© X. Larretxea. Con la tecnología de Blogger.

2011/11/24

Bi bide hauen konbinazioa Eginoko klasiko-klasikoena dugu. Nahiz eta kimikoekin ekipatuak egon, birrekipatu direnean lehen zituzten ezaugarriak gordetzen saiatu dira. Aseguruak nahiko urrun daude eta, gutxi batzuetan, oso urrun. Beraz ez da hasi berri direnentzat. Maila ongi menperaturik hurbildu behar da.
Krokis zaharretan oraingo azken luzea bi zatitan bananduta agertzen da. Bidea birrekipatu denean batu egin dituztela dirudi eta luze oso luze bat suertatzen da. Zailtasun aldetik bi zati ongi bereizten direnez, krokisean islatu ditut. Lehenengo zatia, ertzera irten arte, nire ustetan 5c maila du (lehenengo krokisean V maila agertzen da; beste krokis batzuetan IV mailako bezala ikusi dut ere). Puntu horretatik aurrera zailtasuna asko jaisten da eta lehen krokisean agertzen zenari hurbiltzen zaio (IV). Bidea egiteko garaian guzti hori kontuan izan.
Arrokaren kalitatea ezin hobea. Gailurretik bista zoragarriak bailara aldera.

Iristeko: N-1 errepidez Egino herrira hurbildu eta eliza inguruan aparkatu.
Hurbiltzeko: Elizatik hormen aldera doan kalea jarraitu. Lehenengo bidegurutzean eskuinera hartu. Ondorengoan ezkerrera. Berehala ataka metaliko batekin aurkituko gara (argazkia). Zeharkatu eta pistatik igo. Ur-biltegiaren ondotik pasa eta apur bat aurrerago pista bitan banatzen da. Erditik jo eta hormetara hurbildu. Guztira kotxetik 25 min inguru.

Usoa - Dame veneno (60m, 5b, derrigorrez 5b)
L1 (25m, 4 aseguru, 5a). Euste-lekuak dituen plaka bertikalera iristeko plakatxo etzana hasieran. Euste-leku gehiago, baina aseguruak urrunago dituen plaka batetik jarraitu. Lehenengo asegurua lurretik 5 m ingurura. Azken asegurutik bilguneraino urrutiratzen on bat dago. Bilgunea bi kimikoz osatua.
L2 (35m, 10 aseguru, 5b). Ur-tantaz osatutako plaka, pitzadura eta, ondoren, ur-tantaz osatutako 10 m inguru dituen plaka. Oso polita. Luzea babaresan igotzen den pitzaduradun plaka batekin amaitzen da.

Bilgunetik apur bat igo eta, oinez, Usoa eta Aztore artean dagoen sorora jaitsi. Ezkerretik igo Aztoreko ertzaren ezker aldean dagoen arte handi baten bila. Zeharbide txiki bat egin (erraza, baina arreta apur bat jarri behar da) eta artearen enborrean bilgunea egin. Horretarako ongi dator zinta luze bat.



Aztorea - Hego-mendebal ertza (100m, 5c, derrigorrez 5c)
L1 (30m, 5 aseguru, 5c). Hasieran pitzaduradun plaka bertikala. Hemen dago luzeko zati zailena. Hirugarren aseguruan eskuinera pasa. Hortik aurrera zailtasuna jaitsi egiten da plakak bertikalitate pixka bat galtzen duelako eta euste-lekuak ugaritzen direlako. Lehenengo bi aseguruak nahiko gertu. Hortik aurrera urrunago daude. Bilgunea erosoa parabolt eta iltze batez osatua. Metro pare bat gehiago igo eta bilgunea arte eder batean ere egin daiteke. Bigarren aukera hau egiten bada zinta luze bat eraman.
L2 (20m, 0 aseguru, 3b). Trantsiziozko luzea. Lehenengo gerdarmera igo eta lepotxora destrepatu (3b). Ertza hasten den lekuraino oinez igo. Bertan, ertzaren oinarrian, hurrengo bilgunea aurkituko dugu.
L3 (50m, 8 aseguru, 5c). Luzean bi zati bereizten dira. Lehenengoa ertzaren eskuin aldetik doa, ezkerrean pitzadura-arraila bat duen plaka batetatik. Aseguruak urrun daude eta ongi estutu behar da. Neretzat 5c on bat da. Ertzera irten ondoren zailtasunak behera egiten da.
Bilgunetik irten eta pitzadura-arrailera igotzeko diedro ireki bati ekin. Sarrera pasagunea apurtxo bat kabroia. Ongi luzatu behar da euste-leku onera iristeko. Pitzaduraren laguntzarekin plakatik igotzen jarraitu (zailtasuna aldetik zati mantendua). Hirugarren eta laugarren aseguruen artean distantzia oso luzea. Ongi datoz fisureroak edota friend handiak zati honetarako. Herdoildutako bi iltze badira, lehena hirugarren asegurua baino lehen eta bigarrena ondoren, baina hobe da ez ukitzea.
Behin ertzera irten eta gero (4. asegurua) zailtasunak behera egiten du. Ezker joera izanik igo. Luzearen bigarren zati hau gehiago edo gutxiago etzanak dauden plakez osatuta dago. Euste-leku onak ditu, baina aseguruak apur bat urrun aurkitzen dira.

1. igoera: Atxo Apellaniz, Juan Oyarzabal eta Angel Rosen, 1982.



Jaitsiera: Gailurrera igo eta gailurra osatzen duen harri-bloke handia bere eskuinetik inguratu. Atzean 4 metroko rapel motz bat egiteko balio duen bilgune aurkituko dugu (2 spit eta eraztunak). Lepotxora rapel motz baten bidez jaitsi. Hemendik parabolt batekin babestutako 10 metroko zeharbidea igaro behar da. Rapelaren bilgunetik zeharbideak zertxobait inpresionatzen du, baina gero erraza da. Ia oinez eta eskuak erabili gabe egiten da.
Saihets bidetxo bat erabiliz (oinez) kanalaren erdira hurbildu. Kanaletik jaitsi Usoaren pareraino. Kanalaren goi partetik ematen du zaila izango dela jaistea, baina guztiz kontrakoa da. Oso bide erraza da eta oinez jaisten da. Usoaren parean gaudenean eskuinera desbideratu eta jaitsiera bidea hartu. Bidezidorraren hasiera mugarri baten bidez adierazia dago.

Materiala: 10 zinta + bilgunetarako material. Bi edo hiru friend handi, fisureroak eta zinta luzeak zuhaitzetan egiten diren bilguneetan erabiltzeko.
Roca: Kareharria
Orientazio: Hegoa (Usoa) eta hego-mendebaldea (Aztorea).
Garaia: Urte osoa (arrokari lehortzeko denbora ematen baldin badiogu).
Iraupena: 3h30min

Categories: , , ,


Komentariorik egin nahi baduzu,hau da lekua.

2 comentarios:

  1. Aupa,

    Zure bloga oso intesgarria da eta krokis onak jartzen dituzu. Pasa den astean aztoreko bide hau igo genuen..oso ondo pasa genuen. Galdera bat, ba al dakizu aztoreko lehenengo luzean ezkerretara dagoen bidearen informazioa?

    Mila esker
    Aio

    ResponderEliminar
  2. Ba ez eta ez dut inon aurkitu, baina nahiko gogorra zirudien.

    ResponderEliminar