Balneario de Panticosa - Vía del Nano (5b, 100 m, derrigorrez 4c) eta Espolón de Rebollón (5c, 105 m, derrigorrez 4c)

“Vía del Nano” arroka oneko bide labur eta polita da. Oso ongi ekipatua dago. Aipagarriak diren bi zailtasun bakarrak bidearen hasieran eta lehenengo bilgunetik irteterakoan dauden bi horma labur baino bertikalak dira, baina oso ongi babestuta daude.

Bide aproposa arratsalde baterako edo eguneko beste jardueraren bat osatzeko. Hurbilketa eta itzulia oso motzak dira. Bilguneak rapelatzeko prestatuta daude, baina hobeto eta erosoagoa da oinez jaistea. Bidearen izena horman idatzita agertzen da bidearen hasieran.

“Espolón de Rebollón” bidea aurreko bidearen antzekoa da, baina zertxobait zailagoa. Hirugarren luzea izan ezik plaketan eskalatzen da. Hirugarren luze hori kanpora botatzen duen pasagune motz bat duen (A0 modura egin daiteke) horma bertikala da.

Bi bideak bananduta egin daitezke, baina ohikoena elkartzea izaten da. Eskalatzen jarraitzeko gogoarekin geratzen bagara, jaisterakoan eta GR-11 bidearekin elkartzerakoan, behera egin beharrean gora egiten badugu, 15-20 minutuko igoera batek “Arista Mowgli” bidearen oinarrian uzten gaitu. Bide hori eskalatuz eskalada egun eder bat irten daiteke.

Luís Royo, Julio Benedé eta bere lagunei zoriondu behar zaie irekitzen ari diren ongi ekipatutako bide politak. Benetan esan beharra dago bi bide hauek “Arista Mogli” bidearekin batera guztiz gozagarriak direla. Gainera kokatuta dauden ingurunea zoragarria da. Norbaitek eman dezake gehiago?

Iristeko: Balneario de Panticosa delakora hurbildu eta bertan aurkituko ditugun aparkalekuren batean kotxea utzi.

Hurbiltzeko: Aparkalekutik barrakoiak dauden aldera hurbildu. Zubitxo bat zeharkatu ondoren eskuinera egin (bigarren antena aldera) eta hormaren oinarrira hurbildu (5 min.). “Espolón de Rebollón” bidera hurbiltzeko “Vía del Nano” bidearen azken bilgunetik gora egin behar da mugarriak jarraituz. Noizbehinka, bidea adierazten, laranja koloreko plastikozko “onttoak” aurkituko ditugu pinuetan iltzapetuta (7 min.).

Vía del Nano (5b, 100 m, derrigorrez 4c)

L1 (40 m, 8 aseguru, 5b). Euste-lekuak dituen horma bertikala. Bideko zailtasun handiena da. Ondoren itsasgarritasunezko pasaguneak dituen plaka etzana. Igotzen hasi eta 25 metro ingurura, erlaitz handi batean, bilgune bat aurkituko dugu. Igotzen jarraitu gure gainean ikusten den horma bertikalaren oinarrian dagoen lehenengo bilgunera iritsi arte. Azken metroak ia oinez egiten dira.

L2 (30 m, 10 aseguru, 5a). Euste-lekuak dituen horma bertikala. Oso ongi babestua dago eta aurreko luzekoa baino apur bat errazagoa da. Ondoren ezkerretik eskuin aldera igotzen den plaka etzana gainditu behar da. Bilgunera iritsi aurretik oinentzat eta eskuentzat euste-leku txiko baino ugariak dituen hormatxo labur bat gainditu behar da. Bilgunea erlaitz eroso batean dago.

L3 (30 m, 5 aseguru, 5a). Bilgunetik irteteko euste-leku onak dituen zati bertikal labur bat. Gero zailtasuna jaitsi egiten da eta grada moduko batzuetatik igo behar da azken bilguneraino.

Jaitsiera: Mugarriak jarraitu. Hasieran ezker aldera egiten du bideak eta gero behe aldera modu argi batean. 7  minututan bidearen oinarrian izango gara.

Materiala: 10 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira beharrezkoak.

Arroka: Granitoa.

Orientazioa: Hego mendebaldea..

Iraupena: 1h.

Nork ekipatua: Luís Royo, Carlos Budría eta Julio Benedé, 2012.

Espolón de Rebollón (5c, 105 m, derrigorrez 4c)

L1 (25 m, 6 aseguru, 4a). Euste-leku txikiz beteriko plaka etzana hasieran. Erraza eta oso ongi txapatua. Ondoren bilgunera iristeko ezker aldera zeharkaldi horizontal bat egin behar da.

L2 (30 m, 11 aseguru, 4c). Plaka hasieran eta jarraian plaka-diedro motz bat. Azken zatian euste-leku onak dituen espoloitxo bertikala.

L3 (25 m, 9 aseguru, 5c). Euste-leku onak dituen horma bertikala. Ondoren, eskuin aldera, igotzeko joera duen zeharkaldia. Zeharkaldiak apur bat kanpo aldera botatzen du eta A0 modura gaindi daitekeen pasagune gogor bakarra du. Bilgunea erlaitz batean egiten da.

L4 (25 m, 3 aseguru, 5a). Itsasgarritasunezko pasagune fin bat plaka etzan batean bilgunetik irteterakoan. Gero plaka asko etzaten da eta ia “lau hanketan” igotzen da bilguneraino.

Jaitsiera: Eskuinera jotzen duten mugarriak jarraitu. Bidezidorra mugarri ugariekin oso ongi adierazita dago eta 10 minututan Bachimaña aterpera daraman GR-11 bidean gara (Caldares ur-jauzia baino metro batzuk lehenago).

Materiala: 12 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira beharrezkoak.

Arroka: Granitoa.

Orientazioa: Hego mendebaldea.

Iraupena: 1h15min.

Nork ekipatua: Luís Royo, Carlos Budría eta Julio Benedé, 2013.

Cambiar idioma (Castellano)