“Espolón
el cometa” bidea ez genuen egin, baina ikusi genuenagatik (Luichy-renkrokisera lotura) “Espolón Kanthenbrau” bidea baino ekipazio
urriagoa du eta aseguruak oso urruti daude. Adibidez, lehenengo luzean dauden
bi paraboltak bilgunetik irten eta 20 m ingurura daude. Bigarren luzeko plaka
handian (25 metro inguru izan ditu) parabolt bat eta arroka-zubi bat bakarrik
aurkituko ditugu.
Peña Predicadera Parque Natural de la Sierra y los Cañones de Guara barruan kokatuta dago. Eskalada arautzen duen agindu berriaren arabera (Ots 2016), urte osoan
eskalatu daiteke horma hauetan.
Iristeko eta
hurbiltzeko:
Ikus hurrengo sarrera.
Directa Eccos + Espolón Kantherbrau (5c, 175 m, derrigorrez 5c)
“Directa
Eccos” bidearen bi luzeak plaka bertikalez osatuta daude. Lehenengo asegurua
lurretik 5-6 metrotara dago. Parabolta baino bi metro lehen dagoen pitzadura
batean totem cam berde bat ipini daiteke. Gero autobabesak ipintzeko aukera
gutxi dago. Beraz, fisutaz eta friendsetaz ahaztu gaitezke.
Directa
Eccos bideko aseguruak ez daude ipinita ez urruti, ez gertuegi. Beraien artean
eskalatu egin behar da. Lehenengo bilgunea Luichy-k (lotura)
adierazten duena baino metro batzuk beherago aurkitu genuen, justu grieta-kanal
zabala hasten den tokian.
“Espolón
Kantherbrau” bidea galdor estu eta aereo bat da, baina polita. Zailtasuna ez da
hain jarraia. Zati nahiko etzanak, horma-plaka bertikalekin tartekatzen dira.
Lehenengo luzean aseguruak urruti daude, baina toki egokietan ipinita daude.
Bigarren luzea hobeto aseguratuta dago eta asko gozatzen da.
Bilgune
guztiak erosoak dira eta bi parabolt eta bi eraztunez osatuta rapelatzeko prestatuta
daude. Hala ere, guk albokoa den “Espolón del cometa” bidetik rapelatu genuen.
Gandorra zabalagoa da eta hortik rapelatzea erosoagoa egiten da.
L1 (20 m, 5 aseguru, 5c). Euste lekuak
dituen plaka bertikala. Hala ere, euste leku horiek bilatu egin behar dira eta
oinak ere ongi ipintzea garrantzizkoa da. Ez bazara oso altua euste leku on
batzuk (urrutitik nabaritzen diren horietakoak) zerbait urruti geratzen dira.
Bilgunea kanal modukoaren hasieran.
L2 (30 m, 5 aseguru,
5a).
Lehenengo eta bigarren aseguruen artean urrutiratzea. Zati honetan pitzaduran
sartu behar da eta gorputza ongi ahokatuz (erdi herrestatuz) metroak irabazi
behar dira. Ondoren euste lekuak dituen plaka bertikala. Hala ere, pauso batzuk
nola eman pentsatu egin behar dira. Azken metroak oso etzanak, ia horizontalak.
L3 (45 m, 0 aseguru,
3a).
“Espolón Kanthenbrau” bidearen oinarrira hurbiltzeko trantsiziozko luzea. Zati luze batean ia oinez igotzen da (lau
hanketan) bilgunetik irten eta 10 m ingurura dagoen erresalte txiki bat izan
ezik (horrek ematen dio zailtasun maila luzeari). Alboan dagoen mini-ipuru
batean zinta bat jarriz babes daiteke pasagunea.
L4 (40 m, 4 aseguru, 4c). Bilgunearen
ezkerretik irten eta plaka labur bat gainditu. Ondoren, 5 m inguruko altuera
duen horma-plaka batera iritsi arte, nahiko etzaten da, Hormatxo horretan
biltzen dira luzearen zailtasun nagusiak. Kanal-gandor batetik jarraitzen du.
Bilgunea gandorraren erdian.
L5 (35 m, 6 aseguru, 4c). Bere erditik
kanaltxo modukoa duen gandor estua. Azken metroak errazak. “Espolón del cometa”
bidetik rapelatzeko asmoa badugu, hobe da azken bilgunera igo baino eskuinera
desbideratu eta “Espolón del cometa” bidearen R5 bilgunearen bila joatea.
Jaitsiera: Oinez,
bidetik edo alboko bidetik (“Espolón del cometa”) rapelatuz.
Materiala: 6 zinta + bilgunerako
materiala. Fisureroak eta friendsak ez dira beharrezkoak. Agian lehenengo
metroak babesteko.
Arroka: Kareharria (oso
trinkoa den itsasgarritasun handikoa tillita)
Orientazioa: Hego-ekialdea.
Iraupena: 2h.
Nork irekia: “Directa
Eccos” Jesús Berges eta Max Garralaga, 1985;
“Espolón Kantherbrau” Felix Lambán eta Max Garralaga, 1985.
Felisin (5a, 75 m, derrigorrez 4b)
Hasiera batean "Furtivos de la roca" bidea egiten ari ginela pentsatzen genuen eta bidea R2an amaitzen zela, baina gero Oscar Builek emandako argibideekin nahastuta ginela ohartu ginen. Horrengatik daude lehen bi lezeak soilik aipatuta. Bideak beste hirugarren luze bat du (A0), baina ekipatu gabe dago.
L1 eta L2 luzeek osatzen duten zatia motza da, baina oso polita. Alboko bideren bat egin eta eskalatzeko
gogoarekin geratzen bagara, hau izan daiteke eguna amaitzeko aukera. Arrokaren kalitatea
estra-plus-gehi. Ongi ekipatua. Ez da estutasunik pasatzen.
Bilguneak
erosoak eta potenteak, bi parabol eta bi eraztunez osatuak. Beraz, bidea
rapelatzeko prestatuta dago.
“Jabali
errante” bidetik jarraitzeko aukera ere badago. Bide batetik bestera pasatzeko
ez dago inongo arazorik.
"Furtivos de la roca" bide honetako parabolt lerroaren eskuinera geratzen da. Egilearen arabera ekipatua dago, bi luze ditu eta 5b-ko zailtasuna.
L1 (40 m, 6 aseguru,
4b).
Arroka trinkoz osatutako plaka. Zerbait etzana eta aseguru nahikorekin. Erresalte txikitxo bat gainditu ondoren asko
etzaten den plaka luze bat dator.
L2 (35 m, 8 aseguru,
5a).
Bilgunetik irten eta berehala sabeltxo bat aurkituko dugu. Bertan dago luzeko pasagune
gogorrena. Gero plakak eta sabeltxoren bat. Arroka luxuzkoa denez eta ongi
babestua dagoenez asko disfrutatzen da.
Jaitsiera: Bidetik
rapelatzen.
Materiala: 8 zinta + bilgunerako
materiala. Fisureroak eta friendsak ez dira behar.
Arroka: Kareharria (oso
trinkoa den itsasgarritasun handikoa tillita)
Orientazioa: Hego-ekialdea.
Iraupena: 50 min.
Nork irekia: Joaquín Floria y Jorge Castaño.
Nor birrekipatua: Oscar Buil
0 comentarios:
Publicar un comentario