2021/04/06
2020/11/15
Predicaderan ireki den azkenetariko bidea. Arroka, beti
bezala, kalitate ezin hobekoa. Ekipamendua ere (12 mm metrikako paraboltak).
Bere albokoa den “Jabalí errante”-n bezala bidea, orokorrean, arroka trinkoa
eta euste leku onak dituzten plaka etzanetatik doa. Hirugarren luzeko irteeran
dagoen plaka bertikala eta ondoren, ezker aldera zeharkaldia eginez, zeharkatu
behar diren kanal batzuk dira bidearen zailtasun aipagarrienak. Nahiz eta
bidearen erreseina originalean L2ko irteerari 5c-ko maila eman, diedro modura
igoz eta eskuineko horman oinak ipiniz, errazagoa irteten da. Gainera euste
leku onak ditu.
Bilgune guztiak eraztunez hornituta daude rapelatu ahal
izateko. Sarritan errepikatuko den bidea izango da. Azkar egiten da eta
inguruko besteren bat egiteko aukera ematen du.
Iristeko, hurbiltzeko eta jaisteko: Ikus hurrengo informazioa.
L1 (50m, 9 aseguru, 4c). Zati batzuk zertxobait
bertikalagoak dituen plaka luze bat.
L2 (35 m, 9 aseguru, 5b). Hasieran plaka bat. Euste leku onak dituen ezproi bertikal labur batera
eramaten gaitu eta honek azken zati bertikalaren oineara (kanal moduko
bat). Euste leku onak azken zati
honetan. Diedro modura igota (eskuineko horman eskuineko oinak ipiniz) zuzen
saiatuta (5c) baino askoz errazago irteten da. R2 Jabalí erranteko R3rekin
komuna da.
L3 (35 m, 11 aseguru, 6a+ o A0/5b). Euste
leku txikiak dituen zati bertikala (6-8 metrokoa) bilgunetik irten eta
berehala. A0 modura egiteko aukera dago. Plataforma handi batera irtengo gara.
Bertatik ezker aldera egin eta zeharkaldi gorakor bat eginez kanal batzuk
zeharkatu behar dira. Ez dira pasagune zailak eta euste leku onak ditu, baina
zertxobait esposatua da zeharkaldian igotzen baita.
L4 (25 m, 3 aseguru, 4a). Plataforma
handi batera igo eta azken plakatxoari ekinez bilgunera iristen da. Jabalí
errante bidearekin azken luze hau komuna da eta azken zatia Afrodita bidearekin
ere.
Materiala: 11 zinta + bilgunerako
materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira beharrezkoak.
Arroka: Kareharrizko tillita,
oso urratzailea. Kalitate gorenekoa.
Orientazioa: Hego ekialdea.
Iraupena: 1h 15 min.
Nork irekia eta ekipatua: Óscar Buil, 2020.
2020/11/07
Sendero Límiteko kideen beste bide bat. Beti bezala jende
ugari erakartzen duena. Guk egin genuenean beste 3 sokadekin topo egin
genuen. Paraboltekin eta arroka-zubiekin
(nahiko ugariak) babestuta dago.
Askotariko eskalada motak aurkezten dituen bidea da. Oinetaz
asko fidatu beharko den plaka etzan ugari aurkituko ditugu (ez baitago ezer
eskuentzat), baina baita babaresak, diedroak dituzten zati bertikalak eta bere
puntutxoa duten zeharkaldi horizontalak.
Arroka itsasgarritasun oneko, baina ez hasieran ematen
duen bezain ona, hareharri marroia da. Arrokak zikintasun geruza fin-fin bat du
(beheko zatian goiko zatian baino gehiago) eta hori dela eta batzuetan oinak
irrist egin dezake.
L4 luzeko hasiera eta L6 eta L7 luzeetako azken tarteek
estutu behar den zati bertikalak aurkezten dituzte. Hala eta guztiz ere, zati
zailena eta gehien estutu behar dena L6 hasierako zeharkaldi horizontala
iruditu zitzaigun. Hirugarren eta laugarren aseguruen artean dago pasagune
gakoa. Aseguruen artean urrutiratzea egoteak alde batetik eta laugarren
asegurua goian eta txapatzeko deseroso geratzen dela bestetik, estutu beharreko
tokia egiten du.
Plakak gustatzen zaizkizuenentzat L4 luzeko azken 2/3etan
eta L5 luze osoan izugarri gozatuko duzue.
Iristeko eta
hurbiltzeko: Hurrengo informazioa ikusi.
Begi Beltz bidea (B.B. letrekin harkaitzean adierazia)
aurkitu arte hormaren oinarria jarraitu. Bidezidorretik jarraitu eta 10 metro
eskas aurrerago bidea bitan zatitzen da (kontuz! Ez da oso nabaria
bidegurutzea). Behe aldera egin. Berehala iritsiko gara bidearen hasierara.
L1 (20m, 6 aseguru, 4c). Plakatxoa hasieran eta ondoren
babaresa motz bat. Jarraian diedro-babaresa bat. Ezkerreko plakatik (zailagoa)
edo eskuinekotik igo daiteke (errazagoa). Bilgunea metro batzuk ezkerrera.
L2 (30 m, 10 aseguru, 5b). Itsasgarritasunezko plaka segida batek
trantsizio zonalde batean uzten gaitu eta honek erresalte baten oinean. Erresalte
horren gainean pitzadura bat duen plaka bat dago. Plaka horrek
itsasgarritasunezko pasagune fin batzuk ditu. Plakara igotzea erraza da
oinentzat erlaitz on bat dagoelako, baina gero oinez fidatu beharreko
itsasgarritasunezko pasagune finak aurkituko ditugu. Plakaren bigarren
paraboltaren parean ezpel txiki, baina sendo bat aurkituko dugu, oinak
orekatzeko primeran datorrena.
L3 (20 m, 5 aseguru, 4c). Plakatxoa hasieran. Ondoren pitzadura bat.
Azken metroak horizontalak dira. Ezkerrera eginez bilgunea aurkituko dugu.
L4 (30 m, 10 aseguru, 5c). Babaresa modura igotzen pitzadura bertikala
hasieran. Estutu behar da, baina ongi babestuta dago (A0 egiteko aukera?).
Ondoren pitzadura eta erlaitz horizontalak tartekatuta dituen plaka luze
etzana. Gozatzekoa. Bilgunea plaka luzearen amaieraren atzean dagoen lepotxo
batean aurkituko dugu.
L5 (30m, 10 aseguru, 5b). Itsasgarritasunezko plaka etzan erraldoia. Pasagunetxo oso fina hirugarren eta laugarren aseguruen artean. Pitzadura itsu batean oina jarri behar da eta oinean fidatuz igo, ez baitago eskuentzat ezer ez. Hala ere, asegurua gertu dago eta horrek konfiantza ematen du. Ondoren plaka etzanen segida (plakeroak zaretenentzat, oso gozagarria).
L6 (30 m, 12-13 aseguru, 6a edo A0/5c). Bilgunetik irteteko, pasagune gogorra. Eskuinetik derrigorrez 6a maila
irten daiteke. Bilgunetik zuzen irtenda A0 modura egin daiteke (zinta luze bat
jarrita dago arroja-zubi batean). Pasagunea gainditu ondoren babaresa
horizontal bati ekin behar zaio. Oinak toki txiki-txikitan ipintzen diren
bitartean (eta ez daudenean, arrokari itsasgarritasunez eutsiz) eskuak
pitzadura horizontal batea jarri behar dira. Lehen hiru aseguruak gertu daude
eta aurpegiaren parean geratzen direnez,
ongi jartzen dira. Laugarren asegurua oso goian geratzen da. Oinak
pitzaduraraino igo behar dira, eskuentzat ez dago gauza handirik eta gainera
arrokak zertxobait kanpora botatzen zaitu. Hirugarren eta laugarren aseguruen
artean urrutiratzea egoteak ez du asko laguntzen eta pasagunea delikatua
bihurtzen dute. Estutu behar da.
Ondoren erlaitz horizontaletik
jarraitu behar da (errazagoa orain) eta pitzadura-diedro bertikal bati ekin
behar zaio. Bloke handira igotzea da luze honen bigarren zailtasun handia. Ez
da oso pasagune zaila, baina bai arraroa. Bigarren bloke handiak sortzen duen
sabai handian dagoen parabolt batez dago babestua. Zuzen sartzen zara, ipurdia
oinarritu behar da bertan eta ondoren biratu egin behar duzu modu erosoan lehen
blokera igotzeko. Biratu gabe ere igo
daiteke, baina gorputza bi blokeen artean ahokatuz arrastaka igotzen da.
Azken plaka batek bilgunean
uzten gaitu. Azken parabolta ipini ondoren hobe da zertxobait ezkerrera egitea,
plakatxo bat igo eta ondoren eskuinera berriro itzultzea. Bilgunera iritsiko
gara.
Bilgunea baino lehenago, bat metro
ingurura, arroka-zubi bat dago. Ongi dago hor zinta espres bat ipintzea bigarrenaren hurbilketa babesteko.
Bilgunea 2 paraboltes osatua,
baina eraztunik gabe (ez dago rapelatzeko prestatuta).
L7 (25 m, 8 aseguru, 5b). Zeharkaldi
horizontal luzea. Oinentzat dauden erlaitz txiki batzuen gainean oinak jarriz egiten
da. Ez da zaila, baina azken aseguruen artean dagoen distantzia handia denez, bere
puntutxoa du. Zeharkaldia amaitu ondoren zuzen igo eta euste leku onak dituen diedro bat
gainditu behar da. Bilgunea harri handi batean (2 parabolt eraztunik gabe).
L8 (15 m, 4 aseguru, 6b edo A0/5c). Aukerazko luzea. Eskuentzat gauza gutxi dituen sabel moduko bat hasieran. Hirugarren asegurutik aurrera asko etzaten da eta azken metroak erraz egiten dira.
Jaitsiera: R7tik edo R8tik (bidezidor argia) oinez soka finkoa hasten den tokira hurbildu. Soka finkoak lehen rapela egiten den bilgunera eramaten gaitu. Bilgune hori L7an zeharkatu dugun sabai handiaren eskuineko erpinean kokatuta dago. Hirurogei metroko bi sokekin bilgune horretatik R4 bilgunera iristen da eta bertatik beste jaitsiera batean R2ra. Azken bilgune honetatik 15-20 metroko rapel txiki batek erlaitz batean uzten gaitu. Erlaitz horretatik oinez igotzeko erabili dugun bidezidorrera jaisteko ez dago arazorik.
Soka bakar batekin rapel gehiago
egin beharko ditugu. R1, R2, R3, R4 eta R5 bilguneak rapelatzeko antolatuta
daude (2 parabolt + 2 eraztun).
Materiala: 12-13 zinta +
bilgunerako materiala. Zailtasun mailan justu bagabiltza egokia izan daiteke
friends eta fisurero joko bana eramatea L4 luzeko hasierarako eta L6ko
zeharkaldi horizontalerako.
Arroka: Hareharri marroia.
Orientazioa: Hegoa.
Iraupena: 3h.
Nork irekia eta ekipatua: Luis Royo, Carlos Roy eta Julio Benedé, urria 2013.
2020/10/24
Bide bitxia. L1 eta L3 luzeak kanal estu baten barrutik
doaz. Zati bertikal batzuk dituzte eta bertan, X handi bat eginez, tximiniak
igotzeko teknika jarri behar da praktikan. Niri gertatzen zaidan bezala,
eskalada mota horretara ez bazaude ohituta, izerdi patxada bat botako duzu.
Orduan eta kanporago joan hobe, baina batzuetan, ia nahi gabe, barrura sartzen
zara eta kasu horietan arrastaka ibili behar zara. Bestalde Predicaderan beti
eguzkitan eskalatzea ohituta egonik, deigarria egiten da bide hau ia ibilbide
guztia haizetik babestuta geratzen da eta itzaletik doa. Arroka, beti bezala,
primerakoa. Ekipamendua ere.
Bidea aurkitzeko “Jabali errante” bideko oinarritik metro
batzuk ezkerrera mugitu. Bidearen oinarrira jaisten uzten duen soka finko bat
aurkituko dugu . Bidearen izena harkaitzean margotuta.
Iristeko, hurbiltzeko
eta jaitsiera: Ikus hurrengo informazioa.
L1 (35m, 17 aseguru, 5c). Horizontalagoa den kanal-tximinia
batez banandurik dauden bi kanal-tximinia bertikalek pasagune fin batzuk dituen
plaka hori batean uzten gaituzte. Kanal-tximiniako bi zati bertikaletatik,
bigarrena da luzeena eta mantenduena.
L2 (25 m, 9 aseguru, 5c). Pasagune fina bilgunetik irteteko. A0 modura
egiteko aukera dago. Gero zailtasuna gutxituz doa eta euste leku onak dituzten
plaka eta erresaltetatik igotzen da.
L3 (30 m, 9 aseguru, 4c). Lehenengo
luzekoak baino txikiagoak diren erresalteak dituen kanal-tximinia. Erresalte
zailena, azkena.
L4 (35 m, 11 aseguru, 5b). Hiru zati
bertikal aurkezten dituen erdiko ezproitik igo behar da. Hirugarren zati
bertikala ematen duena baino hobeto gainditzen da euste leku onak baititu.
Luzearen zailtasunak hirugarren zati bertikalaren hasieran eta amaieran daude.
Bilgunea zertxobait deserosoa. Bilgunea eta oinak ipintzen dituzun lekuaren
artean metro batzuetako sakonera duen kanal bertikal bat dago. Zutik jarrita ez da postura
hartzen. Onena eserita aseguratzea da.
L5 (35 m, 10 aseguru, 6a+ edo A0/5b). Bilgunetik
irteteko 2 paraboltekin ongi babestutako pasagune makurtua. Ezproiaren ertzetik
zertxobait igo eta bere eskuinean geratzen den plaka bertikalera pasa behar
da.Horretarako eskuineko kanalean zertxobait sartu behar da. Zati bertikala,
baina euste leku onekin. Pasagune fina irteeran. Harmaila batzuk eta azken
plakatxoak bilgunean uzten gaituzte.
Materiala: 17 zinta + bilgunerako
materiala. Friendsak eta fisuak ez dira behar.
Arroka: Kareharrizko tillita, oso
urratzailea. Kalitate berezikoa.
Orientazioa: Hego ekialdea.
Iraupena: 2h.
Nork irekia eta ekipatua: “Sueño vertical”, abendua 2017.
2020/10/05
Juan Gutiérrez, David Domínguez eta Miguel Ángel García ezagunak dira Sant Llorenç de Montgai inguruan hainbat bide polit ireki eta ekipatu dituztelako. Garbi dago bere “eremutik” mugitzen direnean filosofia horrekin jarraitzen dutela. Bide hau, bere albokoa den “Gutiérrez García” bidea bezala, aurreko hirukoteko birena, asko gustatu zitzaigun. Ez da zaila, ez du altuera sentsazio handia, oso ongi ekipatuta dago eta arroka, orokorrean, primerakoa da. Guztiz gomendagarria.
Bidea begetazioz garbia dago. Ikusten da egileek saneatze eta garbiketa (bai arrokarena, bai landarediarena) lan bikaina egin dutela.
Bidea luzeetan paraboltekin ekipatuta dago, baina
han-hemenka iltzeren bat aurkituko dugu. Bilguneak bi paraboltez eraikiak daude
eta toki erosoetan daude jarrita. Arroka kareharria dela dirudi, baina harea eduki
handi bat du. Hori dela eta ukimen eta itsasgarritasun bikainak ditu. Hori
gutxi balitz euste leku ugariak eta oso onak ditu, gutunontzi motatakoak (esku
batetik lasai zintzilikatzeko horietakoak).
Bidea ongi babestua dago, aseguru kopuru egokiarekin
(behar direnekin; ez gehiegi, ez gutxiegi). Hala ere, norbait mailan justu
ibiliko dela pentsatzen badu fisu batzuk edota friends joko bat eraman dezake.
Arrokak pitzadura ugari aurkezten ditu eta erraza da ipintzeko lekuak
aurkitzea. Bidea ere egokia izan daiteke inguru seguru batean fisuak edo
friendsak ipintzen ikasteko edota entrenatzeko. Luze pare bat krokis
originalean adierazten dena baino zailagoak iruditu zitzaizkigun eta beste pare
bat errazagoak.
Bide guztia rapelatu ahal izateko prestatuta dago. Beheko
zatian R2, R3 eta R4 eta goian R7, R8, R9 eta R10. R5 bilgunetik hormaren goialdean
dagoen plataforma handira igotzeko ez dago arazorik. Lehen luzea saihesteko
aukera dago etxola zurira igotzen diren eskaileratik erabilita, baina luze
polit bat galduko genuke. Bide osoa ez egiteko aukera ere badago (adibidez
eguraldia ez bada ziurra) eta soilik luze errazenak egin (L1etik L6ra edo L2tik
L6era).
Zorionak egileei. Asko errepikatuko den bidea izango da.
Horren adibide bezala esan guk egin genuen egunean lau sokada elkartu ginela.
Bidea Loli Sanchezi dedikatuta dago. Ez dut neska hori ezagutzen, baina
eskalatzea gustatzen bazaio, izugarrizko oparia egin diotela esan beharra dago.
Azken zehaztapena. Azken luzeko azken metroetan arropa-garbitzaile baten tamaina duen harri handi bat kili-kolo dago eta hobe da ez ukitzea. KONTU HANDIA IZAN!
Iristeko, hurbiltzeko eta jaisteko: Ikus hurrengo informazioa.
L1 (30m, 8 aseguru, 5c). Pasagune finen bat duen, baina uste
leku oneko plaka bertikala. Bilgunea zuhaitz batean egin. Atzerago, etxolaren
baranda berdean egiteko aukera ere badago, baina zuhaitzetik bikotea hobeto ikusteko
aukera izango dugu.
L2 (35 m, 8 aseguru, 4c). Lehen zatian, euste leku eta pitzadura onak
aurkezten dituen ezproia. Bosgarren aseguruan eskuinera pasa eta euste leku
onak dituen diedro etzan batetik igo.
L3 (30 m, 6 aseguru, 4b). Kanal
moduko ranpa bat hasieran. Azken zatian euste leku onak dituen plaka bat.
Aseguruak zertxobait urruti azken zati horretan.
L4 (40 m, 7 aseguru, 5a). Bilgunetik
eskuin aldera irten eta beti plakak bilatuz igo. Ezproi horizontal batera
irtengo gara. Oinez zeharkatu eta erresalte txiki bat gainditu ondoren, gure
eskuinean, bilgunea aurkituko dugu.
L5 (30 m, 8 aseguru, 5a). Bi arte
gazteen artean pasatzen den plaka hasieran. Lehenengo eta bigarren aseguruen
artean urrutiratzea dago, baina arteetan zintaren bat jartzeko aukera dago.
Bigarren plakaren sarreran dago fin ibili behar den zatia. Plakaren sarreran
dagoen iltzea altu geratzen da eta horrek txapatu baino lehen pasagunea egitera
behartzen du.
L6 (30 m, 2 aseguru, 3b). Oinez igotzen den gandor horizontal bat
hasieran. Harmaila txiki bat gainditu (urtegiko obretan erabilitako burdinazko
iltze handi bat dago lurrean sartuta; aseguru bezala erabil daiteke) eta
hormaren goialdean dagoen plataforma handira irtengo gara. Aurrean parabolt bat
aurkituko dugu eta, bere alboan, zein aldera joan behar dugun adierazten duen
gezi bat margotura horman. Bilgunea
korridore lurkaratik 10-15 m eskuin aldera (oinez) igo ondoren aurkituko dugu.
L7 (35 m, 7 aseguru, 5a). Bi plaka.
Lehena zuzen igotzen da. Bigarrena eskuinetik ezker aldera. Bigarren hau
lehenengoa baino finagoa da. Azken metroetan ezker aldera zeharkaldi gorakor
bat egin behar da bilgunera hurbiltzeko. Bilgunera iristeko metro pare bat
dituen destrepea egin behar da. L8ko lehen asegurua ipintzea aholkatzen dut
sokadako bigarrenaren hurbilketa babesteko. Zati honetan erorita bigarrenak
pendulu handi bat egingo luke bestela. R7 bilgunea kanal-pitzadura lurkara
zabalaren erdian dago, R6tik agerikoa.
L8 (15 m, 4 aseguru, 4c). Bide osoan aurkitu ditugun euste lekuak ez
dituen arroka trinkoz osatutako kanal zabal batean dagoen plaka hasieran. Hala
ere, itsasgarritasun oso ona du. Ondoren zati etzan eta lurkara bat. Ematen
duenez obrak egin zituztenean luze honetan barrenatzen ibili ziren (barrena
baten arrastoak ikusten dira). Arrokaren lehen zatia zertxobait zikina aurki
dezakegu goitik eroritako lurrarengatik . Hala ere, ez du molestatzen. Bilgunea
sabai nabari baten azpian.
L9 (30 m, 8 aseguru, 5a). Arroka
trinkoz osatutako erresaltea hasieran eta ondoren beste bat. Bigarren horretan
dago luzeko pasagunea. Bi erresalteen artean urtegiaren obran erabilitako
gurpil metaliko baten arrastoak aurkituko ditugu. Bilgunean uzten gaituen eta ezkerretik
eskuinera igotzen den azken plakak euste leku onak ditu.
L10 (35 m, 14 aseguru, 5c/6a). Zati
finenak hasieran eta amaieran dituen plaka luzea. Bi zati horien arten plaka,
plaka eta plaka gehiago. Euste leku onak aurkezten ditu, baina zertxobait nabigatu
behar da dituen presa on horiek harrapatzeko. Bosgarren asegurua iltze bat da
eta ezkutuan dago, ez da ikusten bertara iritsi arte. Azken asegurutik ez jo
ezkerrean ikusten den bilgunera. Rapelatzeko bilgunea da. Azken bilgunea azken
aseguruaren bertikalean kokatzen da.
Azken metroetan, gure eskuinean
arropa-garbitzaile baten tamaina duen eta erortzeko kili-kolo dagoen harri
handi bat ikusiko dugu. Arreta izan eta ez ukitu.
Jaitsiera: Hiru rapeletan R6 bilgunera
jaisten da. Lehen rapela R10etik R9ra (30 m), bigarrena R9tik R8ra (30 m) eta
azkena R8tik R6ra (40 m).
Materiala: 14 zinta + bilgunerako
materiala. Friendsak eta fisuak ez dira beharrezkoak, baina aukera ona izan
daiteke beraiekin “jolastu” nahi baldin badugu.
Arroka: Harea eduki ugaria duen
kareharria. Ukimen eta itsasgarritasun bikaina duen arroka da. Fisuak eta
friendsak ipintzeko pitzadura ugari aurkezten ditu.
Orientazioa: Hego mendebaldea. Eguzkia
11:00tik aurrera (gutxi gorabehera). Udaran goiz altxatu. Neguan tarte egokiena
eguerdi aldera.
Iraupean: 3h.
Nork irekia eta ekipatua: Juan Gutiérrez, David Domínguez eta Miguel Angel García, 2020.
2020/08/24
Nahiz eta bidea 2010. urtean ekipatutakoa izan eta nahiz
eta Interneten bilaketa sakonak egin, ez dut aurkitu bide honi buruzko
sarrerarik, ez blogetan, ez foroetan. Seguruenik bere alboko bideengatik
estalia izan da eta oharkabeko pasa da. Ea sarrera honekin jendea gehiago animatzen eta gehiago
errepikatzen den.
Zonalde belartsu zabalez banandutako plaka () segida
batez osatutako bide erraza da. Bidea ongi ekipatuta dago eta arroka oso ona
da. Bide luzeetan ibiltzen hasteko, eskalatzen ez duen norbait eramateko edota aterpera
igotzeko beste modu ordezko bat bezala erabil daiteke. Gainera uharra
zeharkatzeak eta “La escupidera” pasaguneak barietate apur bat ipintzen diote.
Mendiko giroa aurkituko dugu. Ohartu gabe altuera hartzen
zoaz eta amaiera aldera Bachimañako zirkoa oso behean ikusten da.Niri
Perineotako gailur batzuetan eginiko eskalada errazak, harkaitza eta zonalde
belartsuak tartekatzen dituzten horietakoak, gogoratu zizkidan.
Bidearen zailtasuna gehiegi igo gabe, bidea luzatzeko
aukera dago “Viaje por el muro” bidearen lehen eta bigarren edo soilik bigarren
luzeak eginez.
Iristeko eta
hurbiltzeko: Hurrengo sarreran eta beste honetan dagoen informazioa
irakurri.
L1 (15m, 0 aseguru, I). Beste bideen bilguneak dauden erlaitzetik
sartzen bagara soilik zinta horia duen pinura oinez hurbildu beharko dugu.
L1bis (15m, 4 aseguru, 4a). “Viaje por el muro” bidearen bigarren luzetik sartzen bagara, zertxobait
etzana dagoen plaka bat igo behar da. Euste lekuak ditu.
L2 (30 m, 4 aseguru, I-II). Belardi handiko basotxora iritsi arte erlaitz
belartsua jarraitu. Bilgunea harkaitzaren oinarrian dagoen parabolt batean egin
(azkenak diren pinuren batean ere egiteko aukera legoke).
L3 (30 m, 4 aseguru, 3c). Harmailak
hasieran. Azken zatian dagoen plakatxo labur batek bilgunean uzten gaitu.
L4 (40 m, 8 aseguru, 4a). Emeki
igoz R3bis bilgunera hurbildu. Aurreko luzea bilgune honetaraino luza daiteke,
baina kontuan izan uretik gertu dagoela eta zipriztinek azkenean busti egiten
zaituztela. Eguraldi onarekin (eguzkiak jotzen badu) atsegina izan daiteke,
baina egun freskoarekin (guri tokatu zitzaigun modura) desatsegina suerta
daiteke. Uharra zeharkatu eta harmailetatik mini-diedrora hurbildu. Hori
gaindituta azken plaka leuna gainditzea soilik geratuko zaigu bilgunera
iristeko.
Uharra zeharkatzean, bi
alboetan, metro eta erdi inguruko altueran, parabolt bi daude eta beraz ura
zeharkatzean soka airean geratzen da eta ez da gehiegi bustitzen. Gainera zati
hori (nahiko irristakorra) gainditzen laguntzen duen soka finkoa dago ipinita.
Soka nahiko egoera onean dago, baina urarengatik belztuta dago.
L5 (30 m, 2 aseguru, I). Oinez
igotzen den erlaitzbelartsu handi eta zabala. Bilgunea pinu handian egin (zinta
horia).
L6 (20 m, 3 aseguru, II). “La escupidera” pasagunea dugu aurrean. Nahiko
airetikoa den zeharkaldi laburra da. Hasieran, goitik ikusita, ematen duena
baino errazagoa da. Pare bat metro jaitsi behar dira eta zertxobait lurkara den
zati horizontala zeharkatu. Ongi babestua. Jaitsiera egoera onean dagoen soka
finko batekin (bi paraboltetan lotuta) babestuta dago. Bilgunea aurkitzeko
kanalean aldera igo behar da. Bere hondoan, ezker aldean, 2 paraboltak
aurkituko ditugu. Lehen bilgunearekin lotuta zegoen soka finko (zuri-berdea)
baten arrastoak aurkituko ditugu (bideak nondik jarraitzen zuen adierazteko
zela suposatzen dut).
L7 (30 m, 3 aseguru, 3c). Gora begiratuta, bilgunearen eskuin aldera
(horizontalki) irten eta belardi handira igo. Zeharkatu eta bilgunera iristeko
plaka zimurtsu bat igo behar da. Bilgunea parabolt batean.
L8 (30 m, 4 aseguru, 3c). Zeharkaldia ezker aldera.
Hasiera batean harrizko erlaitz batetik, gero erlaitz belartsu batetik.
Kanal-barrankoa zeharkatu eta blokeen artean bilgunera igo. Sabai handiaren
azpian aurkituko dugu.
L9 (20 m, 3 aseguru, II). Zeharkaldia ezker aldera.
Hasieran harrizko erlaitz zabal batetik, gero erlaitz belartsu batetik.
Bilgunea parabolt batean. Luzea luzatzeko aukera dago eta ur-jauzitik gertu
aurkituko dugun eta R9bis bilgunean bilera egin, baina zipriztinek busti egiten
zaituzte. Kontuan hartu hori. R9bis bilgunera seguruago hurbiltzeko soka finko
bat jarrita dago. Soka nahiko egoera onean dago, baina urarengatik belztuta
dago.
L10 (30 m, 4 aseguru, 3c). Euste leku onak dituen plaka zimurtsua. Ia amaieran
8 mm-ko bi paraboltez osatutako bilgunean bilera egiteko aukera dago edo metro
batzuk gorago arroka-zubi batean. Bi paraboltez osatutako bilgunea eta R9bis
bilgunearen artean soka finko bat jarrita dago. Suposatzen dut haizearen
norabidearen arabera ur-jauziko zipriztinek plaka busti dezaketela. Seguruenik
soka kasu horietarako jarrita dago. Soka nahiko egoera onean dago, baina
urarengatik belztuta dago.
Jaitsiera: Aterpera oinez igo (10 min) eta GR-11tik jaitsi.
Materiala: Bilguneak non egiten
ditugun arabera 6-8 zinta (R edo Rbis-etan) + bilgunerako materiala. Friendsak
eta fisureroak ez dira beharrekoak.
Arroka: Granitoa.
Orientazioa: Hego mendebaldea.
Iraupena: 2h15min.
Nork irekia eta ekipatua: Luis Royo, Carlos Budría, Carlos Roy, Bruno Gaspar eta Julio Benedé, 2010.
2020/08/15
Inguruko bideen antzeko bidea. Arroka oso ona eta,
Sendero Limiteko estiloa jarraituz, oso ongi ekipatua. Aipagarriak diren
zailtasunak L1, L5 eta L9ko sarrerak eta L1eko diedroak dira. Beste guztia
gozatzekoa.
Guk L3-L4 eta L6-L7ak elkartu genituen. Guretzat luze
politena L5a izan zen. Arroka beltzeko zati bertikal bat du, baina euste leku
askorekin. Motza geratzen da.
R8rainoko bilgune guztiak bi parabolt eta bi eraztunekin
osatuak daude (R3an eraztun bakarra) bidea rapelatu ahal izateko. R8tik aterpera
oinez igo daiteke ezkerrean geratzen den belarrezko zelaitik.
Bidearen izena parabolt batean dagoen zinta batean
ipinita aurkituko dugu bidearen oinean.
Iristeko eta
hurbiltzeko: Hurrengo sarreran eta beste honetan dagoen informazioa irakurri .
L1 (25m, 10 aseguru, 5b). Horma zimurtsu motz bat hasieran. Euste leku onak ditu, baina kanpora botatzen du. Estutu behar da. Ondoren plaka batek eta harmaila batzuk diedroaren azpian uzten gaituzte. Berriro zertxobait estutu behar den zatia dugu. Mini-zuhaixkean dagoen zinta ongi dator gehien bat psikologikoki. Bilgunea aurkitzeko ezkerrean geratzen den plaka handi etzanera irten behar da.
L2 (40 m, 9 aseguru, 4a). Plakatxo etzanak hasieran eta ondoren bere ertzetik igotzen den plaka
etzana (aseguruak plakaren erpinean daude). Luzea zatitzeko aukera dago erdi
aldera aurkituko dugun aukerazko bilgunea erabiliz (parabolt 1 + arroka-zubia).
L3 (20 m, 3 aseguru, 4a). Diedro
etzana eta bloke batzuk bilgunean uzten gaituzte.
L4 (15 m, 2 aseguru, II). Ia oinez
igotzen den eta ezkutuan dagoen kanal belartsua (ez da ikusten bertara iritsi
arte). Aproposena L3 eta L4 elkartzea da.
L5 (25 m, 11 aseguru, 5b). Hiru
metro inguruko altuera duen diedroa hasieran. Oso ongi babestua (4 parabolt).
Estutu behar da, baina oso ongi babestua dago (A0 edo Ae modura egiteko aukera
ere badago).Ondoren plataforma zabal baten gainetik eskuinera egiten den
zeharkaldiak horma beltzaren azpian uzten gaitu. Bertikala da, baina arroka oso
ona da eta euste leku on asko ditu. Azken zatia zertxobait bertikalagoa eta
mantendua, baina aseguruak oso gertu daude. Bideko luzerik politena da.
L6 (20 m, 3 aseguru, 4a). Lehen metroak hormatxo bertikal bat euste leku onekin. Belarrera irtetean,
ezkerrean geratzen zaigun plaka etzanetik jarraitu behar da.
L7 (15 m, 4 aseguru, 3b). Plaka etzana. Aproposena L6 eta L7 elkartzea da.
L8 (40 m, 10 aseguru, 4c). Bilgunetik irteteko euste leku onak dituen horma bertikal motza. Zailtasun
hori gainditu ondoren beste guztia errazagoa da. Erresalte batek plaka oso
etzan batera eramaten gaitu eta honek harmaila batzuetara. Horietatik igoz
bilgunera iristen da.
L8bis (15 m). R8tik horizontalean
zelaia gurutzatu ezkerrera R8bis bilgunera iristeko. Txapak zertxobait altuak
jarrita daude.
L9 (25 m, 8 aseguru, 5c). Euste lekuak dituen eta kanpo aldera botatzen duen horma bertikala. Estutu
behar da. Bigarren asegurutik aurrera zailtasuna zertxobait gutxitu egiten da
eta euste leku onak dituen zati batetik igotzen da. Plaka batzuetara irteten
da. Horiek gainditzean eskuinera jo, ezproitxo etzan baten eskuinetik,
bilgunera iristeko.
Jaitsiera: Aterpera oinez igo eta GR-1tik jaitsi.
Materiala: 11 zinta + bilgunerako
materiala. Fisureroak eta friendsak ez dira beharrezkoak.
Arroka: Granitoa, zintzoa eta
itsasgarria.
Orientazioa: Hego mendebaldea.
Iraupena: 2h30min.
Nork irekia eta ekipatua: Martin Txeko, Julio Benedé, Luis
Royo, Almudena Cortés, Ainhoa Estrada eta Lucas Morales, uztaila 2018.
2020/08/11
Eskalada bertikala eta oso mantendua. Giroa eta paisaia, ikusgarriak. “Gaviotas” hormako bide eskuragarriena eta beraz, errepikatuena da. Bidea ongi babestua dago, baina aseguruen artean aireak korritzen du. Horrez gain, urrutiratzeren bat edo beste aurkituko dugu. Beraz, eskaladaz gozatzeko garrantzitsua da derrigorrezko maila ongi menperatua eramatea. Bilguneak kimikoekin antolatuta daude.
Ogoño |
OHARRA: Uztailak 16tik martxoak 31 bitartean eskala daiteke soilik. Apirilak 1etik uztailak 15era DEBEKATUTA DAGO ESKALATZEA (hegaztien habiengatik).
Iristeko: Ibarrangelura hurbildu behar gara. Herriaren sarreran egonik kotxea uzten den aparkalekura iristeko bi aukera ditugu (ikus krokisa).
Lehenengo aukera Elantxobe aldera egitea da eta Ibarrangeluko gainera iristerakoan, Elantxobera jaisten hasi baino justu lehenago, ezkerrean aurkituko dugun asfaltatutako pista hartzea da. Pista horrek 1,2 km ondoren aparkalekura eramaten gaitu. Pista zati batzuetan estua da. Beste kotxe batekin gurutzatzen bagara maniobratzen ibili beharko dugu.
Bigarren aukera Laga hondartza
aldera egitea da eta 1,8 km ondoren, justu araztegia ikusi ondoren, eskuinera
egin eta araztegi aldera sartzea da. Araztegiaren sarrerako hesira
iristerakoan, ezkerrean, zementuzko pista zabal bat jaiotzen dela ikusiko dugu.
Hori hartu eta bertatik igoz 700 m-tan aparkalekuan gara. Igoera gogorra. Beste
kotxeren batekin gurutzatzen bagara ez dago arazorik pista nahiko zabala
delako.
OHARRA: Aparkaleku alboan iturria eta mahaiak dituen
zonalde bat daude.
![]() |
Ogoñoko sarbideen mapa. |
Hurbiltzeko: Aparkalekutik bi aukera ditugu (ikus krokisa):
Lehenengoa kanposanturen
albotik doan hormigoizko pistatik igotzea da (hesia). Igoera gogorra 10
minutuko tartean. Gero hartxintxarrezko pista batetik jarraitzen du. Hasieran
horizontalki, gero emeki behera eginez. Pista jarraitu eskuinetik datorren
beste pista batekin topo egin arte (bigarren aukera da). Zertxobait aurrerago,
panel baten alboan, hormara eramango gaituen bidezidorra aurkituko dugu. Metro
batzuk aurrerago (50 m ingurura) postea duen bidegurutzea. Ezkerrera egin.
Bidezidor zabal batetik emeki igo jaitsiera leun batera iritsi arte. Jaitsiera
zati horren amaieran bideak berriro gora egiten du. Bideak lurrean harkaitzak
erakusten dituen zatia da. Igoera hasi eta 50 m ingurura, gure ezkerrean,
destrepetara eramango gaituen bidezidor lauso bat aurkituko dugu. Kotxetik 25
min inguru beharko ditugu horra iristeko.
Bigarren aukera hormigoizko
pistaren eskuinean geratzen den asfaltatutako pista hartzea da. Pista bere
amaieraraino jarraitu. Panel batekin topo egitean belarrezko pistatik jarraitu
(ezkerrera, gora). Bigarren aukera honetan igoera pixkanakakoa da eta beraz,
eramangarriagoa da.
Bi aukerek antzeko luzera dute
(900 m inguru) eta bien iraupena ere antzekoa da.
![]() |
Jaitsiera |
Destrepeak hasi baino lehen
plataforma handi bat dago. Leku ona arnesa jartzeko. Lehen erresaltea (3-4 m
inguru ditu) ongi jaisten da. Erlaitz bat dauka erdian eta euste leku onak ditu
(ez dago deskuelgerik beraz, destrepatu behar da, bai ala bai).
Bigarrena (6-8 m ingurukoa) bertikalagoa
da eta amaieran makurdura txiki bat du. Soka finkoekin ekipatuta dago eta
beraien laguntzarekin jaitsi daiteke, baina rapel labur bat egitea aproposagoa
dela uste dut. Seguruagoa da eta ez da askoz gehiago tardatzen.
Jaitsi ondoren bidezidorra
jarraitzea soilik geratzen zaigu. Oinez (destrepe txikiren batekin) egiten den
jaitsierak hormaren erdian dagoen bira horizontal handian uzten gaitu. Bira
jarraitu eta zatitxo airetiko bat (5 m ingurukoa) zeharkatu ondoren bidearen
hasierara iritsiko gara.
Destrepetatik 25 min inguru
beharko ditugu bidearen hasierara iristeko. Aparkalekutik guztira 50-55 min
inguru.
L1 (30m, 6 aseguru, 5b). Bertikala. Lehen metroetan arroka
zertxobait leundua. Eskuinean geratzen den pitzaduraren laguntzarekin igotzen
dira lehen metro horiek. Ez hain bertikala den plaka batera irteten da. Plaka
hori nahiko zimurtsua da eta euste lekuak ditu. Azken zatian, pitzaduran
txertatuta dauden bloke handi batzuk. Euste leku onak dituen eskalada
atletikoa. Bigarren eta hirugarren aseguruen artean urrutiratzea. Bilgunea
plataforma eroso eta handi batean.
L2 (30 m, 7 aseguru, 6a). Hiru metro inguruko horma makurtu labur bat gaindituz, babaresa baten
laguntzarekin igotzen den plaka inklinatu baten hasieran ipiniko gara. Babaresak
kanpora botatzen du. Oinak ongi jarri behar dira eta besoetatik indartsu ibili
behar da. Hirugarren asegurutik aurrera zailtasuna zertxobait leuntzen da oinentzat
erlaitz “salbatzaile” bi daudelako. Horiek arnas pixka bat hartzea ahalbidetzen
dute. Plaka amaitzean erresalte txiki eta erraz batek azken diedroaren azpian
uzten gaitu. Diedro bertikal luzea. Azken asegurutik bilgunera urrutiratzea
dago, baina friends bat ipintzeko aukera dago. Bilgunea zuhaitz handian.
L3 (25 m, 1 aseguru, II). Hasieran
dagoen plaka oso etzanak oinez igotzen den korridore zabal batean uzten gaitu
(kasuren batean eskuak jarri beharko ditugu erresalteren bat edo beste
gainditzeko). Bilgunea zuhaitzean edo sustrai batean egin daiteke (bakoitzaren
gustura).
L4 (20 m, 6 aseguru, 5c). Sarrera
bertikala. Diedroa eta eskuentzako euste lekuren baten laguntzarekin igotzen
da. Ondoren plaka luze zimurtsua. Teknikoa eta bertikala. Azken metroak
zertxobait errazagoak. Bilgunea azken asegurutik 5 metro gora eta ezkerrera
dago, plataforma handi eta eroso batean.
L5 (25 m, 6 aseguru, 5b). Horma
goitik behera zeharkatzen duen pitzadura handiaren azpian jartzeko behe aldera
egiten den 5 metro inguruko zeharkaldia egin behar da hasieran. Zeharkaldia ematen
duena baino errazagoa da, baina zertxobait delikatua da. Luzea diedro lauso bat
definitzen duen pitzadura luze batek mozten duen plaka luze bat da. Zatirik
zailena erdi aldera aurkituko dugu. Azken metroetan zailtasuna gutxitzen doa.
Bilgunea lurrean.
Jaitsiera: GR markak (gorriak eta zuriak) aurkitu arte amildegiaren ertzetik 5 min
inguru igo. Markak adierazten duten bidezidorra jarraitu eta beste 5-8
minututan Ogoñoko begiratokian egongo gara. Hortik etortzeko erabili dugun
bidea jarraitzea soilik geratzen zaigu kotxera itzultzeko. Aparkalekura
iristeko 30 min inguru beharko ditugu.
Materiala: 7-10 zinta +
bilgunerako materiala. Urrutiratzeren bat babesteko aukeran ongi etor daiteke
friends joko bat.
Arroka: Kareharria. Zertxobait
leundua zatiren batean (hasieran gehien bat).
Orientazioa: Mendebaldea. Eguerdi arte
itzala.
Iraupena: 2h15min.
Nork irekia: Kike de Pablos eta Agustín Castells, 1977.