Bere albokoa den “Espolón del Pino” baino bide
gogorragoa da. Giltza L4 luzea da. Zailtasuna mantendua duen diedro bertikala
da. Beheko zatian blokeozko pasaguneak ditu eta goiko zatian plaka leun batetik
igo behar da pasagune finekin. Beste krokisen batean (alloroquemedeshaderencio)
5b-ko zailtasuna ematen diote luze honi, baina guri askoz zailagoa iruditu
zitzaigun, 6a-tik gertu. L5 luzeko zailtasuna 3-4 metro inguruko zati bertikal
bat da, baina euste-lekuekin.
L4 izan ezin, luzeak motzak dira bikoteen artean
ikusteko edo entzuteko. L1 eta L2 elkar daitezke, baina hurrengo luzeak ez
elkartzea gomendatzen dugu sokaren marruskadura dela eta. L1 eta L2an aseguruak
apur bat urrun daude.
Arroka orokorrean oso ona da. Salbuespena L4 luzea
da. Zatiren bat du lurrarekin zikina eta blokeren bat edo bestearekin arreta
izan behar da.
Azkeneko zatia belarrezko bi erlaitzek banatutako
nahiko bertikalak diren bi hormek osatzen dute.
Iristeko
eta hurbiltzeko: Ikus hurrengo sarrera.
Aterpetik bidearen hasierara jaisteak “Espolón de Pino” bidera jaisteko baino
10 min gehiago suposatzen du. Guztira 40 min inguru. Izena agertzen duen
plastikozko zirkulu laranja batek bidearen hasiera adierazten du.
L1
(25 m, 4 aseguru, 4c). Zuloz jositako arroka trinkoz osatutako
plaka. Aseguruak zertxobait urruti.
L2
(25 m, 5 aseguru, 4c). Aurreko luzearen antzekoa. Bigarren asegurua
zaila da ikusten herdoilduta dagoenez arrokarekin mimetizatzen delako.
L3
(15 m, 1 aseguru, II). Harmailak. Diedro etzanean sartu baino lehen
aurkituko dugun parabolt bakarrean bilgunea egin. Horrela ez bada egiten, luzea
oso luze ateratzen da eta sokaren marruskadura oso handia da.
L4
(35 m, 12 aseguru, 5c+). Diedro
etzana hasieran. Ondoren diedro bertikala. Bertan, lehenengo zatian, blokeozko
pasaguneren bat egin behar den eta azken zatian diedrotik aldendu eta plaka
leun batetik igo behar da, pasagune finekin. Lehenengo zatian harriren batekin
edo besterekin arreta jarri behar da eta lurrarekin zertxobait zikina dago.
Zailtasunean luze mantendua da eta teknikoa.
Bilgunea
espoloiaren ertzean. Ongi eraikia dago, baina zertxobait estu suertatzen da
soka maneiatzeko eta rapela prestatzeko.
L4bis. Goitik
begiratuta behe aldera, zertxobait ezker aldera egin behar den 10-15 metro
inguruko rapela. R4bis erlaitz handi batean.
L5
(20 m, 6 aseguru, 5c). Bigarren asegururaino zuzen igo eta ondoren
eskuin aldera, emeki gora eginez, zeharkaldia egin gilbor-hormatxoaren azpian
jarri arte. Zuzen igo. Luzeko zati
zailena da, baina euste-lekuak ditu eta ongi babestua dago.
L6
(20 m, 5 aseguru, 5b). Euste-lekuak dituen hormatxoaren eskuineko
ertzetik irten itsasgarritasunezko plaka batera irteteko. Lehenengo 5 metroak
oso finak. Gero plaka etzan egiten da eta erosoago igotzen da. Bilgunea aurreko
horman, belarrezko erlaitz zabala zeharkatu ondoren.
L7
(25 m, 4 aseguru, 4c). Plakara igotzeko pasagune arraroa. Plakazko
zatitxoa eta ondoren ertz ugari dituzten blokez osatutako horma bertikala.
Euste-leku oneko zatia da hau. Bilgunea aurreko horman, belarrezko erlaitza
zeharkatu ondoren.
L8
(20 m, 5 aseguru, 4b). Kanal-diedrotxo etzana hasieran euste-leku
ugariekin. Ondoren gure eskuinean geratzen den espoloiaren gainean dauden plaka
etzanetatik jarraitu behar da. Azken zati hau likenez zertxobait hartua dago.
Bilgunea lurrean.
Jaitsiera:
Aterpera oinez igo eta GR-11tik jaitsi.
Materiala: 12-14 zinta
+ bilgunerako materiala. Mailaz justu bagabiltza, egokia izan daiteke friends
edo fisureron bat L4 luzerako. Hala ere, guk ez genituen erabili.
Arroka: Granitoa.
Orientazioa:
Hego-mendebaldea.
Itzala goizez.
Iraupena: 3h30min.
Nork irekia eta
ekipatua:
Luis Royo, Carlos Budría, Carlos Roy, Gonzalo Aruendas eta Julio Benedé, 2008.
0 comentarios:
Publicar un comentario