Antxon
Gorrotxategi eta bere lagunaren beste harribitxia. Luze joan zaien proiektua izan
da. Ia bi urte. Bidearen lehenengo luzea garbitzeak lan handia eman du. Hasiera
batean hirugarren luzea beste bide batena zen, baina azkenean bide horren
(izena ez dut ezagutzen) eta “Txomin” bidearen artean beste lerro polit bat
ekipatzea erabaki zuten. Aurten lana amaitu dute eta espero dugu hemendik
aurrera jendeak disfrutatzeko bidea izatea.
Nahiz
eta lehenengo luzeak ez duen jarraitzera animatzen, bigarren luzetik aurrera
kalitatea asko hobetzen da. Lehenengo bi luzeak dira zailenak. Lehena ez da
hain mantendua, baina bigarrena bai. Zailtasuna mantendua duen ur-tantez
osatutako plaka bertikal handi bat da. Bideari zailtasun maila ematen dion luzea
da. Geratzen diren beste luze guztiak disfrutatzekoak dira.
Orokorrean
arroka oneko bidea da eta oso ongi ekipatuta dago. Hala ere, nahiko berria
denez, euste-lekuren bat apur daiteke. Bidearen hasieran eta galtzeko aukera
dagoen tokietan bidearen izena agertzen duten plakatxo batzuk aurkituko ditugu.
Iristeko: Egino
herrira hurbildu.
Hurbiltzeko: Ikus
hurrengo aipamena.
L1 (35 m, 10 aseguru,
6a). Plaka-diedro
moduko baten oinarrira iritsi arte kanal moduko batetik hasten da. Luzeko azken
zatia apur bat desplomatua da. Lurrezko aldapa batera irteten da eta bertan
bilgunea aurkituko dugu. Luzea hau nahiko zikina dago eta harri batzuk mugitu
egiten dira. Ez hetsi. Hurrengo luzetik aurrera bideak kalitatean asko
irabazten du. Lurrezko aldapara irteterakoan ohiko da beheko lagunari
hartxintxarrez eta hondarrez osatutako “euria” botatzea. Adi egon.
L2 (35 m , 13 aseguru, 6a). Ur-tantez
osatutako 30 metro inguruko plaka bertikala. Zuhaixka ondoren 5-6 metro
inguruko horma bertikala dator. Estutu beharreko zatia da. Gero plaka
zertxobait etzan egiten da (oso gutxi) eta nahiz eta zailtasuna apur bat jaitsi
luzeak zailtasunean nahiko mantendua izaten jarraitzen du. Horma bertikala
gainditu ondoren ur-tantez osatutako zati luze bat dator. Zati hori oraindik
nahiko “birjina” dago eta beraz ertz txikiren bat apur daiteke. Jendea
pasatzerakoan hobetuko da. Bilgune erosoa, katez elkartutako eraztundun bi
paraboltez osatua. Harri bloke handi bat eusten duen zuhaixka baten alboan
dago.
L3 (35 m 9 aseguru, 5a). Pasagune
finen bat duen arroka trinkoz osatutako plaka hasieran. Zuhaitzak gainditzerakoan
zailtasuna jaitsi egiten da eta harmaila moduko batzuetatik igotzen da. Bilgune
erosoa lepotxoan. Bilgunea bertikaletik
8 metro ingurura dago eta lagunarekin komunikazio arazoak egon daitezke.
Bidearen izena deun plakatxo bat aurkituko dugu bide lerroaren jarraipena
adierazten bilgunearen alboan.
L4 (35 m , 9 aseguru, 5c). Konplikazio
handirik gabeko luzea. Salbuespena luzearen amaieran aurkitzen den eta pasagune
finak dituen plakatxoa da. Hobeto da eskuineko ertzaren laguntzarekin
laguntzea. Bilgune erosoa eraztundun bi paraboltez osatuta.
Bilgunerik
irten eta 80-100 metro inguru oinez igo hurrengo luzearen hasieraraino.
Bidearen izena duen plakatxoa aurkitu behar dugu.
L5 (35 m , 7 aseguru, 5b). Goiko
partean dagoen plakaraino iritsi arte nahiko zati erraza. Plakan zertxobait
estutu behar da, baina ongi babestua dago.
L6 (30 m , 4 aseguru, 5a). Euste-leku
oneko diedro-pitzadura bertikala hasieran. Zailtasun hori gainditu ondoren
bidea nahiko etzaten da eta zailtasuna asko jaisten da.
Azken
bilgunetik toki leun batera iristeko II-III mailako beste 25 metro inguru
geratzen dira. Azken bilgunea harri blokeetan antolatu behar da. Luze hau
sokatik askatuta edo oraindik lotuta egin daiteke. Bakoitzak erabaki dezala.
Jaitsiera: Bide egokienetik goraino igo (mugarri batzuk badira). Goian
ezkerraldera jo eta Aztoreko bide arruntetik oinez jaitsi. Lurra bustiarekin
kontuz ibiltzeko jaitsiera da. Kotxeraino guztira 50-60 min inguru.
Materiala: 13 zinta +
bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira beharrezkoak.
Arroka: Kareharria.
Orientazioa: Hegoa.
Iraupena: 3h45min.
Nork ekipatua:
Antxon Gorrotxategi eta Gontzal Avila, 2014.
0 comentarios:
Publicar un comentario