St Llorenç de Montgai - La Cola (70 m, 5c, derrigorrez 5b)

Bideen zerrendarako lotura

Juan Gutierrez nekaezinak eta lagunek Memoria Selectiva zonaldean irekitako azken bideetako bat. Oso ondo hornitua eta oso harkaitz onarekin. L1 etzana eta L2 bertikala. Eskalada estiloari dagokionez, inguruko bideen antzekoa da. Plaken eskalada da nagusi.

L1ean, hirugarren aseguruan, ezkerreko ipuruaren alboan dagoen parabolt aldera joan. Bigarren luzerak ez du pasabide gogorrik, baina tarte bat du (7. eta 10. aseguruen artean), zailtasunari dagokionez oso mantendua (5b oso mantendua). Pasaguneren bat konplikatzen bazaizu, 5c zailtasuna duelako  sentsazioarekin amaituko duzu.

Bidea rapelatu ahal izateko ekipatua dago.

 

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrera.

 

L1 (35 m, 9 aseg., 4b). Plakatxoa hasieran. Gero plaka etzan luze bat. Azken zatia, R-ra iritsi aurretik, pixka bat bertikalagoa jartzen da, baina helduleku oso onak ditu.

L2 (35 m, 12 aseg., 5c). Plaka bertikala, helduleku onekin, eskuineko ipuruaren parean jarri arte. Bosgarren parabolta jarrita dagoen lekura iritsi arte, ez da ikusten. Seigarrena seguruan, txapatu ondoren metro bat eskuinera pasa. Ondoren, tarte fin luze bat, 5b zailtasunean oso mantendua. Azken metroetan bertikaltasuna galtzen doa.

 

Jaitsiera: Bidetik rapelatzen edo, oinez, bidezidorretik jaisten. Bidea ezagutzen bada 20 minututan autoan zaude.

 

Materiala: 12 zinta + bileretarako materiala.

Arroka: Kareharria.

Orientazioa: Hegoaldea. Udan bero handia.

Iraupena: 50 min.

Nork irekia/ekipatua: David Dominguez eta Juan Gutiérrez, 2019ko otsaila.

 

 

Cambiar idioma (Castellano)

 

Jarraitu

St Llorenç de Montgai - Garrets-Eusebi (80 m, 6a, derrigorrez 5c)

Bideen zerrendarako lotura

Paret de la Formiguerako beste bide bat. Lehen erdian Multi Montis (torloju auto-kiribiltzaileak, parabolten kasuan ez bezala, arroka hautsi lezaketen tentsiorik sortu gabe instalatzen direnak) eta gainerakoan paraboltak dituen bidea. Eskalada estiloari dagokionez, inguruko bideen antzekoa da. Plaken eskalada da nagusi (bertikalak eta ez hain bertikalak).

Oro har, arroka ona da, L2aren amaieran dagoen tarte labur batean izan ezik; tarte horretan, harkaitzarekin arreta izan behar da. Bada lauza bat hobe dena ez ukitzea. L2 eta L3 zailtasun mailan mantenuak dira, baina L2n zatitxo fin bat dago (7. eta 8. aseguruen artean), eta horretan estutu egin behar da.

Ageriko ur-arrasto beltz eta zabal baten ezkerraldean, bidearen oinean, txapatxo laukizuzen bat duen buril batek adierazten digu bidea non hasten den.

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrera.

 

L1 (20 m, 4 aseg., 4c). Plaka.

L2 (35 m, 12 aseg., 6a). Bileratik eskuinerantz ateratzen da, baina lehen asegurua txapatu bezain laster ezkerrerantz igo behar da, diagonal bat eginez. Hirugarren asegurua uztaiak dituzten bi Montis dira (rapelerako R). Luzeari gradua ematen dion pasagune fina 7. eta 8. aseguruaren artean. Goraxeago, arrokari erreparatu behar zaio (arreta jarri behar zaion lauza). Pasagunetxo kabroia ere bai, bilerara igotzeko. Bilgunea erlaitz eroso batean.

L3 (25 m, 7 aseg., 5c). Plaka bertikala, gehiago pentsarazten dizun pasagune batzuekin. Azken metroetan bertikaltasuna galtzen joaten da.

 

Jaitsiera: Bidetik rapelatzen edo, oinez, bidezidorretik jaisten. 20 minututan, bidea ezagututa, autoan zaude.

 

Materiala: 12 zinta + bilgunerako materiala.

Arroka: Kareharria.

Orientazioa: Hegoaldea. Udan bero handia.

Iraupena: 1h 30 min.

Nork irekia/ekipatua: Xavier Garreta "Garrets" eta Eusebi Codina, 1996ko maiatza.

 

Cambiar idioma (Castellano)

 

Jarraitu

Valle de Isabena - El Puente sektorea

Bideen zerrendarako lotura

Sarraduytik Bonansarako bidean “El Puente” eskalada-eskolaren barruko bideak dira. Hemen azaltzen diren bideak eskuin aldekoak dira.

Eskalada nagusiki plaka etzanetatik burutzen da, noiz  behinka itsasgarritasun pasaguneren batekin. Hormaren lehen metroak pixka bat bertikalagoak dira.

Oso ondo hornitua dago. Beraz, ez da inolako estutasunik pasatzen, eta ondo egon daiteke tarte bat pasatzeko eta haurrak edo eskalatu ez duen jendea eramateko. Luze ugariko eskalada pixka bat praktikatu nahi duen jendearentzat ere balio dezake. Luxuzko arroka. Pena da hain azkar bukatzea. L1 eta L2 luzeak elkarteko aukera ere badago (edo L2 eta L3 luzeak).

Eskalada jarduera luzatu nahi badugu, eskolaren ezkerraldeko luze bateko beste bide batzuekin konbinatu daitezke.

 

Iristeko: Sarraduy herrira hurbildu eta Bonansa-rantz igo A-1605 errepidetik. Laspaules-era doan bidegurutzea eta Blanco ibaiaren gaineko zubia igaro ondoren, 1,5 km aurrerago, errepideak Isabena ibaia zeharkatzen du. Zubia zeharkatu aurretik dagoen lautada txiki batean aparkatu.

Hurbiltzeko: Zubia zeharkatu aurretik, ezkerretara, bidexka bat irteten da. Igoera-tartea labur batek hormetatik gertu uzten gaitu. Agerikoa ikusten dugunean, eskuinera egin eta, beheranzko joerarekin, bideen oinarrira hurbildu. EZ SARTU BELARDIAN, LUR PRIBATUA.

 

Infierno (70 m, 4c, derrigorrez 4a)

L1 (30 m, 14 aseg., 4c). Sabeltxo bat hasieran. Gero plaka etzanak. Luzeraren bigarren erdian, itsasgarritasun pasagune batzuk.

L2 (15 m, 1 aseg., 3c). Harmailak. Diagonalean ezkerrerantz irten. Bizi-kablearen ondoren aurkituko dugu R2a.

L3 (25 m, 8 aseg., 4b). Harri trinkoz eginiko plaka etzan handia, oinekin eskalatzen dena.

 

Pedro Botero (65 m, 4b, derrigorrez 4a)

L1 (30 m, 12 aseg., 4b). Harmailak hasieran eta, jarraian, plaka bertikal labur bat, babaresa labur, baina polit bat duena. Gero, plaka etzanak, goiko aldean itsasgarritasun pasaguneren bat dutenak. Bidea "Purgatorio" bidetik hasteko aukera dagp, zailtasun maila eta eskalada motari dagokionez oso antzekoa.

L2 (15 m, 2 aseg., 3b). Harmailak. Zuzen igo. Bizi-kablearen ondoren R2a aurkituko dugu.

L3 (20 m, 6 seg., 4b). Harri trinkoz eginiko plaka etzan handia, oinekin eskalatzen dena.

 

Almas en pena (65 m, 4b, derrigorrez 4a)

L1 (25 m, 9 aseg., 4b). Plaka bertikala laburra hasieran. Gero, aurrekoen antzeko plaka etzan bat.

L2 (20 m, 2 seg., 3a). Harmailak. Ezkerrera jo eta, parabolta txapatu ondoren, zuzen igo ezpelen artetik. Bizi-kablearen ondoren R2a aurkituko dugu.

L3 (20 m, 7 seg., 3c). Harri trinkoz eginiko plaka etzan handia, oinekin eskalatzen dena.

 

Jaitsiera: R3tik bizi-kableraino rapelatu. Hortik, 10 minututan, oinez, bidearen oinarrian edo kotxean gaude.

Bizi-kablea duen tartea horizontala eta erraza da. Kablea altzairuzko kable fin bat da. Tarte horizontala amaitu ondoren, kablea amaitzean, zuzen jaitsi bidezidorraren arrastoei eta mugarriei jarraituz, bigarren kable-zatia aurkitu arte (kable lodia duena), Kable horrek hormen oinarrian uzten gaitu.

"Pedro Botero" eta "Almas en pena" ren R3tik oinez jaitsi daiteke. Eskuinera irten eta, destrepe labur baten ondoren, oinez jaitsi ahal izango gara bizi-kableraino. Rapelatzen ibiltzea baino aukera azkarragoa da.

 

Materiala: 9-14 zinta (aukeratzen dugun bidearen arabera) + bilgunerako materiala.

Arroka: Kareharria.

Orientazioa: Hegoaldea. Udan bero handia.

Iraupena: 45 min bide bakoitzerako.

Nork irekia/ekipatua: Bide guztiak L. Alfonso, 2005ean.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Valle de Isabena - Ferenuí (145 m, 5b, derrigorrez 5a)

Bideen zerrendarako lotura

Bide polita leku lasai batean. Arroka ona eta ekipamendu egokia, nahiz eta Friends joko bat eta zintaren bat eramatea egoki den urrutiratze batzuk babestu ahal izateko. Hurbilketa eta itzulera laburrak eta erosoak.

Tokiak aukerak eskaintzen ditu zailtasun eskuragarriko bide berri gehiago irekitzeko.

L4an, posible da ezpelen artetik ez pasa eta eskuinetik saihestea, baina, ondoren, zeharbide horizontal labur bat egin behar da ezkerrerantz, lehen parabolta aurkitzeko. Zaila izan gabe, aukera okerragoa da sokakideko lehenengoarentzat eta bigarrenarentzat ezpelak zeharkatzea baino. Hobe ezpelak zeharkatzea. Plakari zuzenago erasotzen zaio.

 

Iristeko: Laspaules herritik Alins herrira errepidez hurbildu (6 km). Elizaren ondoan dagoen plazatxo zabalean aparkatu. Iturri bat dago ura hartzeko.

Hurbiltzeko: GR-15a (kartel adierazleak) hartu elizaren eta hilerriaren artean. GR-15eko markei jarraitu. Beherantz doan bide polit batek lepo nabarmen batera hurbiltzen gaitu (6-8 min). Jaisten jarraitu eta kurba batean GRa utzi eta eskuinera irteten den bidezidor argi bat hartu behar da. Hasieran marka bat dago, GR ez dela adierazten duena. Jaisten jarraitu eta basoan sartuko gara. Hormaren ezproia gainditzean, eskuinerantz igotzen den bidezidorra aurkitzeko adi egon (mugarria). Bidezidorra ezproiaren azpitik igaro eta 50-80 m aurrerago aurkituko dugu. Autotik 15 minutu inguru izan daitezke.

Igo 35-40 metro oinez (mugarriak) hormaren oinarriraino. Lehenengo parabolta plaka baten gainean ikusiko dugu, eta bertara igotzen da trepada txiki bat eginez.

 

L1 (25 m, 6 aseguru, 5a). Plaka bertikala, ezkata handien moduko formekin eratutako arroka trinkoarekin. Bigarren parabolta zertxobait altu. Plaka gainditzean zertxobait igo eta eskuinera zeharkaldi bat egin behar da. Zertxobait expo da bigarrenarentzat azken asegurutik bilguneraino 4-5 m direlako.

L2 (35, 1 aseguru, 4b). Plaka labur bat erlaitz zabal eta erraz batera igotzeko. Erlaitza oinez igotzen da. Zuhaixka edo ezpel sendoren batean zintaren bat jartzeko aukera dago. Erpina igaro ondoren dago bilera.

L3 (35 m, 5 aseguru, 5b). Plaka etzana hasieran. Sabai txikia ezpelaren atzean. Ezpela eskuinetik saihesten da. Ondoren, arroka trinkoko plaka bertikal batetik jarraitzen du. Helduleku onen bat badu. Plaka ezker alderako joera txiki batekin igotzen da. Plakaren hirugarren paraboltetik irteteko pasagunetxo bat dago. Ezkerretik hobeto ateratzen da. Plaka gainditzean, bilera 5 metro eskuinetara dago.

L4 (45 m, 4 aseguru, 4c). Ezpelen artean pasa (pasagunetxo sastrakatsua), ageriko plaka argi baten oinarrian jartzeko. Plaka etzana, eta, ondoren, parabolt batez ondo babestutako erresalte bat. Amaitzeko, plaka leun inklinatu bat, baina bere ertzean euste leku onak dituena. Azken parabolta txapatu ondoren, pixka bat eskuinera eginez igo behar da, ezpel artean pasatuz, bilera aurkitzeko.

Jaitsiera: Oinez igo ezproi zabal eta eroso batetik 30-40 m inguru. Gure eskuinean Alins herriko etxeak ikusiko ditugu. "Etxe modernoaren" parean gaudenean adi egon. Bidezidor bat (trazak) jaiotzen da eskuinean, zeharbide horizontal labur batekin "etxe modernora" garamatzana. Kontuz! Etxe aldera ez jarraitu, eremu partikularra da. Ezpeletatik irten bezain laster, behera egin, etxe zahar batzuetara. Azpitik eta eskuinetik herriko etxeak saihestuz, zelai bat gurutzatuz, jaisteko erabili dugun GR bidera irtengo gara, eta hortik, autora igo behar da. Guztira, 10 minutu inguru izan daitezke autora itzultzeko.

Itzulera erosoa eta nahiko laburra. "Etxe modernoa" deitzen diogu herriaren goialdean dagoen kanpoko igogailua duen egurrezko etxe bati.

 

Materiala: 10-12 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisurero-joko bana eta zinta batzuk ondo etor daitezke.

Arroka: Kareharria.

Orientazioa: Hegoaldea.

Iraupena: 1 h 45 min

Nork irekia/hornitua: Óscar Alemán, Israel Pérez eta Francesc Canyameres, 2018

 

 

Cambiar idioma (Castellano)

 

 

 

 

 

 

 

Jarraitu

Ihabar (Urbedez) - Itxoin pittin bat Lur (150 m, 5c, derrigorrez 5a)

Bideen zerrendarako lotura

Elektrolitos, Mujer poderosa edo Intifada bideekin konbinatuta, eskalada egun polit bat suerta daiteke. Bide semiekipatua.

Jatorrizko aipamenean lehen luzeari 6a zailtasuna ematen diote, baina guri errazagoa iruditu zitzaigun. Oinez fidatuta zutitu egin behar da lehen asegurua txapatu arte. Gero, bilatuz, euste leku onen bat badu eskuineko pitzaduran, eta 5c inguruan ateratzen da (baliteke gutxiago izatea; 5b). Gainera, A0 modura ere egin daiteke. Aipatzen dut, agian, baten bat lehen luzearen zailtasuna ikusita atzera bota delako.

Gainerako bidea kareharri trinkoko plaka etzanetatik doa. Gozamen ederra. Altuera sentsazio txikia.

Bidearen hasieran R0 egiteko parabolt bat jarrita dago.

 

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrera.

 

L1 (20 m, 7 aseg., 5c). Oinez fidatzeko plakatxoa, lurretik altxatzeko. Lehen asegurua txapatu ondoren, eskuineko pitzadurako heldulekuekin ondo igotzen da. Gero plaka luze etzan bat, eskuineko babaresaren laguntzaz igotzen dena.

L2 (15 m, 0 aseg., II). Eskuinerantz zeharkaldia, erlaitz handietatik.

L3 (50 m, 4 aseg., 5a). R-tik irteteko pasagune txiki bat duen plakatxoa. Harmaila batzuek plaka handiaren oinarrian uzten gaituzte. Harri trinkoa eta itsasgarritasunezko eskalada. Amaieran, bi ezpel gurutzatu eta itsasgarritasunezko plaka bati eraso. Harmaila batzuek bilerara garamatzate (parabolt bat, ezkerreko pitzaduran friendsekin indartu daitekeena).

L4 (25 m, 0 aseg., 3c). Harmaila eta irtenguneetatik igo S handi bat eginez, lehenengo ezkerrera eta gero eskuinera. Plataforma handiko zuhaitzetako batean biltzea.

L5 (40 m, 2 seg., 4a). Hasieran parabolt batekin babesturako itsasgarritasunezko plaka. Gero, pixka bat ezkerrerako joerarekin igo (belar arrastoak dauden aldera). Ez dirudi, baina plakan heldulekuak eta zerbait jartzeko kokalekuak aurkituko ditugu. Goi goian, iltze batek bide onetik goazela adierazten digu. Harmailetatik eta lapiaz batetik amaitzen da. Bilera soka zati batez egindako arroka-zubi batean.

 

Jaitsiera: Pixka bat igo eta oinez jaitsi bidezidorretik.

Materiala: 7-8 zinta + bilgunerako materiala. Friends eta fisurero sorta bat, baita ezpeletan jartzeko zinta batzuk ere.

Arroka: Kareharria.

Orientazioa: Hegoa

Iraupena: 1 h 45 min

Nork irekia/ekipatua: Mikel Pardo "Txintxa" eta Christian Pau, 2022ko martxoa.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Ihabar (Urbedez) - Mujer poderosa (95 m, 5c, derrigorrez 5b)

Bideen zerrendarako lotura

Josema Berrocosok eta David Martínezek haitz onaren gainean irekitako bide labur eta polita, inguruko gainerako bideen estilo berekoa. Aseguru gutxi ditu, baina autobabesak jartzeko aukera dezente dago. Kalitatezko harkaitza, L3ko zatitxo batean izan ezik, oraindik "basati" samar baitago. Hobera egingo du jendea pasa ahala.

L1aren bigarren zatia oso polita da. Pitzadurez betetako plaka bat da eta bertan friendsak eta zintak jartzeko aukera ugari daude. L2 luzearen hasieran dagoen plakatxotik irteteko ere badu bere gauzatxoa. L3an, muntatu gabeko arroka-zubi batean txapatu ondoren zeharkaldi fin bat egin behar da eskuinerantz, luzean dagoen parabolt bakarra aurkitzeko. Parabolta zaila da ikusten (guk ez genuen ikusi behintzat) eta arrokak zuzen igotzeko “gonbidatzen” du arrokak helduleku onak dituelako eta autobabesak jartzeko aukera ikusten delako. Smithy eta lagunaren iritzi berekoak gara. Uste dugu logikoagoa dela zeharkaldia egin gabe zuzen igotzen jarraitzea. Zeharkaldia apur bat behartua dago. Bakoitzak erabaki dezala.

 

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrera.

L1 (25 m, 1 aseguru,, 4a). Arroka trinkoko plaka etzana hasieran, arte handiraino iritsi arte. Oinekin eskalatzen den plaka da. Zuhaitza igaro ondoren, plaka pitzatu bat, postontziz betea eta autobabeserako aukera askorekin.

L2 (30 m, 3 aseguru,, 5b). Arroka trinkoko plaka hasieran. Lehen parabolta baino lehen totem urdin bat jartzeko aukera dago. Ondoren oinak bi zulo handira igo behar dira, eta harkaitzean koska txiki bat aurkitu, oinak itsasgarritasunez igo eta plakatik irten ahal izateko (pasagune fina). Gero, bi zuhaiztiren artean pitzadurak dituen plaka bati eraso behar zaio. Azken paraboltetik eskuinera egin eta 5 m ingurura, plataforma belartsu batean, 2 zuhaitz aurkituko ditugu bilera egiteko. Hasierako plakaren ondoren luzean hainbat friends jartzeko aukera dago.

L3 (40 m, 2 aseguru,, 5c). Pitzadura plaka zimurtsuaren ezkerraldean. Iltzearen ondoren, ezkerreko plakara irten. Hormatxoraino igo (muntatu gabeko arroka-zubi bi). Hormatxoak helduleku onak ditu. Pixka bat igo eta eskuinera pasa. Parabolta ikusteko zaila. Luzera harmaila batzuetatik amaitzen da, pitzaduraz eta heldulekuez betetako lapiaz batetik. Bi arroka-zubi sendoekin eraikitako bilera. 5 m eskuinetara "Intifada" bidearen azken bilera ikusiko dugu (parabolt 1 + arroka-zubi 1). Hor ere egin liteke bilgunea.

Hormatxoan eskuinera ez pasatzeko eta zuzen igotzen jarraitzeko aukera dago. Helduleku onak eta autobabeserako aukera onak. Eskuineko zuhaitza gaindituta, pixka bat eskuineranzko joerarekin igo R aurkitzeko. Aldaera hori pixka bat errazago ateratzen da (5a/5b).

 

Jaitsiera: Pixka bat igo eta oinez jaitsi bidezidorretik.

Materiala: 8-10 zinta + bilgunerako materiala. Friends eta fisurero joko bat, baita zuhaitzak lotzeko zinta batzuk ere.

Arroka: Kareharria.

Orientazioa: Hegoa

Iraupena: 1 h 30 min

Nork irekia/ekipatua: Josema Berrocoso eta David Martínez, iraila 2023.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Egino (Placas del Pajado loco) - Luca (165 m, 5c, derrigorrez 5b)

Bideen zerrendarako lotura

Eginon irekitako azken bideetako bat, parabolt, arroka-zubi eta iltzeekin ekipatua. 80 metro inguruko eremu belartsu batek bi zatitan banatzen du bidea. Bidearen lehen zatia polita da (hori bai, Egino estilokoa) eta bigarrenean lehen luzea landaretzak hartua dago eta arroka ez da oso ona (lehen zatian), baina bigarren zatiaren bigarren luzea ederra da. Pasagune labur gogor bat izan ezik, luzera horren gainerakoa oso gozagarria da. Sentsazio onarekin amaitzen duzu bidea.

Lehen luzea da zailtasunean mantenduena. Ikusten da lan handia egin dela garbitzen eta saneatzen. Lehen begiratuan harkaitzak ez du sentsazio onik ematen, baina euste-leku onak ditu, baina bilatu behar diren horietakoak dira. Batzuetan, euste-leku ona ez da lehen begiratuan ematen duena. Hobera egingo du jendea pasa ahala.

Bigarren zatira hurbiltzeko zeharkaldia pixka bat delikatua da katuekin egiten badugu eta aurreko egunetako euriarengatik bustita badago (guri gertatu zitzaigun bezala). Badira leku pare bat zerbait jartzeko, baina baldintza horietan hobe zapatilekin egitea.

Bidea gaixotasun luze baten ondorioz hil zen Luca izeneko mutil bati eskainia dago. Xehetasun gehiago jakiteko Smithyren blogan aurki dezakezue istorioa.

 

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrera.

Arista de los Caracoles ertzaren oinarrian gaudenean, eskuinera jo behar dugu, bidezidor baten arrastoari jarraituz.

Lezeko aparkalekutik guztira 40 minutu inguru. Hormaren oinarrian bidearen izena duen plakatxoa aurkituko dugu. Bidearen oinarria maldan dago. R0 egiteko aukera dago, soka  jarrita duen arroka-zubi batean.

 

L1 (45 m, 13 seg., 5c). Belarrak hartutako plataforma batera igotzen gaituen plakatxo batetik hasten da luzea. Plaka batetik jarraitzen du. Hirugarren parabolt parean, 3-4 m mugitu behar da ezkerrera zeharkaldia eginez. Zeharkaldiko tarte horretan dago luzeraren pasagune gogorra. Gero, zuzen igotzen da plaka bertikal batetik. Azken metroak ezker aldera egiten duen zeharkaldian doaz, gandorretik metro batzuk beherago.

Luzeraren zailtasuna 5b konstantea da, zeharkaldiko igarobide zehatz hori izan ezik. Agian ez genuen behar bezala hartu.

L2 (35 m, 3 seg., 4b). Luzearen lehen erdian arroka da ez hain ona. Lehenengo asegurua bileratik 12-15 metrora dago eta, beraz, nahitaezkoa da tarte horretan zerbait jartzea. Luzeraren bigarren zatia pitzadurak dituen plaka trinko batetik doa, eta erraz babesten da. Bilerara iristean, tarte erraz batean, kontuz! Mugitzen diren harri-bloke batzuk daude.

 

L3 (25 m, 3 seg., 4b). Ezkerrerantz doan pitzadurak, arte handi batera garamatzana. Plakatxo etzan batek erresalte batean uzten gaitu. Erresaltea gaindituta, azken metroak parabolt batek babestutako itsasgarritasunezko plakatxo batetik dira.

80 m, bidezidor batetik oinez, zertxobait delikatua bustita badago. Mugarri batek eta bidearen izena duen plakatxo batek bideak nondik jarraitzen duen adierazten digute.

L4 (30 m, 5 seg., 4c). Luzeraren lehen zatia (arroka-zubira iritsi arte) nahiko belartsua da, eta harkaitzak ez du konfiantza handirik ematen. Parabolt bat duen plakatxo baten oinarrira iristen da. Komeni da autobabesen bat plakatxoaren oinarrian jartzea, parabolta txapatzeko oinak dezente igo behar baitira. Txapatu ondoren, eskuineko ertzean dauden euste-lekuekin, ondo igotzen da. Harmailetatik igo bigarren plaka bateraino. Lehen zubia dagoen lekutik metro bat eskuinera eraso behar da. Plakak pitzadura bat du euste-leku onekin. Plakatik zuzen igota, 5b ateratzen dela diote egileek.

L5 (30 m, 8 seg., 5b). Bidearen luzerik politena. Bileratik eskuinera irten eta sabai argi baten azpian dagoen plaka bertikal bati eraso egin (luzeraren pasagune gogorra; A0n egin daiteke). Plaka gaindituta, pixka bat ezkerretara mugitu eta luzearen bigarren zatian uzten gaituen babaresa polit eta labur bati eraso. Bigarren zati hori, helduleku asko dituzten arroka trinkoko plakez eta harmailez osatuta dago. Azken 8 metroak asegururik gabe, baina errazak (eta gauzak jartzeko aukera askorekin). Hasierako pasagune gogor hori izan ezik, luzeraren zailtasuna 4b/c ingurukoa izan daiteke.

 

Jaitsiera: Apirilaren 1etik abuztuaren 31ra, biak barne, ezin dira erabili "Aztore" eta "Usoaren" jaitsierak. Beraz, egun horietatik kanpo, Olano mendira igo eta Lezetik igotzen den bidea aurkitu behar da. Zaila da bertara orientatzea elorri, dolina eta lapiazez beteta baitago. Onena gailurraren ertza jarraitzea da (lehenengo mendebalderantz, eta gero iparralderantz) bidezidorra aurkitu arte, baina kontuz, ez gaitezen goizegi beherantz bota, “marroi” batean sar gaitezke eta.

 

Materiala: 13 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta trabatzaile joko bat, baita zinta batzuk ere.

Arroka mota: Kareharria.

Orientazioa: Hegoa. Lehenengo luzea goizean itzalpean dago (mendebaldeko orientazioa dauka), azkeneko bi luzeak aldiz, arratsaldean (Doña Eusebia hormak itzala ematen dielako).

Iraupena: 3 h 30 min

Nork irekia/Ekipatua: Asier Izagirre eta Xabier Mugica "Smithy", 2023ko maiatza

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Atxarte - Maria eta Chimenea eguzkiaurre (130 m, 6a, derrigorrez 5c)

Bideen zerrendarako lotura

Atxarteko klasikoen artean klasikoena. Duela hilabete batzuk, Galdakaon, lagun arteko bazkari batean, lagun batekin (Javi B.) Atxarteko gure gazte urteetako eskaladak gogoratzen aritu ginen. Atsekabe horrek jota, bide mitiko hori berriro egitea bururatu zitzaidan. Gogoan nuena bezala jarraitzen du (edo gogorragoa, je, je). Ekainaren hasieran egin genuen, egun polit batean. Lehenengo bi luzeak "Maria" bideari dagozkio, eta gainerako biak "Chimenea eguzkiaurrre" bidari. Dirudienez, harrobiak egindako txikizioaren aurretik, "Chimenea eguzkiaurre" bidea ezkerrerago hasten zen eta goitik irteten zen. Harrobiak bidearen behealdea txikitu zuen.

Bidea ondo hornituta dago, baina aseguruen artean eskalatu behar da. Puntu kritikoak hauek dira: L2ko beheranzko zeharkaldi laburra (bigarrenarentzat lehenengoarentzat baino delikatuagoa) eta azken luzearen zeharkaldia eta tximinia. Zeharkaldia ez da zaila, helduleku onak ditu, baina oso airekoa da eta zertxobait espuestoa da. Beste parabolt baten falta sumatu genuen. Tximiniak leunduta jarraitzen du, baina ondo babestua dago eta A0 modura egin daiteke (zertxobait luzatuz).

Hirugarren luzea erreferentzia gehienetan agertzen dena baino gogorragoa iruditu zitzaigun. Egia da lehenengo hiru laurdenak 4b/4c ingurukoak izan daitezkeela, baina azken plaka bertikala pixka bat gogorragoa iruditu zitzaigun.

Lehen bi bilerak kimikoekin hornituta daude (kimiko handiak; uztairik gabe rapelatu daiteke) eta hurrengoak, bi paraboltez. Lehenengoa izan ezik, gainerakoak leku erosoetan kokatuta daude.

Bidearen lehen zatian, gurearekin gurutzatzen diren hainbat lerro daude. Ez nekien zer bide ziren, eta ondo informatu arte ez nuen krokisa argitaratu nahi. Informazioa Pyrenaica aldizkaritik jaso dut (202. zk., 2001ekoa; 290. eta 291. orrialdeak). Bide nahasketa nahiko korapilotsua da. Okerrik egin ez izatea espero dut. Gurutzatuko ditugun bideen maila Pyrenaica aldizkaritik hartu ditut. Kontuan izan duela 25 urteko graduak direla eta orduan gogorragoak zirela.

Altuera sentsazio ikaragarria. Harrobiarekin lehen luzean luze askoko bide batean zaudela iruditzen zaizu. Sentipen horregatik soilik merezi du bidea egitea.

Iristeko: Ikusi hurrengo sarrera.

Hurbiltzeko: Pista asfaltatutik harrobiraino igo. Gero bidezidor argi batetik igo. Bide nagusiak bihurgune bat egiten duen tokian, utzi eta eskuineko bidezidorrari jarraitu. Argi ikusten dugunean, hormarantz hurbildu (lainoarekin ez da hain agerikoa hurbiltze hori noiz egiten hasi). Destrepe erraza, baina delikatua, plataforma handiaren gainean dagoen erlaitzera jaisteko. Gero, plaka batetik, zeharkaldi bat egin behar da bidearen hasierara iristeko. Urrutitik, lehen begiratuan, zeharkaldiak delikatua dirudi, baina bertan egonik erraza da. Erlaitz eta helduleku onak ditu, eta ondo pasatzen da.

L1 (30 m, 8 aseg., 5a). Plaka bertikalak, helduleku handiekin eta oinetarako leku onekin. Batzuetan, oinak asko igo behar dira (oin-esku mugimendua), baina eskuetarako helduleku onak daudenez, ondo egiten dira. Seigarren paraboltetik ez jarraitu zuzen (ur tantez osatutako sabelak). Hori "Soez" bideari dagokio. Ezkerrera jo, helduleku asko dituen plaka batetik, arroka-zubi bateraino (nahiko ezkerrean). Zuzen ere igo daiteke tarte hori, baina aseguruen artean nahiko urrutiratzea dagoenez, zerbait jarri beharko litzateke (arrokak friendsak jartzeko aukera ematen du). Bilera deseroso samarra.
L2 (30 m, 6 aseg., 5c). Itsasgarritasunezko plaka, diagonalean ezkerrerantz igotzen dena, lehen paraboltera iritsi arte. Parabolt gainetik aseguru lerro bat ikusten da, baina gogorra dela nabari da. “Super ratón” bidearena da. Parabolta txapatu ondoren, pixka bat jaitsi (1-1,5 m) eta ezkerrera, oinetarako erlaitz bat aurkitzeko. Horri esker, helduleku gehien dituen plakari eraso diezaiokegu. Jaitsiera hori egiteko pasagune fina. Bigarrenarentzat lehenengoarentzat baino delikatuagoa. Plakatik diedro lauso bateraino igo. Hori gaindituta, saihestu azken plaka ("Filibustera" bidekoa) eskuinetik. Plakatxo hori 6a da.
L3 (35 m, 6 aseg., 5a). Plakatxoa hasieran, plataforma belartsura igotzeko. Zeharkaldia ezkerrerantz plataforma belartsuaren gainetik. Plaka pitzatu batek zuhaitz batera garamatza. Atzetik pasatu eta plaka bertikal bati eraso, estutzeko pasagune txiki batekin.
L4 (35 m, 13 aseg., 6a). Zeharkaldi horizontala. Ez da lehen begiratuan ematen duen bezain zaila. Heldulekuak ditu, oin eta eskuetarako badago, baina uste dut pixka bat esposatua dela (gehien bat bigarrenenarentzat). Beste parabolt baten falta sumatu genuen. Gero tximiniari erasotu behar zaio. Oinarrian dagoen iltze zahar batek mokotxo batera igotzea ziurtatzen du (psikologikoki bada ere). Hortik lehenengo parabolta ondo txapatzen da (gero iltzeko espresa kentzea komeni da). Gero plaka leundu bat. Lehen bi paraboltak gertu daude, baina gainerakoetan distantzia pixka bat dago, eta graduan ez bagabiltza, pixka bat luzatu beharko da txapatu ahal izateko. Plakaren zailtasuna pixka bat jaisten da amaierarantz. Tximiniaren seigarren aseguruan bi lerro ikusiko ditugu. Eskuinetik jarraitu, ezproitik. Eskuetarako helduleku onekin eta ezproian dauden oinetarako plataforma onekin, geratzen den tartea ondo igotzen da, arazorik gabe.

Jaitsiera: Bi aukera daude. Lehenengoa kanaletik rapelatuz jaistea da. 30 m-ko rapel bat eta 60 m-ko beste bat eginez igoerako bidezidorrera iritsiko gara. Lehenengo rapela garbia da, baina bigarrena pintxo eta osin askoko arrapala belartsu aldapatsu batetik egiten da. Kontuz praka motzekin.
Bigarren aukera da azken bileraren gainetik 6 bat metro zuzen igotzea eta ezkerrera igarotzea ezkerreko lepokora (zeharkaldi horizontal bat eginez, harkaitzezko zubi batek babestuta). Zeharkaldia babesteko zerbait jarri behar da (4a). Helduleku onak dituen harkaitza. Behin lepoan ezin da bigarrena aseguratu. Bilgune bat muntatu edo gorputzetik aseguratu behar zaio.

Materiala: 13 zinta + bilgunerako materiala. Friends sorta bat (aukerakoa) L1erako, zuzen tiratzen badugu, eta L3rako.
Arroka: Kareharria.
Orientazioa: Ekialdea
Iraupena: 2 h 45 min
Nork irekia:
Maria: J.M. Regil eta M. Martinez, 1961.
Chimenea Eguzkiaurre: A. Landa, P. Udaondo, A. Fernandez eta F. De la Iglesia, 1955.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu