Bide bitxia inguru eder batean. Sant
Honorat aldera dauden bistak oso politak dira. Horregatik bakarrik merezi du
bidea egitea. Orientazioagatik (ipar mendebaldea) egun beroetan igo daiteke
oraindik (guri tokatu zitzaigun bezala), ia eskalada guztia itzalpean egiten
baita.
Bide erraza, bi zailtasun puntual
dituena. Gainerakoa plataforma zabaletan egiten diren trepadak dira, eta
zailtasuna hurrengo parabolt non dagoen aurkitzea da, oso ondo mimetizatzen
baitira arrokarekin. Horman nabigatzen ibiltzeak interes puntu bat ematen dio
eskaladari.
Lehenengo zailtasuna L1ean lurretik irtetea
da. Oinetaz fidatzeko pasagune txiki bat dago, lehen paraboltera iristeko. Luzearen
gainerakoa zeharkaldi luze bat da, lurretik 5 m-ko altuerara, plataforma on
batetik (II). Gainera, oso ondo babestuta dago.
Bigarren zailtasuna, L2ren hasieran dagoena.
6-8 m-ko tarte bertikal labur bat da (4 parabotekin oso ondo babestuta).
Hormatxo honen bigarren zatian pixka bat estutu behar da. Euste leku onak
daude, baina gutxi oinetarako.
Juan Vidalen krokisean 4 parabolt
agertzen dira L4ean, baina guk ez genituen azken 2ak ikusi/aurkitu. Harri solte
ugariko eremua da eta, harkaitzarekin mimetizatuta, agian, saltatu egin
genituzke.
Iristeko eta
hurbiltzeko:
Ikusi hurrengo sarrera.
L1 (35 m, 6 aseg., 4c). Lurretik altxatzeko
pasagune txikia. Gero zeharkaldi horizontal bat plataforma batetik, erraza eta
ondo babestua (II). Azken 15 metroak oinez egiten dira, bidexka batetik, sabai
handi baten azpian dagoen plataforma belartsu zabal batetik. Sabai zabal horren
eskuineko izkinan R dago.
L2 (45 m, 7 aseg., 5b). Lehenengo 6-8
metroetan, oso ondo babestuta dagoen zatitxo bertikala (4 parabolt). Etzana den
leku batera irteten da. Pixka bat eskuinerantz igo, bilera aurkitzeko goranzko
diagonala eginez. Bosgarren parabolta harri-mugarri baten azpian dago (pixka
bat berregin genuen; ondo baitator asegurua aurkitzeko; zaila da ikusten txapa
txikia duelako).
L3 (35 m, 5 aseg., 4b). Diagonal bat
eginez eskuinerantz igo, goian, eskuinean, ikusten den ur-arrasto beltz
baterantz. Lehen asegurua R-tik gertu dago. Bigarrena lehenengotik 10 bat
metrora dago. Tarte batean horizontalean jarraitu eta hurrengo plataformara igo
behar da. Han, hurrengo parabolta aurkituko dugu. Luzeraren azken zatia (ur-arrastoaren
eskuinaldean dagoena) pixka bat bertikalagoa da, baina ondo babestuta dago 2
paraboltekin (luzeraren zailtasuna hemen kontzentratzen da). R ur-arrastoaren
eskuinaldean.
L4 (35 m, 5 aseg., 4a). R-tik irteteko
zertxobait bertikala den zatitxoa. Luzeraren zailtasuna hemen kontzentratzen
da. Gero, eskuinerantz igo, arrapaletatik, Ra egiten den ipurua aurkitzeko.
Azken zati honetan harri solte asko dago.
Bigarren parabolt txapatu ondoren,
ezkerretara ikusten den zuhaitzean bilera egitera joan gaitezke
(erreferentziaren batean horrela ikusi dugu), baina R3-ren bertikaletik igaroko
ginateke eta lagunaren gainean harriak botatzeko aukera handia egongo litzateke.
Jaitsiera: Baselizara
igotzeko bidetik, oinez (mugarriak).
5-6 minututan pistan egongo gara.
Igoerako leku beretik itzul gaitezke edo, paseo polit bat emanez, Sant Honorat
aldera buelta osoa eman. Luzeagoa da, baina ingurua ezagutzen ez bada, merezi
duen pasealekua da. Buelta osoa ematea (zutoin adierazle batekin bidegurutze
batera iritsi arte) 1h15min eta 1h30min artekoa izan daiteke. Hortik autora
beste 30 minutuko jaitsiera gehitu.
Materiala: 7 zinta +
bilgunerako materiala. R4 osatzeko zinta pare bat.
Arroka: Konglomeratu
marroia.
Orientazioa: Ipar
mendebaldea.
Iraupena: 1h 45 min.
Nork
irekia eta ekipatua: Sergi Villar,
Christian Ruiz y Joan Vidal, urria 2021.
Cambiar idioma (Castellano)
0 comentarios:
Publicar un comentario