Queyras Ecrins mendizerraren eki aldean kokatuta dago. Bertako gailur batzuk Frantzian daude eta beste batzuk, aldiz, Italian. Ecrins gertu duenez (Durance ibaiak sortzen duen bailarak bereizten ditu; ezkerrean Ecrins, eskuinean Queyras) jende askok hara jotzen du Queyrasek dituen aukera ugariak arbuiatuz.
Niri ordea atsegin
handia sortu dit, benetan leku oso polita da. Gailur gehienak 3.000 metro ingurukoak
dira eta Mediterraneoaren eragin klimatikoaren ondorioz udaran ez da glaziarrik
ez eta elurtegirik. Queyrasen modu alpinoan eskalatu beharreko gailur eta
kresta ugari dago, baina badira ere era deportiboan, oso ongi ekipatuta dauden
eta maila nahiko eskuragarria duten bide
luze ugari (Sylvain Punsel eta Guillaume Vallot-en liburuan "Escalade
pour tous en Queyras" informazio erabilgarri ugari dago).
 |
| Azken bilgune horietako batetik bailara aldera dauden bistak. |
Iristeko: Briançon hego aldean, Lac de Serre-Ponçon goialdean,
Embrun herria dago. Kilometro batzuk aurrerago, Briançon norabidean, Guillestre
herria eramaten duen bidegurutzea dago. Bertan Château de Queyras herrira doan
D902 errepidea hartu behar da. Herrixka hori haitzarte eder bat zeharkatu
ondoren dago eta gaztelu ikusgarri bat du gailurtxo batean. Kilometro batzuk aurrerago
eskuinera egin eta St-Véran aldera jo behar da. Herrira iritsi, eta zeharkatu
ondoren, Clausis baselizara (Chapelle de Clausis) doan pista hartu behar da.
Pistak 8 kilometro inguru ditu eta egoera onean dago.
Gauza da udaran
(uztailak 1etik abuztuak 31era) pista goizeko 7tatik arratsaldeko 7tara itxita
dagoela. Autobus zerbitzu bat dago, Ordesa edo Benasquen dagoen modukoa, baina
gu horretaz libratu egin ginen. Guk jakin gabe, uztailak 16ean egiten den
erromeria batekin topo egin genuen. Egun horretan bailarako jendea baselizara
igotzen da. Meza ospatzen dute eta gero jendeak eguna inguruko soroetan
pasatzen du. Hori dela eta pista kotxeentzako ireki egiten dute egun horretan.
Jendetza ugari (kotxe pilo bat), baina, beno, parkinga ordaintzeaz eta autobusa
hartzeaz libratu ginen.
Parkinga ordaintzea
tokatzen bada, 2 euro dira egun osoa. Autobusa ez genuen erabili eta beraz,
ezin dizuet ziurtatu bere prezioa, baina guri esan ziguten 8 euro inguru
zebilela.
Hurbiltzeko: Baseliza atzean jaiotzen den bidea hartu
eta 40 minutu irauten dituen igoera xume batek bidearen oinean uzten gaitu.
Hamar minutu lehenago, lakutxo baten alboan kokaturik, Blancheko aterpea dago (leku
polita jarduera egin eta gero garagardotxo bat hartzeko).
Check mama (4c, 350 m, derrigorrez 4c)
Kalitatezko bidea.
Neurrizko zailtasuna. Graduazio merkea. Giro lasaia eta bista ederrak bailara
aldera. Euste-leku eta zimurdura ugari dituen arroka.
Bide hau atzerago
dagoen beste batekin elkartuz (One Again, 5b, derrigorrez 4c) eskalada egun
luze eta polit bat egitea lor daiteke. Bide bakarra egiten bada, ez da
beharrezkoa goiz esnatzea hormaren orientazioarengatik eguzkiak ia eguerdira
arte ez baitio jotzen. Aldiz, bero askorekin edo sargoriarekin, aukera egokia
goiz ibiltzea eta itzalean eskalatzea izango litzateke.
L1 (25 m, 5 aseguru, 4c). Oso ongi ekipatutako itsasgarritasun plaka
oso. Bidean zuzen sartuz parabolt baten bidez aseguratutako 5c-ko pasagunea
dago (lurretik hasita lehenengo 2
metroak), baina eskuinetik saihestu daiteke. Ez du pena merezi bidean sartzeko
pasagune hori ematea. Horrela hasten bada 6 aseguru. A0 moduan egiteko aukera
badago.
L2 (40 m, 9 aseguru, 3c). Zelaitxo batez banatutako bi plaka. Bigarrenak
euste-leku pilo bat dituen arroka zimur bat du.
L2bis oinez 80 m inguru.
L3 (40 m, 9 aseguru, 4b). Plaka bat hasieran. Ondoren lehenik ezkerrera
joz eta gero eskuinera itzuliz (Z moduko bat eginez) saihestu daitekeen horma bat.
Pasagune fineko, baina ongi igarotzen direnak, plaka bat bilgunera iristeko.
L4 (50 m, 10 aseguru, 4c). Sabaira iritsi baino lehenago plakatxo batzuk.
Sabaia bere eskuinetik ongi igarotzen da. Justu gainean duen aseguru batek ongi
babesten du pasagunea. Ondoren arroka zimurrez osatutako plaka handi bat bilgunera
iritsi arte. Azken asegurutik, ia horizontalean, ezkerrera nahiko jo behar da (5-8 metro) bilgunea aurkitzeko.
L5 (40 m, 4 aseguru, 3a). Beheranzko zeharkaldi bat ezker aldera (20 m inguru) lehenengo metroetan
aurkituko dugun parabolt bakarti batez babestua. Zeharkaldia gezi gorriz margotuta
dago, baina pintura ia ezabatu egin da eta zaila da markak bereiztea. Azkenean eskuinetik
ezker aldera igotzen den plaka etzan bat.
L6 (45 m, 7 aseguru, 4b). Ia horizontalean gure ezkerrean nabaritzen den
kanalerantz jo. Bertan gaudenean aseguruak ikusten dira. Ongi babestutako plaka
desberdinak jarraian.
L7 (40 m, 6 aseguru, 3c). Plaka etzana. Euste-lekuz josia.
L8 (30m, 3 aseguru,
3b). Aurrekoaren berdina, plaka
etzana. Bilgune erosoa platamorfa belartsu batean.
L9 (35 m, 5 aseguru, 3c). Bilgunetik irteteko
parabolt batekin oso ongi babestutako hormatxo bat. Ondoren, aurreko luzeetan bezala,
plaka etzanak jarraian.
Jaitsiera: Oinez. Rocca Bianca-lo
beheko laku aldera jaitsi, eskuinetik inguratu eta Col Blanchetik jaisten den bide
bilatzera jo. Bidea amaitzen den gailurretik lepo hori erraz bereizten da, atzean,
apur bat eskuinean, nabari baita.
Materiala: 10 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta
fisureroak soberan.
Arroka: Euste-leku eta zimurduraz betetako gabroa. Arroka
oso itsasgarria.
Orientazioa: Hego-mendebaldea
Iraupena: 2h30min.
Nork irekia: Cherbonnier, Punsel eta Clermont.
0 comentarios:
Publicar un comentario