Aiztondo - Clásica sur (5c, 115 m, derrigorrez 5b)

Eguraldi ona bueltatu eta Clásica Sur bidea errepikatzeko aukera izan dugu. Orain dela gutxi, FNDME-ko Berrekipamendu Batzordeko kideengatik, kimikoekin berrekipatua izan da. Arroka beti bezala, trinkoa eta kalitatezkoa. Ekipamendua luxuzkoa.

Iristeko: Irurtzun edo Altsasutik Uharte Arakil herrira hurbildu A-15 autobidea erabiliz. Herria zeharkatu eta Irañetako norabidea hartu (NA-2410). Errekaren ondoan dagoen aisia-leku bat igaro ondoren ezkerrera doan pista bat hartu. Pista honek Uharte Arakil udalak eskalatzaileentzat eginiko parkingera eramango gaitu berehala (poste batekin adierazita dago).

Hurbiltzeko: Pareta dagoen aldera abiatu. Berehala bidezidor bat aurkituko dugu. Jarraitu eta 10 minututan bidearen oinean gara.

Clásica sur (5c, 115 m, 5b derrigorrez)

L1 (30 m, 10 aseguru, 4b): Hasieran plaka zabal eta etzana euste leku honekin. Ondoren beste plaka estuago batek diedrotxo baten oinarrian uzten gaitu. Diedrotxotik igo eta ezkerreko plakara irten. Bilgune erosoa erlaitz handi batean.

L2 (30 m, 10 aseguru, 5a): Kimikoei jarraituz itsasgarritasunezko plaka batetik igotzen da hasieran. Plaka horren amaieran bada pasagunetxo finen bat. Ondoren arrail-kanal ezker aldera. Bilgunea iritsi baino lehen pitzadura batean bihurtzen da. Bilgunera iristeko aseguru batez ongi babestutako pasagune horizontala dago.

L3 (25 m, 9 aseguru, 5a): Lehenengo asegurura igo eta ondoren ezkerrera pasa. Euste leku onak dituen plaka bertikal batetik igo. Lehenengo metro hauetan dago luzearen zailtasuna. Ondoren ezker aldera jotzen duen arrail-kanal moduko batetik igo behar da (zati erraza). Ongi babestutako diedro labur batek bilgunean uzten gaitu (erlaitz on batean).

L4 (30 m, 8 aseguru, 5c): Euste leku onak dituen plaka bertikala hasieran. Ondoren, aseguruak zertxobait urrutirago dituen plaka etzan batetik egin behar da gora. Pitzadura duen bloke batek sabai azpian uzten gaitu. Sabaiko pasagunea motza, baina gogorra da (estutu behar da). Bi aseguruekin ongi babestua dago. Bilgunea erlaitz handi eta eroso batean.

L4bis (6-8 m, 0 aseguru, 3b): Hamar metro inguruko trepada batek 2 paraboltez osatutako bilgunean uzten gaitu. Bilgunea lurrean dago. Zati erraza, baina arroarekin arreta izan behar da. 

Jaitsiera: Bi aukera daude. Lehena, eta erosoena, atzetik oinez jaistea da.  Horretarako metro batzuk igo eta, eskuak erabiltzeko beharra ikusten hasten garenean, eskuinera egin eta eskuineko ertzera hurbildu (amildegi aldera). Oinez modu eroso eta erraz batean zeharka daitekeen zonalde belartsu handi bat aurkituko dugu (mugarri pare bat aurkituko ditugu). Hortik aurrera destrepe erraz txiki batzuk, baina arreta pixka bat behar dutenak, egin behar dira. “Iñaki Goñi” bidearen azken bilgunearen parera iristerakoan destrepeak amaitu egiten dira eta oinez jaisten da (bidezidorraren arrastoak aurkituko ditugu). Hormaren oinarrira itzultzeko 30 min inguru beharko ditugu.

Jaisteko bigarren aukera rapelatuz da. Ez da aholkatzen azpian jendea bada.

Materiala: 10 zinta + bilgunetarako materiala. Friend eta fisureroak soberan daude.

Arroka: Kareharria

Orientazioa: Hegoa

Garaia: Urte osoa.

Iraupena: 1h45min.

Ekipamendua: FNDME-ko Ekipamenduen Batzordeak ekipatua. 

Uharteko bideen krokis berria Mendi eta Eskalada kirolen Nafarroako Federazioko helbide honetan aurki daiteke:    http://www.nafarmendi.org/contenido/aiztondo-uharte-arakil

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Aiztondo - Ainhoa (5c, 120 m, derrigorrez 5b)

ALDAKETAK

Nafarroako Mendi Federazioko hornikuntza batzordeko kidea den Joseba Arlegik  aurten Aiztondon berhornikuntza batzuk eraman direla komunikatzen dit eta “Clasica sur” eta “Ainhoa” bideetan aldaketa batzuk egin direla aipatzen du.

Hauek dira aldaketak “Ainhoa” bidean:

- Paraboltez hornitua

- Azkeneko luzeak orain irteera propioa du. Lehen “Clasica sur” bidearekin partekatzen zituen azken metroak, baina orain sabaia ezkerretik inguratzen du (hortik uste baita zihoala bide originala) eta bere lerro propioa du.

- L4ean lehen baino anklaje 1 gehiago dago.

- Azken bilera “Clasica sur” bidearekin partekatzen da. Pixka bat gorago ta eskuinerago jarri da. Oraingoa lehengoa baino askoz erosoagoa da.

- R2 4-5 m beherago jartzeko asmoa dago (oraindik ez da egin), erlaitz erosoago batean.

-JAITSIERA: 20-25´ inguru. Mugarriak jarrita daude han-hemenka eta destrepe txikiren bat bada (II maila ingurukoa). Jendea pasa ahala bidea nabaritzen joango da.

Uharteko bideen krokis berria Mendi eta Eskalada kirolen Nafarroako Federazioko helbide honetan aurki daiteke:
http://www.nafarmendi.org/contenido/aiztondo-uharte-arakil

OHARRA: NIRE KROKISAK EGUNERATU GABE DAUDE!

Aurrez Aiztondon deskribatu ditudan bideen antzeko bidea dugu hau. Azken luzeko sabaia izan ezik, bidea arroka trinkoz osatutako plaka etzanetatik zehar doa. Begetaziorik gabeko kalitatezko arroka. Bidea oso ongi ekipatua dago. Urte osoan eskala daiteke. Jaitsiera bidetik egiten da. Bilgune guztiak bi eraztunekin rapelatzeko prestatuta daude.

Iristeko: Irurtzun edo Altsasutik Uharte Arakil herrira hurbildu A-15 autobidea erabiliz. Herria zeharkatu eta Irañetako norabidea hartu (NA-2410). Errekaren ondoan dagoen aisia-leku bat igaro ondoren ezkerrera doan pista bat hartu. Pista honek Uharte Arakil udalak eskalatzaileentzat eginiko parkingera eramango gaitu berehala (poste batekin adierazita dago).

Hurbiltzeko: Pareta dagoen aldera abiatu. Berehala bidezidor bat aurkituko dugu. Jarraitu eta 10 minututan bidearen oinean gara.

L1 (30 m, 8 aseguru, 4a): Plaka oso etzana eta erraza, bilgunera iritsi baino lehenagoko azken metroak izan ezik.

L2 (30 m, 8 aseguru, 5c): Ezkerrera  irten euste-leku ugari dituen zati erraz batetik. Hirugarren aseguruan ezkerrera jo eta berehala zuzen gora, plaka trinko batetik,bi zuhaixken ezkerretik. Luzearen azken zatian, bilgunera iristeko, bideak ezker aldera jotzen du.

L3 (30 m, 8 aseguru, 5c): Bilgunetik irten eta berehala euste-leku oneko plakatxo bertikal bat. Ondoren gure ezkerrean dagoen arte handira jotzen du bidean, gorantz emeki jotzen duen zeharkaldi baten bidez. Bertatik, euste-leku onak dituen plaka bertikal bat gainditu behar da bilgunera iristeko.

L4 (30 m, 9 aseguru, 5b):  Arroka trinkoz osatutako plaka bertikala bilgunetik irten eta berehala. Bertan dago, bigarren eta hirugarren aseguruen artean, bidearen pasagunetxo teknikoena. Hori gainditu eta apur bat gorago, beste pasagunetxo tekniko bat aurkituko dugu, baina hau aurrekoa baino apur bat errazagoa. Bideak plaka etzan batetik jarraitzen du, bidearen azken oztopoarekin topatu arte: azken sabaia. Azken oztopo hau gainditu eta bidearen amaiera den azken bilgunera iristen gara.

Jaitsiera: Bidetik rapelatzen. 70 metroko soka bakarrarekin eskalatzen badugu, lau rapel beharko ditugu. 60 metroko bi sokekin bi saioetan jaisten da. Lehenengo R4tik R2ra eta bigarrena R2tik lurrera.

Materiala: 9 zinta + bilgunetarako materiala. Friend eta fisureroak soberan daude.

Arroka: Kareharria

Orientazioa: Hegoa

Garaia: Urte osoa.

Iraupena: 1h45.

Berrekipamendua: FNDME-ko Ekipamenduen Batzordeak berrekipatua. 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Ampriu - Xanadú (5b, 85 m, derrigorrez 4c) eta Grease (5b, 80 m, derrigorrez 5a)

Ampriura bueltatzen gara, oraingo honetan bide luzeetan eskalatzen hasteko 2 bide egiteko. Oso ongi ekipatuak daude eta arroka kalitatezkoa da. Agian, Xanadú bideko azken luzeko azken zatian arreta pixka bat jarri behar da bloke solteren bat aurki dezakegu eta, baina bestela gelditzen den guztia primerakoa.

Bi bidetan zailtasunak puntualak dira eta oso ongi babestuak daude. Inguruko beste bideren batekin konbina daitezke. Edozein arrazoiagatik bide bakarra egiteko aukera badugu, hobe Grease bidea egitea. Guri bietatik gehien gustatu zitzaiguna izan zen (bariatuagoa da eta zailtasunean mantenuagoa).

Bideen hasiera aurkitzeko oinez erlaitz handira igo eta txapa horia duten zazpigarren parabot militar handiraino hurbildu behar da. Horren inguruan daude bi bideen hasiera.

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikus hurrengo sarrera (Ampriu).

Xanadú (5b, 85 m, derrigorrez 4c)

L1 (20 m, 5 aseguru, 5b). Itsasgarritasunezko pasagune fin bat (lurretik 1,5 m ingurura) duen plaka leuna hasieran. Ongi babestua dago eta trabatzen bada, arazorik gabe A0 modura egin daiteke. Ondoren euste lekuak dituen plaka. Ez egin bilera ikusten dugun lehen bilgunean (2 parabolt + 2 eraztun). Ezkerrera 3-4 m egin eta egokiagoa den bilgunea aurkituko dugu (eraztunik gabeko 2 parabolt eta beraien artean militarren parabolt hori handi horietako bat).

L2 (25 m, 9 aseguru, 5b). Sabaira iritsi arte harmailak errazak. Euste leku onak dituen sabai laburra gertu dauden 2 paraboltekin ongi babestua. Sabaitik irten eta bilguneraino 5 m erraz, baina asegururik gabe. R2 2 parabolt + 2 eraztun.

L3 (35 m, 8 aseguru, 4b). Bilgunetik irteteko hormatxo bat. Ondoren zati etzan bat eta azkenean plakatxo bat. Bosgarren asegurua txapatzeko kanaltxo belartsu bat zeharkatu behar da eskuinera. Txapatu ondoren berriro zeharkatu behar da.

Iraupena: 1h15min.

1. igoera: Carlos Carracedo eta Luis Alfonso, 2008.

Grease (5b, 80 m, derrigorrez 5a)

L1 (20 m, 4 aseguru, 5a). Euste lekuak dituen plaka. Pasagunetxoa pinua gainditu ondoren. Eraztunak dituen 2 paraboltez osatutako bilgunea ikusiko dugu. Ez egin hor bilera eta beste 5-7 m eskuin aldera egin dagokion bilgunea aurkitzeko (eraztunik gabeko 2 parabolt)

L2 (30 m, 7 aseguru, 5b). Horma bertikalaren azpian jarri arte harmailak. Hormak euste leku txiki, baina onak ditu oina eta eskuentzat (hala ere zertxobait bilatu behar dira batzuk). Oso ongi babestutako zatia. Bilgunea kate batez lotutako 2 parabolt gehi eraztuna.

L3 (35 m, 7 aseguru, 5b). Plakatxoa, pinua zeharkatu eta erlaitz belartsu handira pasa. Hiru metro inguruko horma batek plaka handi batean uzten gaitu. Nahiko etzana hasieran. Azken zatian bertikalagoa jartzen da, baina beti daude euste leku txikiak esku edota oinentzako. Azken 6 metroak asegururik gabe, baina erraza da. R3 R2ren antzekoa. “Felipe, el hermoso” bidearen azken bilgunea, gure eskuinera, 3 m ingurura ikusiko dugu.

Iraupena: 1h10min.

1. igoera: J.M. Arizon eta Luis Alfonso, 2008.

Jaitsiera: Bideetatik rapelatzen (gutxienez 70 metroko soka behar da). Bilguneak rapelatzeko prestatuta daude. 60 metroko 2 sokekin bi R2etatik arazorik gabe lurrera iristen da. ”Felipe, el hermoso” bidetik rapelatzeko aukera era bada (ikus sarrera hau).

Materiala: 9 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak soberan daude. Bi bidetan L1 eta L2 luzeak elkartzeko aukera dago. Kasu horretan zinta gehiago eraman beharko lirateke.

Arroka: Gneisa.

Orientazioa: Ipar-ekialdea.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

La Fullatera - Ni sueur, ni peur (5a, 330 m, 4b derrigorrez)

Bide honen lehenengo informazioa Rémi Thivel-en Voies Nouvelles orrian aurkitu nituen (lotura hemen) eta handik noizbait ibiliko ginelakoan gorde egin nuen.

Egileek ongi adierazten duten bezala, bide luzeetan hasteko bide egokia da. Beste erreferentzia batean gidatzaile batzuk gaztetxo talde batekin ikus daiteke.

Bidearen zailtasuna baxua da eta altuera sentsazioa eta esposizioa minimoak. Orokorrean plaka etzanetatik eskalatzen da, arroka kalitatezko granitoa da eta dauden zati bertikal motzak oso ongi babestuak daude. Ez da hara egitera joateko bidea, baina inguruan egonik, goiz bero baterako aukera egokia izan daiteke. Goiz ibiliz ia bide osoa itzalean eskala daiteke.

Egileek euria egin ondoren (ur-arrastoak sortzen dira) edo arroka bustiarekin bidea ez egitea aholkatzen dute. Azken horrekin arroka oso irristakorra jartzen omen da.

Bilgune guztiak soka lodi batekin elkartutako 2 paraboltez eta mailon batez osatuta daude. Beraz, bidea rapelatzeko prestatuta dago. Hala ere, R5etik hobe da “Gasolio & Decibels” bidetik jaistea (zuzenagoa da).

Beheko errepidea dela eta giroa zertxobait zaratatsua da. Batzuetan bikotearen arteko komunikazioa oztopatzen du. Kotxe edo kamiorik pasatzen ez den arte itxaron behar da komunikatzeko.

Iristeko: Frantziatik bagatoz Ax-les-Thermes herritik edo Puigcerdá herritik Porta herrira hurbildu. Herriko sarreran (edo irteeran, hurbilketa norabidearen arabera) aparkaleku handi bat dago. Aparkaleku hori erreferentzia modura hartuta Puigcerdá aldera 700-800 m egin. Hasieran, gure eskuinera, trenbidea alboan izango dugu. Zertxobait aurrerago zentral hidroelektriko txiki bat ikusiko dugu (ura gerturatzen dion bere hodi handiarekin). Zentral horretara sartu behar gara. Sarrera trenbidea errepidearen gainetik pasatzen den lekua baino 100 m inguru lehenago dago. Pista horretan 1 edo kotxerentzat lekua dago. Okupatuta badago trenbidearen zubia pasa eta 100 m inguru aurrerago beste pista baten sarrera dago. Bertan beste 2 edo kotxerentzat lekua dago.

Hurbiltzeko: Errepidea zeharkatu eta plaken beheko aldera hurbildu. Kotxetik 4 min eskas beharko ditugu.

L1 (40 m, 8 aseguru, 3b). Plaka hasieran. Gero oso etzana eta zertxobait belarrez jantzia dagoen zati etzana. Azkenik, bilgunera iritsi baino lehen, plakatxo bat.

L2 (30 m, 8 aseguru, 4b). Bere eskuinetik oso erraz gainditzen den sabaitxo bat hasieran. Gero, bilguneraino, plaka etzanak.

L3 (45 m, 10 aseguru, 4c). Kanaltxo moduko batzuen laguntzaz igotzen den itsasgarritasunezko plaka hasieran. Ondoren, erlaitz belartsu handi batera iritsi arte, harmailak. Azken zatia zertxobait bertikalagoa den plakaz osatua dago.

L4 (40 m, 9 aseguru, 4c). Harmailak hasieran. Luzearen erdi aldera pasagune fin bat duen hormatxo bertikala dago (aseguruak gertu). Ondoren, eskuin aldera egiten den zeharkaldi gorakorrak bilgunera hurbiltzen gaitu.

L5 (45 m, 7 aseguru, 3c). Zeharkaldi luze bat (30 m inguru) guztiz horizontala. Gero ezkerretik eskuinera igotzen den plaka etzan labur bat

L6 (45 m, 7 aseguru, 3c). Hasieran plaka etzan batetik eskuin aldera igotzen den zeharkaldi gorakorra. Ondoren zuzen igo. Zati etzan bat zeharkatu ondoren azken plaka batek bilgunean uzten gaitu.

Hartxingaditik  oinez 50-80 m inguru igo. Mugarri batzuk aurkituko ditugu bidean. Horma handiaren oinarrira iristerakoan eskuin aldera, altuera galdu gabe, 50 m inguru egin behar dira bidearen jarraipena aurkitzeko (txapak ikusiko ditugu).

L7 (40 m, 9 aseguru, 4b). Euste leku oneko hormatxo bertikal baten oinarrian uzten gaituen plakatxo bat hasieran. Hormatxoa erraz gainditzen da. Ondoren, beste hormatxo batera iritsi arte, plaka etzan luze bat dator. Bigarren hormatxo honek ere euste leku onak ditu. Lehengo bilgune bat aurkituko dugu. Hobe beste 5 m inguru igo eta bertan erlaitz handi eta eroso batean R7bis bilgunea aurkituko dugu.

L8 (50 m, 14 aseguru, 5a). Zeharkaldi motz bat ezkerrera eta euste leku oneko hormatxo bertikala hasieran. Horma oso ongi babestua dago. Gero ezker aldera igotzen den harmaila segida bat. Azken metroak oso etzana den plaka batez osatuta daude.

Jaitsiera: Bidezidorretik oinez, mugarriak eta puntu laranjak jarraituz.

Gailurretik Porta aldera metro batzuk egin eta berehala puntu laranjak ikusiko ditugu. Jaitsieraren lehenengo zatia pinudi baten barrutik egiten da eta oso ongi markatuta dago puntu laranjekin. Basotik irteterakoan ia markarik gabeko zati labur bat dago eta  beraz tarte nahiko nahasgarria da. Pinuditik irteterakoan oso ageriko pinu bakarti bat dago puntu laranja batetik. Pinu horretatik metro batzuk zuzen jaitsi behar dira eta , berehala, gure ezkerrera soka finkoaren lehenengo zatia ikusiko dugu. Hemendik aurrera, berriro, jaitsierak ez du galerarik. Oso ongi markatuta dago. Soka finkoa duten beste bi zati gainditu ondoren hormaren oinarrira iritsiko gara. Guztira 30-35 min beharko ditugu jaitsiera egiteko.

Materiala: 14 zinta + bilgunerako materiala. Fisureroak eta friendsak soberan daude.

Arroka: Granitoa.

Orientazioa: Hego mendebaldea

Iraupena: 3h30min.

Nork ekipatua: Dominique Gleizes, Nicolas Bechemin laguntzarekin, urria 2013.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Peña Predicadera - Espolón Guanchinfú (5c, 175 m, 5b derrigorrez)

Peña Predicadera hormara bueltatzen gara berriro, bere arroka ezin hobera eta eguzkiz berotutako giro berora. Oraingo honetan Espolón Guanchinfu izena duen bidea egin dugu. Espolón Estarlux bidea baino metro batzuk ezkerrerago dago.

Esan beharra daukat toki honetan eginiko hiru bidetatik zailtasunean homogeneoena eta hobekien ekipatutakoa dela. Arroka beti bezala luxuzkoa. Luze politenak azken hirurak dira. L3ko zeharkaldi gorakorra ez da zaila, baina 3. asegurua txapatu arte zertxobait expo da erortzen bazara erlaitz handi baten zorua joko zenuke eta. Bilgune guztiak erosoak dira eta parabolt eta eraztunekin osatuak (azkena izan ezik) daude. Hori dela eta arazoren bat izanez gero bidea rapelatzeko aukera dago.

Aurreko kasuren batean aipatu dudan modura, toki hau udazkenean eskalatzeko primerakoa da, baina ez dakit zergatik gu beti udaran etortzen gara. Patua izango da. Udaran hurbiltzen bazarete goiz altxa edota egun lainotua aukeratu. Bere orientazioa dela eta (hego-ekialdea), eguzkiak goiz-goizetik gogor jotzen du.

Peña Predicadera Parque Natural de la Sierra y los Cañones de Guara barruan kokatuta dago. Eskalada arautzen duen agindu berriaren arabera (Ots 2016), urte osoan eskalatu daiteke horma hauetan.

Iristeko, hurbiltzeko eta jaisteko: Ikus hurrengo sarrera.

L1 (30 m, 8 aseguru, 4a). Erlaitz batez banandutako bi plaka. Pasagunetxo bat bigarren plakan.

L2 (30 m, 5 aseguru, 4b). Plaka handi bat eta hormatxo bat etzanagoa den tarteko zati batez bananduak. Igo ahala zailtasuna gutxitzen doa.

L3 (30 m, 5 aseguru, 4b). Zeharkaldi gorakorra ezker aldera. Ez da zaila, baina hirugarren asegurua txapatu arte zertxobait expoa da erortzekotan erlaitz handiko zorua jotzeko aukera baitago. Bilgunea oso ezkerrera, uharra pasa eta gero.

L4 (35 m, 6 aseguru, 4c). Ezproiari jarraituz erresalte batean amaitzen den plaka. Ondoren zati etzana eta azkenik, bilgunera iritsi baino lehen, euste leku onak dituen hormatxo bertikala. Hormatxo honetan dago luzeko pasagunetxoa.

L5 (30 m, 9 aseguru, 5b). Plaka hasieran.Ondoren kanal zabal bat eta jarraian oso ongi babestutako (aseguruak gertu) hormatxo-sabaitxo bat. Bere eskuinetik ongi igotzen uzten da eta behetik begiratzerakoan ematen duena baino askoz errazagoa da. Zertxobait igo eta ezkerrean geratzen zaigun kanalean sartu. Pasagune fin para bat eman behar dira hurrengo asegurua txapatzeko (asegurua ez oso eskura) eta igo ahala, bilgunerainoko tartean, luzea etzaten joaten da

L6 (20 m, 4 aseguru, 5c). Plaka etzana hasieran eta ondoren, ongi ekipatutako kanal-tximini bertikala. Kanal-tximiniak barrura sartzen zaitu eta oposizio pixka bat egin behar da igotzeko (motxilak molestatzen du).

Materiala: 9 zinta + bilgunerako materiala. Fisureroak eta friendsak soberan.

Arroka: Kareharria (itsasgarritasun handiko tillita trinkoa).

Orientazioa: Hego-ekialdea

Iraupena: 2h15min.

Nork irekia: Angel Guerrero, Paco Hinojo, Joaquin Floria eta Jorge Castaño, 1985.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Vadiello - Carmen (5c, 90 m, 5c derrigorrez)

Ez dut uste Vadiello moduko leku lasai  aurkitu daitekeenik, udaran behintzat. Carmen bidea gozoki hutsa da. Udarako arratsalde baterako aukera ezin hobea da. Arratsaldeko 16:00etatik aurrera guztiz itzalean geratzen da eta, nahiz eta beroa egin, eskalatzea oso atsegina egiten da. Arroka kalitatezkoa inguru honetan hain ohikoak diren “txitxirioekin”. Ekipamendua ere oso ona 12 mm-ko metrika duten paraboltekin. Guztia horri guztiz laua den 4 minutuko hurbilketa “luzea” gehitzen badiogu, ezin da gehiago eskatu.

Lehenengo erdi aldera hormatxo bat duten bi luzetan plaka etzanetan eskalatzen da. Azken luzea bertikalagoa eta mantendua da. Eskalada ere teknikoagoa da.

Iristeko: Huesca hiriburutik Loporzano herrira hurbildu. HU-330 errepidea bere amaieraraino jarraituz Vadiello-ko urtegira iritsiko gara arazorik gabe. Urtegiaren horma aurrean dugula tunela zeharkatu eta eskuinean geratzen den aparkalekuan aparkatu (5-7 kotxerentzako lekua dago).

Hurbiltzeko: Errepidetik oinez jarraitu eta bi tunel zeharkatu behar dira (bigarrenak hesi bat du kotxeak ez pasatzeko). Bigarren tunelaren irteeran dago bidearen hasiera. Kotxetik 4 min inguru behar dira.

L1 (30 m, 6 aseguru, 5a). Plaka etzana hasieran. Ondoren paraboltak ezkerrean utziz hobeto igotzen den hormatxo-sabela. Bilguneraino azken metroak nahiko etzanak.

L2 (30 m, 5 aseguru, 5b). Plaka etzana hasieran. Ondoren pasagune fin pare bat dituen hormatxoa. Gainditzen dugunean, aurrean, jaisteko bigarren rapela ikusiko dugu. Eskuin aldera jarraitu eta dagoen sabaitxoa bere eskuinetik gainditu. Ezpelen artean sartzen den plaka etzan batetik igo. Lau hanketan igotzen den lurrez jantzitako kanal batek bilgunean uzten gaitu. Bilgunea zuhaitz handi batean egiten da. Lurrez jantzitako kanala babesteko ongi dator zintaren bat eramatea.

L3 (25 m, 8 aseguru, 5c). Bi horma bertikal emeki etzana dagoen tarte batez bananduta. Lehenengo horman (kanpora botatzen du) lehenengo asegurua txapatzeko zuhaitzera igo behar da. Bi hormak nahiko teknikoak dira, oinekin asko eskalatu behar den horietakoak. Bigarren horma gainditu eta bilgunea metro batzuk ezkerrera geratzen da.

Jaitsiera: Bidetik rapelatuz.

Materiala: 8 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak soberan daude. Ongi dator L2ko lurrez jantzitako tartea babesteko zintaren bat eramatea.

Arroka: Konglomeratua.

Orientazioa: Ekia – Iparrekia.

Iraupena: 1h45min.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Peña Rueba - Dos diablos en el corazón (5b, 220 m, derrigorrez 5a)

Bideari buruzko kritika txarren bat irakurri dut, baina benetan guri asko gustatu zitzaigun. Gozatzeko bidea da. Guztiz gomendagarria. Arroka ona eta ekipamendua luxuzkoa. Zatitxoren batean arroka zertxobait apurtua ikusten da, baina arrokaren kalitatea eta trinkotasuna hasieran ematen duena baino hobea da. Gainera ekipamendua luxuzkoa denez, zati horietan ez da apururik pasatzen. Ikusten da ekipatu dutenek lan handia hartu dutela zati delikatuak purgatzen eta garbitzen. Jendea pasa ahala hobetzen joango den bidea da.

Badira gorazko zeharkaldian igotzen diren plaka etzanak gehiegi ekipatuta daudenak ematen dutenak, baina bigarrenaren igoera babesteko pentsatuak daude eta zorigaiztoko pendulu horiek ekiditeko. Gainera, erreza iruditzen bazaigu, beti dago aukera asegururen bat saltatzeko.

Bilgune guztiak (R7 izan ezik) erlaitz handi eta erosotan daude. Aseguratzen ari garenean inguruko paisaiaz gozatzeko aukera emango digute. Bilgune guztiak 2 parabolt eta eraztunez eraikiak daude 60 metroko soka bikoitzekin rapelatu ahal izateko.

Iristeko: Murillo de Gallego herrira igotzen den errepidea hartu eta metro batzuk aurrerago, ezkerrera egiten duen lehenengo bihurgunean, eskuinean jaiotzen den asfaltatutako auzo-errepidetxoa hartu. Asfaltoa amaitzen denean, etxe baten alboan, baina etxea baina lehenago, hartxintxarreko pista bat jaiotzen da. Pista hori hartu eta igotzen hasi. Harrizko hesi luze bat duen etxe baten albotik eta aurrerago bi putzuen aurretik pasatuko gara. Bigarren putzuaren parean pista lurrezkoa bihurtzen da. Hala ere autoentzat egokia jarraitzen izaten du. Igotzen jarraitu hainbat kotxe aparkatzeko ahalbidetzen duen zabalgune batera iritsi arte.

Hurbiltzeko: Aparkalekutik irteten den bidezidorrari jarraitu. Hormen aldera egiten duen ongi markatutako bidea da. Bidetik igo eta 30 min ingurura bidearen hasieran egongo gara. Bidearen oinarrian, horman markatuta, “II-D” inskripzioa dago.

L1 (35 m, 10 aseguru, 3c). Plaka etzana hasieran. Ondoren 2 metro inguruko erresaltea eta gero, plaka etzan batetik, emeki gora egiten duen zeharkaldi luzea eskuinera.

L2 (25 m, 9 aseguru, 4b). Makurgune bat inguratzeko buelta erdi bat egiten du luzeak. Plaka etzana hasieran. Ondoren plaka bat nahiko bertikala. Ezkerrera egiten den zeharkaldi motz batekin amaitzen da. Azken erresalte motz bat gainditzea soilik geratzen da bilgunera iristeko.

L3 (35 m, 14 aseguru, 5a). 4c zailtasun mailan mantentzen den plaka luze nahiko bertikala. Bukaera aldera erlaitz batera iristen da eta bertatik irteteko pasagunetxo bat dago (luzeari zailtasun maila ematen diona), baina oso gertu dauden bi aseguru ditu eta, arazorik gabe, lasai aski A0 modura egin daiteke.

L4 (40 m, 15 aseguru, 4b). Bi metro inguruko hormatxoa bilgunetik irteteko. Ondoren pitzadura batean uzten gaituen arroka trinkoz osatutako plaka luze etzana. Azken plakara igotzeko eskuin aldera zeharkaldia egin. Zati labur honetan arreta izan behar da arrokarekin (baina oso ongi aseguratua dago). Bilgunea aurkitzeko emeki eskuinera eginez igo.

L5 (30 m, 13 aseguru, 5b). Horma bertikala eta mantendu batez osatutako luzea. Bertikalagoa erdiko aldean (pitzadura pasa ondoren). Zatitxoren batean arrokarekin arreta izan behar da, baina aseguruak gertu daudenez lasai eskalatzen da. Gainera arroka hasieran ematen duena baino hobeagoa da.

L6 (25 m, 9 aseguru, 4a). Plaka bertikala hasieran, 5-6. aseguruetara iritsi arte. Gero etzan egiten da eta plaka etzan batetik igotzen da.

L7 (30 m, 7 aseguru, 3b). “Los terceros también existen” bidekoa da ia luze osoa (lehenengo bi aseguruak soilik dira bide honetakoak). Gailurrera igotzeko luzea da. Hasieran ezkerretik eta gero zentrotik igotzen den ezproi etzana da. Nahiko harritxo solteak.

Jaitsiera: Gailurretik jaisten garela lepoan, gure eskuinean, aurkituko ditugun soka eta kate finkoak erabiliz jaitsi. Konplikazio handirik gabeko bidea, baina zatitxoren bat delikatua duen bidea da. Bideak ferratara eramango gaitu. Ongi etor daitezke eskularru batzuk eskuak babesteko. Ordu erdi batean ferrataren oinarrian izango gara eta beste ordu erdi batean kotxean.

Materiala: 15 zinta (baten batzuk luzeak)+ bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira behar. Soberan daude.

Arroka: Konglomeratua.

Orientazioa: Hegoa.

Iraupena: 3h15min.

Nork ekipatua: Manrique Pérez eta Jesús Sánchez, 2015.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Aiako Harria (Aritxulegi) - Behetik goraino (5b, 185 m, derrigorrez 5a)

Berez “Behetik goraino” ez da bide bat, bide desberdinen konbinazioz lortzen den ibilbidea baizik. Bide horiek “Laritz” (Aske sektorekoa), “Tercero y punto” eta “Pizkor” (Agorre sektorekoa), “Mitxi” eta “Rumbo a casa” (Fuxina sektorekoa), “Atxurras al poder”, “Talbet” eta “Formando al niño” (Enarri sektorekoa) eta azkenik ”Basurdeen atsedenlekua”  (Atsedenlekua sektorekoa) dira.

Izenak azaltzen duen bezala ibilbidea beheko plaketan hasten da eta azkeneko harkaitzean amaitzen da. Horrela 8 edota 9 luzeko ibilbidea lortzen da. Eskalada era askotakoa da eta zailtasuna ere ez da handia, zailtasun zehatz bakar batzuekin. Horrez gain, eskolak ematen dituen aukerak kontuan izanik, bakoitzak bere ibilbidea diseina dezake eta bere “Behetik goraino” egin, egokienak ikusten dituen bideak konbinatuz. Emaitza sentsazio ona uzten dizun 2 ordu inguruko eskalada da. Ibilbidea edozein momentuan utzi daiteke zailtasunik gabe.

Arroka eta ekipamendua luxuzkoak. Lekua eta paisaia beste luxu handi bat. Eguraldiak laguntzen badu, kontrastez beteriko paisaiaz gozatzeko aukera izango dugu. Alde batean Kontxako badia eta bestean Pirinioak mendizerrako gailurrak. Benetan paisai zoragarria. Tokia guztiz gomendagarria.

Iristeko: Oiartzun herrira joan eta Lesakara (Arditurri bezala ere adierazita dago) daraman GI-3420 errepidea hartu. Ergoien auzoa zeharkatu eta Aritxulegi mendate aldera igo. Aterpearen aparkalekuan edo tunelaren alboan jaiotzen den pistan kotxea aparkatu.

Hurbiltzeko: Lerro elektrikoaren bigarren dorreraino bidetik igo oinez. Hesia zeharkatu eta bidezidorretik lehenengo plakaraino jaitsi. Kotxetik guztira 15 min inguru behar dira.

L1 (20 m, 5 aseguru, 4b). Arroka trinkoz osatutako plaka motz bat. Luzeko pasagunea plakara igotzeko dago. Jaisteko bilgunean ez txapatu eta aurrera jarraitu 5 m ingurura aurkituko dugun bilgune erosoraino.

L2 (30 m, 4 aseguru, 3c). Sabai bat duen hormatxoa. Bere eskuineko ertzetik igotzen da. Ondoren erdi oinez erdi eskalatzen igotzen diren bloke batzuk eta, azkenean, ondulazio ugari dituen arroka trinkoz osatutako plaka.

L3 (15 m, 4 aseguru, 4b). Euste leku ugari dituen bloke handiz osatutako plaka motza.

Fuxina sektoreko plaka handiaren oinarri azpian jartzeko 30 m inguru oinez hurbildu.

L4 (20 m, 5 aseguru, 4c). Bilgunea baino zertxobait lehenago pasagune finen bat duen plaka bertikala.

L5 (15 m, 6 aseguru, 4b). Eskuinera emeki gorantz egiten duen zeharkaldia egin behar da hasieran. Erresalte bat gainditu eta ondoren ezproi motz bat euste leku pilo bat, baina pilo bat, dituen hormara irteteko. Aurreko luzea eta hau lotzeko aukera dago (L4+L5).

Oinez 50 m inguru egin eta, hesi bat zeharkatu ondoren, Erroilbidera igotzen den bidera (GR-121) irtengo gara. Sabai handiaren parera igo arte bideari jarraitu eta ondoren bere eskuinean geratzen den plakara igo (guztira beste 80 m inguru; R5etik guztira 3 min inguru). Ibilbideak plakan dauden bidetik eskuinago dagoen lerrotik jarraitzen du.

L6 (30 m, 7 aseguru, 4a). Lehenengo erdian, plaka bertikala. Gero etzan egiten da. Hobe da bloke handi batean dagoen jaisteko bilgunea pasa eta 5 metro aurrerago, erlaitz belartsu handi batean dagoen 2 kimikoz osatutako bilgunea erabiltzea.

L7 (20 m, 7 aseguru, 5b). Lehenengo erdian euste leku onak dituen plaka zimurtsua. Ondoren horma bertikal motz bat.

L8 (20 m, 4 aseguru, 4b). Eskuin aldera igo behar den plaka. Bilgunea aurkitzeko laugarren aseguruan norabidez aldatu eta ezker aldera egin behar.

Bidezidorrari jarraitu eta hesia zeharkatu ondoren azken harkaitzean dagoen diedro nabariaren azpian jarri behar da. R8 bilgunetik 80 m inguru dira oinez (2 min inguru). Lurra lehorra badago katuak kendu gabe egin daiteke lasai-lasai.

L9 (15 m, 4 aseguru, 5a). Diedrotik hasi eta lehenengo asegurua txapatu ondoren plakara irten. Plakak badu pasagune finen bat.

Jaitsiera: Oinez Erroilbideko bidetik. Azken bilgunetik 25-30 minututan garagardo hotz batez disfrutatzen egongo gara aterpean.

Materiala: 7 – 11 zinta, L4 eta L5 elkartzen direnaren arabera + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak soberan, ez dira behar.

Arroka: Itsasgarritasun handiko granito zaharra.

Orientazio: Hegoa.

Iraupena: 2h15min.

Nork ekipatua: Cesar Atorrasagasti eta Juanillo Regatos, 2016 urtean  Iñaki, Victor, Alberto eta  Anderren laguntzarekin.

Materiala CVCE elkarteak jarri du.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu