Bide
honen erreferentzia 2015etik dut. Urte horretako abenduan egitera joan ginen
(“Jo aqui no hi torno” bidearekin batera) eta sabaia ezin gainditurik geratu
ginen. Geroztik, noizbehinka, bideari arrastoa jarraitu diot eta harritu egin
nau zein gutxi aipatzen den (nik behintzat, egilearen aipamena izan ezik, ez
dut besterik ezagutzen).
Bidea
bere albokoaren antzekoa da eta 3 zati bereizgarritan banatuta dagoela esan
daiteke. Lehena lehen hiru luzeek osatzen dute. Hirurak plaka etzanetatik doaz
eta ez dute inolako zailtasun berezirik. Hori bai, oso ongi ekipatuak daude.
Bigarren
zatia L4 luzeak osatzen du. Bere lehen zatia, plaka laranjaren oinarrira iritsi
arte, ongi igotzen da. Euste lekuren bat edo besterekin arreta izan behar da,
baina ongi ekipatua dago. Plaka laranjan asko estutu behar da. Nire
soka-lagunak bistaz 6b-ko maila du eta ez zuen lortu librean ateratzea. Egia da
jende gutxi pasa dela eta giltzarri diren euste leku ez daudela magnesioarekin
markatuak. Sabaiaren hasieraraino, estutuz, A0 modura igo daiteke nahiko ongi.
Sabaiaren irteeran azken aurreko asegurua gertu, baina aldi berean urruti geratzen
da. Ez duzu A0 modura iristea lortzen.
Estribo bat behar da edo petzeleko evolv adjust eta panic luze bat (nik erabili
nituenak). Aipamen originalean L4 luzeari V/A0 zailtasun maila ematen diote,
baina gure iritziz librean 6b baino gehiago atera daiteke eta maila hori ez
dutenentza, derrigorrez 5c/A1.
Hirugarren
zatia azken bi luzeek osatzen dute. Gozatzeko luzeak dira. Arroka eta euste
leku onak. Hobe horrela zapore onarekin amaitzen baituzu bidea sabaian ongi
izerditu ondoren. “Suspiros almendrados” bidearekin komuna den azken luzearen
azken zatia benetan oso polita. Harria itsatsitako harkoskor txikiz osatuta
dago (txitxirioen modukoak). Oso bitxia da. Gailurrera iristea ere oso ederra
da. Bat batean, gure aurrean, Els Estrets guztia zabaltzen da.
Bilgune
guztiak toki erosotan ipiniak daude eta 2 parabolt eta 2 eraztunez osatuta
daude. Horietako batzuetan hirugarren parabolt bat dago errefortzu modura.
Jaisteko bidetik edo “Jo aqui no hi torno” bidetik rapelatu behar da.
Erraz
identifikatuko dugu bidea R0 bilguneko paraboltaren alboan gezi hori bat
margotuta dagoelako eta lehen txaparen alboan bidearen izena. Hau ere pintura
horiz margotuta. Ezkerreko bideak txapa grisak ditu eta gureak zilar
kolorekoak.
Tokia
zoragarria eta oso lasaia.
OHARRA!
Araututako eskalada. Uztailak 31tik abenduak 15era soilik eskala daiteke. Arau
errespetatu.
Iristeko:
Ikus
hurrengo sarrera (Els Ports).
Hurbiltzeko: Ikus hurrengo
sarrera.
L1 (55 m, 6 aseguru, 3b). Plaka etzana. Bigarren aseguruaren parean zertxobait
tentetzen da, baina oso gutxi.
L2
(25 m, 7 aseguru, 3b). Plaka
etzana.
L3 (30 m, 6 aseguru, 3b). Plaka
etzana. Hobe da L2 eta L3 luzeak elkartzea.
L4 (30 m, 20 aseguru, >6b
edo 5c/A1). Bilgunetik ezker
aldera irten zeharkaldi gorakorra eginez. Diedro handiaren ezkerrean geratzen
den plakatik igo. Diedroa gainditu (A0 modura egiteko aukera dago; aseguruak
gertu) eta goiko plakara igo (eskuinera). Erraza den plaka labur bat igo eta
plaka laranjaren azpian jarriko gara. Sabaiaren hasieraraino igo (A0 modura
egin daiteke). Sabaia gainditu (A1)
L5 (25 m, 7 aseguru, 5b
edo 4c/A0). Bilgunetik irten
eta berehala sabeltxo bat. Bilgunetik lehen asegurua txapa daiteke eta
ezkerrera zertxobait desplazatuz bigarrena. Estutu beharreko pasagunea, baina
ongi egiten da lehen bi aseguruak jarri baldin baditugu. Hala ere, nahi bada,
A0 modura egiteko aukera dago. Kanalaren eskuinera pasatzen da eta euste leku
asko aurkezten dituen arroka trinko batetik igotzen da. Azken 8-10 metroak oso
etzanak dira (harri solteak). R5 bilgunea erlaitz handian dago, gailurreko
hormaren oinarrian.
L6 (25 m, 10 aseguru, 5b). Harri potoloz
osatutako plaka hasieran, zertxobait etzana. Sabeltxo batera iritsiko gara.
Bertan dago luzeko pasagune finena. Ondoren zati erraz batek euste leku onak
agertzen dituen plaka batera eramaten gaitu. Goian eskuinera pasa behar da.
Azken metroak eskuin aldera egiten den zeharkaldi gorakorra da. Zeharkaldian
txitxirioen tamaina duten harkoskorrez osatutako plaka zeharkatzen da. Mikro
euste lekuak eutsiz eskalatu behar da. Zaila baino eskalada teknikoa da, oinak
ongi jarri behar den horietakoa (eta beraietan fidatu, noski).
Jaitsiera: Bidetik edo
bere albokoa den “Jo aqui no hi torno” bidetik rapelatuz.
Materiala: 20 zinta + bilgunerako materiala. Mailaz justu bagabiltza estribo bat
sabaia gainditzeko.
Arroka: Kareharria
(konglomeratua).
Orientazioa:
Hego
ekialdea. Eguzkia goiz goizetik.
Horario: 3h
Nork
irekia eta ekipatua: Marisa Huguet eta Ismael Monsonís
2015.
0 comentarios:
Publicar un comentario