Ihabar (Urbedez) - Itxoin pittin bat Lur (150 m, 5c, derrigorrez 5a)

Bideen zerrendarako lotura

Elektrolitos, Mujer poderosa edo Intifada bideekin konbinatuta, eskalada egun polit bat suerta daiteke. Bide semiekipatua.

Jatorrizko aipamenean lehen luzeari 6a zailtasuna ematen diote, baina guri errazagoa iruditu zitzaigun. Oinez fidatuta zutitu egin behar da lehen asegurua txapatu arte. Gero, bilatuz, euste leku onen bat badu eskuineko pitzaduran, eta 5c inguruan ateratzen da (baliteke gutxiago izatea; 5b). Gainera, A0 modura ere egin daiteke. Aipatzen dut, agian, baten bat lehen luzearen zailtasuna ikusita atzera bota delako.

Gainerako bidea kareharri trinkoko plaka etzanetatik doa. Gozamen ederra. Altuera sentsazio txikia.

Bidearen hasieran R0 egiteko parabolt bat jarrita dago.

 

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrera.

 

L1 (20 m, 7 aseg., 5c). Oinez fidatzeko plakatxoa, lurretik altxatzeko. Lehen asegurua txapatu ondoren, eskuineko pitzadurako heldulekuekin ondo igotzen da. Gero plaka luze etzan bat, eskuineko babaresaren laguntzaz igotzen dena.

L2 (15 m, 0 aseg., II). Eskuinerantz zeharkaldia, erlaitz handietatik.

L3 (50 m, 4 aseg., 5a). R-tik irteteko pasagune txiki bat duen plakatxoa. Harmaila batzuek plaka handiaren oinarrian uzten gaituzte. Harri trinkoa eta itsasgarritasunezko eskalada. Amaieran, bi ezpel gurutzatu eta itsasgarritasunezko plaka bati eraso. Harmaila batzuek bilerara garamatzate (parabolt bat, ezkerreko pitzaduran friendsekin indartu daitekeena).

L4 (25 m, 0 aseg., 3c). Harmaila eta irtenguneetatik igo S handi bat eginez, lehenengo ezkerrera eta gero eskuinera. Plataforma handiko zuhaitzetako batean biltzea.

L5 (40 m, 2 seg., 4a). Hasieran parabolt batekin babesturako itsasgarritasunezko plaka. Gero, pixka bat ezkerrerako joerarekin igo (belar arrastoak dauden aldera). Ez dirudi, baina plakan heldulekuak eta zerbait jartzeko kokalekuak aurkituko ditugu. Goi goian, iltze batek bide onetik goazela adierazten digu. Harmailetatik eta lapiaz batetik amaitzen da. Bilera soka zati batez egindako arroka-zubi batean.

 

Jaitsiera: Pixka bat igo eta oinez jaitsi bidezidorretik.

Materiala: 7-8 zinta + bilgunerako materiala. Friends eta fisurero sorta bat, baita ezpeletan jartzeko zinta batzuk ere.

Arroka: Kareharria.

Orientazioa: Hegoa

Iraupena: 1 h 45 min

Nork irekia/ekipatua: Mikel Pardo "Txintxa" eta Christian Pau, 2022ko martxoa.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Ihabar (Urbedez) - Mujer poderosa (95 m, 5c, derrigorrez 5b)

Bideen zerrendarako lotura

Josema Berrocosok eta David Martínezek haitz onaren gainean irekitako bide labur eta polita, inguruko gainerako bideen estilo berekoa. Aseguru gutxi ditu, baina autobabesak jartzeko aukera dezente dago. Kalitatezko harkaitza, L3ko zatitxo batean izan ezik, oraindik "basati" samar baitago. Hobera egingo du jendea pasa ahala.

L1aren bigarren zatia oso polita da. Pitzadurez betetako plaka bat da eta bertan friendsak eta zintak jartzeko aukera ugari daude. L2 luzearen hasieran dagoen plakatxotik irteteko ere badu bere gauzatxoa. L3an, muntatu gabeko arroka-zubi batean txapatu ondoren zeharkaldi fin bat egin behar da eskuinerantz, luzean dagoen parabolt bakarra aurkitzeko. Parabolta zaila da ikusten (guk ez genuen ikusi behintzat) eta arrokak zuzen igotzeko “gonbidatzen” du arrokak helduleku onak dituelako eta autobabesak jartzeko aukera ikusten delako. Smithy eta lagunaren iritzi berekoak gara. Uste dugu logikoagoa dela zeharkaldia egin gabe zuzen igotzen jarraitzea. Zeharkaldia apur bat behartua dago. Bakoitzak erabaki dezala.

 

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrera.

L1 (25 m, 1 aseguru,, 4a). Arroka trinkoko plaka etzana hasieran, arte handiraino iritsi arte. Oinekin eskalatzen den plaka da. Zuhaitza igaro ondoren, plaka pitzatu bat, postontziz betea eta autobabeserako aukera askorekin.

L2 (30 m, 3 aseguru,, 5b). Arroka trinkoko plaka hasieran. Lehen parabolta baino lehen totem urdin bat jartzeko aukera dago. Ondoren oinak bi zulo handira igo behar dira, eta harkaitzean koska txiki bat aurkitu, oinak itsasgarritasunez igo eta plakatik irten ahal izateko (pasagune fina). Gero, bi zuhaiztiren artean pitzadurak dituen plaka bati eraso behar zaio. Azken paraboltetik eskuinera egin eta 5 m ingurura, plataforma belartsu batean, 2 zuhaitz aurkituko ditugu bilera egiteko. Hasierako plakaren ondoren luzean hainbat friends jartzeko aukera dago.

L3 (40 m, 2 aseguru,, 5c). Pitzadura plaka zimurtsuaren ezkerraldean. Iltzearen ondoren, ezkerreko plakara irten. Hormatxoraino igo (muntatu gabeko arroka-zubi bi). Hormatxoak helduleku onak ditu. Pixka bat igo eta eskuinera pasa. Parabolta ikusteko zaila. Luzera harmaila batzuetatik amaitzen da, pitzaduraz eta heldulekuez betetako lapiaz batetik. Bi arroka-zubi sendoekin eraikitako bilera. 5 m eskuinetara "Intifada" bidearen azken bilera ikusiko dugu (parabolt 1 + arroka-zubi 1). Hor ere egin liteke bilgunea.

Hormatxoan eskuinera ez pasatzeko eta zuzen igotzen jarraitzeko aukera dago. Helduleku onak eta autobabeserako aukera onak. Eskuineko zuhaitza gaindituta, pixka bat eskuineranzko joerarekin igo R aurkitzeko. Aldaera hori pixka bat errazago ateratzen da (5a/5b).

 

Jaitsiera: Pixka bat igo eta oinez jaitsi bidezidorretik.

Materiala: 8-10 zinta + bilgunerako materiala. Friends eta fisurero joko bat, baita zuhaitzak lotzeko zinta batzuk ere.

Arroka: Kareharria.

Orientazioa: Hegoa

Iraupena: 1 h 30 min

Nork irekia/ekipatua: Josema Berrocoso eta David Martínez, iraila 2023.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Egino (Placas del Pajado loco) - Luca (165 m, 5c, derrigorrez 5b)

Bideen zerrendarako lotura

Eginon irekitako azken bideetako bat, parabolt, arroka-zubi eta iltzeekin ekipatua. 80 metro inguruko eremu belartsu batek bi zatitan banatzen du bidea. Bidearen lehen zatia polita da (hori bai, Egino estilokoa) eta bigarrenean lehen luzea landaretzak hartua dago eta arroka ez da oso ona (lehen zatian), baina bigarren zatiaren bigarren luzea ederra da. Pasagune labur gogor bat izan ezik, luzera horren gainerakoa oso gozagarria da. Sentsazio onarekin amaitzen duzu bidea.

Lehen luzea da zailtasunean mantenduena. Ikusten da lan handia egin dela garbitzen eta saneatzen. Lehen begiratuan harkaitzak ez du sentsazio onik ematen, baina euste-leku onak ditu, baina bilatu behar diren horietakoak dira. Batzuetan, euste-leku ona ez da lehen begiratuan ematen duena. Hobera egingo du jendea pasa ahala.

Bigarren zatira hurbiltzeko zeharkaldia pixka bat delikatua da katuekin egiten badugu eta aurreko egunetako euriarengatik bustita badago (guri gertatu zitzaigun bezala). Badira leku pare bat zerbait jartzeko, baina baldintza horietan hobe zapatilekin egitea.

Bidea gaixotasun luze baten ondorioz hil zen Luca izeneko mutil bati eskainia dago. Xehetasun gehiago jakiteko Smithyren blogan aurki dezakezue istorioa.

 

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrera.

Arista de los Caracoles ertzaren oinarrian gaudenean, eskuinera jo behar dugu, bidezidor baten arrastoari jarraituz.

Lezeko aparkalekutik guztira 40 minutu inguru. Hormaren oinarrian bidearen izena duen plakatxoa aurkituko dugu. Bidearen oinarria maldan dago. R0 egiteko aukera dago, soka  jarrita duen arroka-zubi batean.

 

L1 (45 m, 13 seg., 5c). Belarrak hartutako plataforma batera igotzen gaituen plakatxo batetik hasten da luzea. Plaka batetik jarraitzen du. Hirugarren parabolt parean, 3-4 m mugitu behar da ezkerrera zeharkaldia eginez. Zeharkaldiko tarte horretan dago luzeraren pasagune gogorra. Gero, zuzen igotzen da plaka bertikal batetik. Azken metroak ezker aldera egiten duen zeharkaldian doaz, gandorretik metro batzuk beherago.

Luzeraren zailtasuna 5b konstantea da, zeharkaldiko igarobide zehatz hori izan ezik. Agian ez genuen behar bezala hartu.

L2 (35 m, 3 seg., 4b). Luzearen lehen erdian arroka da ez hain ona. Lehenengo asegurua bileratik 12-15 metrora dago eta, beraz, nahitaezkoa da tarte horretan zerbait jartzea. Luzeraren bigarren zatia pitzadurak dituen plaka trinko batetik doa, eta erraz babesten da. Bilerara iristean, tarte erraz batean, kontuz! Mugitzen diren harri-bloke batzuk daude.

 

L3 (25 m, 3 seg., 4b). Ezkerrerantz doan pitzadurak, arte handi batera garamatzana. Plakatxo etzan batek erresalte batean uzten gaitu. Erresaltea gaindituta, azken metroak parabolt batek babestutako itsasgarritasunezko plakatxo batetik dira.

80 m, bidezidor batetik oinez, zertxobait delikatua bustita badago. Mugarri batek eta bidearen izena duen plakatxo batek bideak nondik jarraitzen duen adierazten digute.

L4 (30 m, 5 seg., 4c). Luzeraren lehen zatia (arroka-zubira iritsi arte) nahiko belartsua da, eta harkaitzak ez du konfiantza handirik ematen. Parabolt bat duen plakatxo baten oinarrira iristen da. Komeni da autobabesen bat plakatxoaren oinarrian jartzea, parabolta txapatzeko oinak dezente igo behar baitira. Txapatu ondoren, eskuineko ertzean dauden euste-lekuekin, ondo igotzen da. Harmailetatik igo bigarren plaka bateraino. Lehen zubia dagoen lekutik metro bat eskuinera eraso behar da. Plakak pitzadura bat du euste-leku onekin. Plakatik zuzen igota, 5b ateratzen dela diote egileek.

L5 (30 m, 8 seg., 5b). Bidearen luzerik politena. Bileratik eskuinera irten eta sabai argi baten azpian dagoen plaka bertikal bati eraso egin (luzeraren pasagune gogorra; A0n egin daiteke). Plaka gaindituta, pixka bat ezkerretara mugitu eta luzearen bigarren zatian uzten gaituen babaresa polit eta labur bati eraso. Bigarren zati hori, helduleku asko dituzten arroka trinkoko plakez eta harmailez osatuta dago. Azken 8 metroak asegururik gabe, baina errazak (eta gauzak jartzeko aukera askorekin). Hasierako pasagune gogor hori izan ezik, luzeraren zailtasuna 4b/c ingurukoa izan daiteke.

 

Jaitsiera: Apirilaren 1etik abuztuaren 31ra, biak barne, ezin dira erabili "Aztore" eta "Usoaren" jaitsierak. Beraz, egun horietatik kanpo, Olano mendira igo eta Lezetik igotzen den bidea aurkitu behar da. Zaila da bertara orientatzea elorri, dolina eta lapiazez beteta baitago. Onena gailurraren ertza jarraitzea da (lehenengo mendebalderantz, eta gero iparralderantz) bidezidorra aurkitu arte, baina kontuz, ez gaitezen goizegi beherantz bota, “marroi” batean sar gaitezke eta.

 

Materiala: 13 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta trabatzaile joko bat, baita zinta batzuk ere.

Arroka mota: Kareharria.

Orientazioa: Hegoa. Lehenengo luzea goizean itzalpean dago (mendebaldeko orientazioa dauka), azkeneko bi luzeak aldiz, arratsaldean (Doña Eusebia hormak itzala ematen dielako).

Iraupena: 3 h 30 min

Nork irekia/Ekipatua: Asier Izagirre eta Xabier Mugica "Smithy", 2023ko maiatza

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Atxarte - Maria eta Chimenea eguzkiaurre (130 m, 6a, derrigorrez 5c)

Bideen zerrendarako lotura

Atxarteko klasikoen artean klasikoena. Duela hilabete batzuk, Galdakaon, lagun arteko bazkari batean, lagun batekin (Javi B.) Atxarteko gure gazte urteetako eskaladak gogoratzen aritu ginen. Atsekabe horrek jota, bide mitiko hori berriro egitea bururatu zitzaidan. Gogoan nuena bezala jarraitzen du (edo gogorragoa, je, je). Ekainaren hasieran egin genuen, egun polit batean. Lehenengo bi luzeak "Maria" bideari dagozkio, eta gainerako biak "Chimenea eguzkiaurrre" bidari. Dirudienez, harrobiak egindako txikizioaren aurretik, "Chimenea eguzkiaurre" bidea ezkerrerago hasten zen eta goitik irteten zen. Harrobiak bidearen behealdea txikitu zuen.

Bidea ondo hornituta dago, baina aseguruen artean eskalatu behar da. Puntu kritikoak hauek dira: L2ko beheranzko zeharkaldi laburra (bigarrenarentzat lehenengoarentzat baino delikatuagoa) eta azken luzearen zeharkaldia eta tximinia. Zeharkaldia ez da zaila, helduleku onak ditu, baina oso airekoa da eta zertxobait espuestoa da. Beste parabolt baten falta sumatu genuen. Tximiniak leunduta jarraitzen du, baina ondo babestua dago eta A0 modura egin daiteke (zertxobait luzatuz).

Hirugarren luzea erreferentzia gehienetan agertzen dena baino gogorragoa iruditu zitzaigun. Egia da lehenengo hiru laurdenak 4b/4c ingurukoak izan daitezkeela, baina azken plaka bertikala pixka bat gogorragoa iruditu zitzaigun.

Lehen bi bilerak kimikoekin hornituta daude (kimiko handiak; uztairik gabe rapelatu daiteke) eta hurrengoak, bi paraboltez. Lehenengoa izan ezik, gainerakoak leku erosoetan kokatuta daude.

Bidearen lehen zatian, gurearekin gurutzatzen diren hainbat lerro daude. Ez nekien zer bide ziren, eta ondo informatu arte ez nuen krokisa argitaratu nahi. Informazioa Pyrenaica aldizkaritik jaso dut (202. zk., 2001ekoa; 290. eta 291. orrialdeak). Bide nahasketa nahiko korapilotsua da. Okerrik egin ez izatea espero dut. Gurutzatuko ditugun bideen maila Pyrenaica aldizkaritik hartu ditut. Kontuan izan duela 25 urteko graduak direla eta orduan gogorragoak zirela.

Altuera sentsazio ikaragarria. Harrobiarekin lehen luzean luze askoko bide batean zaudela iruditzen zaizu. Sentipen horregatik soilik merezi du bidea egitea.

Iristeko: Ikusi hurrengo sarrera.

Hurbiltzeko: Pista asfaltatutik harrobiraino igo. Gero bidezidor argi batetik igo. Bide nagusiak bihurgune bat egiten duen tokian, utzi eta eskuineko bidezidorrari jarraitu. Argi ikusten dugunean, hormarantz hurbildu (lainoarekin ez da hain agerikoa hurbiltze hori noiz egiten hasi). Destrepe erraza, baina delikatua, plataforma handiaren gainean dagoen erlaitzera jaisteko. Gero, plaka batetik, zeharkaldi bat egin behar da bidearen hasierara iristeko. Urrutitik, lehen begiratuan, zeharkaldiak delikatua dirudi, baina bertan egonik erraza da. Erlaitz eta helduleku onak ditu, eta ondo pasatzen da.

L1 (30 m, 8 aseg., 5a). Plaka bertikalak, helduleku handiekin eta oinetarako leku onekin. Batzuetan, oinak asko igo behar dira (oin-esku mugimendua), baina eskuetarako helduleku onak daudenez, ondo egiten dira. Seigarren paraboltetik ez jarraitu zuzen (ur tantez osatutako sabelak). Hori "Soez" bideari dagokio. Ezkerrera jo, helduleku asko dituen plaka batetik, arroka-zubi bateraino (nahiko ezkerrean). Zuzen ere igo daiteke tarte hori, baina aseguruen artean nahiko urrutiratzea dagoenez, zerbait jarri beharko litzateke (arrokak friendsak jartzeko aukera ematen du). Bilera deseroso samarra.
L2 (30 m, 6 aseg., 5c). Itsasgarritasunezko plaka, diagonalean ezkerrerantz igotzen dena, lehen paraboltera iritsi arte. Parabolt gainetik aseguru lerro bat ikusten da, baina gogorra dela nabari da. “Super ratón” bidearena da. Parabolta txapatu ondoren, pixka bat jaitsi (1-1,5 m) eta ezkerrera, oinetarako erlaitz bat aurkitzeko. Horri esker, helduleku gehien dituen plakari eraso diezaiokegu. Jaitsiera hori egiteko pasagune fina. Bigarrenarentzat lehenengoarentzat baino delikatuagoa. Plakatik diedro lauso bateraino igo. Hori gaindituta, saihestu azken plaka ("Filibustera" bidekoa) eskuinetik. Plakatxo hori 6a da.
L3 (35 m, 6 aseg., 5a). Plakatxoa hasieran, plataforma belartsura igotzeko. Zeharkaldia ezkerrerantz plataforma belartsuaren gainetik. Plaka pitzatu batek zuhaitz batera garamatza. Atzetik pasatu eta plaka bertikal bati eraso, estutzeko pasagune txiki batekin.
L4 (35 m, 13 aseg., 6a). Zeharkaldi horizontala. Ez da lehen begiratuan ematen duen bezain zaila. Heldulekuak ditu, oin eta eskuetarako badago, baina uste dut pixka bat esposatua dela (gehien bat bigarrenenarentzat). Beste parabolt baten falta sumatu genuen. Gero tximiniari erasotu behar zaio. Oinarrian dagoen iltze zahar batek mokotxo batera igotzea ziurtatzen du (psikologikoki bada ere). Hortik lehenengo parabolta ondo txapatzen da (gero iltzeko espresa kentzea komeni da). Gero plaka leundu bat. Lehen bi paraboltak gertu daude, baina gainerakoetan distantzia pixka bat dago, eta graduan ez bagabiltza, pixka bat luzatu beharko da txapatu ahal izateko. Plakaren zailtasuna pixka bat jaisten da amaierarantz. Tximiniaren seigarren aseguruan bi lerro ikusiko ditugu. Eskuinetik jarraitu, ezproitik. Eskuetarako helduleku onekin eta ezproian dauden oinetarako plataforma onekin, geratzen den tartea ondo igotzen da, arazorik gabe.

Jaitsiera: Bi aukera daude. Lehenengoa kanaletik rapelatuz jaistea da. 30 m-ko rapel bat eta 60 m-ko beste bat eginez igoerako bidezidorrera iritsiko gara. Lehenengo rapela garbia da, baina bigarrena pintxo eta osin askoko arrapala belartsu aldapatsu batetik egiten da. Kontuz praka motzekin.
Bigarren aukera da azken bileraren gainetik 6 bat metro zuzen igotzea eta ezkerrera igarotzea ezkerreko lepokora (zeharkaldi horizontal bat eginez, harkaitzezko zubi batek babestuta). Zeharkaldia babesteko zerbait jarri behar da (4a). Helduleku onak dituen harkaitza. Behin lepoan ezin da bigarrena aseguratu. Bilgune bat muntatu edo gorputzetik aseguratu behar zaio.

Materiala: 13 zinta + bilgunerako materiala. Friends sorta bat (aukerakoa) L1erako, zuzen tiratzen badugu, eta L3rako.
Arroka: Kareharria.
Orientazioa: Ekialdea
Iraupena: 2 h 45 min
Nork irekia:
Maria: J.M. Regil eta M. Martinez, 1961.
Chimenea Eguzkiaurre: A. Landa, P. Udaondo, A. Fernandez eta F. De la Iglesia, 1955.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Portalet (Pic de Estremere) - Aliana (6a, 130 m, derrigorrez 5b)

Bideen zerrendarako lotura

Ongi hornitutako bide motza. Harkaitza ondo dago, baina ikusten da jende gutxi pasatu dela eta oraindik zerbait basatia dagoela. Hobera egingo du jendea pasa ahala.
Lehenengo bi luzeak ez dira beste munduko ezer, baina L3ko itsasgarritasunezko plaka etzanagatik bakarrik pena merezi du bidea egitea. Arroka trinkoz osatutako plaka etzana da, lehen metroetan pasagune finen bat duena, baina gainerakoa gozatzekoa.
Guk bidearen bertsio erraza egin genuen. Jatorrizko bideak R2tik gora zuzen egiten du, baina 6b eta 6c ateratzen dira (egilearen esanetan derrigorrez 5c-ko maila).
Bidea aukera ona izan daiteke jarduera labur baterako edo Portalet orratzeko "Escalada Pirenaica" bidean errenkada handia dagoen kasurako.

Iristeko eta hurbiltzeko: Muga zeharkatu eta eskuinaldean dagoen aparkaleku handian autoa utzi. Portalet orratzerantz jo, mugarriei eta bidexken arrastoei jarraituz. Portalet-eko orratzaren oinarrira iritsita (20 min), orratzaren ezkerretik igotzen jarraitu behar da beste 10 minutuz. Bidea kanalaren amaieran dago.


L1 (25 m, 8 aseg., 5c). Hasieran 5 metro inguruko harri gorrixkako horma.  Arreta pixka bat izan behar da harkaitzarekin. Gero, arroka grisezko plaka batek terraza belartsu handi batean uzten gaitu. Jarraian, helduleku onak dituen plaka bertikal labur batek "zirku" belartsu txiki batean uzten gaitu. Ezkerreko plakatxoa igota, bilerara iritsiko gara.
L2 (40 m, 9 aseg., 6a). Plaka batek sabaiaren azpian uzten gaitu. Heldulekuak ditu, baina estutu egin behar da. Hori gainditu ondoren, harmaila belartsu batzuk eta belarrezko arrapala bat (azken 15 metroak).
L3 (50 m, 10 aseg., 5b). Harri trinkoko plaka handi etzana. Nahiko leuna, baina oinetarako tontor txikiekin. Tarterik finenak lehenengo bost aseguruak dauden zatia da. Gainerakoa gozatzekoa.

Jaitsiera: Oinez, ageriko bidezidor batetik.

Materiala: 10 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta trabagailuak ez dira beharrezkoak.
Arroka: Eskisto gorria lehen metroetan. Gero kareharri grisa.
Orientazioa: Hego-hegomendebaldea, baina Portaleteko orratzak itzala egiten dionez, L1 eta L2 luzeak itzalpean daude goizean.
Nork irekia eta hornitua: Óscar Buil, 2021-2022.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Sopeira - Jaume Casas (6a, 130 m, derrigorrez 5b/A0)

Bideen zerrendarako lotura

Sorpresa polita eta atsegina. Gure asmoa, printzipioz, Sopeirara hurbiltzea zen, eta, beste asmorik gabe, itzalean zegoen bide bat egitea zen, baina harribitxi bat aurkitu dugu. Egia da Juan Gutierrezek eta lagunak irekitzen eta hornitzen dituzten bideek kalitate-zigilua bermatua dutela. Hori jakinda, bide polit bat aurkituko genuela uste genuen, baina ez hainbeste.
L1-ak kontrakoa iradokitzen duen arren, bide gehienean aurkituko dugun arroka izugarria da. Sopeirako ohiko arroka gris-marroia, baina hirura berretuta. Postontzi moduko helduleku batzuk ditu (handiak eta txikiak) oinak ondo jartzeko denbora jartzeko aukera ematen dutenak. Harriaren itsaspena, ikaragarria. Horri luxuzko ekipamendu bat, hurbilketa labur bat (minutu bat ere ez, autoa tunel handiaren atarian uzten badugu) eta itzulera oso eroso bat (3 minutu eskaileretan behera) gehitzen badizkiogu, jende askok aprobetxatuko duen aukera bat izango dela uste dut, eta dezente errepikatuko da.
Jatorrizko krokisean, goiko bi luzeei 6a+ zailtasuna ematen diete. Gure iritzi apalean errazagoak dira. 6a inguruan. L4aren zati finean, aseguruak oso hurbil daude (metro batera edo gutxiagora), eta eskuinetara geratzen diren helduleku batzuk hartuta, postontzi on batera iristeko adina igo daitezke oinak. R4tik irteera fina da, presa txikiekin eta jaitsiera txikian, baina hemen ere aseguruak oso gertu daude (metro batera edo gutxiagora). Azkenik, L5eko sabela ezkerretik pixka bat erasoz hasieran eta gero eskuinera pasatuz, ondo egiten da. Sabela gainditzeko, estutu egin behar da, baina helduleku onak eta oinak igotzeko zulo oso ona daude.
L5 izan ezik, altuera-sentsazio gutxiko bidea da. Guk abuztuaren amaieran eskalatzen dugu beroarekin, eta itzalpean eskalatu dugu bero handirik pasatu gabe (eguzkiak ez dio 13:00-14:00 arte ematen). Beraz, goiz samar joanda, udan ere egin daiteke.

Iristeko eta hurbiltzeko: Escales presaren behe aldeko tunelaren sarreran aparkatu. Eskailera metalikoetatik igo. Zementuzko arrapala batek eramaten gaitu kate batez seinaleztatutako bidearen hasierara. Zementuzko arrapalak euri-uren hustubidearena dela ikusten da, eta eurien ondorioz, bustitze horrek arrapalaren amaieran igarobide irristakor bat eratzen duela ematen du. Uste dut katea irristatzea saihesteko dela eta bidearen hasierara segurtasunez hurbiltzeko.


L1 (30 m, 7 seg., 3b). Plaka etzana, harri-jausien aurkako sare metalikoaren parean jarri arte. Gero ezproitxo bat.

L2 (20 m, 8 seg., 4b). Horizontalean irten eskuinerantz. Etzandako bi plaka, lepo batez bereizita. Pitzadura eta helduleku onak dituzte, eta gorantz igotzen dira, eskuinerantz. Luzea iltze zahar batzuekin eta paraboltekin hornituta dago. Ondo hornituta dago eta ez da apururik pasatzen. Dena den, norbait iltzeekin ez bada fio, zintaren bat jartzeko pare bat arroka-zubi on daude.

L3 (30 m, 8 seg., 5a). Goranzko zeharkaldia eskuinerantz, blokea gainditu arte. Hobe tarte hori plakatik igotzea (aseguruen eskuinaldetik) bloke handiaren azpitik igo baino. Gero, eskandaluzko arroka duen plaka batek (super itsasgarria eta postontziak bezalako heldulekuekin) bileran utziko gaitu.

L4 (30 m, 10 seg., 6a edo 5b/A0). Plaka etzana hasieran helduleku onekin. Gero, ezkerreko zeharkaldi labur batek tarte finean uzten gaitu. Plaka fin bat da, non oinak ondo jarri behar diren. 4 parabolt, metro eskas batez bereizita. Hobe, hasieran, eskuinetara geratzen diren heldulekuetatik helduta, oinak igotzen baditugu. Gero plaka bertikal bat, postontzi moduko helduleku onekin. Azkenean, babaresa labur bat (zerbait atletikoa) bilerara igotzeko.

L5 (20 m, 14 seg., 6a edo 5b/A0). Zeharbide laburra, pixka bat jaitsita, ezkerrerantz (hurbil dauden 2 parabotez babestuta), plakaren bertikalean jartzeko. Presa onak eta pixka bat estutzeko pausotxoren bat duen plaka bertikaletik igo. Sabela luzearen amaiera aldera. Hasieran hobeto erasotzen da ezkerretik eta, hamargarren asegurua txapatu ondoren, eskuinera pasatu. Sabelean estutu egin behar da, baina helduleku onen bat du (pixka bat altua bada ere). A0n egiteko aukera. Sabela gainditu ondoren, bloke handiko tarte batetik bilerara iristen da (pixka bat ezkerretara).

Jaitsiera: 55 metroko rapel garbi batek harri soltezko kanalean uzten gaitu, etxola baino 15 metro gorago. Zapatilak jantzi eta eskaileretatik behera, 3 minututan kotxean gaude.

Materiala: 14 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta trabagailuak ez dira behar. Ongi etor daiteke zintaren bat eramatea, aurkituko ditugun arroka-zubietan zerbait jarri nahi badugu.
Arroka mota: Sopeirako kareharri gris-marroi tipikoa, super-itsasgarria.
Orientazioa: Hego-mendebaldea. Abuztuan 13:00-14: 00 arte ez du eguzkiak jotzen.
Iraupena: 1 h 45 min.
Nork irekia eta hornitua: Miguel Ángel García, Juan Gutiérrez, David Domínguez, Raquel Duran eta David Palau, 2024ko apirila.

Cambiar idioma (Castellano)

 

 

 

 

 

 

 

Jarraitu

Peña Escuach - Valeria (5c, 160 m, derrigorrez 5b)

Bideen zerrendarako lotura

Arroka, izugarria. Luxu bat. Inkrustazioak eta mini erlaitzak dituen kareharria da. Hori dela eta, beti duzu zerbait euskarri gisa. Aldameneko "Merche" baino jarraituagoa zailtasunari dagokionez, baina oso antzekoa. Oso ondo hornitua. L3, L5 eta L6ko plakak gozatzekoak.
Erreferentziaren batean 6a+ zailtasuna ematen diote lehen luzeari eta 6a laugarrenari eta azkenari. Baliteke horrek bat baino gehiago adoregabetzea, baina ez dira behartutako tarteak. Ekidin daitezke pixka bat eskuinera edo ezkerrera mugituz. Gainera, 1-2 metroko hiru zatitxo baino ez dira, ondo aseguratuak. Bide osoa oso ongi babestuta dagoenez, nahitaezko zailtasuna 5b ingurukoa da.
Uste dut klasiko handi bat bihurtuko dela eta bere alboko "Merche" bidea zertxobait estaliko duela.
Bilerak, R3 izan ezik, leku erosoetan daude. R1, R5 eta R6 bi uztairekin. R2, R3 eta R4 uztai batekin. R4bis bis uztairik gabe. Beraz, edozein gorabeheraren aurrean, bidea uzteko aukera dago.
Lehen jaitsiera nahiko zikin samarra zen, baina orain oso ondo dago. Bide argi, eroso eta garbia da, galerarik gabe pistan uzten zaituena. Horrek ere laguntzen du.

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrera.


L1 (30 m, 15 seg., 5c). Bavaresa labur bat ezkerretara eskuineko plakara igotzeko. Helduleku onak dituen plaka batetik igo, ezkerraldean pitzadura bat duen irtengune bertikal batera iritsi arte. Pitzaduratik zuzen igota, 6a+ atera daiteke, baina eskuinetik igota (ezpela dagoen tokitik) errazago ateratzen da. Tarte hori gaindituta, pare bat metro ezkerretara egin eta inkrustazioak dituen azken plaka bertikal bati ekin behar zaio. Azken plaka hori hobe da aseguruen eskuinetik egitea.
L2 (30 m, 5 seg., 3a). Plataforma belartsuen arteko harmailak. Ezkerrerako joerarekin igotzen da. Uste dut hainbeste aseguru daudela lurra hezea dagoenerako. Lehen paraboltean soka finkoko zatitxo bat dago (lur lehorrarekin ez da beharrezkoa). Hirugarren edo laugarren paraboltetatik, gure aurrean, plaka handi eta nabarmen batean, parabolt bat ikusiko dugu. Ez da horra igo behar. Gorantz jarraitu behar da, ezkerrerantz, plaka handi horren izkinan dagoen ezpel baterantz. Parabolt hori jarrita dago Valeriatik Merchera pasatzeko (edo alderantziz). Ezpel horren atzetik, plataforma horizontal zabal batetik, oinez iritsiko gara Rra (bizi-lerroa; soka bat ezpelaren eta Raren artean).
L3 (25 m, 8 seg., 5b). Pasagunetxo arraro bat lurretik altxatzeko. Gero, seigarren parabolt arte, ezkerrerantz pixka bat igotzen den plaka luzea. Erabateko gozamena, zimurtasun ugarirekin. Zailtasuna 4b/c ingurukoa izan daiteke. Tarte finagoa, luzerara maila ematen diona, seigarren eta zortzigarren parabolten artean, luzeraren gainerakoa baino pixka bat bertikalagoa. Pixka bat gehiago pentsatzekoa da, baina zimurtasun ugari ditu oraindik.
L4 (10 m, 4 seg., 5c). Plaka etzana zimurtasunez betea hasieran. Gero hormatxo bertikal bat. Aurrez aurre erasoz gero, 6a atera daiteke, baina eskuinetik pixka bat erasoz gero, zerbait errazagoa ateratzen da. Hirugarren asegurua txapatuta, ezkerrera pasatuko gara (A0n egiteko aukera) helduleku on batzuk harrapatzera. Helduleku horiek harrapatu ondoren, gainerakoa erraza da.
L4bis (15 m, 1 seg., I). Harmaila belartsuak. Trantsizio-luzera, hurrengo plakaren oinarrira iristeko.
L5 (25 m, 9 seg., 4b). Luzeraren lehen bi herenetan, harriak tonu gorrixka du. Oinetarako erlaitz asko eta eskuetarako helduleku onak dituen harria da. Gozamen handia da. Azken herena harri grisa da (bideko gainerako guztia bezala), eta gero eta plaka etzanagoetatik igotzen da.
L6 (25 m, 10 seg., 5b). Plakak etzanda azken sabaira iritsi arte. Bigarren parabolta txapatu ondoren, horitzontalean ezkerrera hiru bat metro egin eta bigarren ezpelaren ezkerretik igo. Tarte hau, sabairaino, oso polita da. Inkrustazio trinkoz betetako plaka bat da. Sabaian bi aukera daude. Edo ezkerretik edo sabaiaren eskuinetik. Bigarren aukerarako, eskuinera 2 metro inguru mugitu behar da, eta sabaiari bere eskuin izkinatik eraso behar zaio (parabolt 1). Sabaia gaindituta, erresalte pare batek azken bileran utziko gaituzte.

 

Jaitsiera: Ikusi hurrengo sarrera.

 

Materiala: 15 zinta + bileretarako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira behar.

Arroka: Inkrustazioez betetako kareharria.

Orientazioa: Hego-mendebaldea. Merche eguzkitan egonda, bidearen lehen luzeak oraindik itzalpean egon daitezke.

Iraupena: 2 ordu.

Nork ekipatua: David Tresaco, Alex Puyo, Daniel Enfedaque eta E. Iriarte, 2021.

 

Cambiar idioma (Castellano)

 

 

 

 

Jarraitu

Balneario de Panticosa - Super Nano (6b, 80 m, derrigorrez 5b/A0) eta Poker (6b, 100 m, derrigorrez 5c/A0)

Bideen zerrendarako lotura

Panticosako bainuetxera itzultzen gara Sendero Limiteko aterpe inguruan dauden bi bide gogorrenak egitera. Lehenengoa ezaguna da jada "Super Nano", baina bigarrena, "Poker" oraindik ez hainbeste. Beti bezala, ondo ekipatuak eta arrokaren kalitatea ezin hobea.

Poker da bainuetxeko bigarren horman Sendero Limiteko kideek ireki eta hornitu duten azken bidea. "Tximinia" bidearekin batera, azken bi bide horiek bigarren hormako bideak pixka bat lasaitzen lagunduko dute; izan ere, orain 5 bideen artean aukeratzeko aukera dago (lehen horman dauden kopuru berbera). Nahiz eta urte pare bat daraman irekita eta bigarren hormara igotzeko bidegurutzean idatzita azaltzen den, ez dut bideari buruzko erreferentziarik aurkitu Interneten.

Lehenengo horman eskalatu ondoren, gure asmoa bigarren horman eskalatzen jarraitzea bada, igoera osoa oinez egin beharrean, orain aukera dago eskalada luze batean luzatzeko eta igoeraren erdia eskalatzen igotzeko. Sendero Limitekoek luze bat ekipatu dute (40m, 3c). Luze honetara lehen hormako edozein bideetako amaieratik hurbildu daiteke.

 

Iristeko: Panticosako bainuetxera hurbildu eta Casa de Piedra aterpetxearen aurrean dagoen aparkalekuan aparkatu.

 

Hurbiltzeko: "Super Nano”-rako aterpearen atzetik, iraupen-eskiko pistetatik hormara hurbildu. 2 minutuko hurbilketa "nekagarri" batean, bidearen oinean egongo gara.

"Poker" biderako, lehenengo hormaren amaieratik, gorantz doan bidezidor nabarmenari jarraitzea besterik ez dago. Bidegurutzean ezkerreko bidezidorra (seinaleztatua) hartuko dugu. Gutxi gorabehera 10 minutuko igoera beharko dugu.

 

Super Nano (6b, 80 m, derrigorrez 5b/A0)

Bide hori Sendero Limiteren klasiko handienetako bat bihurtu da lehen horman. Bide laburra, bi zailtasun puntualekin. Lehenengoa, sarrerako sabaia. Helduleku onak ditu, baina estutu behar da. Gainera, normala da oraindik hotz harrapatzea. Bigarrena, bigarren luzearen hasierako horma da. Horma nahiko laua eta bertikala da, 3 metroko altuera du eta parabolt batez babestuta dago. Hobe da bileraren eskuinetik erasotzea eta oinak igo ondoren ezkerrera pasatzea. Bilguneari helduta, parabolta A0 moduan  txapatzeko aukera dago, baina oraindik estutu eta irteerako paraboltetik tira egin beharko diogu oinak horma bertikaletik ateratzeko. Gainerako bidea gozatzekoa.

 

L1 (30 m, 10 aseguru, 5c). Sabai atletikoa. Heldulekuak ditu, baina estutu egin behar da. Gero plaka luze etzan bat, oinetaz fidatzeko pasagune txikiren batekin.

L2 (20 m, 8 aseguru, 6b edo 5b/A0). 3 metro inguruko altuera duen horma bertikala, eskuetarako gauza txikiekin. A0 modura egiteko aukera dago. Gero plaka luze etzan bat.

L3 (30 m, 12 aseguru, 4c). Plakatxoa eta jarraian helduleku onak dituen pitzadura bat. Harmaila batzuek aukerako R batean uzten gaituzte. Eskuineko ezproitxotik igotzen jarraitu. Azken erresalte labur batek bilgunean uzten gaitu. Bilgunea 8 metro inguru gorago, pinu handi batean, egiteko aukera ere badago.

 

Jaitsiera: Oinez. Goiko hormako biderik egiteko asmorik ez bada, ezkerrerantz jaisten den bidezidorretik jaitsi. 10 minutu barru aparkalekuan egongo gara.

 

Materiala: 10-12 zinta, L3ko aukerako bilgunea erabiltzen bada edo ez + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira beharrezkoak.

Arroka: Granitoa

Orientazioa: Hego-mendebaldea.

Iraupena: 1 h.

Nork irekia eta ekipatua: Luis Royo, Carlos Budria eta Julio Benedé 2017.

 

 

Poker (6b, 100 m, derrigorrez 5c/A0)

Bigarren horman irekitako azken bidea. Luzeak laburrak dira, oro har. Pentsa liteke luzeak kateatu daitezkeela, baina ez dugu aholkatzen. Bilerak plataforma handietan daude. Ez dago begi-bistako kontakturik kideen artean, eta behar baino “konba” gehiegi uzten badugu (begiz egiaztatu ezin ahalko duguna), soka-kideko lehenaren erorketa batek plataformarekin kolpatzea suposa dezake.

L3 gogor bat duen gozatzeko bidea. Euste-lekuak ditu, baina lehen begiratuan dirudiena baino gogorragoa da. Kanpora botatzen du eta besoz indartsu ibili behar da. A0 moduan egiteko aukera dago, pasaguneren batean estututa. L5aren diedro lausoan ere estutu egin behar da, baina motza da eta oinetarako gauzak eta eskuetarako ñapa onen bat badu. Gainerakoa gozatzeko.

Lehen luzea liken beltzez hartutako plaka handi bat da, baina ez du batere molestatzen eskalatzerako garaian. Luze gozagarria euste-leku onekin.

Bista ederrak.

 

L1 (25 m, 11 aseguru, 4c). Plaka bertikal handia, eskaladan batere trabarik egiten ez duen liken beltzez jantzia. Helduleku onak.

L2 (15 m, 9 aseguru, 5a). Plataforma belartsua hasieran. Ondoren, 5 metroko altuera duen hormatxo bat, 2 paraboltez babestua. Harrizko plataforma lau handi batera irteten da. Parabolt bat dago, txapa txikiarekin, hormatxoaren irteeran, lurrean. Ez bazoaz adi, paso egin dezakezu. Bilera zuhaiztiaren itzalean aurkituko dugu.

L3 (15 m, 9 aseguru, 6b edo 5c/A0). Diedro bertikala lehen begiratuan dirudiena baino zailagoa da. Helduleku onen bat badu, baina gorputza kanpora botatzen du eta besoz gogor ibili behar da. Metro pare bat eskuinera egin eta sabaitxo kabroi bati eraso. Azken metroak plaka batetik, jada errazagoa. Bilgunea plataforma handi batean.

L4 (15 m, 4 aseguru, 5a). Plakatxo bertikala luzearen lehen erdian. Gero diedro baten eskuinean geratzen den plaka etzan bat. Harrizko plataforma horizontal zabal batean bilgunea.

L5 (30 m, 8 aseguru, 6a). Diedro lausoa hasieran, non estutu behar den. Oinetarako koxkorrak daude, eta eskuetarako ñapa onen bat badu. Laugarren asegurutik, erabat horizontalean, metro bat eskuinera pasa behar da. Ezproi lauso batetik igotzen jarraitzen da. Amaiera aldera gero eta gehiago etzaten den plaka etzan bat. Azken bilgunea pinu batean.

 

Jaitsiera: Oinez. Jarraitu mugarriei eskuinerantz. 10-15 minututan GR11an utziko gaituzte, Casa de Piedratik Bachimañako aterpera doana. 30 minutu barru aparkalekuan egongo gara.

 

Materiala: 11 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisureroak ez dira behar.

Arroka: Granitoa

Orientazioa: Hego-mendebaldea.

Iraupena: 1 h 30 min.

Nork irekia eta ekipatua: Enrique Recio, Paco Milló eta Julio Benedé, 2023.

 

Cambiaridioma (Castellano)

Jarraitu