Balneario de Panticosa - Charleston (190 m, 5b, derrigorrez 4c)

Bideen zerrendarako lotura

Sendero Limiteko bi kidek, Juliok eta Isabelek, mago-xisteratik atera duten azken untxial. Gozatzekoa eta gauza handietarako ez gaudenontzat gozoki bat.

Bidea bere bi auzoen antzekoa da (Vía del Molondro eta Lady Lister), baina, gure ustez, jarraiagoa da bai eskaladan bai zailtasunean. Maila atsegina eta oso ondo ekipatua. Luxuzko arroka. Hiruetatik politena iruditu zaigu. Ziur nago lehia egingo diela auzoko bi bideei, eta sektore honetan batzuetan izaten den saturazioa pixka bat libratzen lagunduko duela.

Oro har, arroka trinkoz osatutako plaka etzanetatik eskalatzen da, baina bideak atal bertikal batzuk ditu. L4 luzearen hasieran arrokak erakusten dituen ildaskak eta konoak, oso bitxiak. R guztiak leku zabal eta erosoetan daude.

Udarako edo udazken hasierarako bide aproposa, goizean itzalpean eskalatu eta goizeko freskura aprobetxatzen baita.

 

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengosarrera.

 

L1 (35 m, 12 aseguru, 4c). Kanal-diedro bertikala hasieran. Gero, plaka etzan luze bat, R-ra hurbildu ahala gehiago etzaten dena.

L2 (45 m, 10 aseguru, 4b). Bilgunearen ezkerretik irten. Ildaskadun plaka. Sabaiaren oinarrian, eskuinerantz zeharkaldi labur bat egin eta gero eta gehiago etzaten den ildaxkadun plaka beltz bati ekin. Bi bloke handi bereizgarriren artean igaro, eta 10 bat metro gorago bilgunea aurkituko dugu.

L3 (35 m, 9 aseguru, 4a). Bere ezkerretik igotzen den ofitazko ezproitxoa. Eskuinera pasatu. Ondoren, ofitazko bloke handiz osatutako harmailak. Ezkerrerantz diagonalean igotzen den erresalte erraz bat jarraian. Plataforma belartsu zabal batera irteten da. Bilgunea plaka etzanaren oinarrian dago, eta kono bereizgarri batzuk ditu.

L4 (25 m, 9 aseguru, 5b). Plaka etzana, hasieran ildaxkak eta kono bereizgarriak dituena. Itsasgarritasun pasagunea lehen bi seguruetan eta bosgarren parabolt-aren ondoren (bigarrena lehenengoa baino finagoa). Gero, helduleku onak dituen horma bertikala. Azkenik, eskuinerantz ia erabat horizontala den zeharkaldi batek plataforma belartsu zabal batera garamatza. Bertan dago bilgunea.

L5 (30 m, 8 aseguru, 4c). Diedro-plaka zeiharra. Eskuinera biratu eta ofita pitzadura bati ekin, seguruak gertu ditugula. Azkenik, granitozko plaka etzan bat. Bilgunea Sendero Limiteko plastikozko perretxiko laranja bereizgarria duen pinuan.

L6 (20 m, 3 aseguru, 3b). Vía del Molondro bidearen azken luzea, tontorrera igo eta oinez jaitsi ahal izateko.

 

Jaitsiera: Machos bidetik oinez.

 

Materiala: 12 zinta + bileretarako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira beharrezkoak.

Arroka: Granitoa.

Orientazioa: Mendebaldea.

Iraupena: 1 h 45 min.

Nork irekia/ekipatua: Julio Benedé eta Isabel Armendariz, 2023ko uda.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Balneario de Panticosa - Nano negra (95 m, 5c, derrigorrez 5b) eta Nano izquierda (100 m, 5b, derrigorrez 5a)

Bideen zerrendarako lotura

Panticosako bainuetxeko lehen hormako bideak oso jendetsuak dira. Normala da. Hiru minutuko hurbilketa "nekagarria" dute, oso ondo hornituta daude eta ez dira zailtasun-maila handikoak. Batzuetan ilaran jarri behar da zuk nahi duzun bidea egin ahal izateko.

Horren jakitun izanik, Sendero Limitekoek bi bide berri ireki dituzte. Bi bide berri horiekin lehen hormaren pentalogia osatzen da. Nano, Supernano eta La tercera vía del Nano bide klasiko eta jendetsuak zertxobait libratzen lagunduko dute.

Nano izquierda bidearen hasierara oinez igo daiteke, baina eskalada pixka bat luzatzeko Nano negra bidearen lehen luzera egitea gomendatzen dugu. Ez du axola aurretik bikote bat Nano negra egiten egotea. Pinu handian bide bakoitzak bere bilera du eta ez du trabarik egiten sokaden artean.

Lehenengo hormako gainerako bideak bezala, plaka etzanetan eskalatzen da nahiz eta luzeren bat bertikala izan. Arroka primerakoa da eta hornidura ere. Ziur bere alboko bideak bezain adina errepikatuko direla.

Eskalatzen jarraitzeko gogoarekin geratzen bagara, eguna luza dezakegu lehen horman dauden beste bideren bat eginez edo zertxobait igoz (10 minutu oinez) bigarren hormakoren bat. Inguru horretan lehenengo bideak egin nituenetik, bidezidorrak eta seinalizazioa asko hobetu dira. Orain bidezidorrak oso zapalduta daude (jende asko ibiltzen da) eta ez dago galtzeko aukerarik.

 

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrera.

 

Nano negra (95 m, 5c, derrigorrez 5b)

L1 (35 m, 8 seg., 4c). Plaka kanal-pitzadura moduko batetik. Gero plaka bat etzan bat. Pinu handiaren itzalean dago bilgunea.

L2 (25 m, 8 seg., 4a). Bilgunearen gainean dagoen horma amildua ezkerraldetik igotzen da. Helduleku oso onak dituen tartea da. Gero plaka etzan luze bat, arroka zimurra duena.

L3 (15 m, 6 seg., 5c). Bilgunearen gainean dagoen horma amildua ezkerretik saihesten da, plaka beltz batzuetatik. Gero diedro-plaka bat, non estutu behar den. Diedroa gaindituta, 5 metro eskuinera, dago bilgunea.

L4 (20 m, 7 seg., 4a). Plaka etzan luzea, S bat eginez igotzen dena Hirugarren aseguruaren parean sabeltxo bat (ezkerretik saihestu daitekeena). Azken metroak ofita harkaitzean egiten dira. Bilgunea pinu handi batean.

 

Nano izquierda (100 m, 5b, derrigorrez 5a)

L0 (35 m, 8 seg., 4c). Nano beltzaren lehen luzea.

L1 (20 m, 5 seg., 4a). Plakatxo etzanak eta harmailak.

L2 (20 m, 7 seg., 5b). Horma bertikala, helduleku onekin. Gero, eskuinerantz mugitu behar da eta diedro etzan batetik igo. Diedro horrek erresalte bat du erdialderantz, eta beste bat amaieran.

L3 (25 m, 6 seg., 3c). Plaka etzana. Bilur batekin lotutako 3 arroka-zubiz eraikitako bilgunea.

 

Jaitsiera: Oinez. 10 minututan garagardo bat hartzen egongo gara aterpean.

 

Materiala: 8 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira beharrezkoak.

Arroka: Granitoa.

Orientazioa: Hegomendebaldea.

Iraupena: 1h 15 min inguru bakoitzarentzat.

Nork irekiak/hornituak: Julio Benedé, Paco Lillo eta Enrique Recio, 2023ko uda.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Balneario de Panticosa - Panticosa 51 (295 m, 6a, derrigorrez 6a)

Bideen zerrendarako lotura

Bide eten samarra, belar-zati laburrak eta trantsizioko bi luze dituena, bidearen jarraitasuna hausten dutenak. Harri oso ona, Panticosako bainuetxearen inguruan dagoen ia guztia bezala. Ongi ekipatua, baina leku errazetan urrutiratzeak dituena. Ondo etor daiteke Friends joko bat eramatea tarte horiek autosegurtatzeko.

Bidea arroka trinkoko plaka etzanetatik eskalatzen da, L7ko dorre bertikala izan ezik. Bertan estutu behar da.

Altuera-sentsazio txikia. Ematen du edozein unetan jaitsi zaitezkela bidetik.

Bilera guztiak leku erosoetan daude eta pinu sendoetan egiten dira (R1, R5, R7 eta R8 izan ezik)

 

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrera.

Machos bidetik igo eta “pared de la tubería”ko desbideratzea hartu. Hodia eusten duen harrizko oinarri handi baten albotik igarotzean, bidezidorra utzi eta bidearen oinarrira hurbilduko gara. Azken metroetan mugarriak agertzen dira. Bidea terraza belartsu zabal batean hasten da. Guztira 45 minutu inguru (lasai-lasai igota).

 

L1 (25 m, 4 aseguru, 5b). Bi harri handik osatzen duen pitzadura baten laguntzaz igotzen den sabaitxoa. Gero ezproiaren ezkerretara geratzen den plakatik igotzen da. Azken metroak arrapala etzan batetik egiten dira.

L2 (35 m, 3 aseguru, 4b). Erresalteak dituen plaka hasieran. Gero plaka etzan luze bat, aseguru bakarra erdian duela. Bilgunea pinu handi batean.

L3 (30 m, 3 aseguru, 5b). 10 m ibili hurrengo harkaitz-atalaren oinarrira iristeko. Plaka bat ezproi labur batekin. Gero, erresalte labur batek tarte etzan batean uzten gaitu. Bilgunea pinu handi batean.

50-60 m oinez egin plaka zuri handiaren azpian jarri arte.

L4 (40 m, 5 aseguru, 5a). Plaka zurian erresalte bertikala hasieran. Gero, harri trinkoz osatutako plaka luze etzana. Urrutiratzeak aseguruen artean. Bilgunea pinu batean.

L5 (55 m, 7 aseguru, 5a). Plakatxo etzan batek helduleku onak dituen horma bertikal baten oinarrian uzten gaitu. Horma gainditu ondoren, hirugarren asegurutik, zuzen igo, terrazatxo bat erdian duen plaka etzan luze batetik. Azken metroak plaka etzan batetik egiten dira eta, ondoren, helduleku ugari dituen arroka zimurtsu berezia duen horma bertikal batetik.

L6 (40 m, 0 aseguru, 3b). Trantsiziozko luzea. Gandor lausoari jarraitu dorrearen oinarrira iritsi arte. Bilgunea pinu handi batean.

L7 (20 m, 7 aseguru, 6a). Hasieran, horma bertikal bat, pinuaren adarren laguntzaz igotzen dena. Plaka leun batera irteten da, itsagarritasun pasagune oso finekin. Erresalte bertikal batek eta plakatxo batek eskuinetik hobeto egiten den bigarren erresalte bertikal batean uzten gaituzte.

L8 (25 m, 0 aseguru, 3c). Trantsiziozko luzea. Gandor lauso bati jarraitu. Pasabidea oztopatzen duen pinu handi baten ezker aldetik igaro. Errododendro batzuen gainetik igaro behar da. Gero, eskuinera jo eta plataforma handi bat osatzen duen plaka oso etzanetik igo. Bilgunea parabolt batez osatua (gainean dagoen pinu txiki batekin indartu daiteke).

L9 (25 m, 3 aseguru, 5a). Metro batzuk gehiago egiteko pixka bat behartuta lortutako luzea. Beste edozein lekutatik irteteko aukera legoke, baina agian aukera garbiena da.

Pixka bat ezkerrerantz doan plaka bertikal batetik igo. Gero ezproi txiki bat. Hirugarren paraboltaren atzean pinu bat dago, pasabideari traba egiten diona. Gero harmailak bilera arte iritsi arte. Bilgunea pinu batean.

L8 eta L9 lotzeko aukera dago.

 Jaitsiera: 40-50 metroko desnibela igo, eskuinerantz joz, hodiaren ageriko biderantz, harrizko hormak dituena (10 minutuko igoera). Hodian bi aukera daude. Lehenengoa ezkerrera jo eta Lumiacharen iboitik jaistea da. Bigarrena eskuinera jo eta Brazato iboien eta Bacias tontorraren bidera (GR) jaistea da. Guk bigarren aukera hori aukeratu dugu.

Hodiaren gainetik doan bidezidorrari jarraitu. Bi tunel igaro ondoren (bigarrena lehenengoa baino luzeagoa, baina lehenengoa baino erosoagoa, bertan pixka bat makurtuta igaro behar baita) hormigoizko etxola bat aurkituko dugu (10 minutu hodiaren bidezidorretik), eta pixka bat aurrerago (3 minutu ingurura) bidezidorren bidegurutze bat. Hartu eskuinekoa, sigi-sagan jaisten dena. 20 minutuko jaitsieraren ondoren, bide nagusiarekin (GR) bat egingo dugu. Bide horretatik jaisten 40-45 minututan Bainuetxean egongo gara.

Ordu eta erdiko jaitsiera luzea (1 h 30 min). Bidearen bira batzuk moztuz gero, denbora hori apur bat laburtu ahal izango dugu, baina ez gehiegi.

 

Materiala: 7-10 zinta + bileretarako materiala. Friends eta fisurero sorta bat, eta zinta batzuk, urrutiratze batzuk eta trantsizio-luzeak babesteko.

Arroka: Granitoa.

Orientazioa: Mendebaldea.

Iraupena: 4h 30min

Nork irekia/ekipatua: F. Naegelen eta J.P. Rio, 2023ko maiatza eta ekainean.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Balneario de Panticosa - Pedro Picapiedra (130 m, 5c, derrigorrez 5a) eta Pablo Marmol (125 m, 5b, derrigorrez 5a)

Bideen zerrendarako lotura

Bide horiekin Picapiedra sektorearen tetralogia osatzen da (Pablo Marmol, Pedro Picapiedra, Vilma eta Rocadura). Pedro Picapiedra, auzoko Vilma eta Rocadura bideen antzekoa da. Bertikalagoa da eta lehen bi luzeetan zailtasuna mantentzen du. Gero, goiko aldean, etzana den plaka handi batetik doa.

Pablo Marmolek ofitazko bi horma ditu, behetik ikusita pixka bat inposatzen dutenak. Bada, guztiz kontrakoa da. Egia da bi horma bertikal direla, baina helduleku asko eta onak dituzte, eta, gainera, oso ondo babestuta daude. Lehenengo horma eskuinetik ekiten da (harri bloke handi batzuetatik). Bigarrenean pixka bat estutu behar da, baina esandakoa, helduleku onak ditu. Gure ustez, sektoreko biderik errazena da. Euria egin ondoren, baliteke Pablo Marmolen 2. luzean ura izatea. Guk egin genuenean, batere trabarik egiten ez zuen ur-hari bat isurtzen zen. Ofita kanala belar askorekin ikusten da, baina honek ere ez du molestatzen, eskuinetik eskalatzen baita. Pablo Marmolaren azken luzea eta Pedro Picapiedrarena berdinak dira.

Bideak oso ondo hornituta daude eta granitoa itsasgarritasun onekoa da. Sektore ona da, eskalada egun polit bat pasatzeko. Ez du oso hurbilketa luzea, eta dagoen altueragatik, fresko ukitu batekin eskalatzen da beti, nahiz eta eguzkiak jo.

 

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrera.

 

Pedro Picapiedra (130 m, 5c, derrigorrez 5a)

L1 (15 m, 6 aseguru, 5c). Ofitazko hormatxo amildua. Lurretik altxatzeko bideko pasagune gogorrena  hemen dago. Saihets daiteke goian dagoen terraza belartsura oinez igotzen bagara. Plaka labur batek bileran uzten gaitu. Luzera hau eta hurrengoa lotzeko aukera dago.

L2 (25 m, 9 aseguru, 5b). Hiru plakatxo, bi erresaltez bereizita. Irteerako plakan (hirugarrenean) daude luzeko pasagune finenak.

L3 (30 m, 10 aseguru, 5a). Plakatxo etzan batek hormaren oinarrian uzten gaitu (luzeko zailtasun aipagarriena da). Helduleku onak ditu eta ondo egiten da. Goian gaudenean, 1-2 metro mugitu behar da ezkerretara, plakak dituen heldulekuak aurkitzeko. Heldulekuak dituen itsasgarritasun plakaren zatitxo batek plaka etzan luze batean uzten gaitu, eta horrek bilerara garamatza.

L4 (30 m, 7 aseguru, 4a). Itsasgarritsun plaka luze etzana, amaiera aldera erresalte txikitxo bat duena. Gero beste plaka batek, etzana hori ere, bileran uzten gaitu.

L5 (30 m, 4 aseguru, 3b). Harmailak. Bilera tontorreko pinuan.

 

Pablo Marmol (125 m, 5b, derrigorrez 5a)

L1 (25 m, 7 aseguru, 4b). Kanal moduko bat duen plaka sarreran. Itsasgarritasun pasagunea "kanalaren" sarreran, baina eskuinetik saihestu daiteke. Ondoren, plaken segida bat, terrazatxoren batek bereizita. Bilera ageriko pinuan.

L2 (15 m, 8 aseguru, 5b). Helduleku handi eta onak dituzten ofitazko bi horma. Lehenengo horma eskuinetik gainditzen da, bloke mailakatu handi batzuetatik. Bigarren horma aurrez aurre erasotzen da, baina honek ere helduleku onak ditu. Aseguru nahikorekin L1 eta L2 luzeak lotzeko aukera. Nolanahi ere, hobe da zatitzea, horrela errazagoa izango baita bai lehenengoa eta bai bigarrena aseguratzea.

L3 (20 m, 4 aseguru, 4a). Kanal zabala ofita zain handitik. Garbia da, ez da ia belarrik ukitzen. Gero plaka etzan labur bat.

L4 (35 m, 7 aseguru, 4b). Plaka luze etzana. Pasagunea bilgunetik irteteko. Ondoren, plaka luze etzana.

L5 (30 m, 4 aseguru, 3b). Pedro Picapiedra bidearekin partekatzen den luzea. Harmailak. Bilera tontorreko pinuan.

 

Jaitsiera: Ikusi hurrengosarrera.

 

Materiala: 10 zinta + bilguneako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira beharrezkoak.  

Arroka: Granitoa.

Orientazioa: Mendebaldea.

Iraupena: `bide bakoitzarentzat 1h 15min inguru.

Nork irekiak/ekipatuak: Julio Benedé, Carlos Budría, Enrique Recio eta Luis Royo,

2020ko udaran.

 

Cambiar idioma (Castellano)

  

Jarraitu

Balneario de Panticosa - Rocadura (135 m, 5c, derrigorrez 5a)

Bideen zerrendarako lotura

Rocadura bidea, bere albokoa den Vilma bidea bezala, oso ongi ekipatua dago eta ez da estutasunik pasatzen. Gehienbat itsasgarritasun izugarria duten plaka etzanetatik eskalatzen da. Urrutitik begiratuta  plaka erraldoiak barruti beltz ugari dituela (ur-arrasto handiak) ikusten da eta arroka irristakorra dela edota egon daitekeela dirudi. Guztiz kontrakoa. Oso itsaspen ona duen arroka da. Gainera, jendea pasa ahala, hobetzen joango da.

Giltza den luzea da laugarrena da. Plaka etzan bat da itsasgarritasunezko pasaguneak dituen bi zatiekin. Oinetaz fidatu beharreko pasaguneak dira. Lasai, denbora hartu behar da eta arrokak dituen mikroondulazioak aurkitu. Oina bertan jarri eta ematen du ez duela eutsiko, baina eusten du. L2ko babaresa horizontala ere oso polita.

Bilgune guztiak toki erosoetan daude jarrita eta 2 paraboltez osatuta daude (azken biak izan ezin; horiek pinuetan egiten dira).

 

Iristeko eta hurbiltzeko:  Ikus hurrengo sarrera.

 

L1 (25 m, 6 aseguru, 5a). Helduleku oneko 4-5 metroko diedro labur batek belardi txiki batean uzten gaitu. Aurrerago plaka bat.

L2 (30 m, 6 aseguru, 5a). Plaka bat hasieran. Gero, ofita zati batek beste plaka baten aurrean uzten gaitu. Plaka horrek pitzadura horizontal bat du goialdean. Paraboltaren eskuinetik eraso pitzaduraraino. Gero, pitzaduraren laguntzaz, babaresan eta erlaitz batzuk aprobetxatuz, ezkerretara jo eta zuzen igo bileraraino.

L3 (20 m, 5 aseguru, 5a). Hasieran ematen duena baino errazagoa den erresalte bertikal larbur bat. Gero plaka etzan bat. Luze laburra. Hurrengo luzea lotzeko tentazioa egon daiteke, baina hobe ez egitea hori. Hurrengo luzean pasagune finak ditu eta hobe da luzeko R-tik aseguratzea.

L4 (25 m, 9 aseguru, 5c). Itsasgarritasunezko plaka luzea. Oinetaz hil arte fidatzekoa. Itsasgarritasunezko pasagune txiki bat R-tik irteteko. Ezkerretara joan behar da erpin txiki bat eta granitoan dagoen harri "inkrustatua"  hartzeko. Ofitazko harmaila batek hurrengo itsasgarritasun zatian uzten gaitu. Bigarren hau lehenengoa baino finagoa da. Eskerrak aseguruak gertu daudela. Gero diagonalean ezker aldera igo behar da, pinuak dauden aldera, horietan baitago bilgunea (eskuinekoan egin).

L5 (35 m, 6 aseguru, 3b). Vilma bidearekin bat datorren luzea. Plaka etzanak. Gailurrera hurbildu ahala are gehiago etzaten dira. Lehenengo eta azkea txapa izan ezik, txapa txikiz hornitutako luzea. Ez nahastu, azken bilgunea ez da azken txapa handia aurkituko dugun tokian egin behar. Gailurrera igo eta bertan pinu bat ikusiko duzue. Bertan egiten da bilera. Adar sendotan kokatutako bi soka zati dira mailon batekin lotutakoak.

Jaitsiera: Ikus hurrengo sarrera.

 

Materiala: 9 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira beharrezkoak.

Arroka: Granitoa.

Orientazioa: Mendebaldea.

Iraupena: 1h 30min

Nork irekia/ekipatua: Julio Benedé, Carlos Budría, Erique Recio eta Luis Royo, 2020ko udaran.

 

Cambiar idioma (Castellano) 

Jarraitu

Ihabar (Urbedez) - Litos (235 m, 5b, derrigorrez 5a)

Bideen zerrendarako lotura

Ihabarreko bide "erregina". Gainera bertan irekitako lehen bidea izan zen. Erdi hornitutako bide polita, abentura-puntu bat duena, jatorrizko ibilbideari aldaera txiki batzuk egiteko aukera ematen baitio. Zailtasunari dagokionez, eskalada nahiko erraza da (L5 eta L6ko irteera izan ezik) eta, oro har, plaka etzanen gainean doa. Harkaitza ona da (baina eskalada-eskola bat ez denez, beti jarri behar zaio arreta hartzen denari) eta autobabeserako aukera asko ematen ditu.

Bidearen oinarrian harrizko mugarri bat dago. 3-4 metro igo ondoren, plataforma luze batean, arroka-zubi bat topatuko dugu ezkerretara. Aurrez aurre plaka leun bat ikusten da, babesteko zaila, baina ezkerretara eginez doa jatorrizko ibilbidea. Alde horretatik, harkaitzak progresio nahiko erraza ahalbidetzen du eta babesteko erraza da.

Pixka bat eskuinerago hasita, sarrerako aldaera berri bat dago, Mikel Pardo "Txintxa" eta Iker Agirrek ireki berri dutena. Luze hori jatorrizko sarrera baino bertikalagoa da. Zati zailena hasieran dauka eta, gero, arroka pitzaduraz beteriko arroka da, autobabestea erraz ahalbidetzen duena. Jatorrizko bidearekin konektatu aurretik, parabolt bat dago, plaka-pasabide txiki bat babesteko. Esan dudan bezala, harkaitza ona da, baina badago hartu aurretik ongi aztertu beharreko blokeren bat.

L1ean ere bilera bat prestatu dute, paraboltekin hornituta, lehen egiten zen arte handia baino metro batzuk gorago. Kontua da artearen oinarrian bloke batzuk daudela, ondo ahokatuta badaude ere, jendearen pisuarekin mugi daitezkeenak. Arrisku hori saihesteko, 5 metro gorago bilera berria antolatu dute.

Smithyk eta lagunek saihesbide bat ireki zuten ezkerretik L6an. Haien arabera, zailtasuna antzekoa da, baina azken zatia bertikalagoa da, eta, beraz, zailtasunean pixka bat mantenduagoa. Azken luzerako, antzeko zerbait gertatzen da. Eskuinetik eraso daiteke (jatorrizko bidea), ezkerretik (Smithyren aldaera) edo diagonalean eraso daiteke ezkerrerantz, arroka trinkoko plakaren gainean dagoen arte handitik pasatuz. Egia esan, arte horrek asko "deitzen" du. Bero egiten badu, itzal freskagarria ematen du, eta hori eskertzekoa da. Gainera oso aseguru sendoa jartzeko aukera eskaintzen du.

Laburbilduz. 7 luzeko bide luzea, bi zatitan banatua (ibiltzeko tarteak ez dio xarma kentzen), autobabesak jartzea beharrezkoa den bideetan hasteko aproposa. Pare bat aldiz egin dugu, baina ziur nago behin baino gehiagotan itzuliko garela.

 

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrera.

 

L1 (35 m, 0 aseguru, 4b). Arroka pitzatua, zintak eta friendak egoki deritzogun lekuan jartzeko aukera ematen duena. Zaindu beharreko blokeren bat. Azken zatia plakatxo errazetan barrena.

L1 aldaera (35 m, 1 aseguru, 4c). Zatitxo finena, hasieran, lurretik irteteko. Gero, plaka bertikal bat, pitzadurekin eta helduleku onekin, baina zaindu beharreko blokeren batekin (huts soinua egiten dute kolpatzerakoan). Parabolta dagoen plaka gaindituta, luzea jatorrizko sarrerarekin batzen da eta plakatxoetatik igotzen da R-raino.

L2 (20 m, 1 aseguru, 4c). Bi metro eskaseko hormatxo labur bat gainditzeko pasagunetxoa. Ondo babestuta parabolt batekin eta R-a gertu duela (metro batera). Eskuinetik ekitea da onena. Gainera, gehiago babes daiteke totem beltz bat jarrita (goian, eskuinera). Ezpel arteko harmailek plakatxo estu batean uzten gaituzte. Hori gaindituta, R-a ikusiko dugu (soka zuri bat arroka-zubi batean).

L3 (40 m, 0 aseguru, 4c). Ezkerrean geratzen den ezproiaren gainera igo eta bertatik igo. Terraza batera iritsiko gara, eta handik dorrea ikusiko dugu. Sabaiaren eskuinaldetik igotzen da (oinarrian totem berde bat sartzen da oso modu sendo eta egokian). Harri ona, baina zaindu beharreko blokeren batekin. Bilera tontorreko bloke batean eraiki behar da.

 

30 metro inguruko zatitxoa (II), eskuinetara geratzen den bigarren lepora iristeko. Jaitsi oinez metro batzuk jaitsierako bidezidorretik eta eskuinera biratu. Metro batzuk igo. Hurrengo luzeraren hasiera aurkitzeko, kontuan izan behar dugu bidea oinarrian zuhaitz hil baten enbor bat duen zuhaitz batean hasten dela. Erreferentzia horrekin, ez dago arazorik L4a aurkitzeko.

 

L4 (30 m, 0 aseguru, 4a). Harmailak landaretzaren arteko korridoretik, ezkerretik erasotzen zaion sabai txiki batera iritsi arte. Pitzadura polita du friends txikiak jartzeko (Mikelek esan dit lehen iltze bat jarrita zegoela). Sabaitxoa gaindituta, pixka bat eskuinera igo, irtengune bat gainditu, eta, gero, zaharkaldi horizontal labur bat egin ezkerrerantz, eskuinetik jaisten den ezproiaren ertzerantz. Plakatxo oso etzanek lurrezko plataforma zabal batean uzten gaituzte, eta han egiten da R (elorri handi batean).

L5 (25 m, 4 aseguru, 5a). Arroka trinkoko plaka, C bat eginez igotzen dena. Itsasgarritasunezko pasagunea azken paraboltaren parean, R-ra iritsi aurretik.

L6 (45 m, 1 aseguru, 5b). Plaka laua, gorantz diagonal bat eginez, 5 zulo bereizgarri dituena. Eskua-oina mugimendua egin behar da pasagunea gainditzeko eta expres jartzeko. Gero, itsasgarritasunezko pasagune bat (baina asegurua jarrita), plakatik irteteko. Harmaila batzuek eskuinerantz igotzen den kanal-arrakala nabarmen baten oinarrian uzten gaituzte. Igo hortik eta egin R arroka trinkoko plakaren azpian dagoen zuhaitz batean.

L7 (40 m, 0 aseguru, 3c). Harri trinkoko plaka etzana lehen 10 metroetan. Ez da zaila, baina ezin da ezer jarri. Gero, arrokak pitzadura gehiago ditu, eta autobabesa erraza da. Igotzen goazen heinean, plaka etzan egiten da. Gailurrera iritsi baino lehen, komeni zaigun bloke batean eraiki behar da bilgunea. Beste aukera bat gailurreraino igo eta 10 metro atzerago, belardian, dauden zuhaitzetako batean R egitea da.

 

Jaitsiera: Oinez. Bidezidorrari 60-80 metro jarraitu, eta beherantz, zuzen, egin bidezidorretik kanpo (agerikoa ikusten dugun tokitik).

Beste aukera bat bidezidorrari jarraitzea da, zulo txiki bereizgarri bat duen haitz txiki batera hurbildu arte. Haitz horren aurreko ibarrean, diagonalean (45º) eskuinerantz jaitsi, bidezidorretik kanpo, eta agerikoa ikusiko dugun tokitik.

Batean zein bestean, "Cormoran moñudo" eta "Electrolitos" bideetatik datorren bidexka horizontala aurkitu behar dugu. Behin bide hori aurkituta, ez dago galtzeko aukerarik. Bidezidor nagusira eramango gaitu eta, hari jarraituz, hormen oinarrira iritsiko gara. Autora iristeko 45 minutu inguruko jaitsiera izan dezakete.

 

Materiala: 6-9 zinta + bileretarako materiala. Friends eta pitzatzaile sorta bat eta zinta batzuk.

Arroka: Kareharria.

Orientazioa: Hegoa.

Iraupena: 3 ordu

Nork irekia/ekipatua: Mikel Pardo "Txintxa" eta Christian Pau, 2020ko azaroa. Aldaketak Mikel Pardo “Txintxa” eta Iker Agirre, 2022.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Loarreko gaztelua - El reino de los cielos (65 m, 5b, derrigorrez A0/4c) eta Irati (60 m, 6a, derrigorrez A0/5a)

Bideen zerrendarako lotura

Paraje polit eta bakartia, ondo etorriko daitekeena, inguruan ibiliz gero. Hormara hurbiltzean bertikala dirudi, baina lehen begiratuan ematen duena baino etzanago da.

Ondo hornitua (12 mm-ko paraboltak), aseguruak behar diren lekuan dituela. Harri trinkoa (lehen inpresioak eskaintzen duena baino gehiago), L2ko zati labur bat izan ezik.

Zailtasun atsegina. “El reino de los cielos” bideko zailtasun bakarra L1-ean dagoen pasagune labur bat gainditzea da. Zailtasun bakarra da eta ondo babestua dago, A0n arazorik gabe egin daitekeena.”Irati” bidean zailtasunak zati bertikalean dauden bi sabeletan kontzentratzen dira. Hemen ere, aseguruak dagokion tokian daude eta, estutasun batean, A0 modura gaindi daitezke.

Egon ginen lehen aldia otsailean izan zen. Etxera bueltatzen ari ginela tokia ezagutu eta “El reino de los cielos” bidea egin genuen. “Irati” bidea egiteko gogoarekin geratu ginen, baina denboraz justu ginen eta beste momentu baterako utzi genuen. Krokisa eta informazioa gordeta nituen, baina ez nuen argitaratu nahi “Irati” bidea egin arte. Oraingoan, udarako arratsalde bero batean, baina freskatzen zuen aire bat zebilela, bi bideak egiteko aukera izan dugu. Ohartu gara otsailetik hona toki hau ekipatu duena (??) ez dela geldirik geratu. Hormara hurbiltzeko bidezidorra garbitu eta kimatu du (orain erosoagoa da) eta nabari da alboko horma batean (horma nagusiaren ezkerrean geratzen den hormatxo batean) bideak ekipatzen ari dela.

Ustekabe desatsegin batekin ere topatu gara. “El reino de los cielos” bideko L1 eta L2an norbaitek parabolts batzuen txapak kendu ditu (luze bakoitzean bat). Orain esparragoak soilik daude. Pena bat da horrelako jendea egotea. Ez dut ulertzen.

Gogoarekin uzten zaituen tokia da. Eskalatzen jarraitzeko nahiarekin geratzen zarra.  Pena da horma pixka bat luzeagoa ez izatea.

Bilgunean bi uztaiez osatuta daude eta beraz bideak rapelatu ahal daitezke.

 

Iristeko: Loarreko gaztelura hurbildu.

 

Hurbiltzeko: Hurbilketarako bi aukera daude (ikusi mapa). Lehenengoan, gazteluko aparkaleku handira iritsi baino metro batzuk lehenago, ezkerrera, irteten den pista hartzea da. Egoera onean dagoen pistatik 1,8 km igo eta pista bitan banatzen den tokia baino zertxobait aurrerago aparkatu.

Autoa uzten den lekutik pista batetik oinez jaitsi behar da. Aterpetxo baten albotik igaroko gara. Pistari jarraitu (definizioa galtzen doa) muino moduko batera iritsi arte. Hortik ezkerrerantz jaitsi behar da, pista izandako dirudien (edo, agian, suebaki bat) ibarbide batetik. Bidezidor batetik aldapa malkartsu bat jaitsi. Jaitsieraren erdi aldera mugarri bat aurkituko dugu eta bere eskuinean hormara hurbilduko gaituen bidea. Autotik 15 minututan bideen oinarrietan egongo gara.

Bigarren aukera da gazteluko aparkalekura iritsi baino kilometro bat lehenago (eskuinaldeko bihurgune nabarmen batean), ezkerretara, jaiotzen den pista hartzea da. Jarraitu pistari 1 kilometro inguru eta aparkatu hormaren pare-parean gaudenean. Hasieran, bidezidor nabarmen batetik igo (mugarriak) behar da, gero bidezidorraren trazak jarraituz. Autotik 20 minututan bideen oinarrietan egongo gara.

Guretzat bi aukeretatik erosoena lehenengoa da. Hurbilketa erosoagoa da eta jaisten da. Itzulera ere oso eroso egiten da. Bigarren aukeran igo egin beha da (azken metroak aldapa gogorretik) eta gainera urratzailea da, Echinospartum horridum espezieko landare ugari baitago.

 

El reino de los cielos (65 m, 5b, derrigorrez A0/4c)

L1 (30 m, 6 aseg., 5b). Helduleku onak dituen horma txiki bat hasieran, eta, ondoren, bere ezkerretik ondo gainditzen den sabeltxo bat. Gero, harri trinkoz osatutako plaka etzan batek sabeltxo batean uzten gaitu. Bertan dago bidearen zailtasun aipagarri bakarra. Azken metroak, harri trinkoz osatutako plaka etzan batetik egiten dira. Bilgunea erlaitz eroso batean egiten da.

L2 (35 m, 6 seg., 4b). Arroka trinkoz osatutako plaka etzana hasieran, sabeltxo batekin amaieran. Gero, hormatxo bat helduleku onekin. Bertan harkaitzari arreta pixka bat jarri behar zaio, baina ongi babestua dago. Azken metroak oso etzana den plaka batetik egiten dira.

 

Irati (60 m, 6a, derrigorrez A0/5a)

L1 (25 m, 7 aseg., 6a).  Lehenengo metroak ongi igotzen dira eskuineko hormaren laguntzarekin, diedro baten modura. Lehen sabai-sabela ongi babestua 2 paraboltekin (A0 modura egiteko aukera). Gero beste sabai-sabel bat aurrekoa baino errazagoa. Azkenik, bere ezkerretik saihesten den sabel handi batek bilgunera eramango gaituen arroka trinkoz osatutako plaka etzan batean uzten gaitu. Azken metroak zertxobait bertikalagoak dira.

L2 (35 m, 6 aseg., 4b).  Arroka trinkoz osatutako plaka etzana hasieran. Bigarren aseguruan zeharkaldi horizontal bat egin eskuin aldera, sabeltxo aldera. Hortik aurrera “El reino de los cielos” bidearekin bat dator luzea.

Jaitsiera: oinez edo rapelatzen.

 

Materiala: 7 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira beharrezkoak.

Arroka: Kareharria (tillita), oro har, kalitate onekoa, zatitxoren batean izan ezik.

Orientazioa: Hegoaldea.

Iraupena: bide bakoitza 50 min inguru

Nork irekia eta ekipatua: ¿?

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Sopeira - Monts Emi (210 m, 6a, derrigorrez 5c)

Bideen zerrendarako lotura

Bidea Pic de San Cugat-eko hegoaldeko aurpegi nagusian dago kokatua. Arroka, ia Sopeira osoan bezala, oso ona eta urratzailea da, eta itsasgarritasun ona du.

Bideak iltzeak, spitak, harrizko zubiak eta paraboltak ditu hasierako luzeetan. Gero, ia dena paraboltez hornituta dago. Harrizko zubi batzuetan soka egoera txarrean dago. Gure zinta bat jartzea edo aldatzea komeni da. Bidearen gakoa diren zatiak lehen luzeko azken zatiko plaka bertikala eta L4ko luzearen azken herena (zuhaitzatxoaren ondorengo zatia). Gainerakoa gozatzeko.

Bidearen hasieran pintura zuriarekin bidearen izena margotuta dago (lauso dago). Bere inizialak ere margotuta daude (M.E.).

R5era arte rapelagarria izan daitekeen bidea. Bilera guztiak (R1, R2, R3, R4 eta R5) sokaz lotutako bi parabolt gehi mailoi edo uztai bat erabiliz (hala ere, uste dut R4ri mailoia falta zitzaiola) eginik daude. Gero hobe goitik irtetea.

Jaitsiera luzea da eta beti adi egotea eskatzen duena. Oso arriskutsua izan gabe, malda handia du, eta eroriko bat larria izan daiteke. Gainera, adi joan behar da mugarriak aurkitzeko eta nondik jaisten den aztertzeko. Lasaitu bat hartzen da hormaren oinarriko lepora iristean. Soka finkoz hornitutako zati bertikal bat dago (nahiko egoera onean 2024/06/23an), eta gero beste zati bat "Vía ferrata" modukoa, altzairuzko kable batez hornituta, nahiz eta zati batzuetan kablea eduki beharrean soka finkoa izan. Zenbait puntutan, kablearen egoera, txarra izan gabe, ez da oso ona (pixka bat harilkatua dago). Guztira, autoa iristeko 1 h inguru behar da. Bidea egin genuen egunean bero egiten zuen eta ur gutxi genuen. Horrek jaitsiera nekagarriago bihurtu zuen. Jaitsiera ezagututa, zerbait erlaxatuago egin daitekeela imajinatzen dut, baina ez da tentsiorik gabeko jaitsiera. Escales presako eskaileren jaitsiera gogorarazi zidan. Ez da zaila, baina adi-adi egon behar duzu, eta hainbeste denbora denez, nekatu egiten da.

Lautadarantz bista politak.

 

Iristeko: Sopeira herrira hurbildu eta hortik hormetara. Onena zubia zeharkatu aurretik eskuinetara dagoen pista batetik sartzea da. Autoa pistaren ertzean utzi ahal izango dugu (hainbat lekutan), harrizko zubitik gertu.

 

Hurbiltzeko: Noguera-Ribagorzana ibaia harrizko zubitik zeharkatu. Egurrezko barandak dituen eskaileratik igo. Gero, tarte labur lau bat, eta, ondoren, eskailerak jaisteko tarte bat. Jaitsiera horren oinean, bertan, bidexka bat irteten da ezkerretara (honaino 4-5 minutu inguru).

Bidezidorra igotzen hasten da eta haitz txiki bat inguratzen du (zati horizontala, marka gorriak). Uhar lehor batean sartu eta igotzen hasten da. Igoera gogorra.

Igo uharretik (mugarriak), aurrez aurre plaka leun bat aurkitu arte. Hortik ezkerrera igo, eta agerikoa ikusten den lekutik. Lepo moduko batera iritsiko gara (20 min). Ezkerretara, diagonalean, erresalte batzuk gurutzatu plaka zurixka batera iritsi arte. Hor hasten da bidea.

Autotik 25-30 minutu inguru izan daitezke.

 

L1 (25 m, 7 aseg., 5b). Arte txiki batez lagunduta, plakan sartu eta ezkerrerantz goranzko zeharkaldi bat egin. Bigarren seguruak (arroka-zubi batek) zinta egoera txarrean dauka, eta zaila da gure  den zerbait jartzea. Aseguru horren aurretik, zertxobait goian, totem more bat ondo sartzen den pitzadura bat dago. Interesgarria da hor gure aseguru hori jartzea. Zeharkaldia gaindituta, plaka etzan batetik jarraitzen da arrakala handi batera iritsi arte. Hortik bilguneraino plaka bertikal bat da, luzeari gradua ematen dion pasagune finen bat duelarik.

L2 (30 m, 4 aseg., 4a). Harmailak hasieran. Gero, helduleku ugari dituzten bi plaka, plataforma batez bereizita. Luze polita eta gozatzekoa.

L3 (20 m, 7 aseg., 5a). Kanal-arrakala etzana. Gero plaka bertikal bat, helduleku onekin eta aseguruak gertu dituena. Plaka gaindituta, mugitu (oinez) 8-10 m horizontalean, eskuinerantz, Ra aurkitzeko. Interesgarria izan daiteke totem bat jartzea (guk berde bat jarri genuen), bigarrenaren progresioa babesteko.

L4 (35 m, 11 aseg., 6a). Gakoa den luzea. Plaka bat kanal baten ezkerretik plaka leun handira iritsi arte. Zuhaixka baino lehenagoko plaka leuna ongi egiten uzten da. Zuhaixkaren ondorengo tartea finagoa da, eta presa txikietatik tira behar da. Pasagune gogorra bederatzigarren eta hamargarren aseguruen artean. Gainerakoak ere, bilera arte, fin-finak dira, baina aurrekoa baino zertxobait errazagoak. Bilera deserosoa.

L5 (20 m, 6 aseg., 4c). Plaka ezproitxoari jarraituz. Gero kanalean sartu. Azkenik, plaka bat, oin eta eskuetarako helduleku onekin, bilerara iritsi ahala etzan egiten dena. Polita.

L6 (30 m, 8 aseg., 5a). Plaka bat eta, ondoren, sabai bat, eta, ondoren, heldulekuak dituen plaka. Ezkerrera jo eta azken plaka etzanari ekin bilgunera iristeko.

L7 (50 m, 2 aseg., 3c). Plaka oso etzana, lau hanketan igotzen dena. Hildako pinu/zuhaitz bat igaro ondoren, eskuinerantz jo, gure eskuinean geratzen den ezproi bertikal nabarmenerantz. Bere oinarrian bilgunea aurkituko dugu. Luzean dauden ezpel baten batean zintaren bat jartzeko aukera dago.

 

Jaitsiera: Bidezidor estu bat jarraitu horizontalean, jaitsiera eta igoera txikiekin, kanal zabal eta nabarmen batera iritsi arte. Tarte horizontal horretan, bidexka nahiko agerikoa da, eta zatitxoren bat izan ezik, ez du arreta berezirik eskatzen.

Kanal zabaletik jaitsi (mugarriak). Jaitsiera horretan arreta jarri behar da. Soka finko batzuen laguntzaz jaisten den zati bertikal batera iristen da (sokak nahiko egoera onean). Oinez jaisten jarraitu (mugarriak) kablea aurkitu arte. Tarte hori hasierako kanal-zabaleraren antzekoa da. Kabletik jaitsi diagonalean ezkerrerantz.

Kablea amaitzean, egokiena ikusten dugun tokitik jarraitu, ageriko lepo batera iritsi arte. Hortik, oinez jaisten da kotxeraino. Guztira, 1 h inguru jaitsiera da.

 

Materiala: 12 zinta + bilgunerako materiala. Friends joko bat eta zinta batzuk zuhaixketan jartzeko eta arroka-zubi batzuetan sokak ordezteko.

Arroka: Kareharri marroia, oso urratzailea eta itsasgarria.

Orientazioa: Hegoaldea.

Iraupena: 3 ordu

Nork irekia: Toni González eta Francesc Canyameres, 2016.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu