Gandorraren izena Joan Manel Remacharen omenez da. Bere oroimenez bidearen hasieran plaka handi bat jarrita dago.
Azken 5 metroak izan ezik bideak arroka
ona du eta ongi ekipatuta dago. Azken zati hori 3 paraboltekin babestuta dago,
baina estutu behar da. Bigarren luzea da, dudarik gabe, luze bertikalena,
zailena eta zailtasunean mantenduena dena. Txapen artean eskalatu egin behar
da. Bigarren eta laugarren aseguruen artean tranpa egin daiteke eta, asko
luzatuta, A0 moduan egin. Bostgarren eta seigarren aseguruen artean, niretzat beraien artean nahiko urrun, ezker aldera
eginez igo behar den plaka fin bat dago eta bertan ere eskalatu behar da.
Gainera erorketa ez da ona, sabai baten goiko ertzetik igo behar delako. Bi
aseguru horien artean beste bat faltan bota nuen. Maila derrigorrezkoa.
Hurbilketa “super luzea”, 30 segundokoa.
Bai, ez nahiz nahastu, gehienez jota hogeita hamar segundo dira. Itzulia ere
oso erosoa.
Iristeko: Sant
Llorenc de Montgai herrira hurbildu eta gandorraren aurrean aparkatu. Pare bat
kotxeentzat lekua dago.
Hurbiltzeko: Bertan dauden 3 edo 4 grapa metaliko erabiliz bide ertzean dagoen
erresaltea igo. Kate batek irteera egiten laguntzen du. Bidearen hasieran
oroimen-plaka handi bat dago.
L1 (30m, 7 aseguru, 5a). Plaka
fin batekin hasten da. Lehen asegurua nahiko altua. Behin lehenengoa txapatu
ondoren lasaiago igotzen da. Euste leku onak dituen kanal-pitzadura batetik
jarraituz bloke handi batera iritsiko gara. Bere eskuinetik gainditu eta 2
bloke handien ezkerretik zuzen igo. Bilgunea erlaitz handi eta eroso batean
dago.
L2 (25 m, 7 aseguru, 5c). Hirugarren asegururaino plaka oso bertikala. Ondoren
2-3 metro eskuinera egin behar da ertz batetaraino. Ertz horrek pasagune finak
dituen plakari sarrera ematen dio.
Azken metroak ezkerrera egiten
den zeharkaldia da. Ez da oso zaila, baina esposatua da. Bilgunea erlaitz handi
batean. Gure ezkerretara, bi edo hiru metrotara, beste bilgune bat dago.
Rapelatutako ekipatua dago, kate batez lotutako bi paraboltez gehi eraztun
batez.
Seigarren asegurua baino
zertxobait gorago beste bilgune bat aurkitzen da, baina leku deseroso batean
dago. Hobe zeharkaldia egin eta erlaitzean bilgunea egin.
L3 (35 m, 9 aseguru, 5b). Bilgunetik zuzen gorantz irten. Euste leku oneko
horma laburra. Erreferentzia batzuk diote bidea ezkerrean geratzen den katedun
bilgunearen ezkerretik jarraitzen duela, baina guk zuzen egin genuen logikoagoa
ikusten baikenuen. Eskuinera egiten duen zeharkaldi xume bat eginez jarraitu
behar da iltze batera iritsi arte. Ondoren zuzen gora ezproiaren ertzetik ongi
babestutako plaka errezetatik. Azken metroak kanpora botatzen duen horma
batetik egiten dira. Bertan azken aldiz estutu beharko dugu. Zati horretan
ezkerreko arroka txarra da, baina eskuinekoa sendoa da.
Jaitsieera: Beti eskuinera eginez, bidezidorra jarraitu. Lau minutura pista moduko
batera iritsiko gara. Eskuinera egin. Metro batzuk aurrerago gorantz jotzen
duen bidezidorrean bihurtzen da. Bideari jarraituz, 8 min ingurura, zertxobait
jaitsiz, kotxeentzat aproposa den pista batera iritsiko gara. Pistari jarraituz
errepidera iritsiko gara eta bertatik kotxea utzi dugun tokira. Guztira 20 min
inguru.
Materiala: 9 zinta + bilgunerako
materiala. Zailtasun mailarekin justu bagabiltza egokia izan daiteke Friends
joko bat, gehienbat L2 rako. Hala ere, trastoak jartzeko guk nahiko genituzkeen
baino toki gutxiago dago.
Arroka: Kareharria.
Orientazioa: Hegoa.
Iraupena: 1h45min.
Nork irekia eta
ekipatua: Quim Lores eta Andreu Cots, ekaina 1971.
0 comentarios:
Publicar un comentario