© X. Larretxea. Con la tecnología de Blogger.

2016/01/11

Rigloseko harriarekin lehenengo kontaktua izateko aukera polita. Oso ongi ekipatutako bidea da eta Riglosen hain ohikoak diren gilbor horietako bakarra dauka. Beste guztia plaketan zehar eskalatzen da. Plaka horiek han-hemenka zati bertikalagoak dituzte.
Bidea aurkitzeko Anorexia bidearen ezkerrean (8-10 metrora) dagoen parabolt lerroan jabetu behar gara. Lehenengo parabolta beltza da eta bigarrena grisa. Irakurri ditudan hainbat aipamenek zioten lehenengo eta bigarren parabolt beltzen artean distantzia handia zegoela eta L1eko azkeneko parabolt batek ez zuela txaparik. Bidea egin genuenean (2015/12/29) arazo horiek konponduta zeuden. Orain lehenengo bi txapa beltzen artean beste aseguru bat jarrita dago (txapa grisa) eta beraz lurreraino erortzeko arriskurik ez dago. Bestalde guk goiko aseguru guztiak bere txaparekin aurkitu genituen.

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikus hurrengo sarrera.

L1 (35 m, 10 aseguru, 5c). Bideko zailtasun handiena den horretaraino ailegatu arte zati nahiko erraza eta euste leku onekin. Laugarren aseguruaren parean aurrez erasotzerakoan pasagune luze eta atletikoa duen gilborra dago. Pasagunean trabatu egiten bagara, metro pare bat eskuinera mugituz errazago irteten da. Ondoren, bilguneraino iritsi arte, arroka trinkoa duen eta harmaila segida bat aurkezten duen plaka etzana. Azken asegurua spit bat da (zertxobait ez eskura). Ez da zertan txapatu beharrekoa.
L2 (30 m, 7 aseguru, 5a). Lehenengo asegururaino iritsi arte (6 m ingurura dago) blokez jantzitako plaka etzana (erraza). Bertan horma bertikal bati ekiten zaio. Euste lekuak ditu, baina oinak ongi ipini behar diren horietako zatia da. Ondoren arroka trinkoa duen plaka etzanagoa. Eskuinean geratzen den zulo baten parean zati motz batean plaka zertxobait tentetu egiten da. Riglosen hain ohikoak diren gilborrik ez duen luzea da.
L3 (35 m, 3 aseguru, 5b). Bilgunetik irten eta berehala horma bertikal bat. Luzeko zailtasun aipagarriena da, baina euste leku onak ditu eta oso ongi babestua dago gertu dauden bi parabolten bidez. Ondoren luzea asko etzaten da eta harmailetatik igoz (ia oinez igotzen da) bilgunera iritsiko gara. Bilgunea txapa hori handi bat duen parabolt handi (12 mm) eta bakar batean egiten da.
L4 (20 m, 6 aseguru, 4b). Arroka trinkoa duen plaka bertikal batetik doan luze motza, oso ongi babestua. Txapa beltzak eta zilar kolorekoak txandakatzen dira. Bilgunea kate batez lotutako bi paraboltez eta eraztun batez osatuta dago. Metro batzuk gorago (10 m ingurura) beste bilgunea dago (R4bis). Txapa horia eta eraztun handi bat duen parabolt handi batez osatua dago.



Jaitsiera: Oinez gailurrera igo. Bertan zinta eta kableak dituen ipuru handi bat aurkituko dugu. Bertatik 35 metro inguruko rapel bat egin behar da,70 metroko soka batekin nahikoa da. Ondoren bidezidor batetik jaisten da bidearen hasieraraino. Ipuruan ohikoa izaten da jaisteko errenkadak sortzea. Jende ugari eskalatzen dabilenean pazientzia apur bat izan beharko dugu.
Ez badugu inor aurkitzen, 20-25 minututan bidearen oinean gauzak jasotzen egon gaitezke.

Materiala: 10 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira beharrezkoak.
Arroka: Kareharria (Konglomeratua).
Orientazioa: Hegoa. Eguzkia goiz goizetik.
Iraupena: 2h.
Nork irekia: F. Guinda.

Categories: , ,


Komentariorik egin nahi baduzu,hau da lekua.

0 comentarios:

Publicar un comentario