Eginon irekitako azken bideetako bat,
parabolt, arroka-zubi eta iltzeekin ekipatua. 80 metro inguruko eremu belartsu
batek bi zatitan banatzen du bidea. Bidearen lehen zatia polita da (hori bai,
Egino estilokoa) eta bigarrenean lehen luzea landaretzak hartua dago eta arroka
ez da oso ona (lehen zatian), baina bigarren zatiaren bigarren luzea ederra da.
Pasagune labur gogor bat izan ezik, luzera horren gainerakoa oso gozagarria da.
Sentsazio onarekin amaitzen duzu bidea.
Lehen luzea da zailtasunean mantenduena.
Ikusten da lan handia egin dela garbitzen eta saneatzen. Lehen begiratuan
harkaitzak ez du sentsazio onik ematen, baina euste-leku onak ditu, baina
bilatu behar diren horietakoak dira. Batzuetan, euste-leku ona ez da lehen
begiratuan ematen duena. Hobera egingo du jendea pasa ahala.
Bigarren zatira hurbiltzeko zeharkaldia
pixka bat delikatua da katuekin egiten badugu eta aurreko egunetako euriarengatik
bustita badago (guri gertatu zitzaigun bezala). Badira leku pare bat zerbait
jartzeko, baina baldintza horietan hobe zapatilekin egitea.
Bidea gaixotasun luze baten ondorioz hil
zen Luca izeneko mutil bati eskainia dago. Xehetasun gehiago jakiteko Smithyren
blogan aurki dezakezue istorioa.
Iristeko eta
hurbiltzeko:
Ikusi hurrengo sarrera.
Arista de los Caracoles ertzaren
oinarrian gaudenean, eskuinera jo behar dugu, bidezidor baten arrastoari
jarraituz.
Lezeko aparkalekutik guztira 40 minutu
inguru. Hormaren oinarrian bidearen izena duen plakatxoa aurkituko dugu.
Bidearen oinarria maldan dago. R0 egiteko aukera dago, soka jarrita duen arroka-zubi batean.
L1 (45 m, 13 seg., 5c). Belarrak
hartutako plataforma batera igotzen gaituen plakatxo batetik hasten da luzea.
Plaka batetik jarraitzen du. Hirugarren parabolt parean, 3-4 m mugitu behar da
ezkerrera zeharkaldia eginez. Zeharkaldiko tarte horretan dago luzeraren pasagune
gogorra. Gero, zuzen igotzen da plaka bertikal batetik. Azken metroak ezker
aldera egiten duen zeharkaldian doaz, gandorretik metro batzuk beherago.
Luzeraren zailtasuna 5b konstantea da, zeharkaldiko
igarobide zehatz hori izan ezik. Agian ez genuen behar bezala hartu.
L2 (35 m, 3 seg., 4b). Luzearen lehen
erdian arroka da ez hain ona. Lehenengo asegurua bileratik 12-15 metrora dago
eta, beraz, nahitaezkoa da tarte horretan zerbait jartzea. Luzeraren bigarren
zatia pitzadurak dituen plaka trinko batetik doa, eta erraz babesten da.
Bilerara iristean, tarte erraz batean, kontuz! Mugitzen diren harri-bloke
batzuk daude.
L3 (25 m, 3 seg., 4b). Ezkerrerantz
doan pitzadurak, arte handi batera garamatzana. Plakatxo etzan batek erresalte
batean uzten gaitu. Erresaltea gaindituta, azken metroak parabolt batek
babestutako itsasgarritasunezko plakatxo batetik dira.
80 m, bidezidor batetik oinez, zertxobait
delikatua bustita badago. Mugarri batek eta bidearen izena duen plakatxo batek
bideak nondik jarraitzen duen adierazten digute.
L4 (30 m, 5 seg., 4c). Luzeraren
lehen zatia (arroka-zubira iritsi arte) nahiko belartsua da, eta harkaitzak ez
du konfiantza handirik ematen. Parabolt bat duen plakatxo baten oinarrira
iristen da. Komeni da autobabesen bat plakatxoaren oinarrian jartzea, parabolta
txapatzeko oinak dezente igo behar baitira. Txapatu ondoren, eskuineko ertzean
dauden euste-lekuekin, ondo igotzen da. Harmailetatik igo bigarren plaka
bateraino. Lehen zubia dagoen lekutik metro bat eskuinera eraso behar da.
Plakak pitzadura bat du euste-leku onekin. Plakatik zuzen igota, 5b ateratzen dela
diote egileek.
L5 (30 m, 8 seg., 5b). Bidearen
luzerik politena. Bileratik eskuinera irten eta sabai argi baten azpian dagoen
plaka bertikal bati eraso egin (luzeraren pasagune gogorra; A0n egin daiteke).
Plaka gaindituta, pixka bat ezkerretara mugitu eta luzearen bigarren zatian
uzten gaituen babaresa polit eta labur bati eraso. Bigarren zati hori,
helduleku asko dituzten arroka trinkoko plakez eta harmailez osatuta dago.
Azken 8 metroak asegururik gabe, baina errazak (eta gauzak jartzeko aukera
askorekin). Hasierako pasagune gogor hori izan ezik, luzeraren zailtasuna 4b/c
ingurukoa izan daiteke.
Jaitsiera: Apirilaren
1etik abuztuaren 31ra, biak barne, ezin dira erabili "Aztore" eta
"Usoaren" jaitsierak. Beraz, egun horietatik kanpo, Olano mendira igo
eta Lezetik igotzen den bidea aurkitu behar da. Zaila da bertara orientatzea
elorri, dolina eta lapiazez beteta baitago. Onena gailurraren ertza jarraitzea
da (lehenengo mendebalderantz, eta gero iparralderantz) bidezidorra aurkitu
arte, baina kontuz, ez gaitezen goizegi beherantz bota, “marroi” batean sar gaitezke
eta.
Materiala: 13 zinta + bilgunerako
materiala. Friendsak eta trabatzaile joko bat, baita zinta batzuk ere.
Arroka mota: Kareharria.
Orientazioa: Hegoa. Lehenengo
luzea goizean itzalpean dago (mendebaldeko orientazioa dauka), azkeneko bi
luzeak aldiz, arratsaldean (Doña Eusebia hormak itzala ematen dielako).
Iraupena: 3 h 30 min
Nork irekia/Ekipatua: Asier Izagirre
eta Xabier Mugica "Smithy", 2023ko maiatza
0 comentarios:
Publicar un comentario