Pared de Doña Eusebia (Egino) - Arista de los caracoles (4c, 185m, derrigorrez 4a)

Eginoko klasiko handi bat. Pasagune zailenak paraboltez babestuak dituen bide semiekipatua da. Zaila izan gabe, azken asegurua urrun geratzen den zatitxo bertikalak ditu eta beraz autobabesa derrigorrezkoa da. Bilgune gehienak eraztundun parabolt bakar batez osatuta daude. Beheko zatian, arista oraindik guztiz definituta ez dagoen zatian eta zabalagoa den horretan, posible da, konturatu gabe, asegururen bat saltatzea baten bat aurkitzea zaila delako.

Bide honek friends eta fisureroak jartzen ikasten hasteko balio dezake. Azkenean altuera hartzen da eta azken luzeak sentsazio onekin uzten du. Azken luzeetan Arabako lautadara dauden bistak zoragarriak dira.

Iristeko: Bi aukera daude. Lehena Egino herritik eta bigarrena Lezeko aparkalekutik. N-1 errepidez Egino herrira hurbildu eta aukeratutako hurbilketaren arabera eliza inguruan aparkatu edo Lezeko atseden lekura hurbildu eta bertan dagoen aparkalekuan aparkatu.

Hurbiltzeko: Herrian aparkatu badugu, elizatik hormak dauden aldera bideratzen den kalea hartu. Lehenengo bidegurutzean eskuinera hartu eta apur bat aurrerago ezkerrera. Berehala ataka metaliko bat aurkituko dugu. Zeharkatu eta zementuzko pistatik igo. Ur biltegia pasa ondoren, apur bat aurrerago, pista bitan zatitzen da. Ezkerreko adarra hartu. Usoa eta Aztorearen aurrean dagoen hartxingadi handira irtengo gara. Altuera galdu gabe ezkerrera jo aristaren parean kokatu arte. Bidezidor arrastoak jarraituz bere oinarrira igo. Kotxetik 30 min inguru.

Lezeko aparkalekutik Eginoko monolitoetara doan pista hartu. Monolitoak gertu ditugunean pistak bihurgune itxi bat egiten du ezkerrera. Puntu horretan bidezidor bat jaiotzen da eskuinean. Bide horrek monolitoen azpitik eramango gaitu baso barrutik. Kotxetik 20 minutu ingurura arantzadun hesi batekin egingo dugu topo. Zeharkatu eta bidezidorretik jarraitu. Hartxingadi bat zeharkatu eta azken monolitoaren azpitik igaro ondoren beste hartxingadi batera iritsiko gara. Bertatik, gure ezkerrean, "Arista de los caracoles" delakoa ikusten da. Bidezidor arrastoak jarraituz bere oinarrira igo. Kotxetik 45 min inguru.

Hurbiltzeko aukerak.

Bidearen hasiera aristaren ezkerretik edo eskuinetik egin daiteke. Ezkerretik zuhaixka batzuen atzean aurkitzen den diedrotxo bat aurkitu behar da. Eskuinetik, bidezidor arrastoak jarraituz aristara hurbiltzeko aukera garbia ikusi arte, gora igo. Trepadatxo batek ezkerretik hasiko bagina baino apur bat gorago dagoen erlaitz batean uzten gaitu.

Aristara sartzeko aukerak.

L1 (30m, 1 aseguru, 4a). Guk eskuinetik hastea erabaki genuen. Lehenengo metroak krestatxo zorrotz batetik igotzen dira. Gero eskuinera pasa eta toki errazenetik igo plaka-horma batekin topo egin arte. Bertan luzean aurkituko dugun parabolt bakarra dago. Plaka gainditu eta krestaren eskuinetik (toki errazenetik) igoz adi egon behar dugu, bestela bilgunea atzean utzi dezakegu eta (eraztundun parabolt 1; zaila ikusteko).

L2 (30m, 4 aseguru, 4b). Kresta zabala hasieran. Guretzat egokiena ikusten dugun tokitik igo. Gero, lehenengo tontorrera hurbiltzen garenean, ezkerreko plakatxora irten behar da. Bertan parabolt bat aurkituko dugu eta beste bat tontorra goitik behera zeharkatzen duen diedroaren hasieran. Diedroa da bideko lehenengo zailtasun aipagarria. Bilgune erosoa erlaitz handi batean.

Edozein arrazoiengatik lehenengo bilgunea atzean uzten badugu, plakatxoan dagoen paraboltean bilgunea osa daiteke (hasieratik 60 metro ingurura daude). Alboan trabatutako fisurero bat dago eta bere laguntzarekin erraz indartu daiteke bilgunea.

L3 (30m, 0 aseguru, 3c). Zertxobait bertikala den kresta zatia hasieran. Gero asko etzaten da. Zati horizontalaren amaieran, kresta berriro ere malda gora jartzen hasten den tokian, dago bilgunea. Eskuin aldean dago, krestatik apur bat irtenda.

Aristaren eskuin aldean belarrezko malda bat dagoenez luze honetan altuera sentsazio gutxi dago. Oinez jaitsi daitekeela dirudi.

L4 (35m, 1 aseguru, 3c). Bilgunetik irten eta ezer sartzen uzten ez duen horma bertikala gainditu behar da. Zati honetan dago luzean aurkituko dugun parabolt bakarra. Zertxobait gorago, beste hormatxo bat, baina hau euste-leku onekin. Ondoren gauza etzan egiten da. Tontortxo baten albotik pasa (ezkerrean utziko dugu) eta 10 metro gorago dago bilgunea.

L5 (25m, 1 aseguru, 3c). Krestatik igo belarrezko kanaltxoa eskuinean utziz. Hasi eta 10 metro ingurura dago luze honetako parabolt bakarra. Zatitxo bertikal bat gainditu ondoren gauza etzan egiten da. Ezkerrean dago, 5 metro ingurura, bilgunea (2 parabolt).

L6 (35, 5 aseguru, 4c). Bilgunetik ezkerrera metro batzuk egin eta parabolt batez babestuta dagoen diedroari ekin. Txapatu eta ezkerrera pasa. Zati belartsu bat igo behar da pitzatutako azken plaka handiaren oinarrira iristeko. Plaka bertikala estrategikoki jarritako 3 paraboltez ongi babestuta dago. Azken 15 metroetan ez dago asegururik, baina arroka trinkoa da, itsasgarritasun onekoa, euste-leku handiekin eta autobabesak ipintzeko pitzadura onekin. Azken bilgunea arroka zubiekin eraiki behar da.

Jaitsiera: Olano mendira igotzeko bide arruntetik edo Usoa eta Aztorearen bidetik jaitsi daiteke. Bigarren aukera zertxobait azkarragoa eta zuzenagoa da, baina bidea ez bada ezagutzen edo lurra hezea badago, arreta pixkarekin ibili behar da.

Materiala: 7-8 zinta + bilgunerako materiala. Friends eta fisurero joku bana.

Arroka: Kareharria

Orientazioa: Hego-ekialdea.

Garaia:  Urte osoa (arrokari lehortzeko denbora emanez)

Iraupena: 2h45min

Lehenengo igoera: Juan Carlos Fdz. de la Torre, Baños.

Cambiar idioma (Castellano)