Ampriu - Xanadú (5b, 85 m, derrigorrez 4c) eta Grease (5b, 80 m, derrigorrez 5a)

Ampriura bueltatzen gara, oraingo honetan bide luzeetan eskalatzen hasteko 2 bide egiteko. Oso ongi ekipatuak daude eta arroka kalitatezkoa da. Agian, Xanadú bideko azken luzeko azken zatian arreta pixka bat jarri behar da bloke solteren bat aurki dezakegu eta, baina bestela gelditzen den guztia primerakoa.

Bi bidetan zailtasunak puntualak dira eta oso ongi babestuak daude. Inguruko beste bideren batekin konbina daitezke. Edozein arrazoiagatik bide bakarra egiteko aukera badugu, hobe Grease bidea egitea. Guri bietatik gehien gustatu zitzaiguna izan zen (bariatuagoa da eta zailtasunean mantenuagoa).

Bideen hasiera aurkitzeko oinez erlaitz handira igo eta txapa horia duten zazpigarren parabot militar handiraino hurbildu behar da. Horren inguruan daude bi bideen hasiera.

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikus hurrengo sarrera (Ampriu).

Xanadú (5b, 85 m, derrigorrez 4c)

L1 (20 m, 5 aseguru, 5b). Itsasgarritasunezko pasagune fin bat (lurretik 1,5 m ingurura) duen plaka leuna hasieran. Ongi babestua dago eta trabatzen bada, arazorik gabe A0 modura egin daiteke. Ondoren euste lekuak dituen plaka. Ez egin bilera ikusten dugun lehen bilgunean (2 parabolt + 2 eraztun). Ezkerrera 3-4 m egin eta egokiagoa den bilgunea aurkituko dugu (eraztunik gabeko 2 parabolt eta beraien artean militarren parabolt hori handi horietako bat).

L2 (25 m, 9 aseguru, 5b). Sabaira iritsi arte harmailak errazak. Euste leku onak dituen sabai laburra gertu dauden 2 paraboltekin ongi babestua. Sabaitik irten eta bilguneraino 5 m erraz, baina asegururik gabe. R2 2 parabolt + 2 eraztun.

L3 (35 m, 8 aseguru, 4b). Bilgunetik irteteko hormatxo bat. Ondoren zati etzan bat eta azkenean plakatxo bat. Bosgarren asegurua txapatzeko kanaltxo belartsu bat zeharkatu behar da eskuinera. Txapatu ondoren berriro zeharkatu behar da.

Iraupena: 1h15min.

1. igoera: Carlos Carracedo eta Luis Alfonso, 2008.

Grease (5b, 80 m, derrigorrez 5a)

L1 (20 m, 4 aseguru, 5a). Euste lekuak dituen plaka. Pasagunetxoa pinua gainditu ondoren. Eraztunak dituen 2 paraboltez osatutako bilgunea ikusiko dugu. Ez egin hor bilera eta beste 5-7 m eskuin aldera egin dagokion bilgunea aurkitzeko (eraztunik gabeko 2 parabolt)

L2 (30 m, 7 aseguru, 5b). Horma bertikalaren azpian jarri arte harmailak. Hormak euste leku txiki, baina onak ditu oina eta eskuentzat (hala ere zertxobait bilatu behar dira batzuk). Oso ongi babestutako zatia. Bilgunea kate batez lotutako 2 parabolt gehi eraztuna.

L3 (35 m, 7 aseguru, 5b). Plakatxoa, pinua zeharkatu eta erlaitz belartsu handira pasa. Hiru metro inguruko horma batek plaka handi batean uzten gaitu. Nahiko etzana hasieran. Azken zatian bertikalagoa jartzen da, baina beti daude euste leku txikiak esku edota oinentzako. Azken 6 metroak asegururik gabe, baina erraza da. R3 R2ren antzekoa. “Felipe, el hermoso” bidearen azken bilgunea, gure eskuinera, 3 m ingurura ikusiko dugu.

Iraupena: 1h10min.

1. igoera: J.M. Arizon eta Luis Alfonso, 2008.

Jaitsiera: Bideetatik rapelatzen (gutxienez 70 metroko soka behar da). Bilguneak rapelatzeko prestatuta daude. 60 metroko 2 sokekin bi R2etatik arazorik gabe lurrera iristen da. ”Felipe, el hermoso” bidetik rapelatzeko aukera era bada (ikus sarrera hau).

Materiala: 9 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak soberan daude. Bi bidetan L1 eta L2 luzeak elkartzeko aukera dago. Kasu horretan zinta gehiago eraman beharko lirateke.

Arroka: Gneisa.

Orientazioa: Ipar-ekialdea.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

La Fullatera - Ni sueur, ni peur (5a, 330 m, 4b derrigorrez)

Bide honen lehenengo informazioa Rémi Thivel-en Voies Nouvelles orrian aurkitu nituen (lotura hemen) eta handik noizbait ibiliko ginelakoan gorde egin nuen.

Egileek ongi adierazten duten bezala, bide luzeetan hasteko bide egokia da. Beste erreferentzia batean gidatzaile batzuk gaztetxo talde batekin ikus daiteke.

Bidearen zailtasuna baxua da eta altuera sentsazioa eta esposizioa minimoak. Orokorrean plaka etzanetatik eskalatzen da, arroka kalitatezko granitoa da eta dauden zati bertikal motzak oso ongi babestuak daude. Ez da hara egitera joateko bidea, baina inguruan egonik, goiz bero baterako aukera egokia izan daiteke. Goiz ibiliz ia bide osoa itzalean eskala daiteke.

Egileek euria egin ondoren (ur-arrastoak sortzen dira) edo arroka bustiarekin bidea ez egitea aholkatzen dute. Azken horrekin arroka oso irristakorra jartzen omen da.

Bilgune guztiak soka lodi batekin elkartutako 2 paraboltez eta mailon batez osatuta daude. Beraz, bidea rapelatzeko prestatuta dago. Hala ere, R5etik hobe da “Gasolio & Decibels” bidetik jaistea (zuzenagoa da).

Beheko errepidea dela eta giroa zertxobait zaratatsua da. Batzuetan bikotearen arteko komunikazioa oztopatzen du. Kotxe edo kamiorik pasatzen ez den arte itxaron behar da komunikatzeko.

Iristeko: Frantziatik bagatoz Ax-les-Thermes herritik edo Puigcerdá herritik Porta herrira hurbildu. Herriko sarreran (edo irteeran, hurbilketa norabidearen arabera) aparkaleku handi bat dago. Aparkaleku hori erreferentzia modura hartuta Puigcerdá aldera 700-800 m egin. Hasieran, gure eskuinera, trenbidea alboan izango dugu. Zertxobait aurrerago zentral hidroelektriko txiki bat ikusiko dugu (ura gerturatzen dion bere hodi handiarekin). Zentral horretara sartu behar gara. Sarrera trenbidea errepidearen gainetik pasatzen den lekua baino 100 m inguru lehenago dago. Pista horretan 1 edo kotxerentzat lekua dago. Okupatuta badago trenbidearen zubia pasa eta 100 m inguru aurrerago beste pista baten sarrera dago. Bertan beste 2 edo kotxerentzat lekua dago.

Hurbiltzeko: Errepidea zeharkatu eta plaken beheko aldera hurbildu. Kotxetik 4 min eskas beharko ditugu.

L1 (40 m, 8 aseguru, 3b). Plaka hasieran. Gero oso etzana eta zertxobait belarrez jantzia dagoen zati etzana. Azkenik, bilgunera iritsi baino lehen, plakatxo bat.

L2 (30 m, 8 aseguru, 4b). Bere eskuinetik oso erraz gainditzen den sabaitxo bat hasieran. Gero, bilguneraino, plaka etzanak.

L3 (45 m, 10 aseguru, 4c). Kanaltxo moduko batzuen laguntzaz igotzen den itsasgarritasunezko plaka hasieran. Ondoren, erlaitz belartsu handi batera iritsi arte, harmailak. Azken zatia zertxobait bertikalagoa den plakaz osatua dago.

L4 (40 m, 9 aseguru, 4c). Harmailak hasieran. Luzearen erdi aldera pasagune fin bat duen hormatxo bertikala dago (aseguruak gertu). Ondoren, eskuin aldera egiten den zeharkaldi gorakorrak bilgunera hurbiltzen gaitu.

L5 (45 m, 7 aseguru, 3c). Zeharkaldi luze bat (30 m inguru) guztiz horizontala. Gero ezkerretik eskuinera igotzen den plaka etzan labur bat

L6 (45 m, 7 aseguru, 3c). Hasieran plaka etzan batetik eskuin aldera igotzen den zeharkaldi gorakorra. Ondoren zuzen igo. Zati etzan bat zeharkatu ondoren azken plaka batek bilgunean uzten gaitu.

Hartxingaditik  oinez 50-80 m inguru igo. Mugarri batzuk aurkituko ditugu bidean. Horma handiaren oinarrira iristerakoan eskuin aldera, altuera galdu gabe, 50 m inguru egin behar dira bidearen jarraipena aurkitzeko (txapak ikusiko ditugu).

L7 (40 m, 9 aseguru, 4b). Euste leku oneko hormatxo bertikal baten oinarrian uzten gaituen plakatxo bat hasieran. Hormatxoa erraz gainditzen da. Ondoren, beste hormatxo batera iritsi arte, plaka etzan luze bat dator. Bigarren hormatxo honek ere euste leku onak ditu. Lehengo bilgune bat aurkituko dugu. Hobe beste 5 m inguru igo eta bertan erlaitz handi eta eroso batean R7bis bilgunea aurkituko dugu.

L8 (50 m, 14 aseguru, 5a). Zeharkaldi motz bat ezkerrera eta euste leku oneko hormatxo bertikala hasieran. Horma oso ongi babestua dago. Gero ezker aldera igotzen den harmaila segida bat. Azken metroak oso etzana den plaka batez osatuta daude.

Jaitsiera: Bidezidorretik oinez, mugarriak eta puntu laranjak jarraituz.

Gailurretik Porta aldera metro batzuk egin eta berehala puntu laranjak ikusiko ditugu. Jaitsieraren lehenengo zatia pinudi baten barrutik egiten da eta oso ongi markatuta dago puntu laranjekin. Basotik irteterakoan ia markarik gabeko zati labur bat dago eta  beraz tarte nahiko nahasgarria da. Pinuditik irteterakoan oso ageriko pinu bakarti bat dago puntu laranja batetik. Pinu horretatik metro batzuk zuzen jaitsi behar dira eta , berehala, gure ezkerrera soka finkoaren lehenengo zatia ikusiko dugu. Hemendik aurrera, berriro, jaitsierak ez du galerarik. Oso ongi markatuta dago. Soka finkoa duten beste bi zati gainditu ondoren hormaren oinarrira iritsiko gara. Guztira 30-35 min beharko ditugu jaitsiera egiteko.

Materiala: 14 zinta + bilgunerako materiala. Fisureroak eta friendsak soberan daude.

Arroka: Granitoa.

Orientazioa: Hego mendebaldea

Iraupena: 3h30min.

Nork ekipatua: Dominique Gleizes, Nicolas Bechemin laguntzarekin, urria 2013.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Peña Predicadera - Espolón Guanchinfú (5c, 175 m, 5b derrigorrez)

Peña Predicadera hormara bueltatzen gara berriro, bere arroka ezin hobera eta eguzkiz berotutako giro berora. Oraingo honetan Espolón Guanchinfu izena duen bidea egin dugu. Espolón Estarlux bidea baino metro batzuk ezkerrerago dago.

Esan beharra daukat toki honetan eginiko hiru bidetatik zailtasunean homogeneoena eta hobekien ekipatutakoa dela. Arroka beti bezala luxuzkoa. Luze politenak azken hirurak dira. L3ko zeharkaldi gorakorra ez da zaila, baina 3. asegurua txapatu arte zertxobait expo da erortzen bazara erlaitz handi baten zorua joko zenuke eta. Bilgune guztiak erosoak dira eta parabolt eta eraztunekin osatuak (azkena izan ezik) daude. Hori dela eta arazoren bat izanez gero bidea rapelatzeko aukera dago.

Aurreko kasuren batean aipatu dudan modura, toki hau udazkenean eskalatzeko primerakoa da, baina ez dakit zergatik gu beti udaran etortzen gara. Patua izango da. Udaran hurbiltzen bazarete goiz altxa edota egun lainotua aukeratu. Bere orientazioa dela eta (hego-ekialdea), eguzkiak goiz-goizetik gogor jotzen du.

Peña Predicadera Parque Natural de la Sierra y los Cañones de Guara barruan kokatuta dago. Eskalada arautzen duen agindu berriaren arabera (Ots 2016), urte osoan eskalatu daiteke horma hauetan.

Iristeko, hurbiltzeko eta jaisteko: Ikus hurrengo sarrera.

L1 (30 m, 8 aseguru, 4a). Erlaitz batez banandutako bi plaka. Pasagunetxo bat bigarren plakan.

L2 (30 m, 5 aseguru, 4b). Plaka handi bat eta hormatxo bat etzanagoa den tarteko zati batez bananduak. Igo ahala zailtasuna gutxitzen doa.

L3 (30 m, 5 aseguru, 4b). Zeharkaldi gorakorra ezker aldera. Ez da zaila, baina hirugarren asegurua txapatu arte zertxobait expoa da erortzekotan erlaitz handiko zorua jotzeko aukera baitago. Bilgunea oso ezkerrera, uharra pasa eta gero.

L4 (35 m, 6 aseguru, 4c). Ezproiari jarraituz erresalte batean amaitzen den plaka. Ondoren zati etzana eta azkenik, bilgunera iritsi baino lehen, euste leku onak dituen hormatxo bertikala. Hormatxo honetan dago luzeko pasagunetxoa.

L5 (30 m, 9 aseguru, 5b). Plaka hasieran.Ondoren kanal zabal bat eta jarraian oso ongi babestutako (aseguruak gertu) hormatxo-sabaitxo bat. Bere eskuinetik ongi igotzen uzten da eta behetik begiratzerakoan ematen duena baino askoz errazagoa da. Zertxobait igo eta ezkerrean geratzen zaigun kanalean sartu. Pasagune fin para bat eman behar dira hurrengo asegurua txapatzeko (asegurua ez oso eskura) eta igo ahala, bilgunerainoko tartean, luzea etzaten joaten da

L6 (20 m, 4 aseguru, 5c). Plaka etzana hasieran eta ondoren, ongi ekipatutako kanal-tximini bertikala. Kanal-tximiniak barrura sartzen zaitu eta oposizio pixka bat egin behar da igotzeko (motxilak molestatzen du).

Materiala: 9 zinta + bilgunerako materiala. Fisureroak eta friendsak soberan.

Arroka: Kareharria (itsasgarritasun handiko tillita trinkoa).

Orientazioa: Hego-ekialdea

Iraupena: 2h15min.

Nork irekia: Angel Guerrero, Paco Hinojo, Joaquin Floria eta Jorge Castaño, 1985.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Vadiello - Carmen (5c, 90 m, 5c derrigorrez)

Ez dut uste Vadiello moduko leku lasai  aurkitu daitekeenik, udaran behintzat. Carmen bidea gozoki hutsa da. Udarako arratsalde baterako aukera ezin hobea da. Arratsaldeko 16:00etatik aurrera guztiz itzalean geratzen da eta, nahiz eta beroa egin, eskalatzea oso atsegina egiten da. Arroka kalitatezkoa inguru honetan hain ohikoak diren “txitxirioekin”. Ekipamendua ere oso ona 12 mm-ko metrika duten paraboltekin. Guztia horri guztiz laua den 4 minutuko hurbilketa “luzea” gehitzen badiogu, ezin da gehiago eskatu.

Lehenengo erdi aldera hormatxo bat duten bi luzetan plaka etzanetan eskalatzen da. Azken luzea bertikalagoa eta mantendua da. Eskalada ere teknikoagoa da.

Iristeko: Huesca hiriburutik Loporzano herrira hurbildu. HU-330 errepidea bere amaieraraino jarraituz Vadiello-ko urtegira iritsiko gara arazorik gabe. Urtegiaren horma aurrean dugula tunela zeharkatu eta eskuinean geratzen den aparkalekuan aparkatu (5-7 kotxerentzako lekua dago).

Hurbiltzeko: Errepidetik oinez jarraitu eta bi tunel zeharkatu behar dira (bigarrenak hesi bat du kotxeak ez pasatzeko). Bigarren tunelaren irteeran dago bidearen hasiera. Kotxetik 4 min inguru behar dira.

L1 (30 m, 6 aseguru, 5a). Plaka etzana hasieran. Ondoren paraboltak ezkerrean utziz hobeto igotzen den hormatxo-sabela. Bilguneraino azken metroak nahiko etzanak.

L2 (30 m, 5 aseguru, 5b). Plaka etzana hasieran. Ondoren pasagune fin pare bat dituen hormatxoa. Gainditzen dugunean, aurrean, jaisteko bigarren rapela ikusiko dugu. Eskuin aldera jarraitu eta dagoen sabaitxoa bere eskuinetik gainditu. Ezpelen artean sartzen den plaka etzan batetik igo. Lau hanketan igotzen den lurrez jantzitako kanal batek bilgunean uzten gaitu. Bilgunea zuhaitz handi batean egiten da. Lurrez jantzitako kanala babesteko ongi dator zintaren bat eramatea.

L3 (25 m, 8 aseguru, 5c). Bi horma bertikal emeki etzana dagoen tarte batez bananduta. Lehenengo horman (kanpora botatzen du) lehenengo asegurua txapatzeko zuhaitzera igo behar da. Bi hormak nahiko teknikoak dira, oinekin asko eskalatu behar den horietakoak. Bigarren horma gainditu eta bilgunea metro batzuk ezkerrera geratzen da.

Jaitsiera: Bidetik rapelatuz.

Materiala: 8 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak soberan daude. Ongi dator L2ko lurrez jantzitako tartea babesteko zintaren bat eramatea.

Arroka: Konglomeratua.

Orientazioa: Ekia – Iparrekia.

Iraupena: 1h45min.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Peña Rueba - Dos diablos en el corazón (5b, 220 m, derrigorrez 5a)

Bideari buruzko kritika txarren bat irakurri dut, baina benetan guri asko gustatu zitzaigun. Gozatzeko bidea da. Guztiz gomendagarria. Arroka ona eta ekipamendua luxuzkoa. Zatitxoren batean arroka zertxobait apurtua ikusten da, baina arrokaren kalitatea eta trinkotasuna hasieran ematen duena baino hobea da. Gainera ekipamendua luxuzkoa denez, zati horietan ez da apururik pasatzen. Ikusten da ekipatu dutenek lan handia hartu dutela zati delikatuak purgatzen eta garbitzen. Jendea pasa ahala hobetzen joango den bidea da.

Badira gorazko zeharkaldian igotzen diren plaka etzanak gehiegi ekipatuta daudenak ematen dutenak, baina bigarrenaren igoera babesteko pentsatuak daude eta zorigaiztoko pendulu horiek ekiditeko. Gainera, erreza iruditzen bazaigu, beti dago aukera asegururen bat saltatzeko.

Bilgune guztiak (R7 izan ezik) erlaitz handi eta erosotan daude. Aseguratzen ari garenean inguruko paisaiaz gozatzeko aukera emango digute. Bilgune guztiak 2 parabolt eta eraztunez eraikiak daude 60 metroko soka bikoitzekin rapelatu ahal izateko.

Iristeko: Murillo de Gallego herrira igotzen den errepidea hartu eta metro batzuk aurrerago, ezkerrera egiten duen lehenengo bihurgunean, eskuinean jaiotzen den asfaltatutako auzo-errepidetxoa hartu. Asfaltoa amaitzen denean, etxe baten alboan, baina etxea baina lehenago, hartxintxarreko pista bat jaiotzen da. Pista hori hartu eta igotzen hasi. Harrizko hesi luze bat duen etxe baten albotik eta aurrerago bi putzuen aurretik pasatuko gara. Bigarren putzuaren parean pista lurrezkoa bihurtzen da. Hala ere autoentzat egokia jarraitzen izaten du. Igotzen jarraitu hainbat kotxe aparkatzeko ahalbidetzen duen zabalgune batera iritsi arte.

Hurbiltzeko: Aparkalekutik irteten den bidezidorrari jarraitu. Hormen aldera egiten duen ongi markatutako bidea da. Bidetik igo eta 30 min ingurura bidearen hasieran egongo gara. Bidearen oinarrian, horman markatuta, “II-D” inskripzioa dago.

L1 (35 m, 10 aseguru, 3c). Plaka etzana hasieran. Ondoren 2 metro inguruko erresaltea eta gero, plaka etzan batetik, emeki gora egiten duen zeharkaldi luzea eskuinera.

L2 (25 m, 9 aseguru, 4b). Makurgune bat inguratzeko buelta erdi bat egiten du luzeak. Plaka etzana hasieran. Ondoren plaka bat nahiko bertikala. Ezkerrera egiten den zeharkaldi motz batekin amaitzen da. Azken erresalte motz bat gainditzea soilik geratzen da bilgunera iristeko.

L3 (35 m, 14 aseguru, 5a). 4c zailtasun mailan mantentzen den plaka luze nahiko bertikala. Bukaera aldera erlaitz batera iristen da eta bertatik irteteko pasagunetxo bat dago (luzeari zailtasun maila ematen diona), baina oso gertu dauden bi aseguru ditu eta, arazorik gabe, lasai aski A0 modura egin daiteke.

L4 (40 m, 15 aseguru, 4b). Bi metro inguruko hormatxoa bilgunetik irteteko. Ondoren pitzadura batean uzten gaituen arroka trinkoz osatutako plaka luze etzana. Azken plakara igotzeko eskuin aldera zeharkaldia egin. Zati labur honetan arreta izan behar da arrokarekin (baina oso ongi aseguratua dago). Bilgunea aurkitzeko emeki eskuinera eginez igo.

L5 (30 m, 13 aseguru, 5b). Horma bertikala eta mantendu batez osatutako luzea. Bertikalagoa erdiko aldean (pitzadura pasa ondoren). Zatitxoren batean arrokarekin arreta izan behar da, baina aseguruak gertu daudenez lasai eskalatzen da. Gainera arroka hasieran ematen duena baino hobeagoa da.

L6 (25 m, 9 aseguru, 4a). Plaka bertikala hasieran, 5-6. aseguruetara iritsi arte. Gero etzan egiten da eta plaka etzan batetik igotzen da.

L7 (30 m, 7 aseguru, 3b). “Los terceros también existen” bidekoa da ia luze osoa (lehenengo bi aseguruak soilik dira bide honetakoak). Gailurrera igotzeko luzea da. Hasieran ezkerretik eta gero zentrotik igotzen den ezproi etzana da. Nahiko harritxo solteak.

Jaitsiera: Gailurretik jaisten garela lepoan, gure eskuinean, aurkituko ditugun soka eta kate finkoak erabiliz jaitsi. Konplikazio handirik gabeko bidea, baina zatitxoren bat delikatua duen bidea da. Bideak ferratara eramango gaitu. Ongi etor daitezke eskularru batzuk eskuak babesteko. Ordu erdi batean ferrataren oinarrian izango gara eta beste ordu erdi batean kotxean.

Materiala: 15 zinta (baten batzuk luzeak)+ bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira behar. Soberan daude.

Arroka: Konglomeratua.

Orientazioa: Hegoa.

Iraupena: 3h15min.

Nork ekipatua: Manrique Pérez eta Jesús Sánchez, 2015.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Aiako Harria (Aritxulegi) - Behetik goraino (5b, 185 m, derrigorrez 5a)

Berez “Behetik goraino” ez da bide bat, bide desberdinen konbinazioz lortzen den ibilbidea baizik. Bide horiek “Laritz” (Aske sektorekoa), “Tercero y punto” eta “Pizkor” (Agorre sektorekoa), “Mitxi” eta “Rumbo a casa” (Fuxina sektorekoa), “Atxurras al poder”, “Talbet” eta “Formando al niño” (Enarri sektorekoa) eta azkenik ”Basurdeen atsedenlekua”  (Atsedenlekua sektorekoa) dira.

Izenak azaltzen duen bezala ibilbidea beheko plaketan hasten da eta azkeneko harkaitzean amaitzen da. Horrela 8 edota 9 luzeko ibilbidea lortzen da. Eskalada era askotakoa da eta zailtasuna ere ez da handia, zailtasun zehatz bakar batzuekin. Horrez gain, eskolak ematen dituen aukerak kontuan izanik, bakoitzak bere ibilbidea diseina dezake eta bere “Behetik goraino” egin, egokienak ikusten dituen bideak konbinatuz. Emaitza sentsazio ona uzten dizun 2 ordu inguruko eskalada da. Ibilbidea edozein momentuan utzi daiteke zailtasunik gabe.

Arroka eta ekipamendua luxuzkoak. Lekua eta paisaia beste luxu handi bat. Eguraldiak laguntzen badu, kontrastez beteriko paisaiaz gozatzeko aukera izango dugu. Alde batean Kontxako badia eta bestean Pirinioak mendizerrako gailurrak. Benetan paisai zoragarria. Tokia guztiz gomendagarria.

Iristeko: Oiartzun herrira joan eta Lesakara (Arditurri bezala ere adierazita dago) daraman GI-3420 errepidea hartu. Ergoien auzoa zeharkatu eta Aritxulegi mendate aldera igo. Aterpearen aparkalekuan edo tunelaren alboan jaiotzen den pistan kotxea aparkatu.

Hurbiltzeko: Lerro elektrikoaren bigarren dorreraino bidetik igo oinez. Hesia zeharkatu eta bidezidorretik lehenengo plakaraino jaitsi. Kotxetik guztira 15 min inguru behar dira.

L1 (20 m, 5 aseguru, 4b). Arroka trinkoz osatutako plaka motz bat. Luzeko pasagunea plakara igotzeko dago. Jaisteko bilgunean ez txapatu eta aurrera jarraitu 5 m ingurura aurkituko dugun bilgune erosoraino.

L2 (30 m, 4 aseguru, 3c). Sabai bat duen hormatxoa. Bere eskuineko ertzetik igotzen da. Ondoren erdi oinez erdi eskalatzen igotzen diren bloke batzuk eta, azkenean, ondulazio ugari dituen arroka trinkoz osatutako plaka.

L3 (15 m, 4 aseguru, 4b). Euste leku ugari dituen bloke handiz osatutako plaka motza.

Fuxina sektoreko plaka handiaren oinarri azpian jartzeko 30 m inguru oinez hurbildu.

L4 (20 m, 5 aseguru, 4c). Bilgunea baino zertxobait lehenago pasagune finen bat duen plaka bertikala.

L5 (15 m, 6 aseguru, 4b). Eskuinera emeki gorantz egiten duen zeharkaldia egin behar da hasieran. Erresalte bat gainditu eta ondoren ezproi motz bat euste leku pilo bat, baina pilo bat, dituen hormara irteteko. Aurreko luzea eta hau lotzeko aukera dago (L4+L5).

Oinez 50 m inguru egin eta, hesi bat zeharkatu ondoren, Erroilbidera igotzen den bidera (GR-121) irtengo gara. Sabai handiaren parera igo arte bideari jarraitu eta ondoren bere eskuinean geratzen den plakara igo (guztira beste 80 m inguru; R5etik guztira 3 min inguru). Ibilbideak plakan dauden bidetik eskuinago dagoen lerrotik jarraitzen du.

L6 (30 m, 7 aseguru, 4a). Lehenengo erdian, plaka bertikala. Gero etzan egiten da. Hobe da bloke handi batean dagoen jaisteko bilgunea pasa eta 5 metro aurrerago, erlaitz belartsu handi batean dagoen 2 kimikoz osatutako bilgunea erabiltzea.

L7 (20 m, 7 aseguru, 5b). Lehenengo erdian euste leku onak dituen plaka zimurtsua. Ondoren horma bertikal motz bat.

L8 (20 m, 4 aseguru, 4b). Eskuin aldera igo behar den plaka. Bilgunea aurkitzeko laugarren aseguruan norabidez aldatu eta ezker aldera egin behar.

Bidezidorrari jarraitu eta hesia zeharkatu ondoren azken harkaitzean dagoen diedro nabariaren azpian jarri behar da. R8 bilgunetik 80 m inguru dira oinez (2 min inguru). Lurra lehorra badago katuak kendu gabe egin daiteke lasai-lasai.

L9 (15 m, 4 aseguru, 5a). Diedrotik hasi eta lehenengo asegurua txapatu ondoren plakara irten. Plakak badu pasagune finen bat.

Jaitsiera: Oinez Erroilbideko bidetik. Azken bilgunetik 25-30 minututan garagardo hotz batez disfrutatzen egongo gara aterpean.

Materiala: 7 – 11 zinta, L4 eta L5 elkartzen direnaren arabera + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak soberan, ez dira behar.

Arroka: Itsasgarritasun handiko granito zaharra.

Orientazio: Hegoa.

Iraupena: 2h15min.

Nork ekipatua: Cesar Atorrasagasti eta Juanillo Regatos, 2016 urtean  Iñaki, Victor, Alberto eta  Anderren laguntzarekin.

Materiala CVCE elkarteak jarri du.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Aiako Harria (Aritxulegi) - Basurdeen begiratokia - 2. zatia (5a, 90 m, derrigorrez 5a)

Aritxulegiko bide berrietan eskalatzeko baimenaren espero zegoen jendea. Cesar Atorrasagasti, Juanillo Regatos eta lagunak lan itzela hartu dute eskalada eskola berri hau garbitzen eta ekipatzen. Eskolak eskalada egun eder batez gozatzeko bide pilo bat eskaintzen ditu, gehienak zailtasun baxu-ertainekoak.

Entzun dudanez Cesar eta lagunak “Basurdeen begiratokia” bidea ekipatzen ari zirenean plaka hauetan arreta jarri zuten. Bidearekin jarraitzeko eta gorago amaitzeko aukera ematen zuela ohartu ziren. Dagozkion baimenak eskatu ondoren, arroka garbitzen eta aztertzen hasi zirenean, hasieran uste zuten baino aukera askoz gehiago zeudela ohartu ziren. Horrela lerro berriak diseinatzen hasi ziren alboko, beheko eta goiko plaka eta bloketan eta, ia ohartu gabe, asko erabiliko den eskalada eskola berri oso bat eraiki dute. Lekua luxuzkoa da. Bere orientazioagatik urte osoan eskala daiteke. Arroka lehortuta egotea da baldintza bakarra. Ekipamendua ere luxuzkoa. Dena kimikoekin eta bilgune on eta sendoekin. Azkenik arroka. Aiako Harriko granito zaharrak jendea disfrutatu araziko du. Arroka noblea, trinkoa, itsasgarritasun handikoa eta euste leku aldetik aberatsa, denetatik duena da.

Bide hau bere lehenengo urte honetan hainbeste errepikatu den “Basurdeen begiratokia” bidearen jarraipena da. Bideei emandako zenbakiengatik eskolako krokisean bidea ez da gehiegi nabaritzen, zertxobait oharkabea geratzen da. Bigarren zati hau lehenengoa baino motzagoa da, baina mantenduagoa da 3 plaka handi, bat bestearen atzean, kateatzen direlako. Aipatzeko zailtasun bakarra, L7ko sabaia da. Beste guztia gozatzeko eskalada da.

Lehenengo zatiarekin konbinatuz 9 luzeko bidea irteten da. Gogoarekin geratzen bagara, eskolan dauden beste edozein bideekin eskalada eguna luzatzeko aukera dago. Eskolari buruzko informazioa (bideak, zailtasuna … etab) Club Vasco de Camping elkarteko webgunean (hemen lotura) aurki dezakegu. Elkarteak ekipatzeko materialarekin lagundu du eskola eraikitzen. Dagokion baimenik gabe bide berriak ireki eta ekipatzea debekatuta dago.

Iristeko: Oiartzunea joan eta Lesakara (Arditurri bezala ere adierazita dago) daraman GI-3420 errepidea hartu. Ergoien auzoa zeharkatu eta Aritxulegi mendate aldera igo. Aterpearen aparkalekuan edo tunelaren alboan jaiotzen den pistan kotxea aparkatu.

Hurbiltzeko: Lerro elektrikoaren bigarren dorreraino bidetik igo oinez. Erroilbidera daraman bidetik igotzen jarraitu sabai handiaren parera iritsi arte. Bidea sabai handitik metro batzuk eskuinera hasten da. Gure bidea ezker ezkerrean dagoen kimiko lerroa da. Kotxetik guztira 20 min inguru behar dira hurbilketan.

L6 (30 m, 5 aseguru, 4c). Ezkerreko aldean dauden euste lekuekin ongi igotzen den horma bertikala hasieran. Ondoren euste leku pilo bat dituen plaka etzan zati bat. Plaka bere azken zatian, jaisteko bilgunearen inguruan, zertxobait tentetzen da. Bertan bilgunea egiteko aukera dago, baina hobe da igotzen jarraitzea. Luzeak ezproi etzan moduko batetik jarraitzen du eta erlaitz belartsu handi batera irtengo gara. Bertan dago bilgunea (2 kimiko).

L7 (20 m, 5 aseguru, 5a). Bilgunetik bost metro ezkerrera plaka bertikal bati ekiten dion kimiko lerro bat dago. Bertatik igo. Bigarren eta hirugarren aseguruen artean estutu behar den sabaitxo bat dago. Bideko zailtasun aipagarri bakarra da. Zati hau gainditu ondoren plaka etzan egiten da eta zailtasuna jaitsi egiten da. Bilgunea aurkitzeko bosgarren asegurutik ezker aldera jo behar da (2 kimiko).

L8 (20 m, 5 aseguru, 4a). Sabaitxo baten azpian jartzeko plakatxo bat hasieran. Sabaitxoa ongi gainditzen da euste leku onak dituelako. Ondoren plaka etzaten joaten da bilgunea baino metro batzuk lehenago ia guztiz etzan arte (2 kimiko eta parabolt 1).

Lurra lehorra badago, katuak kendu gabe oinez 60-90 metro inguru egin eta, hesi bat gainditu ondoren, azken haitzaren oinarrian ipini (2 min).

L9 (20 m, 4 aseguru, 4a). Azken luzea haitzaren ezkerreko erpinetik igotzen da. Ezproia euste leku eta bolo kamutsez josia dago. Bidearen azken gozamena da. Ezproitik irteterakoan bilgune bat aurkituko dugu 2 kimikoz osatua. Zertxobait deserosoa da. Hobe da aurrera jarraitu eta 5-8 metro aurrerago dagoen beste bigarren batean bilgune erosoago bat egitea, hau ere bi kimikoz osatua.

Jaitsiera: Oinez Erroilbideko bidetik. Azken bilgunetik 25-30 minututan garagardo hotz batez disfrutatzen egongo gara aterpean.

Materiala: 6 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak soberan, ez dira behar.

Arroka: Itsasgarritasun handiko granito zaharra.

Orientazio: Hegoa.

Iraupena: 1h15min.

Nork ekipatua: Cesar Atorrasagasti eta Juanillo Regatos, 2016 urtean  Iñaki, Victor, Alberto eta  Anderren laguntzarekin.

Materiala CVCE elkarteak jarri du.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

El Bruc - Sol Solet (4c, 125 m, 4c derrigorrez)

Plaketan nagusia den bidea. Oinekin eskalatzen da, esku eta oinentzako euste leku txikiekin. Montserrateko ohiko eskalada mota. Plaketan ez bazara abila, estutasun txikiren bat pasa dezakezu eta oineko bikiak nekatuko zaizkizu.

Arroka ona lehenengo luzeko lehen metroak izan ezin. Bertan arroka zertxobait leundua dago, baino hortik aurrera arroka ona da. Ekipamendua ere ona da, baina zati batzuetan aseguruen artean urrutiratzeak daude. Burutik ongi ibili behar da.

Iristeko: Bartzelonatik hurbilduz Collbato adierazten duen A-2 autobiako 575 irteera hartu behar da. Zerbitzu bidetik 2,5 km inguru egin El Bruc 500 m, 572 irteera adierazten duen kartel adierazlearen aurrera iritsi arte (kartela autobian dago). Justu toki horretan etorbide moduko batetik el Bruc Residencial delakoan sartu behar da. Etorbidea bitan banatzen denean, ezkerreko kalea hartu eta amaieraraino jarraitu. Bertan eskuinera egin eta berehala, ezkerrera eginez, pinudian sartzen den lehenengo lurrezko pista hartu. Pista estua da, baina egoera onean dago eta kilometro pare bat egin ondoren Can Jorbako aparkalekuan utziko gaitu. Bidegurutze guztietan norabide egokia adierazten duten kartelak aurkituko ditugu.

Beste aukera bat Vinyanova jatetxetik hurbiltzea da (ikus eskema), baina bidea luzeagoa da eta, nahiz eta pista zabalagoa izan, egoera okerrago batean dago.

Hurbiltzeko: Eskaileratxoak dituen etxetxoaren alboan jaiotzen den bidezidorrari jarraituz bailararen hondo aldera egin behar da. Uhar lerro batera iritsiko gara. Badirudi uharrari jarraituz igotzeko aukera dagoela bide arrastoak nabari direlako, baina ez da horrela. Uharra zeharkatu eta beste aldera pasa behar da. Bideak beste aldetik gora egiten du eta Torrent del Migdia – Tram inferior (El Joc de l´Oca ibilbidea) arroilera hurbilduko gaitu. Bertan dago bidearen hasiera. Bidea zein den nabaria da.

L1 (25 m, 8 aseguru, 4c).  Plaka hasiera eta ondoren diedro moduko baten laguntzarekin igotzen den plaka. Lehenengo metroak zertxobait leunak. Lehenengo aseguruak ere zertxobait urruti. Hirugarren aseguruan, txapatu ondoren, hobe da ezkerrera pasa eta, zertxobait gorago, eskuinera. Euste leku gehiago daude eta arroka ez dago hain leundua. Hortik aurrera diedroaren ezkerretik igotzen da. Euste leku onak eta aseguruak gertuago azken zati honetan. Bilgunea bi parabolt eta katez osatua.

L2 (20 m, 4 aseguru, 4c). Montserraten ohikoak izaten diren plaka horietako bat da. Arroka hobeagoa da eta ez dago hain leundua, baina nahiko airea dago aseguruen artean. Lehen asegurua nahiko urrun. Bada bosgarren aseguru bat, baina bilgunetik 25 cm eskasera dago eta gutxirako balio du. Bilgunea eraztunik gabeko bi paraboltez osatua.

L3 (30 m, 13 aseguru, 4c). Oso ongi babesturiko plaka, baina oso mantendua zailtasunean (ia horrengatik lasai-lasai 5a-ko zailtasuna eman litzaioke). Eskalada mota honetara ez bazaude ohituta oineko bikiak kargatzen joaten dira. Luzeak emeki eskuin aldera egiten du seigarren asegururaino iritsi arte. Gero dena zuzen. Bilgunea eraztunik gabeko bi paraboltez osatua.

L4 (25 m, 5 aseguru, 4c). Bi zuhaixken artean dagoen txapa hori bateraino iritsi arte, eskuinera egiten den zeharkaldi horizontal batekin hasten da. Hirugarren eta laugarren aseguruen artean distantzia dago. Zati honetan gainera daude luzeko pasagunetxo finak. Bilgunea bosgarren asegurutik, horizontalean, 3 m ezkerretara dago. Sokez loturiko bi paraboltez osatuta dago bilgunea, baina eraztunik gabe.

L5 (25 m, 4 aseguru, 4b). Zertxobait etzana dagoen plakatik igo eta sabai handia ezkerretik inguratu. Sabaian zuzen igotzen den parabolt lerro bat ikusten da, baina oso zaila ikusten da (ez dakit zer irten daitekeen, baina oso zaila denaren itsura dauka). Ezkerreko ertzetik igo eta, azken aldera, bilgunea aurkitzeko, eskuinera egin. Luze hau erdibitzeko aukera dago ertzean dagoen zuhaitz handian bilgunea antolatzen bada (R4tik 15 m ingurura dago zuhaitza). Bilgunea eraztundun 3 paraboltez osatuta dago.

Jaitsiera: Krokisean agertzen den rapel lerrotik rapelatuz. Bilgune guztiak eraztundun bi parabolt berriez osatuta daude. 60 metroko soka bikoitzekin R1 modura izendatu dugun bilgunea salta daiteke eta modu erraz eta eroso batean R2ra iristen da. R3 delakoa aurkitzeko zuhaitzetatik aldendu behar gara eta hormaren zentro aldera eginez jaitsi behar gara.

Materiala: 13 zinta + bilgunerako materiala. Bide  hasieran dagoen zuhaitzaren adarrerako ongi dator zinta bat.

Arroka: Konglomeratua.

Orientazioa: Ekia.

Iraupena: 2h45min.

1.igoera: J. Oliva eta T Céspedes, 1992.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu