Biaizpe - Aixita (130 m, 5c, derrigorrez 5c)

Bideen zerrendarako lotura

Aixitako bide erregina. Arroka ezin hobea eta, bailara aldera, merezi duten ikuspegiak. Bidea arrokak aukera eskaintzen duen lekuetan auto-aseguruak jartzeko diseinatuta dago. L2ko plaka bertikala gogortxoa da, baina guretzat giltzarria den luzea L4 da. Lehenengo zatia bi paraboltek babesten dute, baina gainerako 2/3etan ez dugu aseguru finkorik aurkituko. Oinekin fin ibiltzeko luzea da eta zailtasun maila ondo menperatuta joan behar da lasai eskalatzeko eta autobabesak dauden pitzadura gutxi horietan jartzeko.

Bilguneak leku erosoetan daude. Bidea rapelatu ahal izateko ekipatuta dago. Bilgune guztietatik arazorik gabe jaitsi ahal izango gara 60 m-ko 2 sokekin. Inguruko beste bideren bat egin nahi izanez gero, rapel batean jaitsi daiteke Aixita eta Haitz Handiaren arteko lepora.

Goitik, gaztelutik, irteteko asmoa badugu, R5etik gailurrera 60 metro inguruko gandorrari jarraitu behar zaio. II-III mailako trepada bat da.

Krokisen batean L1 eta L2 lotzen dituzte. Ez dugu aholkatzen. Horrek L2ko pasagune finak soken pisu guztiarekin ematea behartzen zaitu. Gainera, R1etik, komunikazioa erosoagoa eta arinagoa da sokakidearekin.

Bide guztiz gomendagarria.

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrera.

L1 (25 m, 1 aseguru, 4b). Plakatxoa hasierako hormatxo laburrera iritsi arte. Luzeraren pasagune gogorra hemen dago. Hormatxoa gaindituta, harkaitz trinkoko plaka etzan batek jarraitzen da. Arroka-zubiren bat eta friends-en bat jartzeko aukera. Bilgunea zuhaitz handia baino 2 m gorago dago.

L2 (30 m, 5 aseguru, 5c). Plaka zimurtsu batek harri trinkoko plaka etzan batean uzten gaitu, eta plaka horrek zati bertikalean. Plaka bertikal fina, oinak ondo jartzeko modukoa. Urrutiratzea 3. eta 4. aseguruen artean, baina horien artean pitzadura nabarmen bat dago, eta horrek aukera ematen du autobabes bat jartzeko. 4. segurua txapatu ondoren, azken zatia zertxobait errazago egiten da parabolten eskuinetik igota. Zuzen, baliteke 5c baino pixka bat gogorragoa irtetea.

L3 (20 m, 2 aseguru, 5a). 15 bat metroko zeharkaldia eskuinerantz, sabai handi batzuen azpitik. Rtik irten eta tontor txiki batera igo. Metro pare bat jaitsi eta oinetarako duen erlaitz moduko batetik arroka trinkoko plaka horizontalean zeharkatu. Amaieran, horma txiki bat, goian parabolt batekin babestua. Paraboltera igotzea erraz babesten da arrakala horizontal batean friends bat kokatuz. Luze erraza. Zailtasun bakarra bilerara igotzea da.

L4 (25 m, 2 aseguru, 5b). Bileratik horizontalean 3 m eskuinetara irten. Arroka trinkoko plaka bertikal labur bati ekin behar zaio. Plaka ur tanta handiz osatuta dago. Eskuetarako gauza gutxi. Oinez fidatzeko tartea da. Tarte horretan, luzera horretan dauden bi parabolt bakarrak aurkituko ditugu. Bigarren parabolt horretatik bilerara arte (18 m inguru) ez dago aseguru finkorik. Arroka trinkoko plaka bat da, apur bat etzana, eta bizpahiru pitzadura ditu friendsak jartzeko. Goian, irteeran, hobe da pixka bat eskuinetik egitea, zuhaitza dagoen tokitik, sabai handiaren azpitik. Plakak eskuetarako erlaitz zeihar ezin hobea du. Zuzen, pasagune fina ateratzen da (gainera, zaila babesten)

L5 (30 m, 4 aseguru, 5b). Luzeraren zailtasuna gutxitzen doa igo ahala. Lehenengo metroak 4-5 metroko horma bertikal batetik egiten dira. Helduleku onak ditu. Pasagune gogorrena bileratik irtetea da. Bi ipuru daude eskuinean. Bigarrenean, lehen asegurua dago (zinta bat). Lehen ipuruaren laguntzaz, ondo egiten da. Laguntza hori alde batera utzita, pixka bat gogorragoa irteten da. Plaka bertikal batetik jarraitzen du, helduleku asko dituena, sekulako sustraiak (atentzioa deitzekoak) dituen ezpel handi bateraino. Luzearen bigarren zatia arroka nobleko plaka luze bat da, inoiz bukatzea nahi ez duzun horietakoa helduleku, pitzadura eta erlaitz ugariekin. Amaitzeko, bilerara igotzeko irtengune polit bat dago. Hobe ezkerretik egitea.

 

Gailurreraino jarraituz gero (horixe egin genuen guk), II-III-ko 60 bat metro dira, “ensanble” modura egin daitezkeenak.

 

Jaitsiera: Gazteluaren hondarretatik abiatzen den bidezidorrari jarraitu. 10-15 minututan bidegurutzea dagoen mendi-lepora iritsiko gara. Ezkerreko bidea hartuta, autora iritsiko gara. Guztira, lasai-lasai jaitsita, 25 minutu inguru izan daitezke autora iristeko.

Materiala: 8 zinta + bilgunerako materiala. Friends- eta pitzadura-joko bat. Zinta batzuk ere ondo etor daitezke.

Arroka mota: Kareharria.

Orientazioa: Hego-ekialdea. Udan bero handia.

Iraupena: 2 ordu

Nork irekia/ekipatua: Joseba Arlegi, 2013ko ekaina.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Arbara Ekialdea (Ziordia) - Rösti (180 m, 5a, derrigorrez 5a)

Bideen zerrendarako lotura

Antxon Gorrotxategiren beste bide bat. Inguru honetako motatako bidea, arroka oneko zati politekin. Egia da luze batzuk landarez jantziagoak daudela, baina, oro har, bidea arroka garbitik doa. Pena da oinez igo behar den tartea, baina hori da dagoena. Arbara ekialdeak daukana da.

Bigarren luzea oso polita da. Zailtasunean mantendua eta pausogune politekin. Hirugarren luzearen hasierako diedro-babaresa ere oso polita. Oinetarako euskarriak ditu eta lehen begiratuan dirudiena baino errazagoa egiten da. Azken luzea ere polita da, arroka pitzatu samarra du eta gehiago pentsarazten dizun pasagune bat du.

Sarrera itzalpean dago eta euria egin ondoren hezea egon daiteke. Heldulekuak ditu eta aseguru flotatzaileren bat jar daiteke, baina parabolt baten falta sumatu genuen zuhaitzera igotzeko (zinta baterako aproposa den adar handi batekin). Jatorrizko krokisean jartzen duena baino zertxobait gogorragoa iruditu zitzaigun. Tarte hori kenduta, bidearen gainerakoa ondo hornituta dago (parabolt-ekin, harkaitzezko zubiekin eta iltzeren batekin), baina ondo dator urrutiraketa batzuk babesteko friends/fisurero sorta bat. Denborarekin, ziurrenik, harrizko zubietakoren bat berritu beharko da.

Bilerak leku erosoetan. Guztietan (R4ra arte), bi paraboltetako batek uztai du, eta, beraz, posible da bidetik jaistea estualdi bat izanez gero, material askorik utzi gabe.

 

Iristeko: Ziordiako harrobira hurbildu eta autoa sarreran utzi (ikusi hurrengo sarrera).

 

Hurbiltzeko: Harrobia inguratzen duen bidezidorra hartu eta pistatik igotzen hasi. Lehenengo biran, pista utzi eta ezkerretara doan bidezidorra hartu. Ziordiako ezproiaren azpitik igaro, eta pixka bat aurrerago, arantzak dituen alanbredun hesi batekin topo egingo dugu. Hesia zeharkatzeko pasagune bat dago eta ez dago beraz arazorik. Lehen hartxingadi batera iritsiko gara. Bere eskuinean plaka handi bat ikusten da. Aurrera jarraitu behar da (puntu gorriak). Bidea bitan banatzen da (puntu gorriekin gorantz eta beherantz). Ezkerreko adarrari jarraitu (beherantz) behar zaio. Zuhaitzen artean sartu eta metro batzuk jaitsiko gara. Baso barrutik, sabai handiak dituen horma baten azpitik igarotzen da bidexka. Adi egon. Horma horren hasieran, diedro bat dago, eta hor hasten da bidea (ikus mapa). Bidearen izena plakatxo batean jarrita dago.

Pasatzen bagara (guri gertatu zitzaigun bezala), bigarren harrtxingadi handi eta nabarmena dagoen soilgune batera irtengo gara. Atzera egin behar dugu. 50 metro ingurura dago bidearen hasiera.

Kotxetik 20-25 minutu inguru behar dira.

 

L1 (40 m, 2 seg., 5a). Hasieran helduleku onak dituen diedroa, baina harria nahiko hezea da eta ez du konfiantza handirik ematen. Ez dago asegururik, Zuhaitz bat dago lurretik 6-7 m ingurura adar on batekin non zinta bat jar daitekeen. Diedrotik irtetean, lehen hormatxo bat eta, jarraian, belar-zati bat. Helduleku asko dituen bigarren horma batek zati lurkara batean uzten gaitu, eta honek bileran.

L2 (30 m, 10 seg., 5a). Zailtasunean mantendua den luzea. Helduleku ugariko harkaitza. Zenbait pasagune nahiko atletikoak dira.

Bileraren ezkerretara dagoen lurreko kanaletik irten. Helduleku onak dituen horma laburra, baina atletikoa. Metro batzuk egin ondoren, diedro lauso bat gainditu behar da, eta luzera amaitzeko, plaka bertikal bati ekin behar zaio. Heldulekuak ditu, baina pixka bat pentsarazten dizun zatia da.

L3 (30 m, 4 seg., 5a). Diedro-babaresa bertikala hasieran, helduleku onekin eta oinetarako euskarri onekin (eskuinaldean). Luzeraren gainerakoa goranzko joera duen eta bi erresalte dituen plataforma zeihar bat da, bakoitza aseguru batekin babestua.

L4 (30 m, 4 seg., 4c). Eskuinerantz doan kanal moduko bat hasieran. Gero, plakatxo bertikal bat, eskuinerantz, zeharbidean, pasagune arraro bat duena (estutzekoa). Pasabidea gainditu ondoren, luzerak helduleku onak dituen, baina pasagune txikiren bat duen plaka bertikal batetik jarraitzen du. Azken metroak plaka eta harmailetatik egiten dira.

 

20 bat minutuz oinez igo, agerikoa ikusten dugun tokitik, bidearen azken luzea aurkitu arte. Begetazioak hartutako zatia da, baina ondo igotzen da.

Azken luzea plataforma moduko batean hasten da. Soka zati bat ikusiko dugu arroka-zubi batean (bilgunea hor egin daiteke edo gorputzetik aseguratu). Guk egin genuen luzera baino beste irteera-aldaera gogorragoa dago (5c ateratzen da). Hemen deskribatuko dugun luzetik 10 metro ezkerretara hasten da, enborrean puntu gorri bat margotuta duen lizar gazte baten alboan.

 

L5 (50 m, 4 seg., 4c). Luzea zailtasunean mantendua eta lehen paraboltean  pasagune fin batekin (ondo babestuta).

Luzea pitzatutako arroka duen kanal moduko batetik hasten da. Harri pitzatuaren kanalaren irteeran dagoen plakatxoa gainditzeko pasagune fin bat dago. Harkaitza osatzen duen ageriko bularrari eskuinetik eraso. Arroka trinkoa aurkituko dugu, pitzadura handiekin, eta erraz jar daitezke bertan autobabesak. Bularra gaindituta, ezproira itzultzen da. Azken metroetan kanal-diedro bat dago, arroka pitzatua duena eta helduleku asko dituena. Gailurrera ateratzen garenean, bilgunea 4-5 metro ezkerretara aurkituko dugu.

 

Jaitsiera: Jarraitu pintura-puntu gorriei. Hasieran (lehen 50 metroetan) gailurreko gandorrari jarraitu behar zaio, baina gero hegoaldeko isurialdera pasa behar da (gutxi gorabehera "Mugalari" bidea amaitzen den lekuan). "Mugalari" bidearen azken luzearen ezkerretik jaitsita, bere oinarrira iritsiko gara. Hortik puntu gorriak (eta mugarriren bat) jarraitu besterik ez dugu egin behar. Destrepe erraz txikiren batekin, mendi-lepo zabal batera iritsiko gara, gutxi gorabehera "Mugalari" bidearen erdian dagoena. Mendi-lepoan eskalada bidetik bereizten da jaitsiera, eta bihurguneak eginez jaisten da, hartxingadiak zeharkatuz, hormaren oinarriraino. Bigarren zati hori oinez jaisten da, destreperik gabe. Guztira, 40 minutu inguru beharko ditugu hormaren oinarriraino jaisteko. Beste 20 minutu beharko ditugu autora iristeko. Guztira, jaitsiera osoa 60-70 minutukoa izan daiteke.

 

Materiala: 10-12 zinta + bilgunerako materiala. Friends eta fisurero sorta bat. Zinta batzuk eramatea ere ondo dator.

Arroka: Kareharria.

Orientazioa: Hegoaldea.

Iraupena: 1h 30min

Nork irekia/ekipatua: Antxon Gorrotxategi, 2022ko urria eta azaroan.

 

Cambiar idioma(Castellano)

 

Jarraitu

Ihabar (Urdebez) - Elektrolitos (80 m, 5a, derrigorrez 5a)

Bideen zerrendarako lotura

Urbedezen egiten dugun laugarren bidea da eta gehien gustatu zaidana dela esan behar dut. Niretzat orain arte egin dudan politena da. Ipotx bat bezala gozatu dut.

Lehen mailako harria, trinkoa eta postontzi moduko helduleku askorekin, baina gogoratu ez dela eskola bat eta normala dela mugitzen den zerbait aurkitzea.

Lehenengo bi luzeak plaka etzanen zehar egiten dira, eta azkena, bai da bertikalagoa. Bidea ia hornituta dagoela esan daiteke; izan ere, lehenengo bi luzeetan bakoitzean bi parabolt baino ez badaude ere, autobabesak jartzeko aukera zabala dago eta arrokaren kalitateak konfiantza ematen du. Azken luzea ekipatuta dagoela esan daiteke.

Ziur behin baino gehiagotan errepikatuko dugula bide hau. Gu alboko "Mujer poderosa" bidea egiteko gogoz utzi gintuen. Bide honen antzekoa denaren itxura du, maila eskuragarria eta kalitatezko harkaitzarekin. Kontatuko dizuet.

 

Iristeko eta hurbiltzkeo: Ikusi hurrengo sarrera.

 

L1 (25 m, 2 aseguru, 4a). Bloke handiak osatzen duen sabaiaren ezkerretik igotzen den harri trinkoko plaka. Pixka bat bertikalagoa den erresalte bat bilerara iritsi aurretik.

L2 (25 m, 2 aseguru, 5a). Gozatzeko luzea. Lehenengoaren antzekoa, bilerara iritsi aurreko azken 2 metroak izan ezik.

Bileraren ezkerretik irten eta zuhaitztxoaren bila joan (zinta baterako aproposa). Hortik, eskuinerako joera txikiarekin, presa onak dituzten plakatik igo. Autobabesak jartzeko aukera ugari ditu tarte horrek. Lehen parabolta zuhaixken atzean aurkituko dugu. Pasagune fina, parabolt batez babestua, bilerara igotzeko. 2-3 metroko diedro laburra da, pixka bat gehiago pentsaraziko gaituena.

L3 (30 m, 6 aseguru, 5a). Plaka bertikala heldulekuekin. Laugarren paraboltetik ezker aldera egin. Azken metroak helduleku onak dituzten pitzatutako plaken artetik egiten dira.

 

Jaitsiera: 20-30 metro oinez igo, ezkerrera doan bidezidor nabarmena aurkitu arte. Bidezidor horretatik jaitsi behar da.

 

Materiala: 8-10 zinta + bilgunerako materiala. Friends eta fisurero joko bana. Zinta  batzuk eramatea ere ondo dator.

Arroka: Kareharria. Arroka trinkoa eta kalitatezkoa.

Orientazioa: Hegoaldea.

Iraupena: 1h 30min

Nork irekia/ekipatua: Mikel Pardo "Txintxa" eta Asier "Txibi", 2021eko martxoa eta apirila.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Ihabar (Urbedez) - Sagarra (100 m, 4c, derrigorrez 4c)

Bideen zerrendarako lotura

Sagarra bidea Mikel "Txintxak" eta lagunak horma hauetan ireki zuten lehen bidea da. Hasiera horrek orain ezagunagoak diren beste lerro batzuk irekitzea bultzatu zituen. Pixkanaka-pixkanaka bide gehiago ireki dira eta denborarekin gehiago irekiko direla uste dut.

Sagarra erdi-ekipatutako bide laburra da, eta bertan autoseguruak jarri behar dira. Hala ere, bilerak leku erosoetan daude, 2 parabolt dituzte eta edozein unetan utz daiteke bidea.

Bidea ez da oso luzea, baina nahiko eutsia da zailtasunari dagokionez. Arroka ona da, bigarren luzeraren zati labur bat izan ezik (eskuinetik saihesten da). Egia da goitik erortzen den orbelagatik hasiera pixka bat zikina dagoela (edo guk behintzat hala aurkitzen genuen), baina gero kalitatezko kareharria da.

Bidera Sagardoa aldaeratik sartzeko aukera dago, ezkerretara metro batzuk gorago hasten dena.

 

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrera.

Bidezidorretik Litos bidearen bigarren zati aldera igota, ezkerretara ateratzen den bidezidorri adi egon behar da. Erreferentzia gisa, ezpeletan sartzen hasten garenean adi egon behar dugu. Metro batzuetara ezkerretara doan bidexka lausoa aurkituko dugu. Bidegurutzea aurkitu ondoren, batzuetan galtzen diren bidearen arrastoei jarraituz, igoera gogor batetik, 8 minutu barru hormaren oinarrira iritsiko gara.

 

L1 (35 m, 3 aseguru, 4c). Harri trinkoz osatutako plaka etzana, lehen begiratuan pitzadura asko dituena, baina gehienak itsuak direnak lehen paraboltera iritsi arte. Goitik erortzen den orbelagatik zikin samarra aurkitu dezakegu hasiera. Garbi egonda, gehiago gozatuko litzateke. Gero, paraboltez hornitutako arroka trinko zati labur bat. Luzea pitzadura nabarmenak dituen plaka bertikal batekin amaitzen da.

L2 (30 m, 2 aseguru, 4b). Bileraren eskuinetik irten. Pitzadura baten eskuineko plakatxo batek blokez osatutako eremu baten oinarrian uzten gaitu (baten bat zaindu beharrekoa). Luzeraren lehen parabolt bakarra jarri ondoren, eskuinera jo, arte handirantz, ia horizontalean. Diedro etzan bat aurkituko dugu, bere eskuinaldean arroka trinkoa duena. Zinta bat dago artean. Artea gaindituta, metro batzuk gorago bilera aurkituko dugu.

L3 (35 m, 2 aseguru, 4b). Bileratik eskuinerantz irten. Igo arroka trinkoz osatutako plaka etzanetatik ubide lauso moduko baten oinarriraino. Bere eskuineko aldeko plakatik igotzen da. Plaka bertikalak helduleku onak eta zintak jar daitezkeen harrizko zubiak ditu. Azken bilera parabolt bakar batez osatua, baina arroka-zubi batekin sendotzeko aukera dago.

 

 

Jaitsiera: Gailurrera igo (Litos bideko irteerara). 7 minutu inguru beharko ditugu. Gailurretik 50 bat metro egin bidezidorretik eta bigarren ibarbidean behera jo, eskuinera. Mugarri bat dago, eta bidexka ez da oso argia (bidezidorraren trazei jarraitu behar zaie, nabarmenena ikusten dugun tokitik). Elektrolitos  bidearen irteeraren gainera jaisten gaitu bideak. Hortik, bidezidor nabarmen batetik, jaisten jarraitu besterik ez dugu egin beharko.

Autora iristeko 50-55 minutu inguru behar dira.

 

Materiala: 8-10 zinta + bilgunerako materiala. Friendsak eta fisurero joko bana. Zinta batzuk ere ondo datoz.

Arroka: Kareharria.

Orientazioa: Hego-mendebaldea.

Iraupena: 1 h 30 min.

Nork irekia/ekipatua: Mikel Pardo "Txintxa" eta Asier "Txibi", 2021eko maiatza eta abuztua.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Ihabar (Urbedez) - Litos (235 m, 5b, derrigorrez 5a)

Bideen zerrendarako lotura

Ihabarreko bide "erregina". Gainera bertan irekitako lehen bidea izan zen. Erdi hornitutako bide polita, abentura-puntu bat duena, jatorrizko ibilbideari aldaera txiki batzuk egiteko aukera ematen baitio. Zailtasunari dagokionez, eskalada nahiko erraza da (L5 eta L6ko irteera izan ezik) eta, oro har, plaka etzanen gainean doa. Harkaitza ona da (baina eskalada-eskola bat ez denez, beti jarri behar zaio arreta hartzen denari) eta autobabeserako aukera asko ematen ditu.

Bidearen oinarrian harrizko mugarri bat dago. 3-4 metro igo ondoren, plataforma luze batean, arroka-zubi bat topatuko dugu ezkerretara. Aurrez aurre plaka leun bat ikusten da, babesteko zaila, baina ezkerretara eginez doa jatorrizko ibilbidea. Alde horretatik, harkaitzak progresio nahiko erraza ahalbidetzen du eta babesteko erraza da.

Pixka bat eskuinerago hasita, sarrerako aldaera berri bat dago, Mikel Pardo "Txintxa" eta Iker Agirrek ireki berri dutena. Luze hori jatorrizko sarrera baino bertikalagoa da. Zati zailena hasieran dauka eta, gero, arroka pitzaduraz beteriko arroka da, autobabestea erraz ahalbidetzen duena. Jatorrizko bidearekin konektatu aurretik, parabolt bat dago, plaka-pasabide txiki bat babesteko. Esan dudan bezala, harkaitza ona da, baina badago hartu aurretik ongi aztertu beharreko blokeren bat.

L1ean ere bilera bat prestatu dute, paraboltekin hornituta, lehen egiten zen arte handia baino metro batzuk gorago. Kontua da artearen oinarrian bloke batzuk daudela, ondo ahokatuta badaude ere, jendearen pisuarekin mugi daitezkeenak. Arrisku hori saihesteko, 5 metro gorago bilera berria antolatu dute.

Smithyk eta lagunek saihesbide bat ireki zuten ezkerretik L6an. Haien arabera, zailtasuna antzekoa da, baina azken zatia bertikalagoa da, eta, beraz, zailtasunean pixka bat mantenduagoa. Azken luzerako, antzeko zerbait gertatzen da. Eskuinetik eraso daiteke (jatorrizko bidea), ezkerretik (Smithyren aldaera) edo diagonalean eraso daiteke ezkerrerantz, arroka trinkoko plakaren gainean dagoen arte handitik pasatuz. Egia esan, arte horrek asko "deitzen" du. Bero egiten badu, itzal freskagarria ematen du, eta hori eskertzekoa da. Gainera oso aseguru sendoa jartzeko aukera eskaintzen du.

Laburbilduz. 7 luzeko bide luzea, bi zatitan banatua (ibiltzeko tarteak ez dio xarma kentzen), autobabesak jartzea beharrezkoa den bideetan hasteko aproposa. Pare bat aldiz egin dugu, baina ziur nago behin baino gehiagotan itzuliko garela.

 

Iristeko eta hurbiltzeko: Ikusi hurrengo sarrera.

 

L1 (35 m, 0 aseguru, 4b). Arroka pitzatua, zintak eta friendak egoki deritzogun lekuan jartzeko aukera ematen duena. Zaindu beharreko blokeren bat. Azken zatia plakatxo errazetan barrena.

L1 aldaera (35 m, 1 aseguru, 4c). Zatitxo finena, hasieran, lurretik irteteko. Gero, plaka bertikal bat, pitzadurekin eta helduleku onekin, baina zaindu beharreko blokeren batekin (huts soinua egiten dute kolpatzerakoan). Parabolta dagoen plaka gaindituta, luzea jatorrizko sarrerarekin batzen da eta plakatxoetatik igotzen da R-raino.

L2 (20 m, 1 aseguru, 4c). Bi metro eskaseko hormatxo labur bat gainditzeko pasagunetxoa. Ondo babestuta parabolt batekin eta R-a gertu duela (metro batera). Eskuinetik ekitea da onena. Gainera, gehiago babes daiteke totem beltz bat jarrita (goian, eskuinera). Ezpel arteko harmailek plakatxo estu batean uzten gaituzte. Hori gaindituta, R-a ikusiko dugu (soka zuri bat arroka-zubi batean).

L3 (40 m, 0 aseguru, 4c). Ezkerrean geratzen den ezproiaren gainera igo eta bertatik igo. Terraza batera iritsiko gara, eta handik dorrea ikusiko dugu. Sabaiaren eskuinaldetik igotzen da (oinarrian totem berde bat sartzen da oso modu sendo eta egokian). Harri ona, baina zaindu beharreko blokeren batekin. Bilera tontorreko bloke batean eraiki behar da.

 

30 metro inguruko zatitxoa (II), eskuinetara geratzen den bigarren lepora iristeko. Jaitsi oinez metro batzuk jaitsierako bidezidorretik eta eskuinera biratu. Metro batzuk igo. Hurrengo luzeraren hasiera aurkitzeko, kontuan izan behar dugu bidea oinarrian zuhaitz hil baten enbor bat duen zuhaitz batean hasten dela. Erreferentzia horrekin, ez dago arazorik L4a aurkitzeko.

 

L4 (30 m, 0 aseguru, 4a). Harmailak landaretzaren arteko korridoretik, ezkerretik erasotzen zaion sabai txiki batera iritsi arte. Pitzadura polita du friends txikiak jartzeko (Mikelek esan dit lehen iltze bat jarrita zegoela). Sabaitxoa gaindituta, pixka bat eskuinera igo, irtengune bat gainditu, eta, gero, zaharkaldi horizontal labur bat egin ezkerrerantz, eskuinetik jaisten den ezproiaren ertzerantz. Plakatxo oso etzanek lurrezko plataforma zabal batean uzten gaituzte, eta han egiten da R (elorri handi batean).

L5 (25 m, 4 aseguru, 5a). Arroka trinkoko plaka, C bat eginez igotzen dena. Itsasgarritasunezko pasagunea azken paraboltaren parean, R-ra iritsi aurretik.

L6 (45 m, 1 aseguru, 5b). Plaka laua, gorantz diagonal bat eginez, 5 zulo bereizgarri dituena. Eskua-oina mugimendua egin behar da pasagunea gainditzeko eta expres jartzeko. Gero, itsasgarritasunezko pasagune bat (baina asegurua jarrita), plakatik irteteko. Harmaila batzuek eskuinerantz igotzen den kanal-arrakala nabarmen baten oinarrian uzten gaituzte. Igo hortik eta egin R arroka trinkoko plakaren azpian dagoen zuhaitz batean.

L7 (40 m, 0 aseguru, 3c). Harri trinkoko plaka etzana lehen 10 metroetan. Ez da zaila, baina ezin da ezer jarri. Gero, arrokak pitzadura gehiago ditu, eta autobabesa erraza da. Igotzen goazen heinean, plaka etzan egiten da. Gailurrera iritsi baino lehen, komeni zaigun bloke batean eraiki behar da bilgunea. Beste aukera bat gailurreraino igo eta 10 metro atzerago, belardian, dauden zuhaitzetako batean R egitea da.

 

Jaitsiera: Oinez. Bidezidorrari 60-80 metro jarraitu, eta beherantz, zuzen, egin bidezidorretik kanpo (agerikoa ikusten dugun tokitik).

Beste aukera bat bidezidorrari jarraitzea da, zulo txiki bereizgarri bat duen haitz txiki batera hurbildu arte. Haitz horren aurreko ibarrean, diagonalean (45º) eskuinerantz jaitsi, bidezidorretik kanpo, eta agerikoa ikusiko dugun tokitik.

Batean zein bestean, "Cormoran moñudo" eta "Electrolitos" bideetatik datorren bidexka horizontala aurkitu behar dugu. Behin bide hori aurkituta, ez dago galtzeko aukerarik. Bidezidor nagusira eramango gaitu eta, hari jarraituz, hormen oinarrira iritsiko gara. Autora iristeko 45 minutu inguruko jaitsiera izan dezakete.

 

Materiala: 6-9 zinta + bileretarako materiala. Friends eta pitzatzaile sorta bat eta zinta batzuk.

Arroka: Kareharria.

Orientazioa: Hegoa.

Iraupena: 3 ordu

Nork irekia/ekipatua: Mikel Pardo "Txintxa" eta Christian Pau, 2020ko azaroa. Aldaketak Mikel Pardo “Txintxa” eta Iker Agirre, 2022.

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Canfranc Estación - El patio de mi casa (5c, 75 m, derrigorrez 5b)

Horma eder bateko (Pared del Agujero) bide polit bat. Hormak aukera handiak ditu. Parabolts lerro batzuk ikusi genituen ezkerretara. Badirudi hainbat bide hornitu dituztela, baina ez dut haiei buruzko informaziorik. Harkaitza kalitate aparteko kareharria da.

Ekipamendu justua duen bide bertikala. Hala ere, autobabesa erraza da, arrokak pitzadura ugari baititu. Jarraitzeko gogoarekin uzten zaitu.

Hurbilketa labur samarra da. Aukera ona izan daiteke goiz erdiko edo arratsalde erdiko jarduera baterako, hortik bagabiltza.

Bideen izenak egurrezko plakatxo batzuetan (enbor-ebakiak) daude jarrita. Jarraitzeko gogoarekin geratzen bagara, bere alboko "Pasavise" bidea egin dezakegu. Antzeko zailtasuna du.

Bilerak rapelatuak izateko prestatuta daude.

 

Iristeko: Canfranc Estación-era hurbildu eta autoa herriaren irteeran dauden aparkaleku batean utzi.

Hurbiltzeko: "Paseo de los Ayerbes" jartzen duen plakara hurbildu. Ondoan, "Comunidad de Propietarios Los Pinos" dioen kartel bat dago. Kartel horren ondo-ondoan bidezidor bat jaiotzen da (hasieran ez oso nabarmena). Hartu eta eskuinetara bi bihurgune nabarmenen egin ondoren, eremu lau batera iritsiko gara. Hor pareta bat aurkituko dugu. Azpitik pasa eta bidezidorretik igo hartxingadi batetik. Igoera erdian, hormatxo bertikal nabarmen batean, "Gegé" bidea hasten da. Bidezidorretik gora jarraitu. Pareta handiaren gainean lautada handi bat dago eta bertan dagoen horman eskalada-eskola bat ikusiko ditugu. Bidezidorretik igotzen jarraitu, bideak aurkitu arte. Autotik, erritmo lasaian, 20 minutu inguru beharko ditugu.

 

L1 (20 m, 3 aseguru, 5c). Sabai argia hasieran. Luzeko pasabide gogorra hor dago. Helduleku onak ditu, baina funtsezkoa da oinak ondo jartzea. Lehen parabolta baino lehenago dagoen zatia zatia erraz babesten da. Luzearen beste zati guztia plaka bertikal bat da, pitzadura askorekin eta 5a inguruko zailtasun maila eutsia duena.

L2 (20 m, 2 aseguru, 5a). Helduleku ugariko plaka bertikala, baina soilik bi parabolt dituena. Bata bilgunearen inguruan eta bestea amaieran. Bigarren paraboltera iritsita, zeharkaldi labur bat egin behar da ezkerrerantz, 2-3 m ingurukoa, bilgunea aurkitu ahal izateko.

L3 (35 m, 5 aseguru, 5b). Plakatik irten, pixka bat igo eta ezkerrera egin. Ezpel handi nabarmenera igo (zinta bat jartzeko aukera) eta pitzadura handiak dituen plaka bertikal bati ekin behar zaio. Azken 10-15 metroek arroka-zubi bat baino ez dute. Autobabeserako aukerak badaude, baina estutu egin behar da. Azken zatia eskuinetik errazagoa da (diedroaren laguntzarekin). Azken metroak harmailetatik. R3 harmailen amaieran, gora iritsi baino pixka bat lehenago eta pixka bat eskuinera (zaila da ikustea, adi egon behar da). Hala ere, pasatu egiten badugu, ez da ezer gertatzen, gailurrean R egiteko hainbat ezpel sendo baitaude.

 

Jaitsiera: 100 bat metro igo (2-3 min) soilgune moduko batera iritsi arte. Hortik eskuinerantz egin 50 metro erabat horizontalean (mugarriak). Gero, beherantz egin behar da ageriko bidezidor batetik. Soka finkoarekin ekipatuta dagoen 8-10 metroko tarte bertikal batera iritsiko gara. Aurreraxeago, soka finkoa duen beste tarte bat, baina hori zati horizontal batean. Igotzeko erabili dugun bidezidorrera iristeko15-20 minutu inguru beharko ditugu. Igo dugun bidetik autoraino jaistea besterik ez zaigu geratzen. Guztira 30-35 minutu izan daitezke.

 

Materiala: 9-10 zinta + bilgunerako materiala. Fisurero eta friends joko bana. Ezpeletarako 2 edo 3 zinta ondo datoz.

Arroka: Pitzadura ugari agertzen dituen kareharria.

Orientazioa: Hegoa.

Iraupena: 1h 30min

Nork ekipatua: Rafa Galan, urria 2019.

 

Cambiar idioma (Castellano)

 

Jarraitu

Ihabar (Urbedez) - Kormoran moñudo (4c, 125 m, derrigorrrez 4c) eta Txintxako kalea (5a, 105 m, derrigorrez 4c)

Beraien lehen zatian plaka etzanez eta azken aldera bertikalagoak diren plakez osatutako bide semiekipatuak. Arrokaren kalitatea, orokorrean, ona da, baina hainbat tokitan arreta jarri behar da eusten dugunarekin.

“Txintxako kalea” bidearen hasiera zuhaitz handi baten itzalean dago. Aurreko egunetan euria egin badu (guri gertatu zitzaigun bezala) hasierako plakan arroka hezea egon daiteke. Kontuan izan.

 Iristeko eta hurbiltzeko: Ikus hurrengo sarrera. 

“Kormoran moñudo” bidearen hasieratik “Txintxako  kalea” bidera hurbiltzeko metro batzuk jaitsi behar dira bidezidor horizontal baten arrastoa aurkitu arte. Bideak ezpel eremu labur bat zeharkatzen du. Begetazioa irekitzen denean ezkerrera biratu behar da eta zuzen 10 m inguru igo behar dira bidearen  hasiera aurkitzeko. Zuhaitz batean zinta bat dago (hasieran zaila da aurkitzea). Berehala ikusten da L1eko lehena eta bakarra den parabolta.

 

Kormoran moñudo (4c, 125 m, derrigorrrez 4c)

L1 (35 m, 2 aseguru, 4a).  Erlaitz batez banandutako bi plakatxok zuhaitz baten alboan (zinta bat jartzeko aukera ona) dagoen hormatxo batean uzten gaitu. Erlaitz handi batera irteten gara eta hortik azken plakari ekin behar zaio, hau aurrekoak baino zertxobait bertikalagoa. Bilgunea bi zuhaitzetan (zinta jarrita ikusiko dugu). Bilgunera iristeko azken metroak etzanak dira.

L2 (35 m, 2 aseguru, 3c). Erlaitz baten banantzen dituen bi plakatxoek zuhaitz handi batean uzten gaituzte. Bere atzean diedro bat ikusiko dugu. Hortik igo behar da (euste lekuren batekin arreta izan behar da). Irtetean ezker aldera eginez harmaila batzuetatik igo erlaitz handi batera iritsi arte. Bertan egiten da bilgunea, arroka-zubi sendo batean (alboan duen beste arroka-zubi batekin sendotu daiteke).

L3 (25 m, 3 aseguru, 4c). Plaka-ezproitxo bat hasieran (parabolta bere amaieran). Ondoren euste leku onak dituen eta autobabeserako aukera ugariak eskaintzen dituen plaka bertikala. Plaka bertikalaren erdian arroka-zubi bat dago (zinta) sabaitxo moduko batean. Sabaitxoa gainditu ondoren luzea eskuinera egiten den zeharkaldi batean amaitzen da (parabolt batekin babestua). Bilgunea zertxobait deserosoa parabolt 1 eta arroka-zubi batez osatua.

L4 (30 m, 1 aseguru, 4b). Zuzen igo daiteke zati labur bertikal batetik, baina bidea eskuinetik doa. Bilgunetik irten eta eskuinera metro batzuk desplazatu ezproi lauso eta motz batera iristeko. Hortik igo. Erlaitz handi batera iritsiko gara. Hortik ekiten zaio azken plakari. Pitzadura ugari ditu eta autobabesa aukera onak eskaintzen ditu. Agerikoena ikusten dugun tokitik igo. Bilgunea zuhaitz handi batean. Luzea zertxobait luza daiteke eta trepada labur bat egin ondoen 5 m inguru gorago beste zuhaitz handi batean egin bilgunea.

 

Materiala: zintak eta bilgunerako materiala. Friends eta fisurero joko bana eta arroka-zubientzat zinta batzuk.

Arroka: Kareharria.

Orientazioa: Hegoa.

Horario: 1h 30 min

Nork irekia: Mikel Pardo “Txintxa” eta Christian Pau, otsaila 2022

 

 

Txintxako kalea (5a, 105 m, derrigorrez 4c)

L1 (25 m, 2 aseguru, 4b).  Hasieran 5 m inguruko plaka bertikala. Luzeko lehen parabolta eta bakarra zertxobait altu. Tartean tomen berde bat ongi sartzen den pitzadura bat dago. Erlaitz batera irtengo gara. Pitzadura txiki batetik igo eta emeki sabelduna den plakatxo bati ekin. Irteerako euste lekua kamutsak dira eta ez dute konfiantza handia ematen. Ez badu garbi ikusten, zertxobait eskuinera desplazatuz errazago da. Beste erlaitz batera iristen da. Berriro, beste plaka leun sabelduna. Bere goian arroka-zubi bat dago zinta batekin, baina behetik ez da ikusten. Zuzen igotzearena ez badugu argi ikusten, eskuinean dagoen zuhaitz txiki batek plaka gainditzen laguntzen du. Harmaila batzuk eta bilgunera iritsiko gara (soka duen arroka-zubi sendoa).

L2 (40 m, 2 aseguru, 5a). Bilgunetik ikusten da ekipatutako lehen arroka-zubiaren zinta. Bilgunetik irten eta pitzadura baten laguntzaz plakatxo bat igo. Zuhaitz txiki batzuk dauden tokira iritsiko gara. Berain atzean dagoen plakatxora igotzeko pasagunetxo bat dago. Arraildurez beteriko eta erraz babesten diren plaketatik jarraitzen du luzeak. Ongi igotzen dira. Amaieran itsasgarritasunezko plaka bat. Bere amaieran parabolt bat jarrita dago. Txapatu ondoren oinetan fidatuz pasagunea eman behar da (ez badugu argi ikusten, A0 modura egin daiteke). Bilgunea plaka gainditu eta ezker aldean geratzen diren zuhaitz handietako batean.

L3 (30 m, 3 aseguru, 4c). Pitzadura eta euste leku onak dituen arroka trinkoz osatutako plaka bertikala. Bideari izena ematen dion plaka da. Arrokak “hozka” egiten du eta autobabeserako dauden aukerak ugariak direnez oso lasai igotzen da. Parabolta baino lehen dagoen zuhaitz txikiak pasagunea ematen laguntzen du (egokia da zinta bat jartzeko ere). Euste lekuz beteriko arrokatik igotzen jarraitu, baina azken aldera, eskuin aldera desbideratu behar da, zuhaitz batzuen aldera, bilgunea aurkitzeko.

L4 (10 m, 0 aseguru, II). Hormatik irteteko, trepadatxo bat. L3 luzea honaino luza genezake, baina horrek sokakideen artean komunikazioa oztopatuko luke. Hobe da R3a egin eta gero azken metro hauek egitea. Bilgunea zuhaitz handi batean.

 

Materiala: zintak eta bilgunerako materiala. Friends eta fisurero joko bana eta arroka-zubientzat zinta batzuk.

Arroka: Kareharria.

Orientazioa: Hegoa.

Horario: 1h 45 min

Nork irekia: Mikel Pardo “Txintxa”, Christian Pau eta Asier “Txibi”, martxoa 2022

 

Jaitsiera (bi bideentzat berdina):  Basoan sartu arte igo. Bidezidorrak ezker aldera egiten du eta, ia horizontalki, “Elektrolitos” bidearen amaieraraino igotzen da. Hortik bidezidorrak joera beherakor bat hartzen du eta hormen ertzetik jaisten da. Zertxobait aurrerago bidezidorra kanal moduko batean sartzen da eta, orain bai, joera beherakor argi batekin behera egiten du. Ezpelen artean jaitsiera malkartsua ageriko bidezidor bati jarraituz. Bideak kanalaren azpian uzten gaitu (bideen amaieratik 15 min inguru behar dira honaino) eta, hortik hurbiltzeko bideari jarraituz, kotxera itzultzea soilik geratzen da. Guztira, kotxea utzi dugun tokira itzultzeko, 35 min inguru beharko ditugu.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu

Troumouse - Aqualand (5b, 235 m, derrigorrez 5a)

Bero-boladatik ihes eginez Piriniotako ipar aldera joan gara, 2.000 metrotik gora dauden bide erosoak bilatuz tenperatura atseginago batez gozatzeko asmoarekin. Asmatu egin dugu.

Troumousean dagoen “Dalle du Maillet”era itzultzen gara, Aqualand bidea egitera. “Lau hanketan” eskalatzen den plaka oso etzanetatik eskalatzen da, baina oso aseguru gutxirekin luze bakoitzean.  Oso urruti geratzen direnez derrigorrezkoa da friends eta fisureroekin autobabestea. Luzeen zailtasuna orokorrean 4a maila inguruan dabil, baina badira luze pare bat (L1 eta L3) itsasgarritasunezko zati motz batzuekin non zailtasuna zertxobait igotzen den.  Zati horietan agertzen dira aseguru finkoak. Luzeak ere oso luzeak dira (50 eta 60 m bitartean) eta bikotearekin ikusmen-kontaktua lehen luzean dago soilik. Besteetan ez eta gainera uharraren soinuarekin ezin da ere ahozko kontaktua burutu. Kontuan izateko detailea da.

Aurrekoarekiko nobedade bat dago. Maillet aterpearen parean aparkaleku handi bat egin dute eta errepidearen azken puska, Troumouseko lautadara igotzen dena, itxi egin dute. Beraz, hurbilketa 15-20 minutu gehiagotan luzatzen da.

 

Iristeko: Grede herrira hurbildu eta Troumouse aldera igo.

 

Hurbiltzkeo: Kotxe aparkalekuan utzi (doan 2022ko ekainean; ez litzaidake gehiegi harrituko frantsesek turismo garaian aparkatzeko kobratuko balute) eta Troumouse aldera doan agerizko bidezidor zabala hartu. Egoki ikusten dugunean bidetik irten eta, soroetatik barrena, harkaitz muinoa bere eskuinetik inguratu (15 min). Agerikoa ikusten dugun lekutik, bidezidorrik gabe, igotzen jarraitu. Ur-jauziaren parera iristen garenean mugarriak eta bidezidor arrastoak aurkituko ditugu. Horiek jarraitu hormaren oinarrira iritsi arte. Guztira, lasai-lasai igota, kotxetik 45 min inguru dira.

 

L1 (55 m, 4 aseguru, 5a). Kanal moduko arrastoak dituen plaka hasieran. Zati hau “Babylon by bus” bidearena ere da. Lehen 5 metroak (luzeko zatirik zailena) oinak ongi jarri beharrekoak dira. Pitzadura horizontal txiki batek friends txiki bat jartzeko aukera ematen du. Zertxobait aurrerago, eta “Babyloneko” bigarren asegurua baino lehen, pitzadura horizontal on batek ezker aldera egin behar den zeharkaldi horizontala friends handi pare batekin babesteko aukera eskaintzen du. Beste aukera bat zeharkaldi hori “Babylon by bus” bidearen bigarren asegurua jarri ondoren egitea da. Nahiz eta zeharkaldia ez izan zaila garrantzitsua da bigarrenaren progresioa babestea. Zati honetan pendulu bat egiteak lurra jotzea suposa dezake. Ezker aldera eginez igo, kolore marroi argiko arrastoa zeharkatu eta plaka etzan handia zuzen igo. Friendsak edota fisureroak ipitzen uzten dituzten artesi eta pitzadura batzuk badaude. Azken metroetan aurkituko ditugu 2 aseguru finkoak. Bilgunea ageriko sabaitxoaren eskuinean (zertxobait gora) aurkituko dugu.

L2 (60 m, 2 aseguru, 4b). Ezker aldera, loretxo batzuk dauden aldera, irten. Kolore marroia duen beta zimurtsu bat duen plaka (kareharri eta hareharriaren nahaste bat dirudi; ez da behintzat granito). Bere pitzadura batzuk autobabesaren bat jartzea ahalbidetzen dute. Beta zeharkatu eta plaka etzan erraldoiari ekin. Luichyren aipamen originalean bi aseguru finko aipatzen dira luze honetan, baina guk bat bakarra aurkitu genuen (agian saltatu egin genuen). Sabai handira iritsi arte igo. Pitzadura horizontal handi bat agertzen du (friends handiak jartzeko aproposa). Babaresa ezker aldera. Bigarren progresioa babesteko zerbait jartzea interesgarria da. Bilgunea sabai-pitzadura horretatik nahiko ezkerrera, erpin baten modukoan, uharretik nahiko gertu. Ez dago ikusmen-kontakturik, ez eta ahozkorik R1 eta R2 artean.

L3 (55 m, 2 aseguru, 5b). Kanal txiki moduko zimurdurez osatutako plaka bertikala. Erraza autobabesteko. Ondoren harmaila batzuk plaka leun baten oinarrian uzten gaituzte. Itsasgarritasunezko plaka leun hori zertxobait konkortua da. Pasagunea bigarren asegurutik askatzean dago. Gero ia oinez igotzen den plaka oso etzana. Bilgunea, eremiu belartsu bateko erpin batean dago kokatuta. Ez dago ikusmen-kontakturik, ez eta ahozkorik R2 eta R3 artean.

L4 (50 m, 3 aseguru, 3c). Goian ikusten parabolt aldera zuzen irten. Zati belartsu bat zeharkatu eta bere eskuinean geratzen den plakari ekin. Ondoren, eskuin aldera eginez, plaka luze eta oso etzan batetik igo behar da. Bilgunea erresalte txiki baten oinarrian kokatuta dago. Ez dago ikusmen-kontakturik R3 eta R4 artean.

L5 (15 m, 0 aseguru, II). Azken bilgunera igotzeko, ia oinez egiten den zati laburra. Azken bilgune hori “Babylon by bus” bidekoa da ere.

 

Jaitsiera: “Babylon by bus” bidetik rapela daiteke, baina hobeagoa, erosoagoa eta azkarragoa da oinez jaistea. Azken bilgunetik, ezker aldera eginez, uharrera hurbildu. Zeharkatu eta beste aldera pasa. Betan aurkituko ditugun bidezidor arrastoak jarraituz berehala gara hormaren oinarrian.

 

Materiala: 7-10 zinta + bilgunerako material. Friends eta fisurero joko bana. Ongi datoz 2 edo 3 friends handi (3. zki-raino)

Arroka: Kareharria.

Orientazioa: Iparra.

Iraupena: 1h 45min.

Nork irekia eta ekipatua: Luis Alfonso, Jean-Michel Arizon eta Jacques Lordon, 2012.

 

Cambiar idioma (Castellano)

Jarraitu