Panticosako
bainuetxera itzultzen gara Sendero Limiteko aterpe inguruan dauden bi bide
gogorrenak egitera. Lehenengoa ezaguna da jada "Super Nano", baina
bigarrena, "Poker" oraindik ez hainbeste. Beti bezala, ondo ekipatuak
eta arrokaren kalitatea ezin hobea.
Poker
da bainuetxeko bigarren horman Sendero Limiteko kideek ireki eta hornitu duten
azken bidea. "Tximinia" bidearekin batera, azken bi bide horiek
bigarren hormako bideak pixka bat lasaitzen lagunduko dute; izan ere, orain 5
bideen artean aukeratzeko aukera dago (lehen horman dauden kopuru berbera).
Nahiz eta urte pare bat daraman irekita eta bigarren hormara igotzeko
bidegurutzean idatzita azaltzen den, ez dut bideari buruzko erreferentziarik
aurkitu Interneten.
Lehenengo
horman eskalatu ondoren, gure asmoa bigarren horman eskalatzen jarraitzea bada,
igoera osoa oinez egin beharrean, orain aukera dago eskalada luze batean luzatzeko
eta igoeraren erdia eskalatzen igotzeko. Sendero Limitekoek luze bat ekipatu dute
(40m, 3c).
Luze honetara lehen hormako edozein bideetako amaieratik
hurbildu daiteke.
Iristeko: Panticosako bainuetxera hurbildu eta Casa de Piedra
aterpetxearen aurrean dagoen aparkalekuan aparkatu.
Hurbiltzeko: "Super Nano”-rako aterpearen
atzetik, iraupen-eskiko pistetatik hormara hurbildu. 2 minutuko hurbilketa
"nekagarri" batean, bidearen oinean egongo gara.
"Poker"
biderako, lehenengo hormaren amaieratik, gorantz doan bidezidor nabarmenari
jarraitzea besterik ez dago. Bidegurutzean ezkerreko bidezidorra
(seinaleztatua) hartuko dugu. Gutxi gorabehera 10 minutuko igoera beharko dugu.
Super Nano (6b, 80 m, derrigorrez 5b/A0)
Bide
hori Sendero Limiteren klasiko handienetako bat bihurtu da lehen horman. Bide
laburra, bi zailtasun puntualekin. Lehenengoa, sarrerako sabaia. Helduleku onak
ditu, baina estutu behar da. Gainera, normala da oraindik hotz harrapatzea.
Bigarrena, bigarren luzearen hasierako horma da. Horma nahiko laua eta
bertikala da, 3 metroko altuera du eta parabolt batez babestuta dago. Hobe da
bileraren eskuinetik erasotzea eta oinak igo ondoren ezkerrera pasatzea. Bilguneari
helduta, parabolta A0 moduan txapatzeko
aukera dago, baina oraindik estutu eta irteerako paraboltetik tira egin beharko
diogu oinak horma bertikaletik ateratzeko. Gainerako bidea gozatzekoa.
L1 (30 m, 10 aseguru, 5c). Sabai atletikoa.
Heldulekuak ditu, baina estutu egin behar da. Gero plaka luze etzan bat, oinetaz
fidatzeko pasagune txikiren batekin.
L2 (20 m, 8 aseguru, 6b edo 5b/A0). 3
metro inguruko altuera duen horma bertikala, eskuetarako gauza txikiekin. A0
modura egiteko aukera dago. Gero plaka luze etzan bat.
L3 (30 m, 12 aseguru, 4c). Plakatxoa eta jarraian
helduleku onak dituen pitzadura bat. Harmaila batzuek aukerako R batean uzten
gaituzte. Eskuineko ezproitxotik igotzen jarraitu. Azken erresalte labur batek
bilgunean uzten gaitu. Bilgunea 8 metro inguru gorago, pinu handi batean, egiteko
aukera ere badago.
Jaitsiera: Oinez. Goiko hormako biderik egiteko
asmorik ez bada, ezkerrerantz jaisten den bidezidorretik jaitsi. 10 minutu
barru aparkalekuan egongo gara.
Materiala: 10-12 zinta, L3ko aukerako bilgunea
erabiltzen bada edo ez + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez
dira beharrezkoak.
Arroka: Granitoa
Orientazioa: Hego-mendebaldea.
Iraupena: 1 h.
Nork irekia eta ekipatua: Luis Royo, Carlos Budria
eta Julio Benedé 2017.
Poker (6b, 100 m, derrigorrez 5c/A0)
Bigarren
horman irekitako azken bidea. Luzeak laburrak dira, oro har. Pentsa liteke
luzeak kateatu daitezkeela, baina ez dugu aholkatzen. Bilerak plataforma
handietan daude. Ez dago begi-bistako kontakturik kideen artean, eta behar
baino “konba” gehiegi uzten badugu (begiz egiaztatu ezin ahalko duguna), soka-kideko
lehenaren erorketa batek plataformarekin kolpatzea suposa dezake.
L3
gogor bat duen gozatzeko bidea. Euste-lekuak ditu, baina lehen begiratuan
dirudiena baino gogorragoa da. Kanpora botatzen du eta besoz indartsu ibili
behar da. A0 moduan egiteko aukera dago, pasaguneren batean estututa. L5aren
diedro lausoan ere estutu egin behar da, baina motza da eta oinetarako gauzak
eta eskuetarako ñapa onen bat badu. Gainerakoa gozatzeko.
Lehen
luzea liken beltzez hartutako plaka handi bat da, baina ez du batere
molestatzen eskalatzerako garaian. Luze gozagarria euste-leku onekin.
Bista
ederrak.
L1 (25 m, 11 aseguru, 4c). Plaka bertikal handia,
eskaladan batere trabarik egiten ez duen liken beltzez jantzia. Helduleku onak.
L2 (15 m, 9 aseguru, 5a). Plataforma belartsua
hasieran. Ondoren, 5 metroko altuera duen hormatxo bat, 2 paraboltez babestua. Harrizko
plataforma lau handi batera irteten da. Parabolt bat dago, txapa txikiarekin,
hormatxoaren irteeran, lurrean. Ez bazoaz adi, paso egin dezakezu. Bilera
zuhaiztiaren itzalean aurkituko dugu.
L3 (15 m, 9 aseguru, 6b edo 5c/A0).
Diedro bertikala lehen begiratuan dirudiena baino zailagoa da. Helduleku onen
bat badu, baina gorputza kanpora botatzen du eta besoz gogor ibili behar da.
Metro pare bat eskuinera egin eta sabaitxo kabroi bati eraso. Azken metroak
plaka batetik, jada errazagoa. Bilgunea plataforma handi batean.
L4 (15 m, 4 aseguru, 5a). Plakatxo bertikala
luzearen lehen erdian. Gero diedro baten eskuinean geratzen den plaka etzan bat.
Harrizko plataforma horizontal zabal batean bilgunea.
L5 (30 m, 8 aseguru, 6a). Diedro lausoa hasieran,
non estutu behar den. Oinetarako koxkorrak daude, eta eskuetarako ñapa onen bat
badu. Laugarren asegurutik, erabat horizontalean, metro bat eskuinera pasa
behar da. Ezproi lauso batetik igotzen jarraitzen da. Amaiera aldera gero eta
gehiago etzaten den plaka etzan bat. Azken bilgunea pinu batean.
Jaitsiera: Oinez. Jarraitu mugarriei
eskuinerantz. 10-15 minututan GR11an utziko gaituzte, Casa de Piedratik
Bachimañako aterpera doana. 30 minutu barru aparkalekuan egongo gara.
Materiala: 11 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak
eta fisureroak ez dira behar.
Arroka: Granitoa
Orientazioa: Hego-mendebaldea.
Iraupena: 1 h 30 min.
Nork irekia eta ekipatua: Enrique Recio, Paco Milló
eta Julio Benedé, 2023.
0 comentarios:
Publicar un comentario