutzatu ezkerrera R8bis bilgunera iristeko. Txapak zertxobait altuak jarrita daude.

L9 (25 m, 8 aseguru, 5c). Euste lekuak dituen eta kanpo aldera botatzen duen horma bertikala. Estutu behar da. Bigarren asegurutik aurrera zailtasuna zertxobait gutxitu egiten da eta euste leku onak dituen zati batetik igotzen da. Plaka batzuetara irteten da. Horiek gainditzean eskuinera jo, ezproitxo etzan baten eskuinetik, bilgunera iristeko.

 

Jaitsiera: Aterpera oinez igo eta GR-1tik jaitsi.

 

Materiala: 11 zinta + bilgunerako materiala. Fisureroak eta friendsak ez dira beharrezkoak.

Arroka: Granitoa, zintzoa eta itsasgarria.

Orientazioa: Hego mendebaldea.

Iraupena: 2h30min.

Nork irekia eta ekipatua: Martin Txeko, Julio Benedé,  Luis Royo, Almudena Cortés, Ainhoa Estrada eta Lucas Morales, uztaila 2018.

 

Cambiar idioma (Castellano)

 

Jarraitu

Ogoño - Gaviotas (6a, 130 m, derrigorrez 5c)

Eskalada bertikala eta oso mantendua. Giroa eta paisaia, ikusgarriak. “Gaviotas” hormako bide eskuragarriena eta beraz, errepikatuena da. Bidea ongi babestua dago, baina aseguruen artean aireak korritzen du. Horrez gain, urrutiratzeren bat edo beste aurkituko dugu. Beraz, eskaladaz gozatzeko garrantzitsua da derrigorrezko maila ongi menperatua eramatea. Bilguneak kimikoekin antolatuta daude.

Ogoño

OHARRA: Uztailak 16tik martxoak 31 bitartean eskala daiteke soilik. Apirilak 1etik uztailak 15era DEBEKATUTA DAGO ESKALATZEA (hegaztien habiengatik).

Iristeko: Ibarrangelura hurbildu behar gara. Herriaren sarreran egonik kotxea uzten den aparkalekura iristeko bi aukera ditugu (ikus krokisa).

Lehenengo aukera Elantxobe aldera egitea da eta Ibarrangeluko gainera iristerakoan, Elantxobera jaisten hasi baino justu lehenago, ezkerrean aurkituko dugun asfaltatutako pista hartzea da. Pista horrek 1,2 km  ondoren aparkalekura eramaten gaitu. Pista zati batzuetan estua da. Beste kotxe batekin gurutzatzen bagara maniobratzen ibili beharko dugu.

Bigarren aukera Laga hondartza aldera egitea da eta 1,8 km ondoren, justu araztegia ikusi ondoren, eskuinera egin eta araztegi aldera sartzea da. Araztegiaren sarrerako hesira iristerakoan, ezkerrean, zementuzko pista zabal bat jaiotzen dela ikusiko dugu. Hori hartu eta bertatik igoz 700 m-tan aparkalekuan gara. Igoera gogorra. Beste kotxeren batekin gurutzatzen bagara ez dago arazorik pista nahiko zabala delako.

OHARRA:  Aparkaleku alboan iturria eta mahaiak dituen zonalde bat daude.

Ogoñoko sarbideen mapa.

 

Hurbiltzeko: Aparkalekutik bi aukera ditugu (ikus krokisa):

Lehenengoa kanposanturen albotik doan hormigoizko pistatik igotzea da (hesia). Igoera gogorra 10 minutuko tartean. Gero hartxintxarrezko pista batetik jarraitzen du. Hasieran horizontalki, gero emeki behera eginez. Pista jarraitu eskuinetik datorren beste pista batekin topo egin arte (bigarren aukera da). Zertxobait aurrerago, panel baten alboan, hormara eramango gaituen bidezidorra aurkituko dugu. Metro batzuk aurrerago (50 m ingurura) postea duen bidegurutzea. Ezkerrera egin. Bidezidor zabal batetik emeki igo jaitsiera leun batera iritsi arte. Jaitsiera zati horren amaieran bideak berriro gora egiten du. Bideak lurrean harkaitzak erakusten dituen zatia da. Igoera hasi eta 50 m ingurura, gure ezkerrean, destrepetara eramango gaituen bidezidor lauso bat aurkituko dugu. Kotxetik 25 min inguru beharko ditugu horra iristeko.

Bigarren aukera hormigoizko pistaren eskuinean geratzen den asfaltatutako pista hartzea da. Pista bere amaieraraino jarraitu. Panel batekin topo egitean belarrezko pistatik jarraitu (ezkerrera, gora). Bigarren aukera honetan igoera pixkanakakoa da eta beraz, eramangarriagoa da.

Bi aukerek antzeko luzera dute (900 m inguru) eta bien iraupena ere antzekoa da.

 

Jaitsiera

Destrepeak hasi baino lehen plataforma handi bat dago. Leku ona arnesa jartzeko. Lehen erresaltea (3-4 m inguru ditu) ongi jaisten da. Erlaitz bat dauka erdian eta euste leku onak ditu (ez dago deskuelgerik beraz, destrepatu behar da, bai ala bai).

Bigarrena (6-8 m ingurukoa) bertikalagoa da eta amaieran makurdura txiki bat du. Soka finkoekin ekipatuta dago eta beraien laguntzarekin jaitsi daiteke, baina rapel labur bat egitea aproposagoa dela uste dut. Seguruagoa da eta ez da askoz gehiago tardatzen.

Jaitsi ondoren bidezidorra jarraitzea soilik geratzen zaigu. Oinez (destrepe txikiren batekin) egiten den jaitsierak hormaren erdian dagoen bira horizontal handian uzten gaitu. Bira jarraitu eta zatitxo airetiko bat (5 m ingurukoa) zeharkatu ondoren bidearen hasierara iritsiko gara.

Destrepetatik 25 min inguru beharko ditugu bidearen hasierara iristeko. Aparkalekutik guztira 50-55 min inguru.

L1 (30m, 6 aseguru, 5b).  Bertikala. Lehen metroetan arroka zertxobait leundua. Eskuinean geratzen den pitzaduraren laguntzarekin igotzen dira lehen metro horiek. Ez hain bertikala den plaka batera irteten da. Plaka hori nahiko zimurtsua da eta euste lekuak ditu. Azken zatian, pitzaduran txertatuta dauden bloke handi batzuk. Euste leku onak dituen eskalada atletikoa. Bigarren eta hirugarren aseguruen artean urrutiratzea. Bilgunea plataforma eroso eta handi batean.

L2 (30 m, 7 aseguru, 6a). Hiru metro inguruko horma makurtu labur bat gaindituz, babaresa baten laguntzarekin igotzen den plaka inklinatu baten hasieran ipiniko gara. Babaresak kanpora botatzen du. Oinak ongi jarri behar dira eta besoetatik indartsu ibili behar da. Hirugarren asegurutik aurrera zailtasuna zertxobait leuntzen da oinentzat erlaitz “salbatzaile” bi daudelako. Horiek arnas pixka bat hartzea ahalbidetzen dute. Plaka amaitzean erresalte txiki eta erraz batek azken diedroaren azpian uzten gaitu. Diedro bertikal luzea. Azken asegurutik bilgunera urrutiratzea dago, baina friends bat ipintzeko aukera dago. Bilgunea zuhaitz handian.

L3 (25 m, 1 aseguru, II).  Hasieran dagoen plaka oso etzanak oinez igotzen den korridore zabal batean uzten gaitu (kasuren batean eskuak jarri beharko ditugu erresalteren bat edo beste gainditzeko). Bilgunea zuhaitzean edo sustrai batean egin daiteke (bakoitzaren gustura).

L4 (20 m, 6 aseguru, 5c).  Sarrera bertikala. Diedroa eta eskuentzako euste lekuren baten laguntzarekin igotzen da. Ondoren plaka luze zimurtsua. Teknikoa eta bertikala. Azken metroak zertxobait errazagoak. Bilgunea azken asegurutik 5 metro gora eta ezkerrera dago, plataforma handi eta eroso batean.

L5 (25 m, 6 aseguru, 5b).  Horma goitik behera zeharkatzen duen pitzadura handiaren azpian jartzeko behe aldera egiten den 5 metro inguruko zeharkaldia egin behar da hasieran. Zeharkaldia ematen duena baino errazagoa da, baina zertxobait delikatua da. Luzea diedro lauso bat definitzen duen pitzadura luze batek mozten duen plaka luze bat da. Zatirik zailena erdi aldera aurkituko dugu. Azken metroetan zailtasuna gutxitzen doa. Bilgunea lurrean.

 

Jaitsiera: GR markak (gorriak eta zuriak) aurkitu arte amildegiaren ertzetik 5 min inguru igo. Markak adierazten duten bidezidorra jarraitu eta beste 5-8 minututan Ogoñoko begiratokian egongo gara. Hortik etortzeko erabili dugun bidea jarraitzea soilik geratzen zaigu kotxera itzultzeko. Aparkalekura iristeko 30 min inguru beharko ditugu.

 

 

Materiala: 7-10 zinta + bilgunerako materiala. Urrutiratzeren bat babesteko aukeran ongi etor daiteke friends joko bat.

Arroka: Kareharria. Zertxobait leundua zatiren batean (hasieran gehien bat).

Orientazioa: Mendebaldea. Eguerdi arte itzala.

Iraupena: 2h15min.

Nork irekia: Kike de Pablos eta Agustín Castells, 1977.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu