El culo en rio!!! (165 m, 4c, 4c derrigorrez) ~ Eskalatzen

Bideen zerrendarako lotura

Jean Pierre Rio eta Fabien Naegelenek kontzeptu berri bat asmatu dutela esan daiteke: eskalada zirkularra. Bidea bilgune berean hasi eta amaitzen da. Horri bainu bat hartzeko aukera gehitzen badiogu, eguraldi on eta beroarekin "eskalada zirkularra bainuarekin" kontzeptura hurbil gaitezke (agian barrankismoa ere bai?).

Castillo del Mango errekak osatzen duen arroila txikiaren bi isurialdeetan garatzen da bidea, Al-Foraz haitzuloaren parean. Bidearen zailtasuna xumea da (L5eko hormatxoa izan ezik, baina ezer baino gehiago harriaren kalitate txarragatik), eta jarduerak denetarik du: rapelak, erreka zeharkatzea eta eskalada erraza.

Eskalada, oro har, L3aren azken zatia eta L5aren horma izan ezik, harkaitz oneko plaka etzanen gainean egiten da. Hala ere, bidea oso “birjina” dago oraindik (ikusten da oso jende gutxi pasatu dela) eta toki batzuetan oraindik arreta pixka bat jarri behar da heltzen diogun horri. Jendea pasa ahala, garbitzen denean, askoz gehiago gozatuko da.

Bidea egitera joan ginenean, ibaiak ur dezente zeraman. Haitzulotik orroka entzuten genuen, eta zalantzan egon ginen jaitsi ala ez, ez baikenekien nola zegoen zeharkatzearen asuntoa. Lasai, ibaia zeharkatzeak ez du arazorik. Lehenengo bidegurutzea eta bigarrena jauzi txiki bat dira (1 m ingurukoak, inolako zailtasunik gabekoak). Orain zeharkatzeko tokiak ezagututa, ziur gaude bidea askoz ur gehiagorekin egin daitekeela (gainezka badago, ez noski).

Egileek diotenez, iniziazio-bide bat da. Inoiz eskalatu ez duen jendea eramateko balio dezake.

Azken luzea ez egiteko aukera egon daiteke, galdorraren oinetik R5era hurbilduz. Guk aukera hori ez genuen probatu. Agian sastraka ugari egon daiteke.

Iristeko: Agüero herrira hilerritik hurbildu eta herriko sarreran aparkatu (hainbat autorentzako lekua).

Hurbiltzeko: Bidezidor zabala hartu ezkerrerantz La-Foraz haitzulorantz. Bidexkak herria goitik inguratzen du igoera labur bat eta jaitsiera bat egin ondoren. Gero, bidea ia laua da kobazulora iritsi arte. Hurbilketa polita eta erosoa, Aguero haitzaren mendebaldeko horma birjinetara ikuste ederrekin. Kotxetik kobazulora 35 minutu inguru dira (lasai lasai joanda).

Kobazuloan egonik, hormaren amaierara arte jarraitu. Horma gainditu eta gandorrera hurbildu. Bidearen lehen eta azken bilgunea hormaren iparraldean dago. Uztairik gabeko bi parabolt dira. Bi mosketoi edo bi mailoi utz daitezke, eta amaieran jaso. Rapela 45 m-koa da.

L1 (30 m, 4 aseguru, 3c). Plaka etzana. Hirugarren seguruaren ondoren, ezkerrera egingo dugu, haitzuloaren bila. Bere eskuineko aldean dago bilgunea.

L2 (30 m, 4 aseguru, 4b). Plaka handira igotzeko, helduleku onak dituen horma bertikal labur bat hasieran. Gero, etzana den plaka igo behar da, ezkerreranzko joera txikiarekin. Sabai handiaren atzean dago bilgunea.

L3 (30 m, 6 aseguru, 4c). Luzea bi zatitan banatzen da. Lehenengoa, aurrekoak bezalako plaka etzana da eta bigarrena ezproiaren erditik doan plaka bertikala. Azken zati hori bertikalagoa da, eta arreta pixka bat izan behar da eusten dugun horrekin.

40-50 metroko rapela gure ezkerreko aldera. Rapelaren luzera laburragoa izan daiteke, oso etzana dagoen plaka batean lurreratzen baita, eta oso erraza baita hortik jaistea. Gero errekaraino jaitsi behar da oinez, beste aldean ikusten den hormatxoa erreferentziatzat hartuta. Pasabidea horma horren parean dago. Ibaia gainditu eta ezkerrerantz egin, bilgunea dagoen erlaitz txiki bat aurkitu arte (parabolt 1).

L4 (30 m, 3 aseguru, 3c). Plaka etzana. Azken metroetan atzanagoa da.

L5 (45 m, 5 aseguru, 4c). Harkaitz hautsiarengatik konfiantza gutxi ematen duen 4-5 metroko horma bertikala. Eskerrak ipuru sendo batez laguntzeko aukera dagoela. Gero gandorra jarraitu behar da. Lehen metroetan nahiko estua da eta arroka txarra du, baina lehen metro horiek gainditu ondoren hobetu egiten da. Zabaldu egiten da eta azken metroak erraz egiten dira.