© X. Larretxea. Con la tecnología de Blogger.

2025/12/18

Bideen zerrendarako lotura

Plaka oso etzanetan doan eta oinekin eskalatzen den bidea. Goiko aldean erresalte edo tarte bertikalagoren bat aurkituko dugu. Harkaitza ez da txarra, baina ezin da esan oso ona denik ere. Hain etzana denez, harri solte batzuk daude (goitik erortzen direnak). Hobera egingo du jendea pasa ahala.

Behetik irekitako (eta hornitutako) bidea da. Oro har urrun dauden aseguruak ditu. Pare bat luzeren hasieran (L1 eta L2; gehiago L2an), lehen asegurua urrun dago. Eskalada ez da oso zaila, baina buruz ondo ibili behar da.

Bidea rapelatu ahal izateko ekipatuta dago. R3ra arte, bilera guztiak 2 paraboltez osatuak (horietako bat uztaiarekin edo mailoiarekin). Gero hobe goitik irtetea.

Beste parabolt bat edo bi jarrita estrategikoki luzera bakoitzean, "love climbing" bide batean bihur liteke.

 

Iristeko: Oliana herritik errepidea jarraitu La Seu de Urguell norabidean. Herritik irten, biribilgune batetik igaro eta presako zubira iritsi baino dezente lehenago, eskuinera hartu Ermita del Castell adierazten duen bidegurutzean. Asfaltatutako pista paretetara hurbiltzen da. Bidebanatzea topatzean eskuinera hartu eta pistari ferrataren aparkalekuraino jarraitu.

Hurbiltzeko: Ferratara doan bidea hartu. Minutu batzuen buruan, egurrezko kartel bat aurkituko dugu. Bideak eta haien mailak adierazten ditu. 20 metro aurrerago, bidexka eremu harritsu batetik igarotzen denean, 3 bideren hasiera dago (lehenengo 3ak).

Harrizko mugarriak eta horman markatutako bideen inizialak (EO "Esperó Oliana" entzat; Ex "Entre xáfecs" entzat; ExO "Extra Omnes" entzat). Bideen hasiera 5 metroz (EO eta EX artean) eta 10 metroz (EX eta ExO artean) bereizita dago. "Entre xáfecs" bidearen lehen parabolta ikusten da, nahiko gertu dago. Erreferentzia izan daiteke gainerako bideak identifikatzeko.

Autotik, guztira, 10 minutu inguruko igoera.

 

L1 (40 m, 2 aseg., 4b). Hasieran, erresalte labur bat. Gero, plaka etzan luze bat, ezpel eta zuhaixken artean. Horietakoren bat zintaren bat jartzeko balio dezake. Bi aseguru finko bakarrak lehenengo 15 metroetan daude.

L2 (40 m, 4 aseg., 4b). Plaka luze etzana. Lehen asegurua oso goian (12 m ingurura).

L3 (35 m, 3 aseg., 4b). Plaka luze etzana, erdia baino pixka bat goragoen plataforma horizontal handi batez tartekatua. Plataforma handiaren ondoren, plakatxo bat, beste plataforma bat eta azken plakatxoa bat.

L4 (25 m, 5 aseg., 4c). Hormatxo bertikala, 2 parabolt dituena lehenengo 8 metroetan. Gero sabairantz igotzen da plaka etzan batetik. Azkenik, gorantz doan zeharkaldi bat egin behar da, ezkerrerantz, gandorrera ateratzeko. Bilera ferrataren bizi-lerroan edo haren asegururen batean egiten da.

 




Jaitsiera: Gandorra eskuinerantz jarraitu, ferratari jarraituz. Kateak dituen plaka oso etzan eta handi batera iritsiko gara, eta handik jaitsi beharko dugu. Gero oinez jaisten da. Guztira 20 bat minutu kotxera iristeko.

 

Materiala: 5 zinta + bilgunerako materiala. L1erako zinta batzuk eramatea ongi egon daiteke. Friends-en bat eraman daiteke (guk totem berde bat jarri genuen L3an), baina ez dago aukera handirik jartzeko.

Arroka: Kareharria.

Orientazioa: Hegoaldea. Udan bero handia.

Iraupena: 1 h.

Nork irekia: Rem Brescó eta Joan Asín, 2025ean. Behetik irekia.

 

Cambiar idioma(Castellano)

2025/12/17

Leku lasai eta polita. Ziur itzuliko garela, aukera asko geratu baitira egitelo.


Can Boix hoteleko instalazioetara sartu eta Rimbau sakanean sartzen den bidea hartu. Aurrerago, bidea uharraren beste aldera pasatzen da (udaran uharra lehorra dago). Bidegurutze batera iritsiko gara zutoin adierazle batekin. Zutoina baino hamar metro lehenago, hodi baten parean, uharra zeharkatu eta bidexka bat aurkituko dugu. Hasieran ez dago oso zapalduta, baina, gero, agerikoa da. Jarraitu bideari. Lehenengo zatia igotzekoa da (zig-zag eginez). Gero, zeharkaldi bat egiten du eta mendiaren magala zeharkatzen du eskuin aldera. Zati horretan bidea nahiko horizontala da. Uhar lehor batera iristen da. Bideak zeharkatzen du. Aurreraxeago, bideak gora egiten du eta horma batera hurbiltzen gaitu. Horma horren oinarrian adobezko adreiluz egindako babes bat dago. Horman kirol bideak daude (parabolt lerro batzuk ikusten dira). Honaino 35 bat minutuko ibilaldia beharko dugu.

Bideak ezkerrerantz jotzen du eta uhar lehorrerantz itzultzen da. Bertara iristean, ibilgu lehorretik igotzen da pixka batean, eta, gero, bidea banandu egiten da, eta ezkerrerantz jotzen du. Igoera-tarte batek (zig-zag eginez) pista batean utziko gaitu (45-50 minutu hoteletik).

Pistari jarraitu eta Roca de L 'Ermita haitza inguratu. Pista bi uharrek zeharkatzen duten leku batera iritsiko gara (1 h 5 min hoteletik). Lehen uharra zeharkatu aurretik, mugarri bat ikusiko dugu. Bide hori hartuta, "Diagonal del Corb" bidearen hasierara iritsiko gara (2 minutu mugarritik). Bigarren mugarrian hasten den bidezidorra hartuta, 3-4 minutuko igoera labur batean, "La Rampa" bidearen hasierara iritsiko gara. Bigarren bidezidorra ere Mola del Corb-era igotzeko bidexka da. “La Rampa" bidea Mola del Corb-era igotzeko kanalaren hasieran hasten da.

 


Itzulera igoeraren leku beretik egin dezakegu, edo, paseo polit bat eginez, Sant Honorat hormei buelta osoa eman. Luzeagoa da, baina ingurua ezagutzen ez bada, merezi duen ibilbidea da. Buelta osoa emateak (zutoin adierazle batekin adierazitako bidegurutze batera iritsi arte) 1h15min eta 1h30min artekoa denbora suposa dezake. Hortik kotxera beste 30 minutuko jaitsiera gehitu.

 


Cambiar idioma (Castellano)

2025/12/08

Bideen zerrendarako lotura

Aurkikuntza txiki handi bat. Leku lasaia (egia da bertatik abuztuan ibili ginela eta bero asko egiten zuela), itzultzeko gogoz utzi gintuena. Gu arratsaldeetan hurbildu ginen, eguzkiak indarra galtzen hasten zuenean, eta, zebilen haize apurrarekin, bero handirik pasa gabe eskalatu genuen.

Garbiketa lana izugarria izan da. Nahikoa da harkaitzean zenbat orban zuri dauden ikustea. Harkaitzari azala kendu zaion eremuak dira. Eskerrak eman nahi dizkiogu Joan Vidali egindako lanagatik. Inoiz elkartzen bagara, nahi dituzun garagardoetara gonbidatuta zaude. Bideei eman dizkien izenengatik, gai horretan aditua dela uste dut. Momentu horretaz gozatzen jakingo genuke.

Luxuzko ekipamendua eta bideen luzera, bidezkoa. Egokia, egun berean 2 edo 3 bide egiteko eta irribarre zabal batekin amaitzeko.

Hemen deskribatutako bi bideetako lehen bi luzeak, oro har, plaka etzanenatik doaz, tarte bertikalagoa den zatiren batekin. L3ak bertikalak dira.

Hormaren oinera iristean, egurrezko kartel bat ikusiko dugu, bide guztien izena eta luzeen graduazioa jasotzen dituena. Gu "Triple Leffe" -tik hasi ginen, eta lehen bi luzeak kartelean jartzen zuena baino errazagoak iruditu zitzaizkigun. Agian oso ongi hornituta daudelako izan zen. Ez da estutasunik pasatzen. Azken luzean konfiatuta sartu ginen, aurreko biak bezala izango zelakoan pentsatuz (kartelak jartzen zuena baino errazagoa), eta, guztiz oker ginen, ederki estutu behar baita. Gainera, harkaitza oraindik "basati" samar dago tarte honetan, eta arrokari arreta gehiago jarri behar zaio. Hobera egingo du jendea pasa ahala.

"Red Ipa" bidean antzeko zerbait gertatu zitzaigun. "Triple Leffe" bidearen antzekoa izango zelakoan geunden, baina L1a kartelean adierazitakoa baino gogorragoa iruditu zitzaigun. Hamargarren eta hamaikagarren aseguruen artean tarte fina du, eta bertan oinekin eta eskuekin fin ibili behar da.  L2 dezente errazagoa iruditu zitzaigun, eta L3 gogorra, aurreko bideko L3aren antzera.

Bideen izenak harkaitzean adierazita daude. Izen batzuk ez dira ondo ikusten, baina bat identifikatuta, erraza da gainerako bideak identifikatzea.

 


Iristeko: Oliana herritik errepidea jarraitu La Seu de Urguell norabidean. Herritik irten, biribilgune batetik igaro eta presako zubira iritsi baino dezente lehenago, eskuinera hartu Ermita del Castell adierazten duen bidegurutzean. Asfaltatutako pista hormetara hurbiltzen da. Bidea banatzen denean ezkerreko adarra hartu. Ermitatik gertu uzten gaitu. Bertan, zabalune handi bat dago hainbat auto aparkatzeko. Behar izanez gero, urez hornitzeko iturri bat ere badago.

Hurbiltzeko: Bidezidorrak, hasieran, ezkerrerantz jotzen du, hormak dauden lekuaren kontrako norabidean, baina goi-tentsioko zutoin baten ondoren eskuinera itzultzen da eta ia galerarik gabe bideetara eramango gaitu.

2-3 minutu igo ondoren adi egon behar dugu, bidea bitan banatzen baita. Adi egon behar dugu, banaketa lekua ez baita hain agerikoa. Puntu horretan ezkerreko adarra hartuko dugu, goranzko joera argia duena. Bidezidorretik igo eta berehala hormaren oinean egongo gara.

Kotxetik, igoera guztiak, ez ditu 6-7 minutu baino gehiago behar.


Triple Leffe (70 m, 6a, derrigorrez 5c)

L1 (25 m, 11 aseg., 5a). Plaka etzana, itsasgarritasunezko pasaguneren eta sabeltxoren bat dituena.

L2 (30 m, 14 aseg., 5a). Plaka etzana, bertikalagoak diren bi zatitxoekin. Bata orban zuri handiaren parean eta bestea bilera baino metro batzuk lehenago. Zatitxo horiek euste leku onak dituzte. R sabai handiaren azpian.

L3 (15 m, 12 aseg., 6a). Hasieran sabaia, helduleku onekin, baina pasagune arraroa duen irteera batekin. Gero, halako arrakala lauso batetik igotzen da, eskuinerantz, eta oinak ondo jartzeko pasagune fin batzuk ditu. Hemen harkaitzak ez du hainbesteko konfiantzarik ematen, bainaa seguruen hurbiltasunak zerbait laguntzen du. Luzeraren bigarren zatian, bilgunera hurbildu ahala, plakaren bertikaltasuna jaisten doa eta, beraz, zailtasuna, baina arrokarekin adi jarraitu behar da. Hobera egingo du jendea pasa ahala.

 

Jaitsiera: Bidetik rapelatzen. R3tik R2ra soka batekin jaitsi eta hortik, 60 m-ko bi sokekin, lurrera. Guk ez genuen probatu, baina litekeena da 60 metroko 2 sokekin lurrera tirada batean iristea. Hori egin genuen Red Ipa bidean eta lurreraino iritsi ginen inolako arazorik gabe.

 

Materiala: 14 zinta + bilguenerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira beharrezkoak.

Arroka: Kareharria.

Orientazioa: Hegoaldea. Udan bero handia.

Iraupena: 1h 15 min.

Nork irekia/ekipatua: Joan Vidal, otsaila 2024.

 




Red Ipa (65 m, 6a, derrigorrez 5c)

L1 (30 m, 15 aseg., 6a). Hormatxo batekin hasten da luzea. Euste lekuak ditu, baina estutu egin behar da (5b). Gero, mini-erresalte batek zatitutako plaka batek ezkerrerantz doan plaka bertikal batean uzten gaitu. Zatitxo fina, helduleku txikikoa eta oinak ondo jartzekoa, 10. eta 11. aseguruen artean. Gero, bilguneraino, plaka etzan egiten dea eta erlaxatuago igotzen da.

L2 (20 m, 12 aseg., 4c). Harri trinkoz osatutako plaka etzana, aseguruak hurbil dituena. Hamargarren asegurutik 1 m ezkerrera egin eta gero diagonalean igo bilgunera.

L3 (15 m, 9 aseg., 6a). Ageriko pitzaduraren eskuinera dagoen plakatxoa igo, estutu behar den plaka bertikalaren azpian jartzeko. Bilgunera hurbildu ahala, hormak bertikaltasun pixka bat galtzen du, eta zailtasuna jaisten doa.

 

Jaitsiera: Bidetik rapelatzen. 60 m-ko 2 sokekin lurrera tirada batean iristen da (58 m inguru).

 

Materiala: 15 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira behar.

Arroka: Kareharria.

Orientazioa: Hegoaldea. Udan bero handia.

Iraupena: 1h 15 min.

Nork irekia/ekipatua: Joan Vidal, apirila 2024.

 

Cambiar idioma (Castellano)

2025/11/24

Bideen zerrendarako lotura

El libro de la selva" bidea egiteko beste modu bat. Sendero Limitekoen bideak jende askok egiten ditu, eta batzuetan ilara egoten da bide bera egiteko. Normala da tapoi txiki bat sortzea. "Casa de Piedra" aterpearen inguruan dauden bideekin pasatzen da, baina gorago dauden bideekin ere gertatzen hasi da. Linea berriak irekitzearekin arazo hori zertxobait arintzen ari da.

Bide honen eskalada auzokoaren oso antzekoa da, eta ekipamendua ere. Bidea "El libro de la selva" hasten den lekutik 10-15 m gorago hasten da. R0 (parabolt 1) pinu txiki baten ondoan.

 

Beraz, esandakoa. "El libro de la selva" bidea egin behar badugu eta okupatuta dagoela ikusten badugu, bigarren aldaera honetatik sar gaitezke.

 

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrerako informazioa.

 

L1 (20 m, 8 aseg., 4b). Uhin moduko batzuk dituen plaka etzana hasieran. Pinu handiaren ondoren, pitzadura moduko bati jarraitzen dion plaka bat. Mini-sabai bat ezkerretik gainditu eta pitzadura bati jarraitzen dion beste plaka batetik igo Rraino (parabolt 1 + zuhaizti 1).

L2 (25 m, 7 aseg., 4c). Hasieran pitzadura bat jarraitzen duen plaka. Gero, diedro etzan bat, liburu ireki baten itxurarekin. Diedroaren amaieran dagoen bloke handia bere ezkerretik inguratzen da. Goraxeago Ra dago, terraza eroso batean.

L3 (25 m, 9 aseg., 4c). Uhinak dituen plaka, eskuinerantz igotzen duena. Gero, zuzen igo eta, plataforma erdizirkular batetik, mini diedro batera hurbildu. Jendarme txiki batek bilera dagoen harmaila belartsu batetara ateratzen gaitu.

 

L4 eta L5 komunak "El libro de la selva" rekin. Ikusi hurrengo sarrera.

 




Jaitsiera: Bidezidorretik oinez. Mugarriei jarraitu besterik ez da egin behar. 10 bat minututan Bozueloko lautadetan gaude.

 

Materiala: 9 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira behar.

Arroka: granitoa, trinkoa eta itsasgarria.

Orientazioa: Hego-ekialdea.

Iraupena: 1h30min.

Nork irekia/ekipatua: Julio Benedé, iraila 2023.

 

Cambiar idioma (Castellano)

 

 

 

 

2025/11/08

Bideen zerrendarako lotura

Juan Gutierrez nekaezinak eta lagunek Memoria Selectiva zonaldean irekitako azken bideetako bat. Oso ondo hornitua eta oso harkaitz onarekin. L1 etzana eta L2 bertikala. Eskalada estiloari dagokionez, inguruko bideen antzekoa da. Plaken eskalada da nagusi.

L1ean, hirugarren aseguruan, ezkerreko ipuruaren alboan dagoen parabolt aldera joan. Bigarren luzerak ez du pasabide gogorrik, baina tarte bat du (7. eta 10. aseguruen artean), zailtasunari dagokionez oso mantendua (5b oso mantendua). Pasaguneren bat konplikatzen bazaizu, 5c zailtasuna duelako  sentsazioarekin amaituko duzu.

Bidea rapelatu ahal izateko ekipatua dago.

 

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrera.

 

L1 (35 m, 9 aseg., 4b). Plakatxoa hasieran. Gero plaka etzan luze bat. Azken zatia, R-ra iritsi aurretik, pixka bat bertikalagoa jartzen da, baina helduleku oso onak ditu.

L2 (35 m, 12 aseg., 5c). Plaka bertikala, helduleku onekin, eskuineko ipuruaren parean jarri arte. Bosgarren parabolta jarrita dagoen lekura iritsi arte, ez da ikusten. Seigarrena seguruan, txapatu ondoren metro bat eskuinera pasa. Ondoren, tarte fin luze bat, 5b zailtasunean oso mantendua. Azken metroetan bertikaltasuna galtzen doa.

 




Jaitsiera: Bidetik rapelatzen edo, oinez, bidezidorretik jaisten. Bidea ezagutzen bada 20 minututan autoan zaude.

 

Materiala: 12 zinta + bileretarako materiala.

Arroka: Kareharria.

Orientazioa: Hegoaldea. Udan bero handia.

Iraupena: 50 min.

Nork irekia/ekipatua: David Dominguez eta Juan Gutiérrez, 2019ko otsaila.

 

 

Cambiar idioma (Castellano)

 

2025/11/07

Bideen zerrendarako lotura

Paret de la Formiguerako beste bide bat. Lehen erdian Multi Montis (torloju auto-kiribiltzaileak, parabolten kasuan ez bezala, arroka hautsi lezaketen tentsiorik sortu gabe instalatzen direnak) eta gainerakoan paraboltak dituen bidea. Eskalada estiloari dagokionez, inguruko bideen antzekoa da. Plaken eskalada da nagusi (bertikalak eta ez hain bertikalak).

Oro har, arroka ona da, L2aren amaieran dagoen tarte labur batean izan ezik; tarte horretan, harkaitzarekin arreta izan behar da. Bada lauza bat hobe dena ez ukitzea. L2 eta L3 zailtasun mailan mantenuak dira, baina L2n zatitxo fin bat dago (7. eta 8. aseguruen artean), eta horretan estutu egin behar da.

Ageriko ur-arrasto beltz eta zabal baten ezkerraldean, bidearen oinean, txapatxo laukizuzen bat duen buril batek adierazten digu bidea non hasten den.

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrera.

 

L1 (20 m, 4 aseg., 4c). Plaka.

L2 (35 m, 12 aseg., 6a). Bileratik eskuinerantz ateratzen da, baina lehen asegurua txapatu bezain laster ezkerrerantz igo behar da, diagonal bat eginez. Hirugarren asegurua uztaiak dituzten bi Montis dira (rapelerako R). Luzeari gradua ematen dion pasagune fina 7. eta 8. aseguruaren artean. Goraxeago, arrokari erreparatu behar zaio (arreta jarri behar zaion lauza). Pasagunetxo kabroia ere bai, bilerara igotzeko. Bilgunea erlaitz eroso batean.

L3 (25 m, 7 aseg., 5c). Plaka bertikala, gehiago pentsarazten dizun pasagune batzuekin. Azken metroetan bertikaltasuna galtzen joaten da.

 




Jaitsiera: Bidetik rapelatzen edo, oinez, bidezidorretik jaisten. 20 minututan, bidea ezagututa, autoan zaude.

 

Materiala: 12 zinta + bilgunerako materiala.

Arroka: Kareharria.

Orientazioa: Hegoaldea. Udan bero handia.

Iraupena: 1h 30 min.

Nork irekia/ekipatua: Xavier Garreta "Garrets" eta Eusebi Codina, 1996ko maiatza.

 

Cambiar idioma (Castellano)

 

2025/10/25

Bideen zerrendarako lotura

Sarraduytik Bonansarako bidean “El Puente” eskalada-eskolaren barruko bideak dira. Hemen azaltzen diren bideak eskuin aldekoak dira.

Eskalada nagusiki plaka etzanetatik burutzen da, noiz  behinka itsasgarritasun pasaguneren batekin. Hormaren lehen metroak pixka bat bertikalagoak dira.

Oso ondo hornitua dago. Beraz, ez da inolako estutasunik pasatzen, eta ondo egon daiteke tarte bat pasatzeko eta haurrak edo eskalatu ez duen jendea eramateko. Luze ugariko eskalada pixka bat praktikatu nahi duen jendearentzat ere balio dezake. Luxuzko arroka. Pena da hain azkar bukatzea. L1 eta L2 luzeak elkarteko aukera ere badago (edo L2 eta L3 luzeak).

Eskalada jarduera luzatu nahi badugu, eskolaren ezkerraldeko luze bateko beste bide batzuekin konbinatu daitezke.

 

Iristeko: Sarraduy herrira hurbildu eta Bonansa-rantz igo A-1605 errepidetik. Laspaules-era doan bidegurutzea eta Blanco ibaiaren gaineko zubia igaro ondoren, 1,5 km aurrerago, errepideak Isabena ibaia zeharkatzen du. Zubia zeharkatu aurretik dagoen lautada txiki batean aparkatu.

Hurbiltzeko: Zubia zeharkatu aurretik, ezkerretara, bidexka bat irteten da. Igoera-tartea labur batek hormetatik gertu uzten gaitu. Agerikoa ikusten dugunean, eskuinera egin eta, beheranzko joerarekin, bideen oinarrira hurbildu. EZ SARTU BELARDIAN, LUR PRIBATUA.

 

Infierno (70 m, 4c, derrigorrez 4a)

L1 (30 m, 14 aseg., 4c). Sabeltxo bat hasieran. Gero plaka etzanak. Luzeraren bigarren erdian, itsasgarritasun pasagune batzuk.

L2 (15 m, 1 aseg., 3c). Harmailak. Diagonalean ezkerrerantz irten. Bizi-kablearen ondoren aurkituko dugu R2a.

L3 (25 m, 8 aseg., 4b). Harri trinkoz eginiko plaka etzan handia, oinekin eskalatzen dena.

 

Pedro Botero (65 m, 4b, derrigorrez 4a)

L1 (30 m, 12 aseg., 4b). Harmailak hasieran eta, jarraian, plaka bertikal labur bat, babaresa labur, baina polit bat duena. Gero, plaka etzanak, goiko aldean itsasgarritasun pasaguneren bat dutenak. Bidea "Purgatorio" bidetik hasteko aukera dagp, zailtasun maila eta eskalada motari dagokionez oso antzekoa.

L2 (15 m, 2 aseg., 3b). Harmailak. Zuzen igo. Bizi-kablearen ondoren R2a aurkituko dugu.

L3 (20 m, 6 seg., 4b). Harri trinkoz eginiko plaka etzan handia, oinekin eskalatzen dena.

 

Almas en pena (65 m, 4b, derrigorrez 4a)

L1 (25 m, 9 aseg., 4b). Plaka bertikala laburra hasieran. Gero, aurrekoen antzeko plaka etzan bat.

L2 (20 m, 2 seg., 3a). Harmailak. Ezkerrera jo eta, parabolta txapatu ondoren, zuzen igo ezpelen artetik. Bizi-kablearen ondoren R2a aurkituko dugu.

L3 (20 m, 7 seg., 3c). Harri trinkoz eginiko plaka etzan handia, oinekin eskalatzen dena.

 




Jaitsiera: R3tik bizi-kableraino rapelatu. Hortik, 10 minututan, oinez, bidearen oinarrian edo kotxean gaude.

Bizi-kablea duen tartea horizontala eta erraza da. Kablea altzairuzko kable fin bat da. Tarte horizontala amaitu ondoren, kablea amaitzean, zuzen jaitsi bidezidorraren arrastoei eta mugarriei jarraituz, bigarren kable-zatia aurkitu arte (kable lodia duena), Kable horrek hormen oinarrian uzten gaitu.

"Pedro Botero" eta "Almas en pena" ren R3tik oinez jaitsi daiteke. Eskuinera irten eta, destrepe labur baten ondoren, oinez jaitsi ahal izango gara bizi-kableraino. Rapelatzen ibiltzea baino aukera azkarragoa da.

 

Materiala: 9-14 zinta (aukeratzen dugun bidearen arabera) + bilgunerako materiala.

Arroka: Kareharria.

Orientazioa: Hegoaldea. Udan bero handia.

Iraupena: 45 min bide bakoitzerako.

Nork irekia/ekipatua: Bide guztiak L. Alfonso, 2005ean.

 

Cambiar idioma (Castellano)

2025/10/23

Bideen zerrendarako lotura

Bide polita leku lasai batean. Arroka ona eta ekipamendu egokia, nahiz eta Friends joko bat eta zintaren bat eramatea egoki den urrutiratze batzuk babestu ahal izateko. Hurbilketa eta itzulera laburrak eta erosoak.

Tokiak aukerak eskaintzen ditu zailtasun eskuragarriko bide berri gehiago irekitzeko.

L4an, posible da ezpelen artetik ez pasa eta eskuinetik saihestea, baina, ondoren, zeharbide horizontal labur bat egin behar da ezkerrerantz, lehen parabolta aurkitzeko. Zaila izan gabe, aukera okerragoa da sokakideko lehenengoarentzat eta bigarrenarentzat ezpelak zeharkatzea baino. Hobe ezpelak zeharkatzea. Plakari zuzenago erasotzen zaio.

 

Iristeko: Laspaules herritik Alins herrira errepidez hurbildu (6 km). Elizaren ondoan dagoen plazatxo zabalean aparkatu. Iturri bat dago ura hartzeko.

Hurbiltzeko: GR-15a (kartel adierazleak) hartu elizaren eta hilerriaren artean. GR-15eko markei jarraitu. Beherantz doan bide polit batek lepo nabarmen batera hurbiltzen gaitu (6-8 min). Jaisten jarraitu eta kurba batean GRa utzi eta eskuinera irteten den bidezidor argi bat hartu behar da. Hasieran marka bat dago, GR ez dela adierazten duena. Jaisten jarraitu eta basoan sartuko gara. Hormaren ezproia gainditzean, eskuinerantz igotzen den bidezidorra aurkitzeko adi egon (mugarria). Bidezidorra ezproiaren azpitik igaro eta 50-80 m aurrerago aurkituko dugu. Autotik 15 minutu inguru izan daitezke.

Igo 35-40 metro oinez (mugarriak) hormaren oinarriraino. Lehenengo parabolta plaka baten gainean ikusiko dugu, eta bertara igotzen da trepada txiki bat eginez.

 


L1 (25 m, 6 aseguru, 5a). Plaka bertikala, ezkata handien moduko formekin eratutako arroka trinkoarekin. Bigarren parabolta zertxobait altu. Plaka gainditzean zertxobait igo eta eskuinera zeharkaldi bat egin behar da. Zertxobait expo da bigarrenarentzat azken asegurutik bilguneraino 4-5 m direlako.

L2 (35, 1 aseguru, 4b). Plaka labur bat erlaitz zabal eta erraz batera igotzeko. Erlaitza oinez igotzen da. Zuhaixka edo ezpel sendoren batean zintaren bat jartzeko aukera dago. Erpina igaro ondoren dago bilera.

L3 (35 m, 5 aseguru, 5b). Plaka etzana hasieran. Sabai txikia ezpelaren atzean. Ezpela eskuinetik saihesten da. Ondoren, arroka trinkoko plaka bertikal batetik jarraitzen du. Helduleku onen bat badu. Plaka ezker alderako joera txiki batekin igotzen da. Plakaren hirugarren paraboltetik irteteko pasagunetxo bat dago. Ezkerretik hobeto ateratzen da. Plaka gainditzean, bilera 5 metro eskuinetara dago.

L4 (45 m, 4 aseguru, 4c). Ezpelen artean pasa (pasagunetxo sastrakatsua), ageriko plaka argi baten oinarrian jartzeko. Plaka etzana, eta, ondoren, parabolt batez ondo babestutako erresalte bat. Amaitzeko, plaka leun inklinatu bat, baina bere ertzean euste leku onak dituena. Azken parabolta txapatu ondoren, pixka bat eskuinera eginez igo behar da, ezpel artean pasatuz, bilera aurkitzeko.




Jaitsiera: Oinez igo ezproi zabal eta eroso batetik 30-40 m inguru. Gure eskuinean Alins herriko etxeak ikusiko ditugu. "Etxe modernoaren" parean gaudenean adi egon. Bidezidor bat (trazak) jaiotzen da eskuinean, zeharbide horizontal labur batekin "etxe modernora" garamatzana. Kontuz! Etxe aldera ez jarraitu, eremu partikularra da. Ezpeletatik irten bezain laster, behera egin, etxe zahar batzuetara. Azpitik eta eskuinetik herriko etxeak saihestuz, zelai bat gurutzatuz, jaisteko erabili dugun GR bidera irtengo gara, eta hortik, autora igo behar da. Guztira, 10 minutu inguru izan daitezke autora itzultzeko.

Itzulera erosoa eta nahiko laburra. "Etxe modernoa" deitzen diogu herriaren goialdean dagoen kanpoko igogailua duen egurrezko etxe bati.

 

Materiala: 10-12 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisurero-joko bana eta zinta batzuk ondo etor daitezke.

Arroka: Kareharria.

Orientazioa: Hegoaldea.

Iraupena: 1 h 45 min

Nork irekia/hornitua: Óscar Alemán, Israel Pérez eta Francesc Canyameres, 2018

 

 

Cambiar idioma (Castellano)