Peña Rueba - Dos diablos en el corazón (5b, 220 m, derrigorrez 5a)

Bideari buruzko kritika txarren bat irakurri dut, baina benetan guri asko gustatu zitzaigun. Gozatzeko bidea da. Guztiz gomendagarria. Arroka ona eta ekipamendua luxuzkoa. Zatitxoren batean arroka zertxobait apurtua ikusten da, baina arrokaren kalitatea eta trinkotasuna hasieran ematen duena baino hobea da. Gainera ekipamendua luxuzkoa denez, zati horietan ez da apururik pasatzen. Ikusten da ekipatu dutenek lan handia hartu dutela zati delikatuak purgatzen eta garbitzen. Jendea pasa ahala hobetzen joango den bidea da.

Badira gorazko zeharkaldian igotzen diren plaka etzanak gehiegi ekipatuta daudenak ematen dutenak, baina bigarrenaren igoera babesteko pentsatuak daude eta zorigaiztoko pendulu horiek ekiditeko. Gainera, erreza iruditzen bazaigu, beti dago aukera asegururen bat saltatzeko.

Bilgune guztiak (R7 izan ezik) erlaitz handi eta erosotan daude. Aseguratzen ari garenean inguruko paisaiaz gozatzeko aukera emango digute. Bilgune guztiak 2 parabolt eta eraztunez eraikiak daude 60 metroko soka bikoitzekin rapelatu ahal izateko.

Iristeko: Murillo de Gallego herrira igotzen den errepidea hartu eta metro batzuk aurrerago, ezkerrera egiten duen lehenengo bihurgunean, eskuinean jaiotzen den asfaltatutako auzo-errepidetxoa hartu. Asfaltoa amaitzen denean, etxe baten alboan, baina etxea baina lehenago, hartxintxarreko pista bat jaiotzen da. Pista hori hartu eta igotzen hasi. Harrizko hesi luze bat duen etxe baten albotik eta aurrerago bi putzuen aurretik pasatuko gara. Bigarren putzuaren parean pista lurrezkoa bihurtzen da. Hala ere autoentzat egokia jarraitzen izaten du. Igotzen jarraitu hainbat kotxe aparkatzeko ahalbidetzen duen zabalgune batera iritsi arte.

Hurbiltzeko: Aparkalekutik irteten den bidezidorrari jarraitu. Hormen aldera egiten duen ongi markatutako bidea da. Bidetik igo eta 30 min ingurura bidearen hasieran egongo gara. Bidearen oinarrian, horman markatuta, “II-D” inskripzioa dago.

L1 (35 m, 10 aseguru, 3c). Plaka etzana hasieran. Ondoren 2 metro inguruko erresaltea eta gero, plaka etzan batetik, emeki gora egiten duen zeharkaldi luzea eskuinera.

L2 (25 m, 9 aseguru, 4b). Makurgune bat inguratzeko buelta erdi bat egiten du luzeak. Plaka etzana hasieran. Ondoren plaka bat nahiko bertikala. Ezkerrera egiten den zeharkaldi motz batekin amaitzen da. Azken erresalte motz bat gainditzea soilik geratzen da bilgunera iristeko.

L3 (35 m, 14 aseguru, 5a). 4c zailtasun mailan mantentzen den plaka luze nahiko bertikala. Bukaera aldera erlaitz batera iristen da eta bertatik irteteko pasagunetxo bat dago (luzeari zailtasun maila ematen diona), baina oso gertu dauden bi aseguru ditu eta, arazorik gabe, lasai aski A0 modura egin daiteke.

L4 (40 m, 15 aseguru, 4b). Bi metro inguruko hormatxoa bilgunetik irteteko. Ondoren pitzadura batean uzten gaituen arroka trinkoz osatutako plaka luze etzana. Azken plakara igotzeko eskuin aldera zeharkaldia egin. Zati labur honetan arreta izan behar da arrokarekin (baina oso ongi aseguratua dago). Bilgunea aurkitzeko emeki eskuinera eginez igo.

L5 (30 m, 13 aseguru, 5b). Horma bertikala eta mantendu batez osatutako luzea. Bertikalagoa erdiko aldean (pitzadura pasa ondoren). Zatitxoren batean arrokarekin arreta izan behar da, baina aseguruak gertu daudenez lasai eskalatzen da. Gainera arroka hasieran ematen duena baino hobeagoa da.

L6 (25 m, 9 aseguru, 4a). Plaka bertikala hasieran, 5-6. aseguruetara iritsi arte. Gero etzan egiten da eta plaka etzan batetik igotzen da.

L7 (30 m, 7 aseguru, 3b). “Los terceros también existen” bidekoa da ia luze osoa (lehenengo bi aseguruak soilik dira bide honetakoak). Gailurrera igotzeko luzea da. Hasieran ezkerretik eta gero zentrotik igotzen den ezproi etzana da. Nahiko harritxo solteak.

Jaitsiera: Gailurretik jaisten garela lepoan, gure eskuinean, aurkituko ditugun soka eta kate finkoak erabiliz jaitsi. Konplikazio handirik gabeko bidea, baina zatitxoren bat delikatua duen bidea da. Bideak ferratara eramango gaitu. Ongi etor daitezke eskularru batzuk eskuak babesteko. Ordu erdi batean ferrataren oinarrian izango gara eta beste ordu erdi batean kotxean.

Materiala: 15 zinta (baten batzuk luzeak)+ bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira behar. Soberan daude.

Arroka: Konglomeratua.

Orientazioa: Hegoa.

Iraupena: 3h15min.

Nork ekipatua: Manrique Pérez eta Jesús Sánchez, 2015.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Aiako Harria (Aritxulegi) - Behetik goraino (5b, 185 m, derrigorrez 5a)

Berez “Behetik goraino” ez da bide bat, bide desberdinen konbinazioz lortzen den ibilbidea baizik. Bide horiek “Laritz” (Aske sektorekoa), “Tercero y punto” eta “Pizkor” (Agorre sektorekoa), “Mitxi” eta “Rumbo a casa” (Fuxina sektorekoa), “Atxurras al poder”, “Talbet” eta “Formando al niño” (Enarri sektorekoa) eta azkenik ”Basurdeen atsedenlekua”  (Atsedenlekua sektorekoa) dira.

Izenak azaltzen duen bezala ibilbidea beheko plaketan hasten da eta azkeneko harkaitzean amaitzen da. Horrela 8 edota 9 luzeko ibilbidea lortzen da. Eskalada era askotakoa da eta zailtasuna ere ez da handia, zailtasun zehatz bakar batzuekin. Horrez gain, eskolak ematen dituen aukerak kontuan izanik, bakoitzak bere ibilbidea diseina dezake eta bere “Behetik goraino” egin, egokienak ikusten dituen bideak konbinatuz. Emaitza sentsazio ona uzten dizun 2 ordu inguruko eskalada da. Ibilbidea edozein momentuan utzi daiteke zailtasunik gabe.

Arroka eta ekipamendua luxuzkoak. Lekua eta paisaia beste luxu handi bat. Eguraldiak laguntzen badu, kontrastez beteriko paisaiaz gozatzeko aukera izango dugu. Alde batean Kontxako badia eta bestean Pirinioak mendizerrako gailurrak. Benetan paisai zoragarria. Tokia guztiz gomendagarria.

Iristeko: Oiartzun herrira joan eta Lesakara (Arditurri bezala ere adierazita dago) daraman GI-3420 errepidea hartu. Ergoien auzoa zeharkatu eta Aritxulegi mendate aldera igo. Aterpearen aparkalekuan edo tunelaren alboan jaiotzen den pistan kotxea aparkatu.

Hurbiltzeko: Lerro elektrikoaren bigarren dorreraino bidetik igo oinez. Hesia zeharkatu eta bidezidorretik lehenengo plakaraino jaitsi. Kotxetik guztira 15 min inguru behar dira.

L1 (20 m, 5 aseguru, 4b). Arroka trinkoz osatutako plaka motz bat. Luzeko pasagunea plakara igotzeko dago. Jaisteko bilgunean ez txapatu eta aurrera jarraitu 5 m ingurura aurkituko dugun bilgune erosoraino.

L2 (30 m, 4 aseguru, 3c). Sabai bat duen hormatxoa. Bere eskuineko ertzetik igotzen da. Ondoren erdi oinez erdi eskalatzen igotzen diren bloke batzuk eta, azkenean, ondulazio ugari dituen arroka trinkoz osatutako plaka.

L3 (15 m, 4 aseguru, 4b). Euste leku ugari dituen bloke handiz osatutako plaka motza.

Fuxina sektoreko plaka handiaren oinarri azpian jartzeko 30 m inguru oinez hurbildu.

L4 (20 m, 5 aseguru, 4c). Bilgunea baino zertxobait lehenago pasagune finen bat duen plaka bertikala.

L5 (15 m, 6 aseguru, 4b). Eskuinera emeki gorantz egiten duen zeharkaldia egin behar da hasieran. Erresalte bat gainditu eta ondoren ezproi motz bat euste leku pilo bat, baina pilo bat, dituen hormara irteteko. Aurreko luzea eta hau lotzeko aukera dago (L4+L5).

Oinez 50 m inguru egin eta, hesi bat zeharkatu ondoren, Erroilbidera igotzen den bidera (GR-121) irtengo gara. Sabai handiaren parera igo arte bideari jarraitu eta ondoren bere eskuinean geratzen den plakara igo (guztira beste 80 m inguru; R5etik guztira 3 min inguru). Ibilbideak plakan dauden bidetik eskuinago dagoen lerrotik jarraitzen du.

L6 (30 m, 7 aseguru, 4a). Lehenengo erdian, plaka bertikala. Gero etzan egiten da. Hobe da bloke handi batean dagoen jaisteko bilgunea pasa eta 5 metro aurrerago, erlaitz belartsu handi batean dagoen 2 kimikoz osatutako bilgunea erabiltzea.

L7 (20 m, 7 aseguru, 5b). Lehenengo erdian euste leku onak dituen plaka zimurtsua. Ondoren horma bertikal motz bat.

L8 (20 m, 4 aseguru, 4b). Eskuin aldera igo behar den plaka. Bilgunea aurkitzeko laugarren aseguruan norabidez aldatu eta ezker aldera egin behar.

Bidezidorrari jarraitu eta hesia zeharkatu ondoren azken harkaitzean dagoen diedro nabariaren azpian jarri behar da. R8 bilgunetik 80 m inguru dira oinez (2 min inguru). Lurra lehorra badago katuak kendu gabe egin daiteke lasai-lasai.

L9 (15 m, 4 aseguru, 5a). Diedrotik hasi eta lehenengo asegurua txapatu ondoren plakara irten. Plakak badu pasagune finen bat.

Jaitsiera: Oinez Erroilbideko bidetik. Azken bilgunetik 25-30 minututan garagardo hotz batez disfrutatzen egongo gara aterpean.

Materiala: 7 – 11 zinta, L4 eta L5 elkartzen direnaren arabera + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak soberan, ez dira behar.

Arroka: Itsasgarritasun handiko granito zaharra.

Orientazio: Hegoa.

Iraupena: 2h15min.

Nork ekipatua: Cesar Atorrasagasti eta Juanillo Regatos, 2016 urtean  Iñaki, Victor, Alberto eta  Anderren laguntzarekin.

Materiala CVCE elkarteak jarri du.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Aiako Harria (Aritxulegi) - Basurdeen begiratokia - 2. zatia (5a, 90 m, derrigorrez 5a)

Aritxulegiko bide berrietan eskalatzeko baimenaren espero zegoen jendea. Cesar Atorrasagasti, Juanillo Regatos eta lagunak lan itzela hartu dute eskalada eskola berri hau garbitzen eta ekipatzen. Eskolak eskalada egun eder batez gozatzeko bide pilo bat eskaintzen ditu, gehienak zailtasun baxu-ertainekoak.

Entzun dudanez Cesar eta lagunak “Basurdeen begiratokia” bidea ekipatzen ari zirenean plaka hauetan arreta jarri zuten. Bidearekin jarraitzeko eta gorago amaitzeko aukera ematen zuela ohartu ziren. Dagozkion baimenak eskatu ondoren, arroka garbitzen eta aztertzen hasi zirenean, hasieran uste zuten baino aukera askoz gehiago zeudela ohartu ziren. Horrela lerro berriak diseinatzen hasi ziren alboko, beheko eta goiko plaka eta bloketan eta, ia ohartu gabe, asko erabiliko den eskalada eskola berri oso bat eraiki dute. Lekua luxuzkoa da. Bere orientazioagatik urte osoan eskala daiteke. Arroka lehortuta egotea da baldintza bakarra. Ekipamendua ere luxuzkoa. Dena kimikoekin eta bilgune on eta sendoekin. Azkenik arroka. Aiako Harriko granito zaharrak jendea disfrutatu araziko du. Arroka noblea, trinkoa, itsasgarritasun handikoa eta euste leku aldetik aberatsa, denetatik duena da.

Bide hau bere lehenengo urte honetan hainbeste errepikatu den “Basurdeen begiratokia” bidearen jarraipena da. Bideei emandako zenbakiengatik eskolako krokisean bidea ez da gehiegi nabaritzen, zertxobait oharkabea geratzen da. Bigarren zati hau lehenengoa baino motzagoa da, baina mantenduagoa da 3 plaka handi, bat bestearen atzean, kateatzen direlako. Aipatzeko zailtasun bakarra, L7ko sabaia da. Beste guztia gozatzeko eskalada da.

Lehenengo zatiarekin konbinatuz 9 luzeko bidea irteten da. Gogoarekin geratzen bagara, eskolan dauden beste edozein bideekin eskalada eguna luzatzeko aukera dago. Eskolari buruzko informazioa (bideak, zailtasuna … etab) Club Vasco de Camping elkarteko webgunean (hemen lotura) aurki dezakegu. Elkarteak ekipatzeko materialarekin lagundu du eskola eraikitzen. Dagokion baimenik gabe bide berriak ireki eta ekipatzea debekatuta dago.

Iristeko: Oiartzunea joan eta Lesakara (Arditurri bezala ere adierazita dago) daraman GI-3420 errepidea hartu. Ergoien auzoa zeharkatu eta Aritxulegi mendate aldera igo. Aterpearen aparkalekuan edo tunelaren alboan jaiotzen den pistan kotxea aparkatu.

Hurbiltzeko: Lerro elektrikoaren bigarren dorreraino bidetik igo oinez. Erroilbidera daraman bidetik igotzen jarraitu sabai handiaren parera iritsi arte. Bidea sabai handitik metro batzuk eskuinera hasten da. Gure bidea ezker ezkerrean dagoen kimiko lerroa da. Kotxetik guztira 20 min inguru behar dira hurbilketan.

L6 (30 m, 5 aseguru, 4c). Ezkerreko aldean dauden euste lekuekin ongi igotzen den horma bertikala hasieran. Ondoren euste leku pilo bat dituen plaka etzan zati bat. Plaka bere azken zatian, jaisteko bilgunearen inguruan, zertxobait tentetzen da. Bertan bilgunea egiteko aukera dago, baina hobe da igotzen jarraitzea. Luzeak ezproi etzan moduko batetik jarraitzen du eta erlaitz belartsu handi batera irtengo gara. Bertan dago bilgunea (2 kimiko).

L7 (20 m, 5 aseguru, 5a). Bilgunetik bost metro ezkerrera plaka bertikal bati ekiten dion kimiko lerro bat dago. Bertatik igo. Bigarren eta hirugarren aseguruen artean estutu behar den sabaitxo bat dago. Bideko zailtasun aipagarri bakarra da. Zati hau gainditu ondoren plaka etzan egiten da eta zailtasuna jaitsi egiten da. Bilgunea aurkitzeko bosgarren asegurutik ezker aldera jo behar da (2 kimiko).

L8 (20 m, 5 aseguru, 4a). Sabaitxo baten azpian jartzeko plakatxo bat hasieran. Sabaitxoa ongi gainditzen da euste leku onak dituelako. Ondoren plaka etzaten joaten da bilgunea baino metro batzuk lehenago ia guztiz etzan arte (2 kimiko eta parabolt 1).

Lurra lehorra badago, katuak kendu gabe oinez 60-90 metro inguru egin eta, hesi bat gainditu ondoren, azken haitzaren oinarrian ipini (2 min).

L9 (20 m, 4 aseguru, 4a). Azken luzea haitzaren ezkerreko erpinetik igotzen da. Ezproia euste leku eta bolo kamutsez josia dago. Bidearen azken gozamena da. Ezproitik irteterakoan bilgune bat aurkituko dugu 2 kimikoz osatua. Zertxobait deserosoa da. Hobe da aurrera jarraitu eta 5-8 metro aurrerago dagoen beste bigarren batean bilgune erosoago bat egitea, hau ere bi kimikoz osatua.

Jaitsiera: Oinez Erroilbideko bidetik. Azken bilgunetik 25-30 minututan garagardo hotz batez disfrutatzen egongo gara aterpean.

Materiala: 6 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak soberan, ez dira behar.

Arroka: Itsasgarritasun handiko granito zaharra.

Orientazio: Hegoa.

Iraupena: 1h15min.

Nork ekipatua: Cesar Atorrasagasti eta Juanillo Regatos, 2016 urtean  Iñaki, Victor, Alberto eta  Anderren laguntzarekin.

Materiala CVCE elkarteak jarri du.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

El Bruc - Sol Solet (4c, 125 m, 4c derrigorrez)

Plaketan nagusia den bidea. Oinekin eskalatzen da, esku eta oinentzako euste leku txikiekin. Montserrateko ohiko eskalada mota. Plaketan ez bazara abila, estutasun txikiren bat pasa dezakezu eta oineko bikiak nekatuko zaizkizu.

Arroka ona lehenengo luzeko lehen metroak izan ezin. Bertan arroka zertxobait leundua dago, baino hortik aurrera arroka ona da. Ekipamendua ere ona da, baina zati batzuetan aseguruen artean urrutiratzeak daude. Burutik ongi ibili behar da.

Iristeko: Bartzelonatik hurbilduz Collbato adierazten duen A-2 autobiako 575 irteera hartu behar da. Zerbitzu bidetik 2,5 km inguru egin El Bruc 500 m, 572 irteera adierazten duen kartel adierazlearen aurrera iritsi arte (kartela autobian dago). Justu toki horretan etorbide moduko batetik el Bruc Residencial delakoan sartu behar da. Etorbidea bitan banatzen denean, ezkerreko kalea hartu eta amaieraraino jarraitu. Bertan eskuinera egin eta berehala, ezkerrera eginez, pinudian sartzen den lehenengo lurrezko pista hartu. Pista estua da, baina egoera onean dago eta kilometro pare bat egin ondoren Can Jorbako aparkalekuan utziko gaitu. Bidegurutze guztietan norabide egokia adierazten duten kartelak aurkituko ditugu.

Beste aukera bat Vinyanova jatetxetik hurbiltzea da (ikus eskema), baina bidea luzeagoa da eta, nahiz eta pista zabalagoa izan, egoera okerrago batean dago.

Hurbiltzeko: Eskaileratxoak dituen etxetxoaren alboan jaiotzen den bidezidorrari jarraituz bailararen hondo aldera egin behar da. Uhar lerro batera iritsiko gara. Badirudi uharrari jarraituz igotzeko aukera dagoela bide arrastoak nabari direlako, baina ez da horrela. Uharra zeharkatu eta beste aldera pasa behar da. Bideak beste aldetik gora egiten du eta Torrent del Migdia – Tram inferior (El Joc de l´Oca ibilbidea) arroilera hurbilduko gaitu. Bertan dago bidearen hasiera. Bidea zein den nabaria da.

L1 (25 m, 8 aseguru, 4c).  Plaka hasiera eta ondoren diedro moduko baten laguntzarekin igotzen den plaka. Lehenengo metroak zertxobait leunak. Lehenengo aseguruak ere zertxobait urruti. Hirugarren aseguruan, txapatu ondoren, hobe da ezkerrera pasa eta, zertxobait gorago, eskuinera. Euste leku gehiago daude eta arroka ez dago hain leundua. Hortik aurrera diedroaren ezkerretik igotzen da. Euste leku onak eta aseguruak gertuago azken zati honetan. Bilgunea bi parabolt eta katez osatua.

L2 (20 m, 4 aseguru, 4c). Montserraten ohikoak izaten diren plaka horietako bat da. Arroka hobeagoa da eta ez dago hain leundua, baina nahiko airea dago aseguruen artean. Lehen asegurua nahiko urrun. Bada bosgarren aseguru bat, baina bilgunetik 25 cm eskasera dago eta gutxirako balio du. Bilgunea eraztunik gabeko bi paraboltez osatua.

L3 (30 m, 13 aseguru, 4c). Oso ongi babesturiko plaka, baina oso mantendua zailtasunean (ia horrengatik lasai-lasai 5a-ko zailtasuna eman litzaioke). Eskalada mota honetara ez bazaude ohituta oineko bikiak kargatzen joaten dira. Luzeak emeki eskuin aldera egiten du seigarren asegururaino iritsi arte. Gero dena zuzen. Bilgunea eraztunik gabeko bi paraboltez osatua.

L4 (25 m, 5 aseguru, 4c). Bi zuhaixken artean dagoen txapa hori bateraino iritsi arte, eskuinera egiten den zeharkaldi horizontal batekin hasten da. Hirugarren eta laugarren aseguruen artean distantzia dago. Zati honetan gainera daude luzeko pasagunetxo finak. Bilgunea bosgarren asegurutik, horizontalean, 3 m ezkerretara dago. Sokez loturiko bi paraboltez osatuta dago bilgunea, baina eraztunik gabe.

L5 (25 m, 4 aseguru, 4b). Zertxobait etzana dagoen plakatik igo eta sabai handia ezkerretik inguratu. Sabaian zuzen igotzen den parabolt lerro bat ikusten da, baina oso zaila ikusten da (ez dakit zer irten daitekeen, baina oso zaila denaren itsura dauka). Ezkerreko ertzetik igo eta, azken aldera, bilgunea aurkitzeko, eskuinera egin. Luze hau erdibitzeko aukera dago ertzean dagoen zuhaitz handian bilgunea antolatzen bada (R4tik 15 m ingurura dago zuhaitza). Bilgunea eraztundun 3 paraboltez osatuta dago.

Jaitsiera: Krokisean agertzen den rapel lerrotik rapelatuz. Bilgune guztiak eraztundun bi parabolt berriez osatuta daude. 60 metroko soka bikoitzekin R1 modura izendatu dugun bilgunea salta daiteke eta modu erraz eta eroso batean R2ra iristen da. R3 delakoa aurkitzeko zuhaitzetatik aldendu behar gara eta hormaren zentro aldera eginez jaitsi behar gara.

Materiala: 13 zinta + bilgunerako materiala. Bide  hasieran dagoen zuhaitzaren adarrerako ongi dator zinta bat.

Arroka: Konglomeratua.

Orientazioa: Ekia.

Iraupena: 2h45min.

1.igoera: J. Oliva eta T Céspedes, 1992.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Sant Llorenç de Montgai - Vía Lo “Pep” (derrigorrez 5a, 95 m, 4c)

Egun hotza eta lainotua suertatzen da. Formiguera hormara igotzea erabakitzen dugu bertan ezagutzen ditugun bideren bat egitera eta “Normal” bidearen alboan beste bide bat ireki eta ekipatu duten ezustekoarekin aurkitzen gara. Soka bikote bat bidea egiten zegoenez, denbora egiteko, “Normal” bidea egitea erabakitzen dugu, ondoren bide berrian sartzeko asmoz. Bideari zailtasunari buruz ez genuen informaziorik, baina susmoa genuen inguruan dauden bideen antzekoa izango zela. Ez ginen oker.

Bideak kalitatezko arroka du eta ongi ekipatua dago. Gogoarekin geratzen zara. Ezin hobea da inguruan dauden beste bideren batekin konbinatzen bada.

Bideen izenak hormaren oinarrian dagoen harri batean margotuta daude. Bidea Josep Molin Basi-ren omenean irekita dago.

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikus hurrengo sarrera.

L1 (40 m, 6 aseguru, 4a). Itsasgarritasun handiko harri trinkoz osatutako plaka. Bilgunera iristeko azken metroak oso etzanak dira.

L2 (25 m, 7 aseguru, 4c). Hasieran horma bertikala. Bigarren eta hirugarren aseguruen artean dagoen arroka-zubian zerbait jartzeko aukera dago. Zati bertikala gainditu ondoren plaka etzanago batetik eskuin aldera igo behar da.

Horma eskuinagotik eginez seguruenik zertxobait zailagoa irten daiteke.

L3 (30 m, 9 aseguru, 5a). Aurrekoaren antzekoa, baina mantenduagoa. Euste lekuak dituen plaka bertikala, baina euste leku horiek bilatu egin behar dira.

Jaitsiera: Atzean jaiotzen den bidezidorretik jaitsi gaitezke oinez edota “Normal” bidetik rapelatuz. Bigarren hori egiteko, gure azken bilgunetik 3 metro azpira eta ezkerrera rapelatzeko balio duen bilgunea ikusiko dugu (2 parabolt eraztunekin).

Materiala: 9 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak soberan.

Arroka: Kareharria (tillita).

Orientazioa: Hegoa.

Iraupena: 1h.

Nork ekipatua: Lluís Olóndriz, Miquel Urbano eta Joan Ramon Segura, 2016.

1. igoera: Lluís Olóndriz, Miquel Urbano eta Joan Ramon Segura, apirila 2016.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Olvena - Cresta de la cruz (5a, 150 m, derridorrez 4c)

Zati bertikalak ongi aseguratuak dituen ertza. Ekipamenduan denetik aurkituko dugu (iltzeak, arroka-zubiak, paraboltak), baina nahikoa da. Zati errazetan ez dugu asegururik aurkituko (edo baten bat isolatua). Beraz fisureroak, friendsak eta zintak beharrezkoak dira.

Erreferentzia gehienetan luzeak 50-55 metrotaraino luzatzen dituzte. Guk ere horrela egin genuen, baina soken marruskadura oso handiarekin eta bikoteen arteko komunikazioa zailarekin aurkitu ginen. Beraz, bi arazo horiek alden neurrian gutxitzeko, luzeak laburtzea proposatzen dugu. Nahi duenak ere luzatzeko aukera izan dezakeenez, L# eta L#bis modura izendatzea erabaki dugu. Bakoitzak erabaki dezala zer egin.

Iristeko: Olvena herrira igo eta kotxea aparkatu (ikus eskema).

Hurbiltzeko: Olvena herrira hurbiltzen garenean leiho urdinak dituen etxe handi batean arreta jarri behar da. Etxe horren bila joan behar gara. Kale txiki batetik inguratu eta poste adierazle bat aurkitu arte atzeko kaletik igo. Postean, beste gauza batzuen artean, “Puente de la Sierra” jartzen du.

Bidetik jaitsi. Bidearen hasieraren aurrean gaudenean, bidezidor nagusia utzi eta, bihurgune batean jaiotzen den beste bidezidortxo bat hartuz, hormaren oinarrira hurbildu. Kotxea uzten den tokitik 15 min inguru behar dira.

L1 (40 m, 9 aseguru, 4b). Hasieran iltzeekin, begidun torloju eta ipuru batean zintaz aseguratuta dagoen plaka bertikala. Ondoren eskuin aldera kanal moduko bat igo behar da ertzera irten arte. Zertxobait ertzetik igo eta, parabolta txapatu ondoren, ezker aldera zeharkaldi gorakor bat egin (2 iltze) terraza handi eta eroso batera iristeko. Bilgunea zuhaitz batean edota arroka-zubi txiki, baina sendo batean. Luzean dauden ipuruetan zintaren bat gehiago jartzeko aukera dago. Lehenengo iltzea aho estukoa da eta ez da edozein mosketoi sartzen. Eraman bat txikia edota estua.

L2 (20 m, 2 aseguru, 4a). Euste leku eta arroka oneko plaka bertikala. Ertz aereo batera irteten da. Hobe da harri handiren bat aprobetxatuz bertan bilgunea egitea.

L2bis (30 m, 3 aseguru, 3c). Estutzen doan ertz aereoa. Bere amaierako zatian oso estua egiten da. Zati hori gainditzerakoan lepora jaitsi behar da eta bertan bilgunea aurkituko dugu (parabolt 1 + altzairuzko kablea arroka-zubi batean).

L3 (10 m, 3 aseguru, 4c). Plaka bertikala. Plaka gainditzerakoan bilgunea egiteko oso aproposak diren 2 ipuru handietara iristen da. Bertan bilgunea eginez sokaren marruskadura txikiago izango dela uste dugu eta gainera bikotearekin hobe komunikatzeko aukera izango dugu.

L3bis (30 m, 1 aseguru, 3c). Ipuruen eskuinetik igo eta gailurraren ezkerrean geratzen den tarte belartsu batera irtengo gara. Ertzaren ezker aldetik gailur aldera igo, baina ez igo goraino eta, nabari ikusten dugunean, lepo aldera jaitsi. Bertan bilgunea aurkituko dugu (parabolt 1 + altzairuzko kablea arroka-zubi batean).

L4 (30 m, 4 aseguru, 5a). Aseguruen artean urrutiratzeren bat duen plaka bertikala. Urrutiratzea friends pare bat ipiniz konpondu daiteke. Luzeko zailtasun aipagarria makurgunetxo bat da, baina ongi babestua dago altzairuzko kable eta parabolt batekin. A0 modura egiteko aukera dago. Gailurrera iristerakoan hobe da ez jarraitzea eta bertan, altzairuzko kable bat duen arroka-zubi handi batean, bilgunea egitea.

L4bis (20 m, 0 aseguru, 4b). Muturrera iritsi arte, ia oinez egiten den ertz zati erraza. Ondoren, lepo belartsu zabal batera jaistko, 6 m inguruko jaitsiera (destrepea) egin behar da. Ez da destrepe oso zaila, baina ez dago asegururik (edo guk ez genuen aurkitu). Oposizioa eginez eta horman sartuta dagoen harri bloke baten laguntzarekin ongi iristen da lurrera. Zati hau delikatuagoa da bigarrenarentzat lehenengoarentzat baino. Moduren batean bigarrenari jaitsiera babestu beharko litzaioke.

Jaitsiera: Baselizaraino ertzaren ezkerretik oinez igo (zatitxoren batean trepada txikiren bat dago). Baselizara igotzeko 10 min inguru behar dira. Bertatik kotxeraino beste 10 min inguru behar dira.

  

Materiala: 9-11 zinta + bilgunerako materiala. Fisurero joko bat, friends joko bat eta ipuruentzat zinta batzuk.

Arroka: Kareharria.

Orientazioa: Eki aldea.

Iraupena: 2h20min.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Briançon - Eperon de la route (4c, 190 m, derrigorrez 4c)

Ertzaren zatia kentzen badugu, nagusiki plaketan eskalatzen den bidea da. Gure asmoa “Eperon de la route” bidea egitea zen, baina genuen informazio nahasiarekin ez gaude ziur bide hori ala, barianteren batekin, “No name” izenekoa egin dugun. Azken honi 5c zailtasuna ematen diote eta ziur gaude horrelako zailtasun maila zuen luzerik ez dugula egin. Gauza da biak ertzean elkartzen direla eta hortik aurrera luzeak komunak dira bientzako. Beraz kontrakoa esaten ez diguten bitartean “Eperon de la route” bidea egin dugula onartuko dugu.

Ertzaren zatia izan ezik, bidea ongi ekipatua dago eta arroka onekoa da. Ertzean arreta izan behar da arrokarekin eta aseguruak urrutiratzen dituzte. Gainera ekipamendua nahiko zaharra da. Beraz komeni da friendsak eta fisureroak eramatea. Bilgune guztiak, azken biak izan ezik(parabolt 1 + spit 1), 2 parabolt edota bi long livez osatuta daude.

Lekua nahiko lasaia da eta ez da masifikaziorik. Hormara iristeko igo behar den aldapa gogorrak jendea desanimatzen duela dirudi.

Iristeko: Briançon herritik Lautaret mendate aldera igo behar da. Mendaterako bidean “Le Pont d´Alp” izeneko hotela eta erreka pasatuko ditugu. Hemendik kilometro bat inguru aurrerago, errepidearen alde bakoitzean, hartxintxarrezko bi aparkaleku aurkituko ditugu. Bertan utzi behar da kotxea.

Hurbiltzeko: Eskuineko aparkalekutik (mendate aldera begiratuta) bidezidor bat jaitzen da. Horri jarraitu behar zaio. Alertze baso baten barrutik bidea zuzen igotzen da, zig-zag ugari eginez. Igoera gogorra da eta lasai hartu behar da. Guztira, erritmo lasai batean, 25-30 min behar dira.

Bidezidorra hormaren oinarrira iristen den tokian parabolt lerro bat ikusiko dugu. Lehenengo txapa plaka etzan batean dago. Hori da jarraitu beharreko lerroa.

L1 (30 m, 7 aseguru, 4b). Plaka pare bat hasieran eta ondoren hormatxo bat. Harmaila batzuetatik jarraitzen da bilgunera iritsi arte. Azken zati honetan erlaitzetan nahiko txintxar aske ugari dago.

L2 (40 m, 8 aseguru, 4b). Harmailak eta plakatxoak oinez igotzen den zati belartsu batera iristeko. Zati belartsu hori zeharkatu ondoren ur kanalak dituen plaka batera iristen da. Pasagunetxo finen bat duen plaka hori gainditu ondoren bilgune bat aurkituko dugu (katerik gabeko 2 parabolt). Hobe da jarraitzea. Bilgunetik eskuin aldera ikusten den parabolt lerroari jarraitu behar zaio (ez jarraitu ezkerreko lerroa) eta 10 metro aurrerago beste bilgunea aurkituko dugu.

L2bis (15 m). Bide belartsu batetik ezker aldera igo 10-15 metro inguru. Harri handi baten atzean aurkituko dugu bilgunea.

L3 (20 m, 4 aseguru, 4c). Euste lekuak dituen plaka bertikala. Zati honetan arroka oso zimurtsua da. Plakaren irteeran arreta jarri behar zaion harri bat dago. Plakan dagoen hirugarren asegurua ez da bilgunetik ikusten.

L4 (55 m, 5 aseguru, 4a). Ertz aldera egin. Bost metro ingurura beste bilgune bat aurkituko dugu (parabolt 1 + spit 1). Hirugarren luzearen ezker aldean beste lerro batena dela dirudi. Ertzera iritsi arte, erdi oinez, erdi trepatuz igotzen den zati bat dator. Ertzera nabaria den lehenengo lepotxotik sartzen da. Ertzari jarraitu. Ez da zaila, baina arrokarekin arreta izan behar da eta aseguruak urrutik daude. Parabolta aurkitzen dugunean, bilgunea aurkitzeko, ertzetik irten ezker aldera egin behar da.

L5 (15 m, 3 aseguru, 4b). R4 bilgunearen gainean iltzez osatutako lerroa ikusten da. Ez da hortik igo behar. Eskuin aldera 4-5 metro inguruko goranzko zeharkalditxo bat egin behar da eta paraboltekin aseguratutako diedro-tximiniaren azpian kokatu.

L6 (15 m, 3 aseguru, 4a). Euste lekuak dituen plaka bertikal laburra. L5 eta L6 elkartzeko aukera dago.

Jaitsiera: Azken bilgunetik gora egin behar da bidezidor batetik gailur moduko batera igo arte (5 min inguru) eta bertan ezker aldera jaisten den bidezidorra hartu. Oso nabaria den bide horri jarraituz 20 minututan hormaren oinarrian izango gara. Kotxera jaisteko beste 15 min inguru beharko ditugu.

Material: 8-10 zinta + bilgunerako materiala. Ertzerako friends eta fisurero joko bana.

Arroka: Ertzean izan ezik, kalitate oneko kareharria.

Orientazioa: Hegoa.

Iraupena: 2h30min.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Briançon - Voie centrale (4c, 120 m, derrigorrez 4b)

Eskalada eskola txiki batean kokaturiko bidea. Aseguruak nahiko gertu ditu eta oso ongi aseguratuta dago. Hori bai, hainbeste bide daude eta bata bestetik hain gertu, batzuetan zaila egiten zela zein lerro jarraitu behar zen jakitea. Hala ere, guk egin genuen lerroaren alboan zeuden beste lerro horiek antzeko zailtasuna zutela zirudien. Beraz, lerroz nahasiko bagina ere ez dut uste horrek gauza asko aldatuko lukeenik.

Arroka primerakoa. Eskuentzat eta oinentzat euste leku piloa duen kuartzita trinkoa.

Beheko luzeetan jende asko mugitzen da, baina goikoetan gauza lasaiagoa da eta ez da hainbeste jende ibiltzen.

Iristeko: Briançon herritik Lautaret mendate aldera egin. Errepidetik goazela, Villeneuve (Serre Chevalier) herrian, Club Med adierazten duen kartela ikusiko dugu. Bidegurutze hori hartu eta ibaia zeharkatu eta berehala, aurkituko dugun errotondan, eskuinera egin behar da. Laku batzuk dituen jolas-parke moduko baten eta ibaiaren artean doan asfaltatutako pistari jarraitu behar zaio. Zertxobait aurrerago asfaltatutako pista lurrezkoan bihurtzen da. Eskalada eskolara iritsi arte pistari jarraitu behar zaio (ikus mapa).

 

Rocher du Bez eskalada eskolara iristeko bidea.

Hurbiltzeko: Hormaren inguruetan aparkatu. Bideetara hurbiltzeak minutu bat baino gehiago ez digu eramango.

L1 (30 m, 14 aseguru, 4c). Euste leku onak dituen plaka bertikal motza. Bilgune batzuk dituen erlaitz batera iritsiko gara. Hurrengo plakatik aurrera jarraitu. Aurrekoa baino zertxobait bertikalagoa da, baina zailtasun aldetik parekoa. Plaka oso etzan batera irteten da. Plaka etzan horretatik kimikoz osatutako hainbat bilera dauden tokira iristen da. Hobe da beste 5 metro inguru aurrera egitea eta bilgunea erlaitz belartsu zabal batean egitea (long liveak).

 L2 (15 m, 7/8 aseguru, 4c). Plakatik sabai-diedrora hurbildu. Ongi gainditzen da. Aseguruak gertu dituen plakatxo batera iritsiko gara. Bertan bi aukera daude. Lehena R2c modura izendatu dugun (parabolt eta kimiko bana) bilguneraino igotzen jarraitzea da (aurretik beste batetik pasatzen da). Bigarren aukera seigarren asegurua txapatu ondoren ezkerrera zeharkaldi horizontala egin eta erlaitz belartsu zabal batean dagoen bilgunera hurbiltzea da (aurretik beste batetik pasatzen da). Azken bilgune hau izkina batean dago eta bertara iritsi arte ez da ikusten. R2b izendatu dugun bilgunetik, inongo arazorik gabe, oinez, R2 bilgunera jaitsi daiteke.

L3 (15 m, 2 aseguru, 4a). Hemendik aurrera aseguruak paraboltak dira. Sabaiaren azpian jarri arte espoloitxoari jarraitu.

L4 (40 m, 9 aseguru, 4c). Euste leku onak eta aseguruak gertu dituelako ongi gainditzen den sabaitxo-diedro hasieran (lehen asegurua bilgunetik ½ metrotara dago). Ondoren plaka etzan luze bat. Pinu handira hurbiltzen garen heinean etzaten doa. L3 eta L4 luzeak elkartzeko aukera dago.

Bilgunea pinu handian egiten da. Pinuaren atzean sabai handi bat dago. Bertan parabolt 2 lerro ikusten dira. Sabaiaren ezkerrean beste bi lerro aurkituko ditugu. Eskuinekoa hartu.

L5 (20 m, 4 aseguru, 4c). Euste lekuak dituen horma bertikala motza. Ondoren, bilgunera iritsi arte, plaka etzana. Azken 6-8 metroetan ez da asegururik, baina oso etzana da eta erraza da.

Jaitsiera: Ferratatik jaisteko bidetik oinez jaisten da. Hormaren oinarrira bueltatzeko 10 min inguru beharko ditugu.

Materiala: 14 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak soberan, ez dira beharrezkoak.

Arroka:  Euste lekuetan eskuzabala den kuartzita.

Orientazioa: Eki aldea.

iraupena: 2h.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu