© X. Larretxea. Con la tecnología de Blogger.

2015/09/04

Matices bidea Eginoko bide “ahaztua” dela esan daiteke. Nahiz eta 2004ean argitaratutako Txema Landaren “Vías seguras de Egino a Uharte” liburuan iada agertu (uste dut liburu hau agortuta dagoela) eta "Guía de escalada en Álava" (Garbiñe Uriarte, 2012) liburuan bidea ongi deskribatuta egon, Interneten aipamen gutxi agertzen dira. Beraz, ezezaguna eta gutxi errepikatzen horietakoa dela ematen du. Orain dela hilabete batzuk, Juan Fernández de Gamarrak informazio baliotsua pasa zidan (goiko aipamen bibliografikoak ere bereak dira) eta bidea non zegoen aztertuta neukan, baina orain dela egun gutxi batzuk arte ez dut egiteko aukerarik izan.
Niri, benetan, gustatu egin zait. “Egino” estilokoa da. Zati batzuetan begetazioz zertxobait jantzia dago, baina, orokorrean, postontzi moduko euste-leku ugari dituen itsasgarritasun handiko arroka ona azaltzen du.
Nahiz eta bidea nahiko ekipatua egon, bere L4 eta L6 luzeengatik semiekipatuta dagoela kontsidera daiteke. Luze errazak dira eta autobabesteko aukera ugari eskaintzen dituzte. Beraz, laburbilduz, zati zailak ongi ekipatuak dituen eta errazetan autobabesak ipini behar diren bide polita dugu Matices.
"Despistatuentzat" (bideak aurkitzea  kostatzen zaizkien horientzat) jakin bide hasieratik 4-5 m eskuinera (eki aldera) Usorako bidea azaltzen duten puntu gorri horietako bat dagoela margotuta harkaitzean. Bestalde, bide horri jarraituz L1 duen gailurtxoa arazorik gabe inguratu eta lepo batera igo daiteke. Bertatik R1bis bilgunera arazorik gabe hurbiltzen da. Lehenengo luzeko 6a mailako plaka ez egiteko  modua da (nahiz eta A0 modura egiteko arazorik ez egon) edo balio dezake ere denboraz justu bazabiltza.

Iristeko eta hurbiltzeko: Egino herrira hurbildu eta Aztorea eta Usoaren aldera igo. Ikus hurrengo sarrerak (Arista de los caracoles eta Susi). Guztira kotxetik 25 min. inguru.

L1 (35 m, 5 aseguru, 6a edo 4c/A0). Hasieran 3 paraboltekin ongi babestutako plaka bertikal laua. A0 modura egin daitekeen 6a-ko pasagune bakarra. Hirugarren asegurutik eskuinera egin eta arte handiraino igo. Espoloitik sabai batetaraino igo (erraza). Sabaia gainditzeko pasagune arraroa eta zaila babesteko, fisurero oso handi batekin ez bada behintzat. Sabaia gainditu ondoren krestatxo estu batek lepotxo batera eramango gaitu eta pare bat metro aurrerago arte gazte bat aurkituko dugu. Bertan egiten da bilgunea.
L1bis (30 m). Ezker aldera, plaka handi bereizgarri aldera, oinez hurbildu. Hormaren oinarrian egiten da bilgunea (eraztundun parabolt 1).
L2 (30 m, 7 aseguru, 5b). Plaka handia. Lehen asegurua lurretik 5-6 metrotara. Bilgunetik zertxobait ezker aldera irten eta bigarren asegururaino zuzen igo. Bertatik, hurrengo parabolteraino, eskuin aldera egin, horman aurkituko dugun pitzadurari jarraituz. Hortik zuzen parabolt lerroari jarraituz.
L3 (15 m, 2 aseguru, 4c). Plaka bertikalean pasagunetxo bat bilgunetik irteteko (ongi babestua). Ondoren ezkerreko ertz aldera egin eta krestatxo horizontaleraino igo. Arte handi aldera egin eta bere atzean bilgunea aurkituko dugu (eraztundun parabolt 1; friends batekin sendotu daiteke). L2 eta L3 luzeak elkartzeko aukera dago.
L4 (40 m, 1 aseguru, 4a). Ia horizontalean, zertxobait gora eginez, eskuin aldera irten blokeetatik zehar (etzana). Luzean aurkituko dugun iltze bakarra txapatu ondoren, zuzen gorantz igo. Zati etzana eta erraza da, baina adi ibili behar da harriarekin. Oso itxia den basotxora iritsiko gara. Norbaitek bidea errepikatzen badu, igo dezala zerratxo bat eta motz ditzala hainbat adar. Beste guztiok eskertuko dugu. Zerratxoarena ez da txantxa. Arteen adar eta hostoengatik basotxoa zeharkatzea oso urratzailea da. Bilgunea basotxotik irten eta hormatxo bat igo ondoren dago (eraztundun parabolt 1; fisurero batekin sendotu daiteke).
Beste aukera bat (krokisean azaltzen dut, baina ez genuen egiaztatu) basotxora iritsi baino lehen, eskuinera egitea izango litzateke, begetazioz garbiagoa den harkaitzaren bila. Horrela basotxoa saihestea lortuko litzateke.
L5 (25 m, 4 aseguru, 5a). Pitzadura bat eta, ondoren, bi pitzaduren artean dagoen plaka. Plaka hori ongi igotzen da bi hankak bi pitzaduretan jarrita. Hasieran dirudiena baino errazagoa den sabaitxo bat amaieran. Bilgunea lepotxo batean (eraztundun parabolt 1; lurrean aurkituko dugun arroka-zubi batekin sendotu daiteke).
L6 (30 m, 0 aseguru, 4c). Bilgunetik irten eta berehala, erdian pitzadura bat duen 4-5 metroko diedroa. Friends bidez erraz babes daiteke. Gero asko etzaten da eta amaitzeko krestatxo erraz bat. Friends batekin (zoruan) sendotu daitekeen bilgunea (eraztundun parabolt 1).


Jaitsiera: Horizontalean eskuin aldera egin. Handik 10-15 metrora emeki behe aldera (eskuina) egin. Berehala mugarri txiki bat eta jarraitu beharreko bidezidorraren arrastoak ikusiko ditugu. Bidezidor horrek Aztorea eta Usoaren bide arruntera eramango gaitu. Kotxera itzultzeko, guztira, 35-40 min. inguru beharko ditugu.

Materiala: 14-10 zinta (L2 eta L3 elkartzen badira ala ez) + bilgunerako materiala. Bagak, friends eta fisurero joko bana.
Arroka: Kareharria.
Orientazioa: Hegoa.
Iraupena: 2h45min.
Nork ekipatua: Iñaki Lerma, ekaina 2003.

Categories: , ,


Komentariorik egin nahi baduzu,hau da lekua.

1 comentario:

  1. Norbaitek badaki nork edo nortzuk ireki zuten bide hau? edota nor edo nortzuk ekipatu zuten?
    Eskertuko nuke informazioa.

    ResponderEliminar