Els Ports - Heroes abstenerse (5b, 65 m, derrigorrez 5a)

Inguruan eginiko beste jarduera bat osatzeko edo eguraldia zehaztuta ez dagoen egun baterako aproposa den bide motz eta polita. Harkaitzaren puntu ahulak aurkitzeko L2ko bigarren zatian, ezkerrera eta eskuinera eginez, zertxobait “nabigatu” beharra dago.

Azken luzeko irteeran eskuinean geratzen den sabaitxoari zuzen ekiten badiogu A0 modura (edo Ae modura) egin beharko dugu, baina bilgunearen goian dagoen zatitik zuzen gora egiten badugu eta ondoren eskuinera pasatzen bagara (zertxobait estutu behar da) pasagunea modu askean egin daiteke.

Aipamen baten batean azken bilgunetik lurrera 55 m-ko rapel bakar batekin iritsi daitekeela diote, baina guk bi egin genituen sokak erosoago biltzeko.

Iristeko eta hurbiltzeko: Hurrengo sarrerako informazioa ikusi (Els Ports - Els Estrets).

Els Estrets aldera doan bidezidorra hartu eta 10 minututan Toll Blau izeneko tokira iritsiko gara (ibaian bainatzea baimenduta duen toki bakarra; lekua egurrezko ohol batekin adierazita dago tokia). Horma gure aurrean (ezkerrera) aurkitzen da. Metro batzuk aurrera egin eta gure ezkerrean mugarri batzuk ikusiko ditugu. Mugarri horiei jarraituz 5 minutuko igoera batek bidearen oinarrian utziko gaitu. Aparkalekutik guztira 15 minutu inguru beharko ditugu hurbilketa egiteko.

L1 (20 m, 6 aseguru, 4c). Arroka trinkoz osatutako plaka. Zertxobait ezkerrera eta eskuinera mugitu behar da puntu ahulak aurkitzeko.

L2 (30 m, 6 aseguru, 5b). Hasieran plaka bertikal motz bat. Ondoren horma zertxobait etzan egiten da, baina ezkerrera eta eskuinera nabigatu behar da arrokaren puntu ahulak aurkitzeko. Azken 10 metroak nahiko etzanak.

L3 (15 m, 6 aseguru, 5b edo Ae/4c). Bilgunearen gainetik irtenda eta eskuinera pasatuz pasagunea modu librean egin daiteke. Irteeran dagoen sabaiari zuzen ekiten badiogu A0 modura (edo Ae modura) egin beharko da. Luzetik geratzen den beste zatia errazagoa da. Hasieran diedro bertikal motz polit bat eta azken metroak eskuineko plakatik egiten dira.

Jaitsiera: Bidetik rapelatzen. Guk 2 rapel egin genituen (sokak erosoago biltzeko), lehena R3tik R2ra eta hemendik lurrera.

Beste aipamen batzuk 55 m-ko rapel batekin lurrera iristen dela diote.

Materiala: 6 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira behar.

Arroka: Kareharria

Orientazioa: Mendebaldea.

Iraupena: 1 h.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Aiztondo - Ainhoa (5c, 120 m, derrigorrez 5b) - ALDAKETAK!!

Aurrez Aiztondon deskribatu diren bideen antzekoa. Bidea arroka trinkoz osatutako plaka etzanetatik zehar doa. Begetaziorik gabeko kalitatezko arroka.

Bidea oso ongi ekipatua dago. Orain dela gutxi berrekipatu dute (Nafarroako Mendi Federazioko hornikuntza batzordeko kidea den Joseba Arlegik). Lehen azken metroak “Clasica sur” bidearekin partekatzen zituen. Orain bere irteera propioa du, sabai handiaren ezker aldetik.

Urte osoan eskala daiteke. Jaitsiera bidetik rapelatuz edo oinez egiten da. Bilgune guztiak eraztunekin rapelatzeko prestatuta daude.

Uharteko bideen krokis berria Mendi eta Eskalada kirolen Nafarroako Federazioko helbide honetan aurki daiteke:

http://www.nafarmendi.org/contenido/aiztondo-uharte-arakil

Iristeko: Irurtzun edo Altsasutik Uharte Arakil herrira hurbildu A-15 autobidea erabiliz. Herria zeharkatu eta Irañetako norabidea hartu (NA-2410). Errekaren ondoan dagoen aisia-leku bat igaro ondoren ezkerrera doan pista bat hartu. Pista honek Uharte Arakil udalak eskalatzaileentzat eginiko parkingera eramango gaitu berehala (poste batekin adierazita dago).

Hurbiltzeko: Pareta dagoen aldera abiatu. Berehala bidezidor bat aurkituko dugu. Jarraitu eta 10 minututan bidearen oinean gara.

L1 (30 m, 8 aseguru, 4a): Irrintzi bidearekin batera partekatzen den luzea. Arroka trinkoz osatutako plaka etzana. Erraza, bilgunera iritsi baino metro batzuk lehenago dauden pasagunetxo batzuk izan ezik.

L2 (25 m, 8 aseguru, 4c): Ezkerrera  irten euste-leku ugari dituen zati erraz batetik. Hirugarren aseguruan ezkerrera jo (zuzen igota Irrintzi bidetik jarraituko genuke) eta aseguruak jarraitu. Bilgunea lehen zegoen baino metro batzuk beherago (erlaitz eroso batean).

L3 (35 m, 10 aseguru, 5b): Bilgunetik irten euste-leku oneko plakatxo bertikal bat. Ondoren gure ezkerrean dagoen arte handira jotzen du bideak. Pitzadura-kanal etzan batetik gora emeki eginez, zeharkaldi baten bidez, artera iritsiko gara. Bilgunera iristeko azken zatia euste leku onak dituen plaka bertikala da.

L4 (30 m, 11 aseguru, 5c):  Arroka trinkoz osatutako plaka bertikala bilgunetik irten eta berehala. Bertan dago, bigarren eta hirugarren aseguruen artean (azken hau zerbait ezkutatuta), bidearen pasagunetxo teknikoena. Euste leku ona urruti geratzen da. Ez bazara altua estutu egin beharko duzu. Hori gainditu eta apur bat gorago (5 eta 6. aseguruen artean), beste pasagunetxo tekniko bat aurkituko dugu, baina hau aurrekoa baino apur bat errazagoa. Sabai handiaren ezker aldera iritsi arte, bideak euste leku pilo bat dituen zati erraz batetik jarraitzen du. Zerbait estutu behar da, baina 2 paraboltez ongi babestua dago. Bilgunea erlaitz handi eta eroso batean egiten da. “Clasica sur” bidearekin partekatzen da.

L4bis (8 m, 0 aseguru, 3b): Pitzadura-diedro bat gainditu behar da azken bilgunera iristeko. Bilgunea lurrean dago eta 2 paraboltez osatuta dago. Azken metro hauek errazak dira, baina arrokarekin arreta izan behar da.

Jaitsiera: Bidetik rapelatzen edo, erosoagoa eta azkarragoa, oinez. Metro batzuk igo eta eskuinera pasatu (mugarria). Oinez zabalgune bat zeharkatu eta gandor txiki batera igo (mugarriak). Gandorretik egokien ikusten dugun lekutik, destrepatuz (zati delikatua), Iñaki Goñi bidearen azken bilgune ingurura jaitsi. Hortik aurrera oinez jaisten da (mugarriak jarraitu).

Bidetik rapelatzen. 70 metroko soka bakarrarekin eskalatzen badugu, lau rapel beharko ditugu. 60 metroko bi sokekin bi saioetan jaisten da. Lehenengo R4tik R2ra eta bigarrena R2tik lurrera.

Materiala: 11 zinta + bilgunetarako materiala. Friend eta fisureroak soberan daude.

Arroka: Kareharria

Orientazioa: Hegoa

Iraupena: 1h45.

Ekipamendua: FNDME-ko Ekipamenduen Batzordeak ekipatua. 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Serra de Queralt - Quercus (5c, 105 m, derrigorrez 4b/4c)

Zailtasuna neurrizkoa duen bide motz eta polita. Ekipamendu oparoak oso arriskugarritasun baxua ezartzen dio. Luze ugariko bideetan eskalatzen hasteko edo inoiz eskalatu ez duen jendea eramateko bide aproposa.

Arroka ona da (L3ko zati batean garbiketa lan izugarria egin dutela nabari da) eta Berga aldera dauden bistak ikusgarriak dira. Leku lasaia. Azken luzean irteera aukera dezakegu (ezkerretik zaila, erditik ertaina eta eskuinetik erraza).

Beheko plakan dauden kirol eskaladako bideekin osa daiteke eguna.

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikus hurrengo sarrera (Serra de Queralt).

Santutegiko aparkalekutik Garrotako begiratokira igo (Cova de la Troballa delakoaren ezkerrean geratzen da). Guztira 10 min inguru beharko ditugu. Begiratokiaren eskuinean kirol eskaladako bideak dituen plaka bat dago. Quercus bidea 2 arte gazteen artean doana da. Lurrean dagoen harri handi batetik hasten da.

Bitxikeri bezala aipatu bide hasieraren alboan Done Ignaziori dedikatutako kapera txiki bat dagoela eta aparkalekutik santutegira igotzeko eskailerak zenbakituta daudela.

L1 (30 m, 12 aseguru, 4b). Hasieran plaka bertikala, baina gero etzaten joaten da eta azkenik, hormatxo bat. Arroka kalitate bikainekoa. 5 eta 11. aseguruen parean jaisteko mosketoiak dituzten bilguneak aurkituko ditugu. Gure bilgunea jaisteko mosketoiak dituen azken bilgunetik 5 m gorago dago. Harri-bloke handi batean kokatuta dago. Ezkerretik bidea utzi eta oinez jaisteko aukera dago.

L2 (35 m, 4 aseguru, 3b). Hasieran, lehenengo asegurura iritsi arte, 10-15 m oinez igotzen dira. Ondoren eta bilguneraino, trepada.

L3 (25 m,11 aseguru, 4b). Hasieran gandorraren eskuinean dagoen plaka oso etzana. Ezkerrera pasa eta euste leku onak dituen gandor bertikal zati bat igotzen da (arrokarekin oso garbiketa lan ona burutu dute hemen). Zati etzan bat eta azken hormatxo bat geratzen dira lepo zabal batean aurkituko dugun bilguneraino iristeko. Bilgunea aurreko plakan dago.

L4 (15 m, 6 aseguru, 5c). Estutu behar den plaka bertikal labur bat hasieran (A0 modura prestatuta; motzondo txiki batera igoz lehenengo asegurua txapa daiteke). Hirugarren asegurua ez da ikusten bilgunetik. Gero errazago.

 edo

L4 (15 m, 5 aseguru, 4b). Oinez eskuinera egin eta gero plaka bertikal motz bat.

 edo

L4 (15 m, 4 aseguru, 3c). Oinez eskuinera egin eta gero kanal motz bat.

Jaitsiera: Gailurraren ezkerretik bidezidor bat jaiotzen da. Bide hori hartu eta 7 minututan Garretako bide zabalean izango gara. Beste 10 minututan aparkalekuan gara.

Materiala: 12 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira behar.

Arroka: Kareharria

Orientazioa: Hegoa.

Horario: 1 h.

Nork ekipatua: Sergi Caldera, Jordi Farrás eta Ángel Companyó, urtarrila 2019.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Serra de Queralt - Cresta de Mercadal Inferior (4c, 180 m, derrigorrez 4c)

Mercadal Inferior gandorra igotzeko bide semiekipatua. Bilgune batzuk ekipatuta aurkituko ditugu (eskalada-eskolako bideen azken bilguneak direla uste dut), baina beste batzuk guk osa beharko ditugu (zuhaitz/zuhaixketan edota harri blokeetan). Arrokak euste leku ugari ditu, baina oso pitzatua dago eta ez du segurtasun handirik ematen. Arreta jarri behar da eta aztertu zer ukitzen den. Hori ez balitz, gozatzeko bidea izango litzateke.

Luzeetan aurkituko ditugun paraboltak arroka trinkoa dagoen tokietan jarrita daude. Hortik kanpo aseguru finkoak jartzeko aukera gutxi zegoela ulertzen dut. Hala ere arrokak ematen du friendsak edota fisureroak jartzeko aukera.

Gu gandorraren eskuin aldetik sartu ginen (eskalada-eskola dagoen aldetik). Beste iturri batzuk gandorraren ezkerretik sartzen dela diote, baina arroka oso desegina ikusten da. Ezkerretik sartu nahi bagenu, igoera bidezidorra pinudiaren amaiera aldera utzi beharko litzateke.

Luze batzuk batzeko aukera dago, baina bikoteen arteko komunikazioa okertu egiten da. Horrez gain, zinta espres luze nahiko eraman beharko lirateke.

Iristeko eta Hurbiltzeko: Hurrengo sarrerako informazioa ikusi (Serra de Queralt). Font-Negreko aparkalekutik, igoera gogor baten ondoren, 10 minututan bidearen oinarrian gara.

L1 (15 m, 3 aseguru, 4c). Gandorrera igotzeko plaka motz bat. Gandorrera irteterakoan, metro pare bat beherago, harri-bloke handi baten atzean bilgunea antolatzeko parabolt bat aurkituko dugu.

L2 (25 m, 4 aseguru, 4c). Gandorrari jarraitu. Hainbat zatitan arrokarekin arreta izan behar da. Zati horizontalera iristerakoan harri-bloke batean edo, metro batzuk aurrerago, zuhaitz batean bilgunea osatu.

L3 (25 m, 0 aseguru, II). Gandorraren ezkerretik ongi egiten den gandor horizontala. Harri-blokeetan eta zuhaitzetan babesak jartzeko aukera ugari dago. Bilgunea 2 paraboltez osatua dago eta gandorraren eskuin aldean aurkituko dugu (hurrengo zati bertikala hasten den oinarrian). L2 eta L3 luzeak elkartzeko aukera legoke, baina orduan bikotearen arteko komunikazioa oso txarra izango litzateke.

L4 (20 m, 3 aseguru, 4c). Gandor bertikala. Zati horizontalera irteterakoan bilgunea ezpel sendo batean egin daiteke.

L5 (25 m, 2 aseguru, 4c). Zertxobait estutu behar den pasagunetxo bat duen plaka trinkoa hasieran. Gero errazago, baina arrokarekin arreta izan behar da. Gandorraren zati horizontalera irteterakoan 2 paraboltez osatutako bilgunea aurkituko dugu. L4 eta L5 luzeak batzeko aukera dago.

L6 (40 m, 0 aseguru, II). Gandor horizontala. Harri-blokeetan eta zuhaitzetan babesak jartzeko aukerak daude. Noizbehinka ere, zinta espresak jartzeko, eskuineko bideen azken bilguneak aurkituko ditugu. Bilgunea 2 paraboltez osatua. Gandorraren eskuinean dagoen arte handi eta nabari baten alboan aurkitzen da.

L7 (30 m, 0 aseguru, II). Aurrekoa baino errazagoa den gandor horizontala. Bilgunea rapelatzen den tokian egiten da (arroka-zubia zintekin eta maillon batekin).

Jaitsiera: Erlaitz handi bateraino 15 m inguruko rapel motz bat egin behar da. Gero, gandorraren zati bat oinez jaisten da (destrepe txikiren batekin) leporaino iritsi arte. Bertatik eskuinera irteten den bidezidorra hartu eta 5 minututan bidearen oinarrian izango gara (beste 5 minututan kotxean).

Materiala: 6-8 zinta + bilgunerako materiala. Friends eta fisurero joko bana. Zuhaitzetarako eta harri-blokeetarako zintak.

Arroka: Kareharria (oso pitzatua)

Orientazio: Mendebaldea.

Iraupena: 1 h 50 min.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Montserrat - Doc Anton (5c, 130 m, derrigorrez 5a/A0)

Eguraldiak ona jarraitzen zuela aprobetxatuz eta jakinik hurrengo egunak ez zirela hain onak izango, eskalatzen jarraitzea erabaki genuen eta Magdalena Superior delakoan dagoen “Doc Anton” bidea egitea. Miranda de Santa Magdalenako gailurretik  Magdalena Superior orratzaren oinarrira hurbildu ginen eta ezkerrean geratzen kanaletik jaitsi ginen.

Oso bide polita da, arroka onarekin eta oso ongi ekipatua. Zati gogorrenetan aseguruak gertu egoteak gauza lasaitasun handiagoarekin hartzen laguntzen du. Neretzat zati bixiena lehenengo sabaiaren gainetik egiten den 2-3 metroko zeharkaldi airetikoa izan zen (gehien bat oinen azpian amildegia sumatzen duzulako).

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrerako informazioa (Montserrat 2).

Funikularretik hurbiltzen bagara, Sant Jeroni-ra doan bidea hartu eta Jacob eskailerak erabilita kartel adierazle batzuk dituen lepotxora hurbildu (20 min). Igotzen jarraitu Magdalena Superior delakoaren atzeko lepora iritsi arte eta ezkerrean geratzen den kanaletik jaitsi. Plakaren oinarria jarraitu txapa horiak aurkitu arte (beste 15 min; funikularretik guztira 25-30 min inguru).

L1 (45 m, 6 aseguru, 3c). Zertxobait gehiago pentsatu beharra dagoen pasagunetxoren bat duen plaka etzana. Hasi eta 15 m ingurura bilgune bat topatuko dugu (2 parabolt). Bilgunea iritsi baino lehen pasagunetxo bat.

L2 (30 m, 11 aseguru, 5b). Plaka. Ondoren estugune bat dagoen sabaia bere eskuinetik gainditzeko. Sabaiaren gainetik 2-3 m dituen zeharkaldi airetiko bat egin behar da (zertxobait ziragarria) bilgunera eramango gaituen azken plakari ekin baino lehen.

L3 (30 m, 12 aseguru, 5c). Gure buruaren gainean ikusten den kanal nabarira hurbiltzeko plaka labur bat hasieran. Kanala ezkerrean duen plakatik gainditzen da. Zati errazago bat azken plaka bertikalari ekin baino lehen. Azken plaka honetan estutu behar da.

L4 (25 m, 5 aseguru, 4b). Bilgunetik irteterakoan plaka bat eta ondoren zati etzan bat. Azken plaka bertikalean aseguruak oso gertu. Bilgunea lurrean (3 parabolt).

Jaitsiera: Rapelatuz eskuinean geratzen zaigun lepo aldera. Rapel batean jaitsi daiteke 60 m-ko bi sokekin (50-55 m inguruko rapela). Hala eta guztiz ere rapela zatitu daiteke (eta 25-30 m-ko bi egin) tartean beste rapel instalazio bat dago eta.

Materiala: 12 zinta + bilgunerako material. Friendsak eta fisureroak ez dira behar.

Arroka: Kareharria (konglomeratua)

Orientazioa: Mendebaldea.

Iraupena: 2 h.

Nork ekipatua: Guillem Arias eta Xavier Amill, 2008.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Montserrat - Nuria (3c, 150 m, 3c derrigorrez)

Guillem Arias nekaezinaren beste bide bat. Eskertzekoa da gizon honen lana. Lerro hauetatik, esker mila.

“Nuria” oso ongi ekipatutako bide erraza da. Eguraldia oso segurua ez denerako, arroka oso lehorra ez dagoenean edo eskalada egun bat osatzeko bide aparta da. Bidea plaka etzan handi bat da. Denak nahiko etzanak, azken luzea izan ezik. Azken honek bi hormatxo ditu.

Bide hau ere aproposa da haurrak edo inoiz eskalatu ez duen jendea eramateko, baita ikastaroak emateko. Horma ez da ezertan bertikala eta bilguneak oso erosoak dira. Horrez gain, bilgune batzuk 4 paraboltez osatuta daude eta horrek aldi berean bi bikotek eskalatzeko aukera eskaintzen du.

Hirurogei metroko bi sokekin luzeak binaka elkartu ditugu. Soka motzagoekin edo jarduera luzatu nahi badugu banaka egitekoa aukera dago ere.

Bidea Miranda de Santa Magdalena gailurrean amaitzen denez Magdalena Superior edo Inferior orratzetan dauden beste bide batekin jarraitu daiteke.

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikus hurrengo sarrera (Montserrat 2).

Eskemako (a) bidea: “La Torna”ko lepoa pasa ondoren, bideari jarriatu eta Mirador de Sant Joan osoa inguratu Punta Pam a Pam orratzarekin osatzen duen leporaino iritsi arte. Bideari jarraitu. Bidea erorita dagoen zati batekin egingo dugu topo. Zati hori pasa eta behe aldera egiten duen bideari jarraitu. Bidegurutze batera iritsiko gara. Bertan pintura berdearekin puntu bat margotuta duen zuhaixka batekin egingo dugu topo. Gora egiteko unea da (bidea zertxobait hartuta dago eta zertxobait “basurdearena” egiten ibili behar da). Plakak gure ezkerrean sumatzen ditugunean (10 min inguru Punta Pam a Pam lepotik) ezkerrera jo (hasieran emeki beherantz eta gero gorantz egiten du) plaka oso etzan bat aurkitu arte. Plaka horren oinarria jarraitu zilar koloreko parabolt bat aurkitu arte. Aurrera 10 m inguru eginez txapa horia (Gullem-enak beti horrela koloreztatuta daude) duen parabolta aurkituko dugu plakaren oinarrian. Parabolt horrek “Nuria” eta “Directa Nuria” bideen hasiera adierazten du.

Eskemako (b) bidea: Guillem Arias-ek beste bide bat proposatzen du (https://blogdelguillem.blogspot.com).

L1 (55 m, 10 aseguru, 3b). Plaka etzana. Hasi eta 4 m ingurura nahiko gertu dauden 2 parabolt ikusiko ditugu. Ezkerrekoa “Nuria” bidearena da eta eskuinekoa “Directa Nuria” bidearena. Luzearen bigarren zatia (R1´ondoren) errazagoa da (II).

L2 (45 m, 9 aseguru, 3c). Zertxobait gehiago pentsatu beharra dagoen bi pasagunetxo dituen plaka etzana.

L3 (50 m, 10 aseguru, 3c). Ur-arrastoa zeharkatu (euria egin ondoren bustita aurki dezakegu) eta plaka etzanetik igo. R3´ bilgunetik aurrera oinez igotzen den tarte oso etzan batek banatzen dituen bi erresalte soilik geratzen dira.

Jaitsiera: Oinez.

Materiala: 10 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira behar.

Arroka: Kareharria (Konglomeratua)

Orientazioa: Hego-mendebaldea.

Iraupena: 50min.

Nork ekipatua: Guillem Arias, 2010.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Peña Predicadera - Jabalí errante (6a+, 160 m, derrigorrez A0/5a)

Peña Predicaderako hormak forma bitxia du. Uraren higadurak sortutako karkaba eta espoloi estuz osatuta dago. Goiko zatian sabai handiak agertzen dira. Beheko aldean, ordea, plaka etzanak. Arroka kareharrizko tillita da (kareak itsatsitako bloke irregularrez osatutako arroka da). Oso arroka trinkoa, urratzailea eta itsasgarritasun handikoa. Hemen azaltzen dudan bidea ongi babestua dago (aseguru nahiko, baina pasatu gabe). Hala ere, ez da eskalada eskola bat. Maila ongi menperatuta joan behar da. Justu joanda, nahiz eta zailtasun objektiboa handia ez izan, psikologikoki gaizki pasa genezake aseguruak nahiko urruti ikusita. Gainera arroka hain trinkoa denez aseguruen artean autobabesak ipintzeko ere aukera handirik ez dago. Hala ere friends txiki batzuk eta fisurero joko bat eramatea ez dago gaizki, noizbehinka (oso noizbehinka) zerbait ipintzeko zulotxo edo pitzadura txikiren bat aurkitzen baita.

Peña Predicadera Parque Natural de la Sierra y los Cañones de Guara barruan kokatuta dago. Eskalada arautzen duen agindu berriaren arabera (Ots 2016), urte osoan eskalatu daiteke horma hauetan.

Tokia udazkenean eskalatzeko leku aproposa da. Udaran oso goiz ibili behar da. Bere orientazioa dela eta (hego-ekialdea) goizean goizetik eguzkiak ematen dio.

"Jabali errante" bideko arroka oso ona da. Laugarren luzeko 6a+ pasagunea A0 modura egin daiteke, ongi ekipatua baitago. Hala ere hirugarren asegurura iristeko zertxobait luzatu behar denez, ez dago gaizki oinentzat zinta batekin laguntzea. R2, R4 eta R5 bilguneak eraztunak dituzte eta beraz bidea rapelatzeko aukera dago (60 m-ko sokekin). Azken bilgunea inguru honetan ireki den azken bidearena da, Afrodita. Inguruko beste bideren bat egiteko asmoa badugu bidetik edo Afrodita bidetik rapela daiteke. Denbora aurreztuko dugu eta hormaren oinarrira bueltatzeko itzuli handi bat ematea ekidituko dugu. Hormaren oinarrian bidearen izena margotuta dago.

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikus hurrengo sarrera.

L1 (30 m, 4 aseguru, 3b). Arroka trinko eta itsaskorrez osatutako plaka etzana. Plaka erraza da, arroka ezin hobea, baina aseguruak zerbait urruti daude.

L2 (35 m, 7 aseguru, 4b). Aurreko luzearen antzekoa, baina plaka apur bat tenteago.

L3 (25 m 3 aseguru, 5a). Bilgunetik irten eta berehala eskuinetik ezkerrera zeharkaldi batez gainditzen den horma bertikala aurkituko dugu. Ondoren, bilguneraino, espoloi estu bat, etzana eta erraza. Azken 10-12 metroak errazak, baina asegururik gabe.

L4 (45 m, 10 aseguru, 6a+ edo A0/4c). Bilgunetik irten eta berehala gilbor handi bat. Pasagunea ongi aseguratuta dago. Oinentzako zinta baten laguntzarekin nahiko ongi gainditzen da A0 modura (apur bat borrokatu ondoren; hirugarren asegurua zertxobait urruti geratzen denez ongi luzatu behar da). Pasagune hori gainditu ondoren diedro-tximinia bertikal labur batek jada etzanagoa den espoloian uzten gaitu. Bilgunea sabai handia baino apur bat beherago dago.

L5 (25 m, 3 aseguru, 4a). Sabai handiaren azpian dagoen erlaitz handira igo eta horizontalean ezkerrera gurutzatu. Zati hau ia oinez egiten da eta hasieran dagoen parabolt batez babestua dago. Ondoren ongi babestutako 3-4 metroko hormatxo bat gainditu behar da. Bilgunea zertxobair ezkerrera (Afrodita bidearen azken bilgunea da; 2 parabolt eta eraztunak).

Jaitsiera: Rapelatuz edo oinez. Oinez jaitsi nahi badugu gorantz 60-80 metro inguru igo eta mugarriz adierazita dagoen tokian arroilatxo bat gurutzatu. Altuera galdu gabe, bidezidor baten arrastoak aurkitu arte, ezkerrera gurutzatu. Bertatik jaitsi eta bloke handiaren ("El pito") bila jo. Bere inguruetan Mondinerora igotzen den bidea aurkituko dugu (mugarriz adierazia). Bide argi horri jarraituz berehala gara hormara ekarri gaituen pistan. Goitik pistaraino 25 min inguru. Hemendik kotxera itzultzea soilik geratzen da (beste 20 minutu inguru).

Materiala:  10 zinta + bilgunerako materiala. Fisurero joko bat eta friends txiki batzuk eramatea ez dago gaizki. Horrez gain, zinta luze pare bat beharko dira laugarren luzeko pasagunea gainditzen laguntzeko eta azken bilgunea egiteko.

Arroka: Kareharria (itsasgarritasun handiko tillita trinkoa).

Orientazioa: Hego-ekialdea

Iraupena: 2h.

Nork irekia: Jesús Estaún eta Max Garralaga, 1984.

Nork berrekipatua: Pepín Valdivia eta Nestor Ayerbe,

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Aiako Harria (Aritxulegi) - Behetik goraino (5b, 215 m, derrigorrez 5a) BERRIA!!

Berez “Behetik goraino” ez da bide bat, bide desberdinen konbinazioz lortzen den ibilbidea baizik. Bide horiek “Laritz” (Aske sektorekoa), “Tercero y punto” eta “Pizkor” (Agorre sektorekoa), “Mitxi” eta “Rumbo a casa” (Fuxina sektorekoa), “Atxurras al poder”, “Talbet” eta “Formando al niño” (Enarri sektorekoa) eta azkenik ”Basurdeen atsedenlekua”  (Atsedenlekua sektorekoa) dira.

Izenak azaltzen duen bezala ibilbidea lehenengo plakan hasten da eta azkenekoan amaitzen da. Horrela 9 edota 10 luzeko ibilbidea lortzen da. Eskalada era askotakoa da eta zailtasuna ere ez da handia, zailtasun zehatz bakar batzuekin. Horrez gain, eskolak ematen dituen aukerak kontuan izanik, bakoitzak bere ibilbidea diseina dezake eta bere “Behetik goraino” egin, egokienak ikusten dituen bideak konbinatuz. Emaitza sentsazio ona uzten dizun 2h30min inguruko eskalada da. Ibilbidea edozein momentuan utzi daiteke zailtasunik gabe.

Arroka eta ekipamendua luxuzkoak. Lekua eta paisaia beste luxu handi bat. Eguraldiak laguntzen badu, kontrastez beteriko paisaiaz gozatzeko aukera izango dugu. Alde batean Kontxako badia eta bestean Pirinioak mendizerrako gailurrak. Benetan paisai zoragarria. Tokia guztiz gomendagarria.

BERRIA 2019 !!!: Orain errepidetik hasi daiteke. Errepide alboan dagoen plaka ekipatu da eta bertatik 3 minututan gaude hurrengo plakan. 

Iristeko: Oiartzun herrira joan eta Lesakara (Arditurri bezala ere adierazita dago) daraman GI-3420 errepidea hartu. Ergoien auzoa zeharkatu eta Aritxulegi mendate aldera igo. Aterpearen aparkalekuan edo tunelaren alboan jaiotzen den pistan kotxea aparkatu.

Hurbiltzeko: Pistan, errepide alboan, aparkatzen badugu 1 min. Aterpearen aparkalekuan uzten badugu kotxea, hurbilketa 4 minutura "luzatzen" da.

L1 (30 m, 7 aseguru, 4a). Plakaren erdian dauden bi lerrotatik (arrokak kolore zurixka harzen duen tokian) eskuineko lerroa hartu (ezkerrekoa zertxobait errazagoa irteten da; 3c). Bosgarren eta seigarren aseguruen artean pasagunetxo bat duen plaka etzana.

Lehenengo aseguruek lehen zokaloaren igoera babesteko balio dute. Ezkerretik igota zokaloa ekidi daiteke. Bilgunea plakaren gailurreko lurrean aurkituko dugun bilgunean egiten da (ez egin bilgunea jaisteko mosketoiak dituen horretan).

Bidezidorrari jarraituz hurrengo plakara oinez igo (3 min).

L2 (20 m, 5 aseguru, 4b). Arroka trinkoz osatutako plaka motz bat. Luzeko pasagunea plakara igotzeko dago. Jaisteko bilgunean ez txapatu eta aurrera jarraitu 5 m ingurura aurkituko dugun bilgune erosoraino.

L3 (30 m, 4 aseguru, 3c). Sabai bat duen hormatxoa. Bere eskuineko ertzetik igotzen da. Ondoren erdi oinez erdi eskalatzen igotzen diren bloke batzuk eta, azkenean, ondulazio ugari dituen arroka trinkoz osatutako plaka.

L4 (15 m, 4 aseguru, 4b). Euste leku ugari dituen bloke handiz osatutako plaka motza.

Fuxina sektoreko plaka handiaren oinarri azpian jartzeko 30 m inguru oinez hurbildu.

L5 (20 m, 5 aseguru, 4c). Bilgunea baino zertxobait lehenago pasagune finen bat duen plaka bertikala.

L6 (15 m, 6 aseguru, 4b). Eskuinera emeki gorantz egiten duen zeharkaldia egin behar da hasieran. Erresalte bat gainditu eta ondoren ezproi motz bat euste leku pilo bat, baina pilo bat, dituen hormara irteteko. Aurreko luzea eta hau lotzeko aukera dago (L4+L5).

Oinez 50 m inguru egin eta, hesi bat zeharkatu ondoren, Erroilbidera igotzen den bidera (GR-121) irtengo gara. Sabai handiaren parera igo arte bideari jarraitu eta ondoren bere eskuinean geratzen den plakara igo (guztira beste 80 m inguru; R5etik guztira 3 min inguru). Ibilbideak plakan dauden bidetik eskuinago dagoen lerrotik jarraitzen du.

L7 (30 m, 7 aseguru, 4a). Lehenengo erdian, plaka bertikala. Gero etzan egiten da. Hobe da bloke handi batean dagoen jaisteko bilgunea pasa eta 5 metro aurrerago, erlaitz belartsu handi batean dagoen 2 kimikoz osatutako bilgunea erabiltzea.

L8 (20 m, 7 aseguru, 5b). Lehenengo erdian euste leku onak dituen plaka zimurtsua. Ondoren horma bertikal motz bat.

L9 (20 m, 4 aseguru, 4b). Eskuin aldera igo behar den plaka. Bilgunea aurkitzeko laugarren aseguruan norabidez aldatu eta ezker aldera egin behar.

Bidezidorrari jarraitu eta hesia zeharkatu ondoren azken harkaitzean dagoen diedro nabariaren azpian jarri behar da. R8 bilgunetik 80 m inguru dira oinez (2 min inguru). Lurra lehorra badago katuak kendu gabe egin daiteke lasai-lasai.

L10 (15 m, 4 aseguru, 5a). Diedrotik hasi eta lehenengo asegurua txapatu ondoren plakara irten. Plakak badu pasagune finen bat.

Jaitsiera: Oinez Erroilbideko bidetik. Azken bilgunetik 25-30 minututan garagardo hotz batez disfrutatzen egongo gara aterpean.

Materiala: 7 – 11 zinta, L4 eta L5 elkartzen direnaren arabera + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak soberan, ez dira behar.

Arroka: Itsasgarritasun handiko granito zaharra.

Orientazio: Hegoa.

Iraupena: 2h30min.

Nork ekipatua: Cesar Atorrasagasti eta Juanillo Regatos, 2016 urtean  Iñaki, Victor, Alberto eta  Anderren laguntzarekin.

Materiala CVCE elkarteak jarri du.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu