Duela gutxi, Interneten toki honi
buruzko erreferentzia bat aurkitu nuen. Itxura ona zuen eta hara joan ginen
arakatzera. Erreferentziak ez zuen oso ondo azaltzen hurbilketa nolako zen eta
hasiera batean pixka bat galduta ibili ginen. Jaitsierarako antzeko zerbait
gertatu zitzaigun eta alde batera eta bestera begiratzen ibili ginen asmatu
genuen arte. Espero dut sarrera honekin kontu horiek apur bat argiago
geratzea.
Esan daiteke harkaitz hauek Masmuten
luzapenak direla. Google maps-etik ikusita, satelitearen bistak antzeko
geologia dutela erakusten du, estratuen orientazio berarekin. Harri mota ere antzekoa
da. Peñarroya de Tastavins udalerrian
ere kokatu dago gunea (Masmut bezala).
Egia esan, leku zoragarria da. Bakartia
eta lasaia. Hormak ez dira oso altuak, baina 3-4 luzeko bideak lortzeko aukera
ematen dute. Arroka, oro har, kalitate oneko konglomeratua da. Guk egin genuen
bidea 12 mm-ko kimikoz hornituta dago. Ekipazioa egokia da, ondo babestuta dago
baina aire pixka bat dago aseguruen artean. Bilguneak plataforma onetan daude
eta erosoak dira. Bitxikeria gisa, konglomeratuaren harrien artean, noizean
behin, silxezko harriak aurkituko ditugu.
Hasiera batean, erreferentzia bat baino
ez nuen aurkitu toki honi buruz, baina bertan eskalatzen egon ondoren,
Interneten esploratzen, web orri hau aurkitu dut, inguruan bide gehiago daudela
erakusten duena (Guía de Mollons). Meritu
guztia Joan Tiron eta lankide batzuen da. Ikus ahal izango duzutenez, 10 bide
daude ekipatuta eta nik uste gehiago ekipatzen ari direla guk egin genuen
bidearen ezkerrean parabolt lerro bat ikusi genuelako. Konbentzituta nago
inguruak jokoa ematen duela askoz gehiagorentzat, izan ere, Masmutek duen
azaleraren erdia bezain handia da. Seguru itzuliko garela berriro.
R3tik,
eskuinera, kimikoekin hornitutako lerro bat eta rapelatzeko prestatutako R bat
ikusi genituen. Azken bilgunetik 5 m gorago rapelatzeko prestatuta dagoen beste
bilgune bat dago (2 spit + 2 eraztun). Orain
badakigu Sara bidea dela. Pentsatzen dut, 60 m-ko bi sokekin, bi rapeletan
lurrean zaudela.
Toki
aproposa udaberrirako eta udazkenerako. Udaran bero gehiegi egingo duelakoan
nago.
Iristeko:
Peñarroya de Tastavinsetik CV-110 errepidea hartu behar da
Herbes herrirako noranzkoan. Errepideak, 17. eta 16 km-en artean, Tastavins
ibaia zeharkatzen duen zubi bat agertzen du. Zubia zeharkatu baino lehen, pista
bat aurkituko dugu ezkerretara (Barranco de Escresosla; ermita de San Lambert).
Pista hori hartu (ikus krokisa). Nahiko egoera onean dago turismo batekin
sartzeko. Pista 4,6 km-tan jarraitu behar da. 0,9 km-ra, Mollonseko errekaren
gainean dagoen zubi bat ikusiko dugu ezkerraldean. Hortik, oinez egin daiteke hurbilketa,
goian dagoen web orrian agertzen den bezala. Aukera egokia izan daiteke pista
gure ibilgailuarentzat egokituta ez dagoela nabaritzen badugu. 1,5 km-ra, zubi
batetik, pista ibaiaren beste aldera pasatzen da. Baserri batzuk eta amaieran etxalde bat duen
toki zabal batera iritsiko gara.
Zertxobait aurrerago, 2,6 km-an, ibaia zeharkatu eta beste aldera
pasatuko gara berriro. Pixka bat aurrerago, beste gune ireki batean,
bidegurutze batekin egingo dugu topo. Ezkerreko bidea hartu behar da. Pista egoera
onean dago eta lepotxo batera eramaten gaitu. Hortik aurrera jaisten hasten da.
Belardi batzuk dituen pinu-gune batera iritsiko gara. Autoa hemen utzi daiteke,
baina hobe da metro batzuk jarraitzea (200 m inguru) eta erreka zeharkatuz,
autoa zabalgune zabal batean uztea (6-7 autorentzako lekua).
Hurbiltzeko:
Bidean
atzera egin (200 m inguru) eta pinuetan jaiotzen den belar-pista hartu (ikus
krokisa). PR-TE 157-ko seinale bat dago. Hiru minututan etxe batzuen
hondakinetara iritsiko gara. Bertan pista bidezidor bihurtzen da eta ibai
alderantz jaisten da. Tarte honetan pintura-marka gorriak aurkituko ditugu.
Mikro-haitztarte bat gurutzatzen da eta aurrerago bidezidorra ibaiaren beste
aldera pasatzen da. Bidexkari jarraitu,
gure eskuinetik datorren erreka lehor bat aurkitu arte (12-15 min inguru
hasieratik). Hori hartu eta 10-20 metrora ezkerreko magalera pasa.
Landaretzarik gabe dago (nahiko garbia dago) eta hormen oinarrira eramango
gaituzten bidezidor-aztarnak (mugarri asko) aurkituko ditugu. Hormaren oinarrira
iristeko, guztira, 20 minutu inguru dira.
L1 (20-30 m, 0 seg., 3a). Harmailak eta
azken erresalte bat lehen plakaren azpian dagoen plataforma zabal batean
ipintzeko. Hobe da hemen R egitea eta luzea laburtzea. Erreferentziaren batean
ikusi dut eskalatzen jarraitzen dutela. Arazoa da, lehenengo 2 aseguruetan
eroriz gero, sokaren luzapenarekin plataforman joko genukeela.
L2 (20 m, 5 seg., 4c). Harri trinkoz
osatutako plaka bertikala, zerbait gehiago pentsatu behar den pasagutxoren
batekin.
L3 (25 m, 5 seg, 5a). R-tik irten
eta berehala pasagune arraro bat duen diedrotxoa. Gero tarte erraz batek,
nahiko etzana, azken horma baten azpian uzten gaitu. Horma hasiera batean
dirudiena baino errezagoa da aseguruen eskuinetik ekiten bada.
L4 (20
m, 4 seg., 5c). Placa vertical al comienzo. Pasito fino
para salir del tercer seguro y subirse a la plataforma. Luego tiende a la
derecha y acaba con otra pancita. Ésta más fácil que la anterior. Debajo del primer seguro hay una gran laja
que se está separando de la pared. Suena a hueco total. CUIDADO! El primero de
cordada que ni lo toque. Si se soltase caería sobre el compañero de la R.
L4 820 m, 4 seg., 5c). Plaka
bertikala hasieran. Hirugarren asegurutik ateratzeko eta plataformara igotzeko
pasagune fina. Gero eskuinetara jotzen du eta beste sabeltxo batekin amaitzen
du. Hau aurrekoa baino errazagoa da. Lehen aseguruaren azpian, hormatik
banatzen ari den harlauza handi bat dago. Kolpatzerakoan erabat hutsa entzuten
da. KONTUZ! Sokadako lehenengoak ez dezala ezta ukitu. Askatuko balitz, R-an
dagoen lagunaren gainera eroriko litzateke dena.
Jaitsiera: Oinez gailurreraino
igo. Tontorraren beste aldean pinu sendo bat ikusiko dugu. Hortik, 10 m
inguruko rapel labur bat egin behar da lepo zabal batera. Lepotik, gure eskuinean
geratzen den ibi belartsuko lepora jaitsi behar da. 5-6 metro inguruko destrepe
delikatua da. Kordino bat jar daiteke ipuru txiki baina sendo batean, destrepea
pixka bat babesteko. Lepotik ezkerreko kanaletik jaitsi (arantzak) marka
gorrien bidezidorreraino (30 min jaitsiera hasieratik). Bidetik kotxeraino
itzultzea besterik ez zaigu geratzen. Guztira, 45-50 min izan daitezke.
Materiala: 5 zinta +
bilgunerako materiala. Bi edo hiru zinta L1erako.
Arroka: Conglomeratua.
Orientazioa:
Hegoa.
Iraupena: 1h30 min.
Nork
irekia eta ekipatua: Joan Tiron, 2009.
0 comentarios:
Publicar un comentario