Umandi (Araia) - Termomis (240 m, 5c, derrigorrez 5b)

Duela gutxi ekipatzaileekin bidea egiteko aukera izan nuen, bidean ukituak egitera zihoazelako. Egia esan, asko gustatu zitzaidan. Eskalada jarduera hutsa baino, eguna pasatzeko mendi jarduera da. Ibilaldi on bat oinarrira hurbiltzeko, ertz luze bat, non, nahi gabe, altuera hartzen den, eta, azkenik, itzulera luze bat.

Mendi kutsua duen erdiekipatuko bidea da. Parabolt batzuk eta altzairuzko eraztunez egindako harrizko zubiak ditu. Ia bilera guztietan aseguru kimiko bat edo bi jarrita daude, zerbaitekin indartu daitezkeenak. Bidea ia hornituta dagoela esan daiteke, baina Friends eta trabagailu sorta bat eraman behar da urrutiratzeak babesteko. Aukera ona izan daiteke “katxarroak” jartzen ikasten joateko edo beste helburu handiago batzuetarako entrenamendu modura.

Oro har, arroka ona du, baina oraindik oso "basati" dago. Nabari da ia inor ez dela pasatu. Jendea pasa ahala, hobera egingo du. Ez da patio sentsazio handiko bidea, ertzaren eskuinaldetik lurra nahiko gertu ikusten baita eta bidea uzteko aukera asko daudelako. Hala ere, beste aldetik nahiko aereoak diren tarteak ditu.

Zailtasunak L1, L2 eta L5 luzeen hasierako hiru tarte bertikal laburretan kontzentratzen dira. L1ean eta L2an, aseguru finko apurrak friends edo trabagailuren bat jarrita osa daitezke. L5 ez da derrigorrezko luzea. Eskuinetik ekidin daiteke, arrapala belartsu batzuetatik igota.

Ertz-tarteak errazak dira, baina esposizio maila bat dute. Ohituta ez bazaude, estuago ibiliko zara hor tarte bertikaletan baino. Gainera, tarte horietan jar daitezke babes gutxien. Beraz, normala da tarte horietan nahiko distantzia egotea aseguruen artean, eta zertxobait delikatua izan daiteke (bai lehenengoarentzat, bai bigarrenarentzat). Kontuan izan eskalatzera oso ohituta ez dagoen pertsonaren batekin joaten bazarete. Ez dira tarte zailak, baina tentuz ibili behar da bertan. Ongi etor daiteke pare bat zinta oso handiak eramatea, ertzaren inguruan jartzeko.

Bidearen hasiera erraz identifikatuko dugu, segurtasun-uhalezko zinta batekin egindako harrizko zubi batengatik. L5a izan ezik, bide osoa zapatilekin egin daiteke. L5 egin nahi badugu, katuak eraman beharko ditugu.

Bidea Aizkorri-Aratz Parke Naturalaren barruan dago. Baliteke urteko sasoiren batean murrizketak egotea. Kontuan izan hori.

 

Iristeko: Araia herrira hurbildu. Herri osoa gurutzatu eta, azkenean, errepideak ezkerrera biratzen duenean, eskuinera sartu (Albeniz kalea) eta autoa aparkatu (4-5 autorentzako lekua).

Hurbiltzeko: Eskuineko pista hartu eta jarraitu. 25 minuturen buruan bidegurutze bat aurkituko dugu. Eskuineko adarra hartu. Igoera handia. 50 minuturen buruan, etxola bat dagoen zelai batera iritsiko gara. Metro batzuk aurrerago, Araiatik igotzen den pista nagusiarekin topo egingo dugu. Ezkerretara hartu. Handik gutxira, bidebanatze bat aurkituko dugu. Eskuineko pista hartu. Argi ikusten dugunean, pista utzi eta harritzatik igo bidearen oinarriraino. Guztira, 1h-1h10min ibilaldi izan daitezke.

Xehetasun gehiago nahi izanez gero, kontsultatu esteka hau: Desvio del itinerario blog.

L1 (45 m, 5 aseguru, 4a). Horma bertikala hasieran, luzeko zatirik zailenarekin. Harkaitz trinkoz osatutako gandor batetik jarraitzen du. Ondoren, arroka-zubi batek babestutako tarte horizontalera igotzeko pasagunea. Gandor horizontaleko tarte batek plaka etzan baten oinarrian uzten gaitu. Harri trinkoko plakatxo etzana. Pitzadura nabarmen batean friends bat jarriz indartu daitekeen kimiko batez egindako bilgunea. Bilgunearen ezkerretik bidea uzteko aukera dago.

L2 (40 m, 5 aseguru, 4c). Pitzadura bat duen horma bertikala. Altzairuzko eraztuna txapatu ondoren, pitzaduraren ezkerretik jarraitu. Nahi izanez gero, eskuinetik irten gaitezke, baina plakatxoak pasagune fin bat du. Gandorretik jarraitzen du, eta erdialderantz estugune bat du, airetiko pasabide labur batekin. Kimiko bat eta altzairuzko eraztun batez osatutako bilgunea.

L3 (30 m, 2 aseguru, 3c). Arrapala belartsua/lurkara arantza nahikorekin. Bustita egonda irristakor egon daitezke. Ia hobe zapatilekin igotzea.

Rtik irten eta ageriko zuhaitz txiki baten bila joan (zinta bat jar daitekeen leku bakarra da). Pixka bat gehiago igo eta zati bertikal labur bat duen ertz zorrotz bati ekin behar zaio. Atal bertikaletik irtenda, ertz horizontaleko zati batek bloke handi batera eramango gaitu. Atzean bilera aurkituko dugu (2 kimiko).

L4 (50 m, 0 aseguru, II-III). Ertz horizontala. Rtik irten eta lehen muinoa saihesten da ezkerraldean duen belarrez osatutako erlaitz batetik (erraza, baina ezin da babestu). Lepotxo batera jaitsi. Ertzak igoera eta jaitsiera txikiekin jarraitzen du. Tarte erraza, baina delikatua. Harkaitzak ez du babesteko aukera handirik eskaintzen. Kimiko batez eta altzairuzko eraztun batez osatutako bilgunea.

L5 (25 m, 4 aseguru, 5c). Kanpora botatzen duen plaka bertikala. Heldulekuak ditu, baina bilatu behar dira. Hirugarren asegurua txapatu ondoren, eskuinera pasa behar da. Kimiko batez eta altzairuzko eraztun batez osatutako bilgunea.

L6 (25 m, 0 aseguru, 3c). Lepotxo batera jaitsi eta zati bertikal labur bati ekin behar zaio. Heldulekuak ditu, baina harkaitz basatia du. Ondoren gandor horizontaleko tarte laburrak. Bilgunea zinta batez osatutako arroka-zubi batean egiten da.

L7 (30 m, 0 aseguru, II). Aukerazko luzea. Gandorretik jarraitu eta pixka bat jolastu daiteke, edo eskuineko arrapala belartsuetatik oinez atera. Bilgunea zinta batez osatutako arroka-zubi batean egiten da.

Jaitsiera: Ezkerreko magaletik, basotik behera jaitsi. Ordu erdi inguru behar da pista nagusira iristeko. Igo garen tokitik itzul gaitezke edo pista nagusiari jarraituz. Guztira, 1h 10 min – 1h 15 minutu behar dira autora iristeko.

Materiala: 8 zinta + bilgunetarako materiala. Friendsak- eta trabagailu-joko bat. Bizpahiru zinta handi.

Arroka mota: Kareharria.

Orientazioa: Hego-mendebaldea.

Iraupena: 3h

Lehen igoera partziala: Javi Urrutia, 2009 (Mendikat)

Lehenengo igoera osoa (irekitzaileak eta ekipatzaileak): U. Berasategi, I. Berasategi eta Mikel Cantera, 2022.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Aixita

Aixitara hurbiltzeko bi aukera daude.

Lehenengoa, Interneten dauden erreferentzia gehienetan agertzen dena, autoa Biaizpeko Haitz handiaren oinarrian uztea da. Horretarako, Donostiatik etorrita, A-15 errepideko 113. irteera hartu behar da (Irurtzungo irteera) eta berehala eskuinetara doan pista hartu. Pista horri jarraituta, 300-400 m ingurura, zabalgune batera iritsiko gara. Bertan autoa utz daiteke. Pistan aurrera jarraitu beste 400 metro ibaia zeharkatzeko zubi bat aurkitu arte. Ibaia zeharkatu bezain laster, SL-NA 131 bidezidorra ezkerrerantz hartu. Poste elektriko baten albotik igaroko gara eta 50 m inguru aurrerago gorantz doan bidexka bat aurkituko dugu (mugarria eta SL marka). Malda gogor batek, aurrera bi pauso eta atzera bat ematen dituzun horietako batek, hormen oinarrian utziko gaitu. 200 m-ko desnibela da eta 400 metro eskasetan igotzen dira. Beraz, igoera gogor baterako prestatu, dagokion izerdiarekin.

Haitz handiaren oinarrian kotxea utzita jaitsiera, polita bada ere, luzeagoa da. 2,5 km inguru dira autoraino, ordu erdi luze inguru.

Nik ez dut gustuko aukera hori, asko izerditzen delako eta itzulera luzeagoa delako. Nahiago dut jarraian deskribatuko dudan bigarren aukera.

Irurtzundik, errepidez, Etxeberri herrira hurbildu behar da. Herria gurutzatu (4 etxe dira) eta herri amaieran kalea bitan banatzen da. Eskuineko bidea hartu eta hilerriraino igo. Zementuzko pista zabal batetik egiten den 200 metroko igoera gogorra da. Hilerriaren parean zabalgune bat dago, 2 edo 3 autorentzako tokiarekin.

Hilerritik GR-20aren arrastoak dituen bidexka jaiotzen da. Horri jarraitu behar zaio. Bidezidor zabal eta nabarmenetik igoz mendi-lepo zabal batera iritsiko gara. GR-tik gora igotzen jarraitu Aixitako gazteluaren zutoin adierazlea aurkitu arte. Zutoin adierazlea dagoen tokian, metalezko txabola bat dago ezkerrean, eta metalezko aldamioak dituen ehiza-postu bat. Honaino iristeko 15 minutu inguru beharko ditugu autotik. Desnibela 50 m ingurukoa da, eta distantzia 600 m ingurukoa izan daiteke.

Zutoin adierazlean, eskuinetara (gaztelurantz) egin. Metalezko ehizako laugarren postua baino 10 metro lehenago (zutoin adierazlean dagoena lehenengo postua bezala hartuta), eskuinetara dagoen bidexka hartu (mugarria). Basotik pixka bat jaitsi (mugarriak) eta ezpel artean doan bidezidor batetik jaitsi. Aurrerago hartxingadi batzuk zeharkatuko ditugu. Tarte horrek guztiak beheranzko joera nabarmena du. Bidezidorrak biratu eta gora egiten duenean, 20 bat metroko igoera egiterakoan, "Aixitako teilak" eta "Ahuntzen bidea" bideen ageriko plakak ikusiko ditugu ezkerretara. Metro batzuk aurrerago, "Aixita" bidearen hasiera markatzen duen trikuharria dirudien harri bloke handi bat aurkituko dugu.

Autotik bideen oinera 30 minutu izan daitezke, baina kontuan izan behar da igotzen den desnibela minimoa dela eta bidearen erdia jaitsieran egiten dela.

Bigarren aukera hartuta, itzulera ere oso azkarra da. Aixitako gaztelutik kotxeraino 25 minutu inguru behar dira (lasai-lasai joanda).

 

Oharra: lekua ezagututa, igoera 5 minututan laburtu ahal izango dugu, mendi-lepo zabalean belardien alboan dagoen txabolaren atzetik ateratzen den lasterbide batetik igota (ikus mapa). Eremua oraindik ondo ezagutzen ez bada, egokiena GR20ari jarraitzea da. Argiagoa da eta ez du galerarik. Joaten garen lehen aldian esploratzen ibiltzeak ez du pena merezi ez baita hainbeste denbora irabazten.  

Egun batzuetan euria egin badu, bide hau lokaztuta egoten da. Bide arrunta aldiz ez.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Arbara Ekialdea (Ziordia) - Rösti (180 m, 5a, derrigorrez 5a)

Antxon Gorrotxategiren beste bide bat. Inguru honetako motatako bidea, arroka oneko zati politekin. Egia da luze batzuk landarez jantziagoak daudela, baina, oro har, bidea arroka garbitik doa. Pena da oinez igo behar den tartea, baina hori da dagoena. Arbara ekialdeak daukana da.

Bigarren luzea oso polita da. Zailtasunean mantendua eta pausogune politekin. Hirugarren luzearen hasierako diedro-babaresa ere oso polita. Oinetarako euskarriak ditu eta lehen begiratuan dirudiena baino errazagoa egiten da. Azken luzea ere polita da, arroka pitzatu samarra du eta gehiago pentsarazten dizun pasagune bat du.

Sarrera itzalpean dago eta euria egin ondoren hezea egon daiteke. Heldulekuak ditu eta aseguru flotatzaileren bat jar daiteke, baina parabolt baten falta sumatu genuen zuhaitzera igotzeko (zinta baterako aproposa den adar handi batekin). Jatorrizko krokisean jartzen duena baino zertxobait gogorragoa iruditu zitzaigun. Tarte hori kenduta, bidearen gainerakoa ondo hornituta dago (parabolt-ekin, harkaitzezko zubiekin eta iltzeren batekin), baina ondo dator urrutiraketa batzuk babesteko friends/fisurero sorta bat. Denborarekin, ziurrenik, harrizko zubietakoren bat berritu beharko da.

Bilerak leku erosoetan. Guztietan (R4ra arte), bi paraboltetako batek uztai du, eta, beraz, posible da bidetik jaistea estualdi bat izanez gero, material askorik utzi gabe.

 

Iristeko: Ziordiako harrobira hurbildu eta autoa sarreran utzi (ikusi hurrengo sarrera).

 

Hurbiltzeko: Harrobia inguratzen duen bidezidorra hartu eta pistatik igotzen hasi. Lehenengo biran, pista utzi eta ezkerretara doan bidezidorra hartu. Ziordiako ezproiaren azpitik igaro, eta pixka bat aurrerago, arantzak dituen alanbredun hesi batekin topo egingo dugu. Hesia zeharkatzeko pasagune bat dago eta ez dago beraz arazorik. Lehen hartxingadi batera iritsiko gara. Bere eskuinean plaka handi bat ikusten da. Aurrera jarraitu behar da (puntu gorriak). Bidea bitan banatzen da (puntu gorriekin gorantz eta beherantz). Ezkerreko adarrari jarraitu (beherantz) behar zaio. Zuhaitzen artean sartu eta metro batzuk jaitsiko gara. Baso barrutik, sabai handiak dituen horma baten azpitik igarotzen da bidexka. Adi egon. Horma horren hasieran, diedro bat dago, eta hor hasten da bidea (ikus mapa). Bidearen izena plakatxo batean jarrita dago.

Pasatzen bagara (guri gertatu zitzaigun bezala), bigarren harrtxingadi handi eta nabarmena dagoen soilgune batera irtengo gara. Atzera egin behar dugu. 50 metro ingurura dago bidearen hasiera.

Kotxetik 20-25 minutu inguru behar dira.

 

L1 (40 m, 2 seg., 5a). Hasieran helduleku onak dituen diedroa, baina harria nahiko hezea da eta ez du konfiantza handirik ematen. Ez dago asegururik, Zuhaitz bat dago lurretik 6-7 m ingurura adar on batekin non zinta bat jar daitekeen. Diedrotik irtetean, lehen hormatxo bat eta, jarraian, belar-zati bat. Helduleku asko dituen bigarren horma batek zati lurkara batean uzten gaitu, eta honek bileran.

L2 (30 m, 10 seg., 5a). Zailtasunean mantendua den luzea. Helduleku ugariko harkaitza. Zenbait pasagune nahiko atletikoak dira.

Bileraren ezkerretara dagoen lurreko kanaletik irten. Helduleku onak dituen horma laburra, baina atletikoa. Metro batzuk egin ondoren, diedro lauso bat gainditu behar da, eta luzera amaitzeko, plaka bertikal bati ekin behar zaio. Heldulekuak ditu, baina pixka bat pentsarazten dizun zatia da.

L3 (30 m, 4 seg., 5a). Diedro-babaresa bertikala hasieran, helduleku onekin eta oinetarako euskarri onekin (eskuinaldean). Luzeraren gainerakoa goranzko joera duen eta bi erresalte dituen plataforma zeihar bat da, bakoitza aseguru batekin babestua.

L4 (30 m, 4 seg., 4c). Eskuinerantz doan kanal moduko bat hasieran. Gero, plakatxo bertikal bat, eskuinerantz, zeharbidean, pasagune arraro bat duena (estutzekoa). Pasabidea gainditu ondoren, luzerak helduleku onak dituen, baina pasagune txikiren bat duen plaka bertikal batetik jarraitzen du. Azken metroak plaka eta harmailetatik egiten dira.

 

20 bat minutuz oinez igo, agerikoa ikusten dugun tokitik, bidearen azken luzea aurkitu arte. Begetazioak hartutako zatia da, baina ondo igotzen da.

Azken luzea plataforma moduko batean hasten da. Soka zati bat ikusiko dugu arroka-zubi batean (bilgunea hor egin daiteke edo gorputzetik aseguratu). Guk egin genuen luzera baino beste irteera-aldaera gogorragoa dago (5c ateratzen da). Hemen deskribatuko dugun luzetik 10 metro ezkerretara hasten da, enborrean puntu gorri bat margotuta duen lizar gazte baten alboan.

 

L5 (50 m, 4 seg., 4c). Luzea zailtasunean mantendua eta lehen paraboltean  pasagune fin batekin (ondo babestuta).

Luzea pitzatutako arroka duen kanal moduko batetik hasten da. Harri pitzatuaren kanalaren irteeran dagoen plakatxoa gainditzeko pasagune fin bat dago. Harkaitza osatzen duen ageriko bularrari eskuinetik eraso. Arroka trinkoa aurkituko dugu, pitzadura handiekin, eta erraz jar daitezke bertan autobabesak. Bularra gaindituta, ezproira itzultzen da. Azken metroetan kanal-diedro bat dago, arroka pitzatua duena eta helduleku asko dituena. Gailurrera ateratzen garenean, bilgunea 4-5 metro ezkerretara aurkituko dugu.

 

Jaitsiera: Jarraitu pintura-puntu gorriei. Hasieran (lehen 50 metroetan) gailurreko gandorrari jarraitu behar zaio, baina gero hegoaldeko isurialdera pasa behar da (gutxi gorabehera "Mugalari" bidea amaitzen den lekuan). "Mugalari" bidearen azken luzearen ezkerretik jaitsita, bere oinarrira iritsiko gara. Hortik puntu gorriak (eta mugarriren bat) jarraitu besterik ez dugu egin behar. Destrepe erraz txikiren batekin, mendi-lepo zabal batera iritsiko gara, gutxi gorabehera "Mugalari" bidearen erdian dagoena. Mendi-lepoan eskalada bidetik bereizten da jaitsiera, eta bihurguneak eginez jaisten da, hartxingadiak zeharkatuz, hormaren oinarriraino. Bigarren zati hori oinez jaisten da, destreperik gabe. Guztira, 40 minutu inguru beharko ditugu hormaren oinarriraino jaisteko. Beste 20 minutu beharko ditugu autora iristeko. Guztira, jaitsiera osoa 60-70 minutukoa izan daiteke.

 

Materiala: 10-12 zinta + bilgunerako materiala. Friends eta fisurero sorta bat. Zinta batzuk eramatea ere ondo dator.

Arroka: Kareharria.

Orientazioa: Hegoaldea.

Iraupena: 1h 30min

Nork irekia/ekipatua: Antxon Gorrotxategi, 2022ko urria eta azaroan.

 

Cambiar idioma(Castellano)

 

Jarraitu

Ihabar (Urdebez) - Elektrolitos (80 m, 5a, derrigorrez 5a)

Urbedezen egiten dugun laugarren bidea da eta gehien gustatu zaidana dela esan behar dut. Niretzat orain arte egin dudan politena da. Ipotx bat bezala gozatu dut.

Lehen mailako harria, trinkoa eta postontzi moduko helduleku askorekin, baina gogoratu ez dela eskola bat eta normala dela mugitzen den zerbait aurkitzea.

Lehenengo bi luzeak plaka etzanen zehar egiten dira, eta azkena, bai da bertikalagoa. Bidea ia hornituta dagoela esan daiteke; izan ere, lehenengo bi luzeetan bakoitzean bi parabolt baino ez badaude ere, autobabesak jartzeko aukera zabala dago eta arrokaren kalitateak konfiantza ematen du. Azken luzea ekipatuta dagoela esan daiteke.

Ziur behin baino gehiagotan errepikatuko dugula bide hau. Gu alboko "Mujer poderosa" bidea egiteko gogoz utzi gintuen. Bide honen antzekoa denaren itxura du, maila eskuragarria eta kalitatezko harkaitzarekin. Kontatuko dizuet.

 

Iristeko eta hurbiltzkeo: Ikusi hurrengo sarrera.

 

L1 (25 m, 2 aseguru, 4a). Bloke handiak osatzen duen sabaiaren ezkerretik igotzen den harri trinkoko plaka. Pixka bat bertikalagoa den erresalte bat bilerara iritsi aurretik.

L2 (25 m, 2 aseguru, 5a). Gozatzeko luzea. Lehenengoaren antzekoa, bilerara iritsi aurreko azken 2 metroak izan ezik.

Bileraren ezkerretik irten eta zuhaitztxoaren bila joan (zinta baterako aproposa). Hortik, eskuinerako joera txikiarekin, presa onak dituzten plakatik igo. Autobabesak jartzeko aukera ugari ditu tarte horrek. Lehen parabolta zuhaixken atzean aurkituko dugu. Pasagune fina, parabolt batez babestua, bilerara igotzeko. 2-3 metroko diedro laburra da, pixka bat gehiago pentsaraziko gaituena.

L3 (30 m, 6 aseguru, 5a). Plaka bertikala heldulekuekin. Laugarren paraboltetik ezker aldera egin. Azken metroak helduleku onak dituzten pitzatutako plaken artetik egiten dira.

 

Jaitsiera: 20-30 metro oinez igo, ezkerrera doan bidezidor nabarmena aurkitu arte. Bidezidor horretatik jaitsi behar da.

 

Materiala: 8-10 zinta + bilgunerako materiala. Friends eta fisurero joko bana. Zinta  batzuk eramatea ere ondo dator.

Arroka: Kareharria. Arroka trinkoa eta kalitatezkoa.

Orientazioa: Hegoaldea.

Iraupena: 1h 30min

Nork irekia/ekipatua: Mikel Pardo "Txintxa" eta Asier "Txibi", 2021eko martxoa eta apirila.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Balneario de Panticosa - La Chimenea (90 m, 5b, derrigorrez 5a)

Bideen zerrendarako lotura

Bainuetxeko bigarren horma jendez betetzen hasia da. Lehen horman gertatu den bezala, 3 bide bakarrik egonik, egun batzuetan ilara egin behar da eskalatzeko. Gauza bera gertatzen da bigarren horman.

Lehenengo horman, Sendero Limitekoek arazo hori konpondu nahi izan dute, bi bide berri irekiz (Nano negra eta Nano izquierda). Lehen horma apur bat arindu dutelakoan nago (denbora batez bada ere). Antzeko zerbait egin dute bigarren horman. Irekitako bide berri pare batek aukera gehiago emango dizkio lehen hormatik igotzen den jendeari. Horrela, zure bidea okupatuta baduzu, besteetako bat egin ahal izango duzu.

Lerro berri horietako bat hemen aurkezten dizuedana da. Bidea oso ondo hornituta dago, eta eskalada, L2a eta L3aren lehen zatia izan ezik, plaka etzanen zehar doa. L2 plaka bertikal labur bat da eta tximinia baten oinarrian jartzeko zeharbide erabat horizontala egin behar da eskuinerantz. L3aren hasiera bideari izena ematen dion tximinia-diedro bat da. Ia beti itzalarekin aurkituko dugu, eta egun beroetan eskertzen da atseden hori. Euria egin ondoren bustita egon daiteke. Ez nago ziur hala ere.

Bidea paraboltekin, harrizko zubiekin eta trabatutako fisurero exzentrikoekin aseguratuta dago. Bilerak leku erosoetan daude. Hiru bilera hiru pinu handiren itzalpean egiten dira. Udan, bero egiten duenean, eskertzen dira itzal horiek, eta ziurta dezaket ez dela ezer sufritzen bikotea aseguratzen.

 

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrera.

Bidearen hasierara oinez igo daiteke Erreginaren Begiratokitik, baina jende gehienak lehenengo horman bide bat egin eta gero bigarrenetik jarraitzea erabakiko du. Lehen hormako bideen amaieratik bidearen oinarrira 5-8 minutuko igoera dago, bidezidor nabarmen batetik (bidegurutzeak ere markatuta daude). Parabolt batean jarritako zinta batean aurkituko dugu bidearen izena.

Bidearen hasiera aurkitzeko, pareta zatitzen duen kanal handia erreferentzia modura har daiteke.

 

L1 (30 m, 9 aseguru, 4a). Diedro etzana oso adierazgarria den pinu baten ezkerrean, aseguruak gertu dituena. Plakatxo batzuek plaka etzan batean uzten gaituzte, zeharbidean ezkerretik eskuinera igotzen dena. Bilera pinuaren itzalpean.

L2 (15 m, 5 aseguru, 4c). Luze laburra, tximiniaren sarreran jartzeko balio duena. Ez du merezi luze hau lehenarekin lotzea. Soka-marruskadura handia eta komunikazio txarra egongo ziren sokakideen artean.

Hasieran, terrazatxo lurtar batera igotzeko erresalte bat. Plakatxo batetik metro batzuk igo eta zeharkaldi horizontal bat egin eskuinerantz. Galdu edo lineatik irten ez gaitezen, zeharbideko paraboltak nabarmenduta daude zinta laranja batzuekin. Oreka-pasabidea, ondo babestua, izkinari buelta emateko eta tximiniaren oinarrira pasatzeko.

L3 (30 m, 12 aseguru, 5b). Gorputza ahokatzeko beharra dagoen tximinia-diedroa. Pauso gogorrena tximiniatik irtetea da. Tximinia gaindituta, diedro etzan batetik jarraitzen du; diedro hori harri zimurtsuz osatuta dago, etzana da eta helduleku asko ditu. Luzeraren azken zatia pitzadura luze bat da. Pitzaduran, aseguru modura, trabatutako hiru fisurero eszentriko erabili dituzte.

L4 (15 m, 3 aseguru, 3c). Harri trinkoz osatutako plaka motz etzana, hormatik ateratzeko balio duena. Bilera pinu handian.

 

Jaitsiera: Mugarriei eta bidezidor nabarmenari jarraitu. 15-20 minututan Bachimañako aterpera igotzen den GRan egongo gara. Autora jaisteko 25-30 minutu inguru beharko ditugu.

 

Materiala: 12 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira beharrezkoak.

Arroka: Granitoa.

Orientazioa: Hego-mendebaldea.

Iraupena: 1h 30min

Nork irekia/ekipatua: Julio Benedé eta Isabel Armendariz, 2022ko udaran.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Ihabar (Urbedez) - Sagarra (100 m, 4c, derrigorrez 4c)

Bideen zerrendarako lotura

Sagarra bidea Mikel "Txintxak" eta lagunak horma hauetan ireki zuten lehen bidea da. Hasiera horrek orain ezagunagoak diren beste lerro batzuk irekitzea bultzatu zituen. Pixkanaka-pixkanaka bide gehiago ireki dira eta denborarekin gehiago irekiko direla uste dut.

Sagarra erdi-ekipatutako bide laburra da, eta bertan autoseguruak jarri behar dira. Hala ere, bilerak leku erosoetan daude, 2 parabolt dituzte eta edozein unetan utz daiteke bidea.

Bidea ez da oso luzea, baina nahiko eutsia da zailtasunari dagokionez. Arroka ona da, bigarren luzeraren zati labur bat izan ezik (eskuinetik saihesten da). Egia da goitik erortzen den orbelagatik hasiera pixka bat zikina dagoela (edo guk behintzat hala aurkitzen genuen), baina gero kalitatezko kareharria da.

Bidera Sagardoa aldaeratik sartzeko aukera dago, ezkerretara metro batzuk gorago hasten dena.

 

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrera.

Bidezidorretik Litos bidearen bigarren zati aldera igota, ezkerretara ateratzen den bidezidorri adi egon behar da. Erreferentzia gisa, ezpeletan sartzen hasten garenean adi egon behar dugu. Metro batzuetara ezkerretara doan bidexka lausoa aurkituko dugu. Bidegurutzea aurkitu ondoren, batzuetan galtzen diren bidearen arrastoei jarraituz, igoera gogor batetik, 8 minutu barru hormaren oinarrira iritsiko gara.

 

L1 (35 m, 3 aseguru, 4c). Harri trinkoz osatutako plaka etzana, lehen begiratuan pitzadura asko dituena, baina gehienak itsuak direnak lehen paraboltera iritsi arte. Goitik erortzen den orbelagatik zikin samarra aurkitu dezakegu hasiera. Garbi egonda, gehiago gozatuko litzateke. Gero, paraboltez hornitutako arroka trinko zati labur bat. Luzea pitzadura nabarmenak dituen plaka bertikal batekin amaitzen da.

L2 (30 m, 2 aseguru, 4b). Bileraren eskuinetik irten. Pitzadura baten eskuineko plakatxo batek blokez osatutako eremu baten oinarrian uzten gaitu (baten bat zaindu beharrekoa). Luzeraren lehen parabolt bakarra jarri ondoren, eskuinera jo, arte handirantz, ia horizontalean. Diedro etzan bat aurkituko dugu, bere eskuinaldean arroka trinkoa duena. Zinta bat dago artean. Artea gaindituta, metro batzuk gorago bilera aurkituko dugu.

L3 (35 m, 2 aseguru, 4b). Bileratik eskuinerantz irten. Igo arroka trinkoz osatutako plaka etzanetatik ubide lauso moduko baten oinarriraino. Bere eskuineko aldeko plakatik igotzen da. Plaka bertikalak helduleku onak eta zintak jar daitezkeen harrizko zubiak ditu. Azken bilera parabolt bakar batez osatua, baina arroka-zubi batekin sendotzeko aukera dago.

 

 

Jaitsiera: Gailurrera igo (Litos bideko irteerara). 7 minutu inguru beharko ditugu. Gailurretik 50 bat metro egin bidezidorretik eta bigarren ibarbidean behera jo, eskuinera. Mugarri bat dago, eta bidexka ez da oso argia (bidezidorraren trazei jarraitu behar zaie, nabarmenena ikusten dugun tokitik). Elektrolitos  bidearen irteeraren gainera jaisten gaitu bideak. Hortik, bidezidor nabarmen batetik, jaisten jarraitu besterik ez dugu egin beharko.

Autora iristeko 50-55 minutu inguru behar dira.

 

Materiala: 8-10 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisurero joko bana. Zinta batzuk ere ondo datoz.

Arroka: Kareharria.

Orientazioa: Hego-mendebaldea.

Iraupena: 1 h 30 min.

Nork irekia/ekipatua: Mikel Pardo "Txintxa" eta Asier "Txibi", 2021eko maiatza eta abuztua.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Balneario de Panticosa - Charleston (190 m, 5b, derrigorrez 4c)

Bideen zerrendarako lotura

Sendero Limiteko bi kidek, Juliok eta Isabelek, mago-xisteratik atera duten azken untxial. Gozatzekoa eta gauza handietarako ez gaudenontzat gozoki bat.

Bidea bere bi auzoen antzekoa da (Vía del Molondro eta Lady Lister), baina, gure ustez, jarraiagoa da bai eskaladan bai zailtasunean. Maila atsegina eta oso ondo ekipatua. Luxuzko arroka. Hiruetatik politena iruditu zaigu. Ziur nago lehia egingo diela auzoko bi bideei, eta sektore honetan batzuetan izaten den saturazioa pixka bat libratzen lagunduko duela.

Oro har, arroka trinkoz osatutako plaka etzanetatik eskalatzen da, baina bideak atal bertikal batzuk ditu. L4 luzearen hasieran arrokak erakusten dituen ildaskak eta konoak, oso bitxiak. R guztiak leku zabal eta erosoetan daude.

Udarako edo udazken hasierarako bide aproposa, goizean itzalpean eskalatu eta goizeko freskura aprobetxatzen baita.

 

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengosarrera.

 

L1 (35 m, 12 aseguru, 4c). Kanal-diedro bertikala hasieran. Gero, plaka etzan luze bat, R-ra hurbildu ahala gehiago etzaten dena.

L2 (45 m, 10 aseguru, 4b). Bilgunearen ezkerretik irten. Ildaskadun plaka. Sabaiaren oinarrian, eskuinerantz zeharkaldi labur bat egin eta gero eta gehiago etzaten den ildaxkadun plaka beltz bati ekin. Bi bloke handi bereizgarriren artean igaro, eta 10 bat metro gorago bilgunea aurkituko dugu.

L3 (35 m, 9 aseguru, 4a). Bere ezkerretik igotzen den ofitazko ezproitxoa. Eskuinera pasatu. Ondoren, ofitazko bloke handiz osatutako harmailak. Ezkerrerantz diagonalean igotzen den erresalte erraz bat jarraian. Plataforma belartsu zabal batera irteten da. Bilgunea plaka etzanaren oinarrian dago, eta kono bereizgarri batzuk ditu.

L4 (25 m, 9 aseguru, 5b). Plaka etzana, hasieran ildaxkak eta kono bereizgarriak dituena. Itsasgarritasun pasagunea lehen bi seguruetan eta bosgarren parabolt-aren ondoren (bigarrena lehenengoa baino finagoa). Gero, helduleku onak dituen horma bertikala. Azkenik, eskuinerantz ia erabat horizontala den zeharkaldi batek plataforma belartsu zabal batera garamatza. Bertan dago bilgunea.

L5 (30 m, 8 aseguru, 4c). Diedro-plaka zeiharra. Eskuinera biratu eta ofita pitzadura bati ekin, seguruak gertu ditugula. Azkenik, granitozko plaka etzan bat. Bilgunea Sendero Limiteko plastikozko perretxiko laranja bereizgarria duen pinuan.

L6 (20 m, 3 aseguru, 3b). Vía del Molondro bidearen azken luzea, tontorrera igo eta oinez jaitsi ahal izateko.

 

Jaitsiera: Machos bidetik oinez.

 

Materiala: 12 zinta + bileretarako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira beharrezkoak.

Arroka: Granitoa.

Orientazioa: Mendebaldea.

Iraupena: 1 h 45 min.

Nork irekia/ekipatua: Julio Benedé eta Isabel Armendariz, 2023ko uda.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Balneario de Panticosa - Nano negra (95 m, 5c, derrigorrez 5b) eta Nano izquierda (100 m, 5b, derrigorrez 5a)

Bideen zerrendarako lotura

Panticosako bainuetxeko lehen hormako bideak oso jendetsuak dira. Normala da. Hiru minutuko hurbilketa "nekagarria" dute, oso ondo hornituta daude eta ez dira zailtasun-maila handikoak. Batzuetan ilaran jarri behar da zuk nahi duzun bidea egin ahal izateko.

Horren jakitun izanik, Sendero Limitekoek bi bide berri ireki dituzte. Bi bide berri horiekin lehen hormaren pentalogia osatzen da. Nano, Supernano eta La tercera vía del Nano bide klasiko eta jendetsuak zertxobait libratzen lagunduko dute.

Nano izquierda bidearen hasierara oinez igo daiteke, baina eskalada pixka bat luzatzeko Nano negra bidearen lehen luzera egitea gomendatzen dugu. Ez du axola aurretik bikote bat Nano negra egiten egotea. Pinu handian bide bakoitzak bere bilera du eta ez du trabarik egiten sokaden artean.

Lehenengo hormako gainerako bideak bezala, plaka etzanetan eskalatzen da nahiz eta luzeren bat bertikala izan. Arroka primerakoa da eta hornidura ere. Ziur bere alboko bideak bezain adina errepikatuko direla.

Eskalatzen jarraitzeko gogoarekin geratzen bagara, eguna luza dezakegu lehen horman dauden beste bideren bat eginez edo zertxobait igoz (10 minutu oinez) bigarren hormakoren bat. Inguru horretan lehenengo bideak egin nituenetik, bidezidorrak eta seinalizazioa asko hobetu dira. Orain bidezidorrak oso zapalduta daude (jende asko ibiltzen da) eta ez dago galtzeko aukerarik.

 

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrera.

 

Nano negra (95 m, 5c, derrigorrez 5b)

L1 (35 m, 8 seg., 4c). Plaka kanal-pitzadura moduko batetik. Gero plaka bat etzan bat. Pinu handiaren itzalean dago bilgunea.

L2 (25 m, 8 seg., 4a). Bilgunearen gainean dagoen horma amildua ezkerraldetik igotzen da. Helduleku oso onak dituen tartea da. Gero plaka etzan luze bat, arroka zimurra duena.

L3 (15 m, 6 seg., 5c). Bilgunearen gainean dagoen horma amildua ezkerretik saihesten da, plaka beltz batzuetatik. Gero diedro-plaka bat, non estutu behar den. Diedroa gaindituta, 5 metro eskuinera, dago bilgunea.

L4 (20 m, 7 seg., 4a). Plaka etzan luzea, S bat eginez igotzen dena Hirugarren aseguruaren parean sabeltxo bat (ezkerretik saihestu daitekeena). Azken metroak ofita harkaitzean egiten dira. Bilgunea pinu handi batean.

 

Nano izquierda (100 m, 5b, derrigorrez 5a)

L0 (35 m, 8 seg., 4c). Nano beltzaren lehen luzea.

L1 (20 m, 5 seg., 4a). Plakatxo etzanak eta harmailak.

L2 (20 m, 7 seg., 5b). Horma bertikala, helduleku onekin. Gero, eskuinerantz mugitu behar da eta diedro etzan batetik igo. Diedro horrek erresalte bat du erdialderantz, eta beste bat amaieran.

L3 (25 m, 6 seg., 3c). Plaka etzana. Bilur batekin lotutako 3 arroka-zubiz eraikitako bilgunea.

 

Jaitsiera: Oinez. 10 minututan garagardo bat hartzen egongo gara aterpean.

 

Materiala: 8 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira beharrezkoak.

Arroka: Granitoa.

Orientazioa: Hegomendebaldea.

Iraupena: 1h 15 min inguru bakoitzarentzat.

Nork irekiak/hornituak: Julio Benedé, Paco Lillo eta Enrique Recio, 2023ko uda.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu