Paraje polit eta bakartia, ondo etorriko
daitekeena, inguruan ibiliz gero. Hormara hurbiltzean bertikala dirudi, baina
lehen begiratuan ematen duena baino etzanago da.
Ondo hornitua (12 mm-ko paraboltak), aseguruak
behar diren lekuan dituela. Harri trinkoa (lehen inpresioak eskaintzen duena
baino gehiago), L2ko zati labur bat izan ezik.
Zailtasun atsegina. “El reino de los cielos”
bideko zailtasun bakarra L1-ean dagoen pasagune labur bat gainditzea da. Zailtasun
bakarra da eta ondo babestua dago, A0n arazorik gabe egin daitekeena.”Irati”
bidean zailtasunak zati bertikalean dauden bi sabeletan kontzentratzen dira.
Hemen ere, aseguruak dagokion tokian daude eta, estutasun batean, A0 modura
gaindi daitezke.
Egon ginen lehen aldia otsailean izan zen.
Etxera bueltatzen ari ginela tokia ezagutu eta “El reino de los cielos” bidea
egin genuen. “Irati” bidea egiteko gogoarekin geratu ginen, baina denboraz
justu ginen eta beste momentu baterako utzi genuen. Krokisa eta informazioa
gordeta nituen, baina ez nuen argitaratu nahi “Irati” bidea egin arte.
Oraingoan, udarako arratsalde bero batean, baina freskatzen zuen aire bat
zebilela, bi bideak egiteko aukera izan dugu. Ohartu gara otsailetik hona toki
hau ekipatu duena (??) ez dela geldirik geratu. Hormara hurbiltzeko bidezidorra
garbitu eta kimatu du (orain erosoagoa da) eta nabari da alboko horma batean
(horma nagusiaren ezkerrean geratzen den hormatxo batean) bideak ekipatzen ari
dela.
Ustekabe desatsegin batekin ere topatu gara.
“El reino de los cielos” bideko L1 eta L2an norbaitek parabolts batzuen txapak
kendu ditu (luze bakoitzean bat). Orain esparragoak soilik daude. Pena bat da
horrelako jendea egotea. Ez dut ulertzen.
Gogoarekin uzten zaituen tokia da. Eskalatzen
jarraitzeko nahiarekin geratzen zarra. Pena da horma pixka bat luzeagoa ez izatea.
Bilgunean bi uztaiez osatuta daude eta beraz
bideak rapelatu ahal daitezke.
Iristeko: Loarreko gaztelura
hurbildu.
Hurbiltzeko: Hurbilketarako bi
aukera daude (ikusi mapa). Lehenengoan, gazteluko aparkaleku handira iritsi
baino metro batzuk lehenago, ezkerrera, irteten den pista hartzea da. Egoera
onean dagoen pistatik 1,8 km igo eta pista bitan banatzen den tokia baino
zertxobait aurrerago aparkatu.
Autoa uzten den lekutik pista batetik oinez
jaitsi behar da. Aterpetxo baten albotik igaroko gara. Pistari jarraitu (definizioa
galtzen doa) muino moduko batera iritsi arte. Hortik ezkerrerantz jaitsi behar
da, pista izandako dirudien (edo, agian, suebaki bat) ibarbide batetik. Bidezidor
batetik aldapa malkartsu bat jaitsi. Jaitsieraren erdi aldera mugarri bat
aurkituko dugu eta bere eskuinean hormara hurbilduko gaituen bidea. Autotik 15
minututan bideen oinarrietan egongo gara.
Bigarren aukera da gazteluko aparkalekura
iritsi baino kilometro bat lehenago (eskuinaldeko bihurgune nabarmen batean), ezkerretara,
jaiotzen den pista hartzea da. Jarraitu pistari 1 kilometro inguru eta aparkatu
hormaren pare-parean gaudenean. Hasieran, bidezidor nabarmen batetik igo
(mugarriak) behar da, gero bidezidorraren trazak jarraituz. Autotik 20
minututan bideen oinarrietan egongo gara.
Guretzat bi aukeretatik erosoena lehenengoa da.
Hurbilketa erosoagoa da eta jaisten da. Itzulera ere oso eroso egiten da. Bigarren
aukeran igo egin beha da (azken metroak aldapa gogorretik) eta gainera urratzailea
da, Echinospartum horridum espezieko
landare ugari baitago.
El reino
de los cielos (65 m, 5b, derrigorrez A0/4c)
L1 (30 m,
6 aseg., 5b).
Helduleku onak dituen horma txiki bat hasieran, eta, ondoren, bere ezkerretik
ondo gainditzen den sabeltxo bat. Gero, harri trinkoz osatutako plaka etzan
batek sabeltxo batean uzten gaitu. Bertan dago bidearen zailtasun aipagarri
bakarra. Azken metroak, harri trinkoz osatutako plaka etzan batetik egiten
dira. Bilgunea erlaitz eroso batean egiten da.
L2 (35 m,
6 seg., 4b).
Arroka trinkoz osatutako plaka etzana hasieran, sabeltxo batekin amaieran.
Gero, hormatxo bat helduleku onekin. Bertan harkaitzari arreta pixka bat jarri
behar zaio, baina ongi babestua dago. Azken metroak oso etzana den plaka
batetik egiten dira.
Irati (60 m, 6a, derrigorrez A0/5a)
L1 (25 m, 7 aseg., 6a). Lehenengo metroak ongi igotzen dira eskuineko
hormaren laguntzarekin, diedro baten modura. Lehen sabai-sabela ongi babestua 2
paraboltekin (A0 modura egiteko aukera). Gero beste sabai-sabel bat aurrekoa
baino errazagoa. Azkenik, bere ezkerretik saihesten den sabel handi batek
bilgunera eramango gaituen arroka trinkoz osatutako plaka etzan batean uzten
gaitu. Azken metroak zertxobait bertikalagoak dira.
L2 (35 m,
6 aseg., 4b). Arroka trinkoz osatutako plaka etzana
hasieran. Bigarren aseguruan zeharkaldi horizontal bat egin eskuin aldera, sabeltxo
aldera. Hortik aurrera “El reino de los cielos” bidearekin bat dator luzea.
Jaitsiera: oinez edo rapelatzen.
Materiala: 7 zinta + bilgunerako
materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira beharrezkoak.
Arroka: Kareharria (tillita),
oro har, kalitate onekoa, zatitxoren batean izan ezik.
Orientazioa: Hegoaldea.
Iraupena: bide bakoitza 50 min
inguru
Nork irekia
eta ekipatua:
¿?
0 comentarios:
Publicar un comentario